Dobrze napisana, wciągająca kontynuacja pierwszej części. Podoba mi się pomysł na historię, choć trochę zaczyna drażnić fakt, że wszystko się bohaterowi udaje. Oczywiście, wzbudza on sympatię, kibicujemy mu całym sercem, ale nawet gdy jakieś rozwiązanie wygląda realistycznie niedoskonale, to po chwili okazuje się, że było idealną możliwą opcją. Trochę to satysfakcjonujące, a trochę irytujące, przy czym tego pierwszego jest ze sto razy więcej - polecam.

Dobrze napisana, wciągająca kontynuacja pierwszej części. Podoba mi się pomysł na historię, choć trochę zaczyna drażnić fakt, że wszystko się bohaterowi udaje. Oczywiście, wzbudza on sympatię, kibicujemy mu całym sercem, ale nawet gdy jakieś rozwiązanie wygląda realistycznie niedoskonale, to po chwili okazuje się, że było idealną możliwą opcją. Trochę to satysfakcjonujące,...

Przyjemna rozrywka - akcja nie spowalnia, przygody pojawiają się jedna za drugą i wszystko szamanowi koniec końców wychodzi.

Przyjemna rozrywka - akcja nie spowalnia, przygody pojawiają się jedna za drugą i wszystko szamanowi koniec końców wychodzi.

Noooo szczęka opada :OO

Noooo szczęka opada :OO

Bardzo dobrze się czyta, dopóki nie ma kobiet...W momencie, gdy postać opisuje kobiety lub z nimi ma interakcje robi się obrzydliwie.
Całowanie przestraszonej osoby nie jest powodem do szczęścia...

Bardzo dobrze się czyta, dopóki nie ma kobiet...W momencie, gdy postać opisuje kobiety lub z nimi ma interakcje robi się obrzydliwie.
Całowanie przestraszonej osoby nie jest powodem do szczęścia...

Po niezbyt udanej przygodzie z 'Gniewem gór' Zatryba wracam do Machana. Dość szybko, jak na moje standardy, ale autor- po świetnej jedynce- zasłużył na to.

Krótkie wprowadzenie. Machan wydostał się z kopalni i zaczyna swoją przygodę w otwartym świecie Barliony. Jesteśmy w już na poły sandboxowym RPG- u. Wszystkie elementy 'Początku' są na miejscu, a 'Gambit Kartosa' to jego bezpośrednia kontynuacja. Więc chronologia czytania jest tu obowiązkowa. Kto nie zna pierwszego etapu ten niech go pozna. A jak ktoś nie zna sformułowań takich jak: RPG, sandbox, quest, mana, stamina albo NPC to... niech tym bardziej zacznie od pierwszej części. Zostaliście ostrzeżeni.

Możliwe spojlery nie dotyczą części pierwszej. Zaczynajcie od jedynki albo wcale. Howgh.

Tyle spraw organizacyjnych. Mój poziom zachwytu nad 'Drogą Szamana' ani trochę nie spadł. Będę słuchał tej serii dalej i mam tylko nadzieję, że autor utrzyma poziom. Bo wielu twórców fantastyki posypało się z czasem, nawet Sapkowski. W przypadku Machanienki na razie nic nie zapowiada porażki. Bohater i świat pięknie się rozwijają, błyskotliwy język i humor pozostał, opowieść podąża w odpowiedni sposób, a fani RPG- ów pozostają w raju.

Podziwiam autora za genialną grę z growymi schematami. Maksymalnie sztampowe dla gatunku zadanie z wilkami i goblinami potrafił tak zmienić, że słuchałem z wypiekami na mordzie! Napięcie, nastrój, klimat i godne najlepszego kryminału niespodzianki pozostają na miejscu. Wątki z Totemem cudowne, zagadek masa, szansa na rozwój w kolejnych częściach zachowana. Sam do siebie mam pretensje, że oskarżałem książkę o plagiatowanie 'Ready player one'. A zapomniałem, że to nie w samym pomyśle, a w jego realizacji tkwii magia (MAGIA!). Ja, zdeklarowany fan fantastyki...
'Nowa pani jest piękna i taka zielona. I ma piersi jak moja głowa'- mój ulubiony cytat. Aż szkoda, że nie znalazł rozwinięcia :) Ciężko powiedzieć, na co najbardziej czekam, co jest wielką zasługą autora. To jak z serialami: jeśli czekasz z wypiekami na następny odcinek to znaczy, że serial jest świetny. Każdy kolejny znakomity fragment wyostrza apetyt na fragment kolejny! Nie jest to moje pierwsze takie odkrycie, ale nie ma ich wiele i każde jest godne upamiętnienia: Hearne, Goodkind, Tchaikovsky, Norton, Raduchowska. Machanienko do tego elitarnego grona łapie się bez wątpliwości.

