Wciągająca, oryginalna akcja, ale pod koniec robi się już trochę przewidywalnie. Nie ma wielkiego zwrotu akcji na koniec, ale osobiście myślałam, że zakończy się w innym momencie - nie zawiodłam się mimo wszystko. Polecam

Wciągająca, oryginalna akcja, ale pod koniec robi się już trochę przewidywalnie. Nie ma wielkiego zwrotu akcji na koniec, ale osobiście myślałam, że zakończy się w innym momencie - nie zawiodłam się mimo wszystko. Polecam

Jak dla mnie najgorsza książka Hanni Münzer.
Jest to zupełnie inna pozycja niż te zwiazane z wydarzeniami II wojnyświatowej. Mamy tu niby części składowe dobrej książki - tajemniczą historię sprzed stuleci, stare dokumenty, tajemnicze i dziwne wydarzenia związane z Kościołem i zakonem jezuitów. Niesety te elementy połączone w całość według mnie nie zagrały i książka nie spełniła moich oczekiwań. A szkoda...

Jak dla mnie najgorsza książka Hanni Münzer.
Jest to zupełnie inna pozycja niż te zwiazane z wydarzeniami II wojnyświatowej. Mamy tu niby części składowe dobrej książki - tajemniczą historię sprzed stuleci, stare dokumenty, tajemnicze i dziwne wydarzenia związane z Kościołem i zakonem jezuitów. Niesety te elementy połączone w całość według mnie nie zagrały i książka nie...

Spodziewałam się czegoś lepszego. Pomysł bardzo mi się spodobał, ale nie został przedstawiony tak, jak się tego spodziewałam po opisie. Główni bohaterowie, mimo że barwni, to średnio przypadli mi do gustu. No i tak długie rozdziały utrudniały czytanie w krótkich, wolnych chwilach.

Spodziewałam się czegoś lepszego. Pomysł bardzo mi się spodobał, ale nie został przedstawiony tak, jak się tego spodziewałam po opisie. Główni bohaterowie, mimo że barwni, to średnio przypadli mi do gustu. No i tak długie rozdziały utrudniały czytanie w krótkich, wolnych chwilach.

Ciężko jest mi ocenić tę książkę. Momentami akcja była dla mnie nieco rozwleczona a bohaterowie z małymi wyjątkami nie budzili mojej sympatii. Eksplozja różnorodnych emocji nastąpiła na koniec. Z tego powodu wystawiłam dość wysoką ocenę.

Ciężko jest mi ocenić tę książkę. Momentami akcja była dla mnie nieco rozwleczona a bohaterowie z małymi wyjątkami nie budzili mojej sympatii. Eksplozja różnorodnych emocji nastąpiła na koniec. Z tego powodu wystawiłam dość wysoką ocenę.

Kolejna książka typu "eintopf", czyli znajdziesz tu wszystko. Dylematy religijne, rzekome tajemnice Jezuitów, porwania, strzelaniny, przepis na sos pomidorowy, zaginiony skarb Inków i wiele, wiele więcej. Dodatkowo autorka, nieudolnie, próbuje stworzyć bardzo filozoficzny twór, który powinien skłonić czytelnika do głębszych refleksji, a gdyby nie to, mogła być to naprawdę ciekawa, przygodowa książka.
Bardzo drażniące jest również stereotypowe podejście do Włochów. Munzer patrzy na mieszkańców Włoch z góry i widzi w nich jedynie makaroniarzy i amantów, którzy nie przepuszczą niczemu co ma dwie długie nogi i resztę części ciała na swoim miejscu. W końcu główna bohaterka wychodzi z każdej opresji kręcąc biodrami i pokazując, że nie nosi bielizny. Oczywiście każdy mężczyzna w świecie stworzonym przez Munzer nigdy nic takiego nie widział i nie jest w stanie jasno myśleć, ani panować nad popędami. Naturalnie mowa tu wyłącznie o włoskich mężczyznach. Jest to bardzo płytkie podejście, a momentami zakrawa na wulgarne.
Kolejną uwagę kieruję do wydawnictwa, chyba nigdy nie widziałam w książce tyle błędów, co mnie czytelnika, wydającego swoje ciężko zarobione pieniądze na książkę, której tekstu edytor nawet nie sczytał przed wysłaniem do druku, obraża.
Konkludując, #niepolecam. Na szczęście są dużo lepsze książki i z Rzymem w tle, i filozoficzne, stawiające pytania o naszą wiarę, i o skarbach Inków, i o strzelaninach i porwaniach, i też lepiej zredagowane.

