Bardzo fajna książka, chociaż niezbyt odkrywcza. Pomysł świata bez uczuć pojawił się już 2002r. w filmie Equilibrum. Rożnica jest taka, że tutaj efekt jest stały a w w/w filmie są to tabletki, które można przestać brać.Nastoletni wojownicy i ruch oporu pojawili się już w książkach Dawca Lois Lowry i Igrzyskach Śmierci Suzanne Collins.

Pomimo wtórności jest to nadal dobra powieść. Świat jest rozbudowany, pokazana jest kontrola rządu za pomocą propagandy nad obywatelami. Rządzi nimi sytach, miłość to choroba a żeby uniknąć zarażenia potrafią być okrutni nawet wobec członków swojej rodziny. Nie ma nic złego w donosicielstwie a o wyrzuty sumienia trudno, kiedy się zostało pozbawionym wyższych uczuć.
Trochę naiwnie jest opisane wymykanie się systemowi. Jestem w stanie zrozumieć, że nie całe ogrodzenie jest podpięte do prądu, że można być sympatykiem sprawy i jednocześnie żoną strażnika, który nie ma oporów żeby strzelać do ludzi tylko za to, że kochają. Ale imprezki z głośną muzyką i to, że złapani nie donoszą o tym jak się kontaktują to jednak za dużo jak na moja wyobraźnię. Nawet tłumaczenie, że rząd woli udawać ze nic się nie dzieje jakoś nie pomaga.
Pomimo pewnych niedoróbek czytało mi się dobrze. Książka rozwija się wraz z przeczytanymi stronami, coraz ciężej było się oderwać. Dopiero końcówka, czyli cztery opowiadania uzupełniające, były dla mnie zbędne. Czytało się ok ale równie dobrze mogłoby ich nie być.

Bardzo fajna książka, chociaż niezbyt odkrywcza. Pomysł świata bez uczuć pojawił się już 2002r. w filmie Equilibrum. Rożnica jest taka, że tutaj efekt jest stały a w w/w filmie są to tabletki, które można przestać brać.Nastoletni wojownicy i ruch oporu pojawili się już w książkach Dawca Lois Lowry i Igrzyskach Śmierci Suzanne Collins.

Pomimo wtórności jest to nadal dobra...

Zainteresował mnie zdecydowanie wątek świata bez miłości. Uważam, ze to ciekawy pomysł na książkę. Całość napisana przyjemnym językiem, szybko się czyta, seria poszla w kilka dni. Uważam, ze książki sa w porzadku, ale nie zaskoczyły mnie jakoś niesamowicie. Liczylam na to, ze przekonam sie, ze jednak ta miłość to najpiekniejsze co nas w zyciu moze spotkać, ale pozostaje przy swoim:p No i jak dla mnie zabrakło pikanterii chodź wiem, ze książki maja miec głębszy przekaz.

Zainteresował mnie zdecydowanie wątek świata bez miłości. Uważam, ze to ciekawy pomysł na książkę. Całość napisana przyjemnym językiem, szybko się czyta, seria poszla w kilka dni. Uważam, ze książki sa w porzadku, ale nie zaskoczyły mnie jakoś niesamowicie. Liczylam na to, ze przekonam sie, ze jednak ta miłość to najpiekniejsze co nas w zyciu moze spotkać, ale pozostaje...

O tej książce przeczytałam na jakimś forum (nie ksiażkowym),więc nie wiedziałam, że to książka skierowana do młodzieży. Zaciekawił mnie opis, więc postanowiłam przeczytać. Książka składa się z trzech tomów i każdy muszę ocenić osobno. Pierwszy tom podobał mi się najbardziej i głównie z tego względu książkę oceniam dobrze i poleciłabym ją, gdyby ktoś pytał. Są w niej jednak pewne mankamenty, przez które czytanie szło mi czasami opornie.

Tom 1 - Delirium
Ta część stawia wysoko poprzeczkę następnym. Historia jest zwarta, postaci ciekawe, charakterystyczne (co niestety zmienia się w następnych częściach),akcja idzie do przodu. Główna bohaterka miewa rozterki w związku z rzeczywistością, w jakiej żyje, nie jest typową buntowniczką. Czasami akcję spowalniają dłużące się opisy uczuć, a niektóre wydarzenia i zbiegi okoliczności są dość naiwne, ale można na to przymknąć oko.

