W pierwszej części zachwycił mnie zapachy. Tutaj trochę tego brakowało. Autorka bardziej skupiła się na opisach wydarzeń. Spotkanie Asha i Rakel mnie rozczarowało. Zasłużyli na odrobinę "lepsze" spotkanie ale wiem, że nie jest to tani romans ;). Zakończenie wspaniałe. Bardzo udane dwa tomy. Mam nadzieję, że będzie dalsza część. Z chęcią bym przeczytała.

W pierwszej części zachwycił mnie zapachy. Tutaj trochę tego brakowało. Autorka bardziej skupiła się na opisach wydarzeń. Spotkanie Asha i Rakel mnie rozczarowało. Zasłużyli na odrobinę "lepsze" spotkanie ale wiem, że nie jest to tani romans ;). Zakończenie wspaniałe. Bardzo udane dwa tomy. Mam nadzieję, że będzie dalsza część. Z chęcią bym przeczytała.

Drugi tom wydaje mi się trochę lepszy od pierwszego. Więcej się działo, było bardziej interesująco. Podczas czytania zabrakło mi jakiejś głębi, lepszych opisów relacji między bohaterami. Przyznam, że zakończenia już nie pamiętam, ale niestety często mi się to zdarza 🤷‍♂️. Mimo wszystko przyjemnie i szybko się to czytało. Seria, moim zdaniem, jest w porządku, bez szału. Na długo ze mną nie zostanie, ale to nie znaczy, że jest zła. Nie wyróżnia się bardzo na tle innych z tego gatunku. Polecam ją osobom, które dopiero zaczynają z fantastyką, albo potrzebują czegoś niezobowiązującego na wieczór.

Drugi tom wydaje mi się trochę lepszy od pierwszego. Więcej się działo, było bardziej interesująco. Podczas czytania zabrakło mi jakiejś głębi, lepszych opisów relacji między bohaterami. Przyznam, że zakończenia już nie pamiętam, ale niestety często mi się to zdarza 🤷‍♂️. Mimo wszystko przyjemnie i szybko się to czytało. Seria, moim zdaniem, jest w porządku, bez szału. Na...

Obie książki z serii Shadowscent są bardzo wciągające. Świat pełen zapachów i tajemnic, sprawia że fabuła jest oryginalna, a główni bohaterowie - Ash i Rakel muszą zmierzyć się z wieloma przeciwnościami.

Obie książki z serii Shadowscent są bardzo wciągające. Świat pełen zapachów i tajemnic, sprawia że fabuła jest oryginalna, a główni bohaterowie - Ash i Rakel muszą zmierzyć się z wieloma przeciwnościami.

Tę książkę czytało mi się także szybko i dobrze. Jest to dość trafne pociągnięcie historii. Książka oprócz tego, że jest pociągnięciem pierwszego tomu, to opowiada zupełnie inną historię. To jest bardzo dobry pomysł. Najlepszym momentem była chyba sama końcówka, ale nie zdradzam szczegółów. Zajrzyjcie sami!

Tę książkę czytało mi się także szybko i dobrze. Jest to dość trafne pociągnięcie historii. Książka oprócz tego, że jest pociągnięciem pierwszego tomu, to opowiada zupełnie inną historię. To jest bardzo dobry pomysł. Najlepszym momentem była chyba sama końcówka, ale nie zdradzam szczegółów. Zajrzyjcie sami!

Ta seria ma wszystko to, czego zabrakło Cesarstwu Piasku.
Obie serie mają podobny klimat, choć zupełnie inną fabułę. Podczas gdy przy Cesarstwie niejako się męczyłam, tutaj brnęłam przez fabułę niczym huragan. Styl autora jest bardzo niewymuszony i taki lekki, co przekłada się na czytelnika. Wszystko to sprawia, że nie ma się ochoty pomijać większości wątków czy faktów, tylko chłonie się całość. Nie pamiętam, jak dawno pochłonęłam tak szybko jakąkolwiek dylogię.
Zdecydowanie polecam.

Ta seria ma wszystko to, czego zabrakło Cesarstwu Piasku.
Obie serie mają podobny klimat, choć zupełnie inną fabułę. Podczas gdy przy Cesarstwie niejako się męczyłam, tutaj brnęłam przez fabułę niczym huragan. Styl autora jest bardzo niewymuszony i taki lekki, co przekłada się na czytelnika. Wszystko to sprawia, że nie ma się ochoty pomijać większości wątków czy faktów,...

