Czytało się szybko i to jeden z plusów. Drugi to ciekawe zakończenie. I plus za okładkę. Określenie "czeski film" chyba najlepiej opisuje odczucia co do tej książki.

Czytało się szybko i to jeden z plusów. Drugi to ciekawe zakończenie. I plus za okładkę. Określenie "czeski film" chyba najlepiej opisuje odczucia co do tej książki.

To moja już trzecia pozycja od G. Musso i chyba najbardziej rozczarowująca. Zbyt dużo fantastyki i zbyt odjechane zakończenie, które mnie zawiodło. Niemniej sięgnę po kolejną pozycję, gdyż luty 2024 roku to u mnie miesiąc Musso. ;)

To moja już trzecia pozycja od G. Musso i chyba najbardziej rozczarowująca. Zbyt dużo fantastyki i zbyt odjechane zakończenie, które mnie zawiodło. Niemniej sięgnę po kolejną pozycję, gdyż luty 2024 roku to u mnie miesiąc Musso. ;)

Nie ukrywam, że sięgnęłam po książkę ze względu na to, iż zaintrygował mnie opis na tylnej okładce. I właśnie to sprawiło, że pierwsze rozczarowanie przyszło dość szybko; po sformułowaniach typu ,,tajemnica za drzwiami latarni", ,,otworzył je i nie jest w stanie wieść już normalnego życia" spodziewałam się wątku kryminalnego, a dostałam wątek fantastyczny. A niestety fantastyka to totalnie nie mój klimat, zdecydowanie wolę gdy wydarzenia z książki można uznać za realne, takie które mogłyby się faktycznie wydarzyć. No ale cóż, zaczęłam to skończę. Mimo iż nie bardzo ,,znikanie" i inne wątki fantastyczne mnie przekonywały, to dość przyjemnie się czytało. Napisane fajnym lekkim językiem, akcja się nie dłuży niepotrzebnie, bohaterowie również przyjemni. Zakończenie takie trochę odklejone od reszty; na pewno nieprzewidywalne. Autor w końcowej części całkowicie zmienia koncepcję. Myślę, że gdyby była ona nakreślona na początku, pozwoliłoby to czytelnikowi na spojrzenie na powieść jako książkę z głębszym przekazem. Bardzo ciężko mi tę książkę ocenić, więc uważam, że najlepiej będzie przekonać się samemu :)

Nie ukrywam, że sięgnęłam po książkę ze względu na to, iż zaintrygował mnie opis na tylnej okładce. I właśnie to sprawiło, że pierwsze rozczarowanie przyszło dość szybko; po sformułowaniach typu ,,tajemnica za drzwiami latarni", ,,otworzył je i nie jest w stanie wieść już normalnego życia" spodziewałam się wątku kryminalnego, a dostałam wątek fantastyczny. A niestety...

Książka ciekawa, jednak dla mnie za dużo fikcji. Nie przypadła mi do gustu.....jednak i tak sięgne po kolejne książki GM.

Książka ciekawa, jednak dla mnie za dużo fikcji. Nie przypadła mi do gustu.....jednak i tak sięgne po kolejne książki GM.

Czytało mi się ją bardzo dobrze. Moim.zdaniem książka wciąga i miałam.chec poznać jej zakończenie. ZAKOŃCZENIE i tu się pojawia problem... noe do końca do mnie przemówiło.

Czytało mi się ją bardzo dobrze. Moim.zdaniem książka wciąga i miałam.chec poznać jej zakończenie. ZAKOŃCZENIE i tu się pojawia problem... noe do końca do mnie przemówiło.

Lubie styl autora. Historia,ktora miala ogromny potencjal. Koncowka jednak mocno mnie rozczarowala.

Lubie styl autora. Historia,ktora miala ogromny potencjal. Koncowka jednak mocno mnie rozczarowala.

Spodziewałam się czegoś WIĘCEJ. Ale pomijając oczekiwania, to naprawdę dobra i ciekawa pozycja.

Spodziewałam się czegoś WIĘCEJ. Ale pomijając oczekiwania, to naprawdę dobra i ciekawa pozycja.

Książka pokazuję nam, że ciekawość to pierwszy stopień do… piekła. Piekła, w którym każdy kolejny dzień, to jeden kolejny następny rok. Tracimy rok kontaktu z bliskimi i prawie ćwierć życia.

🐚Arthur otrzymał od swojego ojca w spadku tajemniczą latarnię „24 Wiatrów”, nie jest to może nic dziwnego, niepokojąca jest natomiast wiadomość od ojca, który ostrzegał, żeby nie otwierał pewnego pomieszczenia. Związane jest to z dziadkiem Arthura, który zaginął na 24 lata (obecnie jest w szpitalu psychiatrycznym).

