Antologie czy też inaczej zbiory krótkich (czasami dłuższych) utworów mają zarówno swoje plusy, jak i minusy. Zazwyczaj te kilka lub kilkanaście opowiadań łączy jakaś myśl przewodnia, temat, który przewija się w każdym z nich. Jeśli znamy jakichś autorów z takiego zbioru, to wiemy czego spodziewać się, chociaż po tych kilku z nich. Jeśli nie to czeka nas pozytywna niespodzianka lub wręcz przeciwnie. Z doświadczenia wiem, że w każdej antologii znajdę coś, co mnie zachwyci, ale też coś, co z trudem przeczytam, bo zupełnie mi nie podchodzi. To właśnie te wady i zalety. Jeśli ma się szczęście, to może nam się spodobać cały zbiór, jeśli nie to żadne opowiadanie. Jak było u mnie podczas czytania "Obscury 2"?

1. Agnieszka Pilecka - Zaradna piątka
2. Robert Ziębiński - Miłość
3. Paulina Rezanowicz - Czy nie boisz się chłopców takich jak my?
4. Michał Pleskacz - Ad profundis
5. Sandra Gatt Osińska - Malwina.
6. Maciej Szymczak - Nibylandia
7. Bartłomiej Fitas - Niebo w gębie
8. Flora Woźnica - Za wszelką cenę
9. Tomasz Siwiec - Mandragora
10. Adam Loraj - Coroczne spotkanie
11. Paulina Miękoś-Maziarska i Rafał Pietrzyk - Pocztówki z Ochrydy
12. Marcin Piotrowski - Boża larwa
13. Alicja Gajda - Swobodnym wieczorem na równej
14. Roland Hensoldt - Tkacz losu
15. Aneta Pazdan - Pomiędzy ciszą a Imagiem
16. Agata Poważyńska - Gdy dym przyćmił niebo
17. Robert Zawadzki - Tendencje realistyczne w kinie Istvana Tzary

Jak widzicie spis treści tytułami ani nie przeraża, ani nie intryguje. Można się spodziewać, że kryje się pod nimi wszystko lub nic. "Obscura 2" jako pierwszą historię proponuje "Zaradną piątką". Jak się okazuje skok na dość głęboką wodę, bo zaczyna się mocno i konkretnie. Niestety potem jest spadek napięcia, grozy i ekstremalnego ohydztwa, na jakie się szykowałam. Kilka opowiadań było po prostu byle jakich jeśli o mnie chodzi. Dodatkowo zupełnie mi tu nie pasowały, nie jako horror z prawdziwego zdarzenia. Jednak później znów jest kilka opowiadań, które momentami powodowały w mojej głowie myśl: "Dlaczego ja to w ogóle czytam?". Były to rasowe pełne ohydztwa, krwi i/lub przemocy historie. A jednak ich czytanie sprawiało mi pewnego rodzaju frajdę i satysfakcję.

Po skończeniu całej książki zaczęłam się zastanawiać, czym dla mnie tak naprawdę jest horror. Czy to ma być krew lejąca się na litry? Flaki rozciągnięte metrami po podłożu? Duchy, zjawy i nawiedzenia? Zombie, wampiry i inne nierealne postacie? Dotąd nie wiem, stąd takie antologie są super, bo można tu znaleźć szerokie ramy gatunku. Czy polecam? Oczywiście. Myślę, że każdy znajdzie tu coś dla siebie i będzie bardziej niż usatysfakcjonowany. Ja mam w planach zdobyć pierwszą część antologii i nadrobić zaległości.

Antologie czy też inaczej zbiory krótkich (czasami dłuższych) utworów mają zarówno swoje plusy, jak i minusy. Zazwyczaj te kilka lub kilkanaście opowiadań łączy jakaś myśl przewodnia, temat, który przewija się w każdym z nich. Jeśli znamy jakichś autorów z takiego zbioru, to wiemy czego spodziewać się, chociaż po tych kilku z nich. Jeśli nie to czeka nas pozytywna...