"Shadowsent korona światła"
Opis od wydawnictwa:
imperium Aramteshu zmysł powonienia jest królem wszystkich zmysłów, a zapach przenika każdy aspekt życia jego mieszkańców. Zapach to magia i sposób komunikowania się z bóstwami. Zapach może uleczyć, może też… zabić.
Drugi tom i jednocześnie zakończenie dylogii rozgrywającej się w oryginalnym świecie, stworzonym przez P.M. Freestone.
Po tym, jak Rakeli Ashowiudało się skomponować antidotum i uratować życie księciu, para przyjaciół jest zmuszona rozdzielić się. Rakel musi udać się poza granice Cesarstwa, by odnaleźć odpowiedzi na pytania dotyczące przeszłości jej rodziny. Gdy każde z nich podąża z własną misją, Imperium Aramtesh ustaje na krawędzi wojny domowej. Każdy z bohaterów musi wybrać, po której stronie stanie.
Recenzja:
To było bardzo fajne. Drugi tom serii, którą zaczęłam dwa lata temu i nie wiem czemu skończyłam dopiero teraz. Bohaterowie byli dobrze wykreowani a królestwo, którym rządzą zapachy interesujące. Jest mnóstwo akcji i zdecydowanie nie można się nudzić. Zakończenie nieco mnie zawiodło. Ta książka była okej, ale bez szału. Kolejna historia z cyklu: przeczytać i zapomnieć. Nie oznacza to jednak, że jest zła. Dobrze było wrócić do tego gatunku. Przeczytałam już tyle fantastyki, że ta nie wyróżnia się w żadnym stopniu. Polecam raczej dla osób, które zaczynają przygodę z fantasy. 6 / 10 ⭐

"Shadowsent korona światła"
Opis od wydawnictwa:
imperium Aramteshu zmysł powonienia jest królem wszystkich zmysłów, a zapach przenika każdy aspekt życia jego mieszkańców. Zapach to magia i sposób komunikowania się z bóstwami. Zapach może uleczyć, może też… zabić.
Drugi tom i jednocześnie zakończenie dylogii rozgrywającej się w oryginalnym świecie, stworzonym przez P.M....

Zawsze wydawało mi się, że na temat kolejnej części serii można powiedzieć mało. W przypadku Shadowscent jednak tak nie jest. W którymś momencie przestałam czytać, a to dlatego, że po prostu nie chciałam rozstawać się z całym tym światem wykreowanym przez P.M Freestone. W końcu jednak zakończyłam swoją przygodę w cesarstwie Aramteshu. Czytałam już wiele opinii na temat drugiego tomu. Jedne zniechęcały do czytania, inne wręcz przeciwnie.

Według mnie wprowadzenie trzeciego narratora wprowadziło pewien zapalnik, dzięki któremu akacja toczyła się w innym tempie. Co więcej, dzięki właśnie temu narratorowi można poznać wątki czy tajemnice, do których ani Rakel, ani Ash nie mają dostępu. Na pewno na samym początku jest trudno się przez to wbić w całą historię, ale uwierzcie mi, że warto! Nowe wątki, wrogowie i intrygi niektóre zdarzenia były tak nieprzewidywalne, że sama zaczynałam się gubić, aby zaraz się w nich odnaleźć i nie odchodzić od książki na kolejne godziny.

Pamiętam jak z zapartym tchem śledziłam kolejne kroki Asha i Rakel, jak rozwijało się między nimi coś tak delikatnego, jak płatki kwiatu jabłoni. Myślałam, nie ja miałam nadzieję, na większy rozwój, ale dostałam figę z makiem… Chociaż nie do końca, bo coś tam niecoś się zadziało, ale jednak to nie to samo czego oczekiwałam po tym co działo się w pierwszym tomie.

Zakończenie pozostawiło we mnie niedosyt i to bardzo duży. Pomijając samą finałową bitwę, która nie była może aż tak epicka, ale jednak się wydarzyła. Odnoszę wrażenie, że autorka zostawiła na ostatnich kartkach miejsce na ciąg dalszy, tak jakby historia bohaterów mogła trwać jeszcze dłużej niż dwa tomy. Ja tego bardzo nie lubię, zawsze po takim zabiegu wprowadzonym przez autora zostaje mi pewien niedosyt, ale w Shadowscent okazało się to nawet znośne. Przynajmniej bardziej niż mój książkowy kac, który mnie złapał po zakończeniu czytania 😂

Zawsze wydawało mi się, że na temat kolejnej części serii można powiedzieć mało. W przypadku Shadowscent jednak tak nie jest. W którymś momencie przestałam czytać, a to dlatego, że po prostu nie chciałam rozstawać się z całym tym światem wykreowanym przez P.M Freestone. W końcu jednak zakończyłam swoją przygodę w cesarstwie Aramteshu. Czytałam już wiele opinii na temat...

Nie jest źle, nie jest źle, a nawet jest bardzo dobrze. Jednak ta część nie sprawiła mi takiej przyjemności jak I tom. Trochę szkoda, bo bardzo na niego liczyłam i chyba odrobinkę się przeliczyłam. Generalnie wszystko zostało rozegrana, ale niestety nieco mi się dłużyła końcówka. Co pewne to chętnie wróciłabym do tego świata jeszcze raz, czy dwa. To nad czym najbardziej ubolewam to kwestia tego, że bohaterowie w I tomie byli znacznie bardziej wyraziści.