🐚Mimo ostrzeżeń bohater postanowił, sprawdzić co dzieje się za drzwiami pomieszczenia i wpada do pętli, w której nie może wyjść. Pierwszego dnia budzi się w w 1992r. Kolejnego w 1993r, aż do 2015 ponieważ klątwa trwa 24 lata.

🐚Na kolejnych kartach historii widzimy, jak z pomocą dziadka, oraz dziewczyny o imieniu Lisa, w której Arthur się zakochuje.

🐚Książka zwraca uwagę na cytat, w którym człowiek ma dwa życia, a te drugie zaczyna się w momencie kiedy zdajemy sobie sprawę, że żyję się raz. Faktycznie w takim momencie Arthur zaczyna zdawać sobie sprawę z tego jak wiele traci, jak ważne jest dla niego życie i bliscy. Nic nie zwróci chwil straconych przez tę klątwę.

🐚Książka ma w sobie taką nutkę nostalgii i powrotu do przeszłości, bowiem autor pokazuje nam wydarzenia, który miały miejsce w kolejnych latach, zwłaszcza zwraca uwagę na wydarzenia z 11 września 2001 roku. Jest ciekawie napisana, akcja ciągle się zmienia, przez co 24 dni, które przeżywa bohater, nie są nudne i monotonne. A zakończenie tej historii… to jest coś czego się nie spodziewałam, chociaż wiem, że u Musso jest wiele z realizmu magicznego. Czułam się tak, jakby mnie autor przechytrzył.

🐚Moim zdaniem jest to jedna z lepszych książek autora.

Książka pokazuję nam, że ciekawość to pierwszy stopień do… piekła. Piekła, w którym każdy kolejny dzień, to jeden kolejny następny rok. Tracimy rok kontaktu z bliskimi i prawie ćwierć życia.

🐚Arthur otrzymał od swojego ojca w spadku tajemniczą latarnię „24 Wiatrów”, nie jest to może nic dziwnego, niepokojąca jest natomiast wiadomość od ojca, który ostrzegał, żeby nie...

Jakiś czas temu Przyjaciółka obdarowała mnie kilkoma książkami Guillaume Musso.
Do tej pory wszystkie przeczytane pozycje bardzo mi się podobały.
A jak było tym razem ?

Przyzwyczaiłem się już do tego, że Musso wplata w niektóre ze swych powieści wątki nadnaturalne.
Jednakowoż z tak skonstruowaną fabułą jeszcze się nie spotkałem.
Co kryje w sobie tajemnicza latarnia morska ?
Czy można znikać i pojawiać się po roku w innym miejscu ?
Czy w ogóle można tak żyć ?

Przyznam, że miałem momentami chwile zwątpienia.
Mało brakowało a odłożyłbym książkę na półkę nie doczytawszy jej do końca.
A jednak ciekawość nie pozwoliła przerwać lektury.
I bardzo dobrze, bo koniec końców wszystko zaczęło nabierać nowego wymiaru.

Chylę czoła przed wyobraźnią autora.
Pisze dość prostym językiem a jednak urzeka sposobem narracji.
Świetne charakterystyki postaci, zwięzłe a jednocześnie barwne opisy, specyficzny, ale bardzo przyjemny styl, zaskakujący finał.

To był naprawdę bardzo przyjemnie spędzony czas.

Polecam !

8/10

Jakiś czas temu Przyjaciółka obdarowała mnie kilkoma książkami Guillaume Musso.
Do tej pory wszystkie przeczytane pozycje bardzo mi się podobały.
A jak było tym razem ?

Przyzwyczaiłem się już do tego, że Musso wplata w niektóre ze swych powieści wątki nadnaturalne.
Jednakowoż z tak skonstruowaną fabułą jeszcze się nie spotkałem.
Co kryje w sobie tajemnicza latarnia morska...

To pierwsza książka Guillauma Musso jaką przeczytałem. Czytając ją wiedziałem, że Musso stanie się jednym z moich ulubionych autorów. Uwielbiam książki z zawartością czynnika X, czegoś niewytłumaczlnego i nie z tego świata. Jeśli wolisz stąpać twardo po ziemi, ta książka nie jest dla Ciebie :)

To pierwsza książka Guillauma Musso jaką przeczytałem. Czytając ją wiedziałem, że Musso stanie się jednym z moich ulubionych autorów. Uwielbiam książki z zawartością czynnika X, czegoś niewytłumaczlnego i nie z tego świata. Jeśli wolisz stąpać twardo po ziemi, ta książka nie jest dla Ciebie :)