Jak tylko zobaczyłam, wiedziałam, że muszę mieć obie części, ale jestem trochę zawiedziona. Spodziewałam się więcej ohydy i kontrowersji. W efekcie na cały tom, spodobały mi się 3 opowiadania, które tam jak najbardziej pasują. Reszta nie zrobiła na mnie wrażenia, a wręcz znudziła. Zobaczymy jak tom pierwszy.

Jak tylko zobaczyłam, wiedziałam, że muszę mieć obie części, ale jestem trochę zawiedziona. Spodziewałam się więcej ohydy i kontrowersji. W efekcie na cały tom, spodobały mi się 3 opowiadania, które tam jak najbardziej pasują. Reszta nie zrobiła na mnie wrażenia, a wręcz znudziła. Zobaczymy jak tom pierwszy.

Drugi tom antologii horroru ekstremalnego „Obscura 2”. To szokujące zdarzenia pełne grozy. Wiele nietuzinkowych sytuacji, widać, że autorzy bardzo przyłożyli się do stworzenia tego tomu. Niestety nie mogę polecić tej książki każdemu z powodu jej agresji, która jest wszechobecna, jak i drastycznych opisów.

Drugi tom antologii horroru ekstremalnego „Obscura 2”. To szokujące zdarzenia pełne grozy. Wiele nietuzinkowych sytuacji, widać, że autorzy bardzo przyłożyli się do stworzenia tego tomu. Niestety nie mogę polecić tej książki każdemu z powodu jej agresji, która jest wszechobecna, jak i drastycznych opisów.

Bardzo dobra antologia, przypadła mi do gustu bardziej niż część pierwsza. Czyta się ją szybko, lekko i przyjemnie. Niektóre teksty są mocniejsze, inne lżejsze, ale wszystkie ciekawe, wciągające i interesujące. Warto się z nią zaznajomić.

Bardzo dobra antologia, przypadła mi do gustu bardziej niż część pierwsza. Czyta się ją szybko, lekko i przyjemnie. Niektóre teksty są mocniejsze, inne lżejsze, ale wszystkie ciekawe, wciągające i interesujące. Warto się z nią zaznajomić.

Zeszłoroczna "Obscura" dość mocno przeorała mi głowę. Było kilka momentów, gdzie nawet zacząłem się zastanawiać - DLACZEGO.JA.TO.CZYTAM??? Sięgnięcie po dwójkę wydawało się więc rozsądnym krokiem... ¯\_(ツ)_/¯ "Obscura 2" to świeżutka antologia horroru ekstremalnego, gdzie można się przekonać, jak bardzo różni autorzy (niekoniecznie typowo 'ekstremalni') radzą sobie z tym nielekkim gatunkiem. [Spoiler: świetnie sobie radzą].

Agnieszka Pilecka - "Zaradna piątka"
Zaczynamy od mocnego uderzenia. Na świecie żyją źli ludzie. Co się stanie, kiedy pięciu zwyrodnialców 'połączy swoje siły'? Autorka nadchodzącego zbioru opowiadań o wymownym tytule "Wszystko chuj" serwuje czytelnikom brutalną historię z przewrotnym zakończeniem. Bardzo dobry wybór na otwarcie antologii i ostatni moment, żeby się ewentualnie wycofać z dalszej lektury. ;)

Robert Ziębiński - "Miłość"
Ciekawa forma - poznajemy prywatne zapiski dwójki bohaterów na przestrzeni kilku lat. Z jednej strony zwyczajny nauczyciel, z drugiej zwyczajna nastolatka... Całość się doskonale zgrywa, a zakończenie pozostaje w sferze najgorszych obaw czytelnika.

Paulina Rezanowicz - "Czy nie boisz się chłopców takich jak my?"
Istna petarda. Zapamiętajcie to nazwisko, bo może być o nim głośno w najbliższych latach. Opowiadanie z rodzaju tych, w które się zanurzasz i możesz nie wypływać. Mega klimatyczne, pełne brudu, patologii, pokręconego humoru i zła. Jeśli ktoś potrafi na kilku stronach do tego stopnia rozkręcić wyobraźnię czytelnika, to ja nie mam pytań. Brawo!