Nie jest źle, nie jest źle, a nawet jest bardzo dobrze. Jednak ta część nie sprawiła mi takiej przyjemności jak I tom. Trochę szkoda, bo bardzo na niego liczyłam i chyba odrobinkę się przeliczyłam. Generalnie wszystko zostało rozegrana, ale niestety nieco mi się dłużyła końcówka. Co pewne to chętnie wróciłabym do tego świata jeszcze raz, czy dwa. To nad czym najbardziej...

Palicie świeczki podczas czytania? A może macie jakiś inny rytuał związany z książkami?

Po tym, jak Rakel i Ashowi udało się skomponować antidotum i uratować księcia zmuszeni są rozdzielić się. Przekonani, że nigdy więcej się nie spotkają poświęcają się ratowaniu świata jaki znają i przyjaciół.

Każde na swój sposób.

Rakel wyruszy daleko za granice Cesarstwa. Chcąc dowiedzieć się więcej o swojej rodzinie i matce, która ją porzuciła, zdecyduje się rozdrapać stare rany. To czego się dowie może jej się nie spodobać...

Dzieci Doskaia są idealną bronią w nadchodzącej wojnie. Wiedzą o tym ludzie, którzy przetrzymują Asha. Eksperymentując na nim chcą poznać wszelkie tajemnice Wojowników Cienia, by jak najlepiej wykorzystać ich zdolności podczas wojny.

Wojny, w której każde z nich będzie musiało zdecydować, po której stronie stanie...

"Shadowscent. Korona światła" to całkiem ciekawa książka. Zapachy ponownie odgrywają tu dużą rolę, choć nieco mniejszą niż w pierwszym tomie. Wątek romantyczny głównych bohaterów jest poprowadzony delikatnie i nie wybija się za bardzo na pierwszy plan z czego ogromnie się cieszę. Ash ciągle jest moją ulubioną postacią, a Rakel podziwiam za upór i poświęcenie.

Palicie świeczki podczas czytania? A może macie jakiś inny rytuał związany z książkami?

Po tym, jak Rakel i Ashowi udało się skomponować antidotum i uratować księcia zmuszeni są rozdzielić się. Przekonani, że nigdy więcej się nie spotkają poświęcają się ratowaniu świata jaki znają i przyjaciół.

Każde na swój sposób.

Rakel wyruszy daleko za granice Cesarstwa. Chcąc...

„W imperium Aramteshu zmysł powonienia jest królem wszystkich zmysłów, a zapach przenika każdy aspekt życia jego mieszkańców. Zapach to magia i sposób komunikowania się z bóstwami. Zapach może uleczyć, może też… zabić.”

Drugi tom dylogii „Shadowscent” zatytułowany „Korona światła” zabiera czytelnika do stolicy, jak i w odległe zakamarki cesarstwa. Zdecydowanym ułatwieniem w wyobrażeniu sobie miejsc, w których rozgrywa się akcja jest mapka, która znajduje się na początku książki. Autorka przenosi głównych bohaterów z miejsca na miejsce, wiec nie jest to juz podróż przez imperium, a opisy skupiające się na konkretnych działaniach lub zdarzeniach. Nadal królują tu zapachy, ale oprócz tego podczas czytania pojawiają się pytania, na które Rakel i Ash poszukują odpowiedzi.

Co prawda , w tym tomie nie dzieje się tyle, ile działo się w pierwszym, ale mimo to przyłapałam się na tym, ze dałam się wciągnąć.

Do czego mogłabym się przyczepić? Relacje między bohaterami, które może i są dobre, ale zdecydowanie słabo opisane. A podczas lektury brakowało mi głębszych opisów uczuć, więcej przeczyć, zwolnienia akcji, by czytelnik mógł zrozumieć co się dokładnie dzieje w danej chwili. Miałam wrażenie, że przez autorkę ta kwestia została tylko muśnięta.

Dodatkowo finałowa bitwa, która - jak mówi sam opis książki - miała być wojną domową, a dostałam byle co? Szczerze Wam powiem, ja nawet nie wiem co konkretnie zadziało się w tym zakończeniu. Ktoś przejął kontrole, ktoś walczył, ktoś umarł… i tak po prostu minęło.

Nie była to zła pozycja, ale nie porwała mnie tak jak się spodziewałam po zakończeniu pierwszego tomu. Przeczytałam, odłożyłam na półkę i tak sobie leży.

„W imperium Aramteshu zmysł powonienia jest królem wszystkich zmysłów, a zapach przenika każdy aspekt życia jego mieszkańców. Zapach to magia i sposób komunikowania się z bóstwami. Zapach może uleczyć, może też… zabić.”

Drugi tom dylogii „Shadowscent” zatytułowany „Korona światła” zabiera czytelnika do stolicy, jak i w odległe zakamarki cesarstwa....