Tom 2 - Pandemonium
W tej części miałam wrażenie, że czytam zlepek pomysłów z różnych książek i seriali. Przygody młodych ludzi, mury, granice, strażnicy - to wszystko już gdzieś widziałam lub czytałam. Zaczęło się ciekawie, od działań Leny w ruchu oporu, ale potem było już tylko gorzej. Opisy znacznie się wydłużyły. Mamy opisy przyrody, szczegółowo opisane czynności bohaterów, dużo nieistotnych szczegółów. Akcja zdecydowanie zwolniła tempo. Dowiadujemy się niewielu nowych rzeczy, jak na ok 300 stron. Dużo tu też nieprawdopodobnych przypadków (parasol, tajemnicza postać związana z Leną, pojawienie się zapomnianego bohatera).

Tom 3 - Requiem
Moim zdaniem ostatnia część jest najsłabszą z całej trylogii. Dużą część zajmują tutaj rozterki głównej bohaterki odnośnie dwóch chłopaków, których rzekomo kocha. Lena w dwóch ostatnich częściach stała się jakby Mary Sue - na wszystkim się zna, wszystko niby umie, uważa, że jej zdanie jest istotne dla grupy. Często porównuje życie jakie wiodła wcześniej, z tym obecnym. Nie brzmi to zbyt autentycznie. Spotykamy całą plejadę postaci, które istnieją tylko z imienia, a nie mają żadnych cech charakterystycznych. Pobieżnie wspomina się o ruchu oporu, ale wydaje mi się, że autorka nie miała na to większego pomysłu. Podobało mi się za to przedstawienie dwóch historii, Leny i Hany. Zakończenie nie jest jednoznaczne i mnie osobiście nie podobało się. Za dużo chaosu w tej całej historii.

Podsumowując, uważam, że autorka nie podołała pisaniu trylogii. Każda kolejna część była słabsza. Zw względu na pierwszy tom warto chociaż spróbować przeczytać całość, ale można się znudzić w połowie.

O tej książce przeczytałam na jakimś forum (nie ksiażkowym),więc nie wiedziałam, że to książka skierowana do młodzieży. Zaciekawił mnie opis, więc postanowiłam przeczytać. Książka składa się z trzech tomów i każdy muszę ocenić osobno. Pierwszy tom podobał mi się najbardziej i głównie z tego względu książkę oceniam dobrze i poleciłabym ją, gdyby ktoś pytał. Są w niej jednak...

Książka o tym jak życie weryfikuje plany. O tym, że w biedzie poznaje się rodzinę, a przyjaciół po tym, czy umieją się cieszyć razem z Tobą Twoim szczęściem. O przetrwaniu w dzikiej przyrodzie, gdzie musisz zabić, żeby móc przeżyć samemu. Pierwsza zasada głuszy: najpierw zadbaj o samego siebie.

Książka o tym jak życie weryfikuje plany. O tym, że w biedzie poznaje się rodzinę, a przyjaciół po tym, czy umieją się cieszyć razem z Tobą Twoim szczęściem. O przetrwaniu w dzikiej przyrodzie, gdzie musisz zabić, żeby móc przeżyć samemu. Pierwsza zasada głuszy: najpierw zadbaj o samego siebie.

Cała trylogia w niesamowity sposób pokazuje podejście do ludzkich emocji. Jest ono inne interesujące ale przede wszystkim - pochłania bez końca.

Cała trylogia w niesamowity sposób pokazuje podejście do ludzkich emocji. Jest ono inne interesujące ale przede wszystkim - pochłania bez końca.

Bardzo nowoczesna książka, nie powielająca schematów ogólnej fabuły. Historia opiera się na świecie, gdzie MIŁOŚĆ została uznana za największe niebezpieczeństwo i chorobę.
Ta książka jest pełna walki i niewyobrażalnej siły.

Bardzo nowoczesna książka, nie powielająca schematów ogólnej fabuły. Historia opiera się na świecie, gdzie MIŁOŚĆ została uznana za największe niebezpieczeństwo i chorobę.
Ta książka jest pełna walki i niewyobrażalnej siły.

W życiu nikt nie jest w stanie zapanować nad naszymi uczuciami,choć niektórzy nie chcieli by czuć nic w obawie o ponowne zranienie ale jednak zawsze mamy swoje myśli dla samego siebie.

W życiu nikt nie jest w stanie zapanować nad naszymi uczuciami,choć niektórzy nie chcieli by czuć nic w obawie o ponowne zranienie ale jednak zawsze mamy swoje myśli dla samego siebie.

Zapamiętaj! Tą książkę musisz mieć w przyszłości w swojej osobistej biblioteczce❤

Zapamiętaj! Tą książkę musisz mieć w przyszłości w swojej osobistej biblioteczce❤

Bardzo ciekawa fabuła, wkręciłam się.

Bardzo ciekawa fabuła, wkręciłam się.

Cała trylogia przeczytane jednym tchem. Fantastyczna, wciągająca, z otwartym zakończeniem.

Cała trylogia przeczytane jednym tchem. Fantastyczna, wciągająca, z otwartym zakończeniem.