Michał Pleskacz - "Ad profundis"
Pewien 'incydent' z dzieciństwa Tomasza w jakiś sposób zdefiniował jego seksualność. Znajomość ze zjawiskową Alicją obudziła stare demony. Jest bardzo... mokro, lepko i waginalnie. Finał to już body horror pełną gębą. (Aż mi się przypomniał taki filmik +18 z czasów gimnazjalnych i pierwszych telefonów potrafiących odtwarzać wideo, gdzie pewien łysy 'aktor' wziął swoją głowę, i wsadził ją 'aktorce'... A zresztą, nieważne). Mocna rzecz - może wywołać niesmak. :D

Sandra Gatt Osińska - "Malwina"
Artur ukrywa przed światem swoje prawdziwe 'ja'. Postanawia z tym skończyć. Jak wiadomo - "piękno rodzi się w bólu"... Ciekawe opowiadanie, niby prosty motyw, ale w dobrym wykonaniu. Pod warstwą obrzydliwości kryje się sporo tragizmu...

Maciej Szymczak - "Nibylandia"
Autor zabiera czytelnika do zaskakującej lokalizacji - Neverland Ranch w Kalifornii. Opuszczona posiadłość, niegdyś należąca do Króla Popu, kryje w sobie koszmarne sekrety. Przekonają się o tym na własne oczy dwaj sympatyczni gliniarze. Świetnie się czytało, ciężkie tematy przedstawione w nieco pulpowej konwencji.

Bartłomiej Fitas - "Niebo w gębie"
Nowo zatrudniona kelnerka w pewnym lokalu gastronomicznym poznaje tajemnicę jego niebywałej popularności. Nie polecam czytać przed, w trakcie ani po jedzeniu - grozi rzygnięciem. Ja wiem, że horror ekstremalny, naturalistyczny itd. ale, na Boga, jak można tak zbezcześcić pierogi! Są jakieś granice! :D

Flora Woźnica - "Za wszelką cenę"
Krótka historia toksycznej relacji kobiety i jej córki. Kolejne opowiadanie po "Innej marionetce" z antologii "Zabawki", gdzie autorka w przejaskrawiony sposób pokazuje zupełnie realne patologie. I nie jest to w żadnym razie zarzut, bo całość mocno daje do myślenia.

Tomasz Siwiec - "Mandragora"
Czy da się zrobić dobrą, wciągającą opowieść z oklepanych motywów? Pewnie, że się da. Córka Mariusza i Weroniki zapada na nieuleczalną chorobę, zostało jej bardzo niewiele czasu. Mężczyzna jest w stanie zrobić wszystko w zamian za życie dziecka. Kapitalny, b-klasowy finał z odrobiną zaskakującej wrażliwości.

Adam Loraj - "Coroczne spotkanie"
Awaria auta podczas ulewy, gdzieś na odludnej wiosce, nocą - sytuacja nie do pozazdroszczenia. Na szczęście (?) główna bohaterka otrzymuje pomoc od lokalnego mieszkańca. Ciekawy pomysł, może ciut za szybka końcówka, ogólnie bardzo spoko.

Paulina Miękoś-Maziarska i Rafał Pietrzyk - "Pocztówki z Ochrydy"
Ochydra - macedońskie miasto okaleczone wojną. Biedna kobieta ze ślepnącą córką muszą walczyć o przetrwanie. Zdesperowana kobieta godzi się na udział w eksperymencie. Ciekawa fabuła z wieloma niedopowiedzeniami, ładny język - bardzo emocjonalny, wstrząsający finał. Z całą pewnością na dłużej zostanie w głowie.

Marcin Piotrowski - "Boża larwa"
Okultystyczna księga trafia w ręce młodego mężczyzny, który nie ma skrupułów aby skorzystać z zawartej w niej wiedzy. Jest obrzydliwie, akcja pędzi i zaskakuje. Dobre na zaostrzenie apetytu przed nadchodzącym zbiorem opowiadań "Wszystkie martwe sny" autora.