Nie mam się o co czepiać. Tylko wysoki prób wejścia sprawia, że znowu jest 'tylko' 9/10. Powiązanie z grami mam na myśli. Jedynie Machan mnie wnerwił mówiąc o jednej 'fajnej kobietce', że jest 'za stara'. Co to za argument?! Ja bym na takie drobiazgi nie narzekał... :) Stop! Bo zaraz zacznę narzekać na niewykorzystany potencjał na erotyczną epopeję :)

9/10. Jeśli seria utrzyma poziom, to każda kolejna część poniżej dziewiątki nie zejdzie.

Wersję audio czyta Wojtek Masiak. Ciężko napisać coś nowego. Rewelacyjny głos, idealnie wpasowany w konwencję. Świetna gra głosem. Wiadomo, kiedy jest mroczny, a kiedy luźny. Bonus za Smoczątko chcące się pobawić :)

P.S. Jeszcze muszę coś ważnego dodać. Wiem, że książka powstała na długo przed rosyjską inwazją na Ukrainę. Ale i tak mnie to rozdrażniło. Bo jeśli rosyjski autor piszę o mordowaniu bezbronnych dzieci... Ciekaw jestem dzisiejszej opinii Machanienki. W końcu reprezentant kraju morderców dzieci.

Po niezbyt udanej przygodzie z 'Gniewem gór' Zatryba wracam do Machana. Dość szybko, jak na moje standardy, ale autor- po świetnej jedynce- zasłużył na to.

Krótkie wprowadzenie. Machan wydostał się z kopalni i zaczyna swoją przygodę w otwartym świecie Barliony. Jesteśmy w już na poły sandboxowym RPG- u. Wszystkie elementy 'Początku' są na miejscu, a 'Gambit Kartosa' to...

Co ty dużo pisać. Nie każdemu się spodoba. Jest inna za co ją lubię.

Co ty dużo pisać. Nie każdemu się spodoba. Jest inna za co ją lubię.

Druga część przygód Machana wciągnęła mnie całkowicie. Pomysł na przechytrzenie goblinów oraz quest ze staruszkami rozbawiły mnie do łez. Zabieram się za kolejną część!

Druga część przygód Machana wciągnęła mnie całkowicie. Pomysł na przechytrzenie goblinów oraz quest ze staruszkami rozbawiły mnie do łez. Zabieram się za kolejną część!

Łatwe, proste i przyjemne. Lepsze od części pierwszej.

Łatwe, proste i przyjemne. Lepsze od części pierwszej.

Fast food czytelniczy, lecz bardzo wciaga.

Fast food czytelniczy, lecz bardzo wciaga.

Gambit Kartosa to drugi tom cyklu Droga szamana, który znakomicie trzyma poziom pierwszej części - może nawet idzie ciut dalej 😊

To dopiero druga książka przygód Machana a mi wydaje się jakby ta postać przeżyła już tak wiele, pokonała taki ogrom przeciwności.
Główny bohater pod postacią szamana (niby niepopularna postać, ale pewnie szybko się to zmieni) dociera do odległych od stolicy krain. Kontynuuje levelowanie postaci podejmując questy, w jego przypadku często unikalne i legendarne. Jedno nawet powoduje globalną aktualizację świata gry 🤯

Tyle się tu dzieje, Machan zdecydowanie musi się namachać żeby ogarnąć zadania, swój rozwój postaci i oczywiście mnóstwo napotykanych na swej drodze problemów 😂

Książka pełna akcji, świetnie stworzony oryginalny świat zamieszkany przez równie intrygujące postaci ❤️

Gambit Kartosa to drugi tom cyklu Droga szamana, który znakomicie trzyma poziom pierwszej części - może nawet idzie ciut dalej 😊

To dopiero druga książka przygód Machana a mi wydaje się jakby ta postać przeżyła już tak wiele, pokonała taki ogrom przeciwności.
Główny bohater pod postacią szamana (niby niepopularna postać, ale pewnie szybko się to zmieni) dociera do...