Alicja Gajda - "Swobodnym wieczorem na Równej"
Na autorkę zwróciłem uwagę w antologii "Tabu 2". Tym razem zabiera nas do świata, w którym wszystko kręci się wokół... pracy. Brudna, pesymistyczna i nieco groteskowa wizja obłąkanego społeczeństwa. Robi wrażenie, intuicja mnie nie zawiodła.

Roland Hensoldt - "Tkacz losu"
Policjant dostaje od anonimowego nadawcy dziwną przesyłkę - dywan, na którym wyszyte są wydarzenia z przyszłości. Historia zaczyna się dość niepozornie, ale z czasem obiera zupełnie nieoczekiwany kierunek. Mamy tutaj prawdziwy mix doskonale wszystkim znanych obrzydliwości: szowinizm, hejt w sieci, inwigilacja, fake newsy... Zaskakujące opowiadanie, co by nie mówić.

Aneta Pazdan - "Pomiędzy ciszą a Imagiem"
Świetny utwór. Chyba, że ktoś ma insektofobię, to wtedy nie. :) Traumatyczne doświadczenie z młodości Laury odcisnęło bolesne piętno na jej psychice. Coś w niej pękło, ale też coś się obudziło... Naprawdę solidna dawka ekstremy, zalecam mieć nazwisko autorki na uwadze.

Agata Poważyńska - "Gdy dym przyćmił niebo"
Coś dla wielbicieli postapokalipsy. Czytało się bardzo płynnie, 'klasyczne' wyobrażenie świata po zagładzie, trochę ludzkich niedobitków i problemy natury moralnej. Nie jest jakoś mega ekstremalnie, ale ponury klimat to rekompensuje. Właściwie to poczytałbym więcej, zakończenie mnie nie usatysfakcjonowało.

Robert Zawadzki - "Tendencje realistyczne w kinie Istvana Tzary"
No i na deser wyborne opowiadanie - coś okropnie niepokojącego, co równie dobrze mogłoby ukazać się w "Snach umarłych". Analiza twórczości enigmatycznego reżysera i poszukiwanie jego ostatniego dzieła. Ciekawa forma, świetne wykonanie, szokujące zakończenie.

PODSUMOWANIE: Rewelacyjna antologia - tyle Wam powiem. 17 opowiadań i, co nieczęsto się zdarza, nie ma tutaj jakichś słabszych elementów. Od początku do końca solidny, wysoki poziom. Kilka utworów wyróżnia się ciut lżejszym klimatem na tle hardkorowej reszty, ale i tak dostarczają masę emocji. Na moją listę zaufanych autorów wleciały kolejne nazwiska - jeśli pisarska kariera kilku osób z tego grona dopiero się rozkręca, to ja jedynie czekam na więcej, szacunek. "Obscura" ma wszelkie predyspozycje ku temu, żeby uznać ją za serię kultową. Kupować, czytać, przeżywać. Z całego serca polecam.

Zeszłoroczna "Obscura" dość mocno przeorała mi głowę. Było kilka momentów, gdzie nawet zacząłem się zastanawiać - DLACZEGO.JA.TO.CZYTAM??? Sięgnięcie po dwójkę wydawało się więc rozsądnym krokiem... ¯\_(ツ)_/¯ "Obscura 2" to świeżutka antologia horroru ekstremalnego, gdzie można się przekonać, jak bardzo różni autorzy (niekoniecznie typowo 'ekstremalni') radzą sobie z tym...

Drugi tom antologii horroru ekstremalnego „Obscura 2”. To szokujące zdarzenia pełne grozy. Wiele nietuzinkowych sytuacji, widać, że autorzy bardzo przyłożyli się do stworzenia tego tomu. Niestety nie mogę polecić tej książki każdemu z powodu jej agresji, która jest wszechobecna jak i drastycznych opisów.

Drugi tom antologii horroru ekstremalnego „Obscura 2”. To szokujące zdarzenia pełne grozy. Wiele nietuzinkowych sytuacji, widać, że autorzy bardzo przyłożyli się do stworzenia tego tomu. Niestety nie mogę polecić tej książki każdemu z powodu jej agresji, która jest wszechobecna jak i drastycznych opisów.