Kolejna książka typu "eintopf", czyli znajdziesz tu wszystko. Dylematy religijne, rzekome tajemnice Jezuitów, porwania, strzelaniny, przepis na sos pomidorowy, zaginiony skarb Inków i wiele, wiele więcej. Dodatkowo autorka, nieudolnie, próbuje stworzyć bardzo filozoficzny twór, który powinien skłonić czytelnika do głębszych refleksji, a gdyby nie to, mogła być to naprawdę...

Przez cenne manuskrypty wielu ludzi traci zycie bo wielu chce je dla zysku zdobyc. Ksiazka jest bogata w opisy religijne ktore nie wszystkim przypadna do gustu bo uderzaja w kosciol ktory zarowno ja jak i coraz to wiecej ludzi omija gdyz nie ma nic wspolnego z wiara.

Przez cenne manuskrypty wielu ludzi traci zycie bo wielu chce je dla zysku zdobyc. Ksiazka jest bogata w opisy religijne ktore nie wszystkim przypadna do gustu bo uderzaja w kosciol ktory zarowno ja jak i coraz to wiecej ludzi omija gdyz nie ma nic wspolnego z wiara.

Książka bardzo przeciętna bez porywu i emocji. Moje pierwsze spotkanie z Hanni Munzer nie należy do najlepszych. Wątpię bym sięgnął po jej kolejną książkę ,tym bardziej że jest milion innych książek do przeczytania.

Książka bardzo przeciętna bez porywu i emocji. Moje pierwsze spotkanie z Hanni Munzer nie należy do najlepszych. Wątpię bym sięgnął po jej kolejną książkę ,tym bardziej że jest milion innych książek do przeczytania.

Pozycja warta uwagi. Mnie wciągnęła, sam początek już zaintrygował (chociaż szkoda, że nazwiska postaci historycznych z początku nie zostały "rozwinięte" - ponoć ma mieć to miejsce w następnych tomach) i wciągnął. Czytało się szybko, taka przygodówka z historią, jezuitami, Kościołem Katolickim, dobrymi i złymi. Dobry relaks.

Pozycja warta uwagi. Mnie wciągnęła, sam początek już zaintrygował (chociaż szkoda, że nazwiska postaci historycznych z początku nie zostały "rozwinięte" - ponoć ma mieć to miejsce w następnych tomach) i wciągnął. Czytało się szybko, taka przygodówka z historią, jezuitami, Kościołem Katolickim, dobrymi i złymi. Dobry relaks.

Po raz kolejny, opis okładkowy średnio (mnie) zachęcający, okazał się nie oddawać tego, co znalazłam w książce. W przypadku Hanni Münzer zdarzyło się to po raz drugi. Po pierwszym uznałam, że przy wyborze książki będę sugerować się tylko jej nazwiskiem, a nie „reklamą” z okładki. „Poławiacze dusz” to pierwszy tom serii i cieszę się, że będę mieć okazję spotkać się z bohaterami książki ponownie. Chociaż niewykluczone, iż w oryginale, bo nie wiadomo jak długo zmuszona będę czekać na tłumaczenie kolejnej części.

Tytułowi poławiacze dusz to księża z prawdziwego zdarzenia, którzy poczuli powołanie wybierając swój zawód i wykonują go z całym oddaniem i zaangażowaniem. Taki właśnie jest Lukas – jezuita – główny bohater książki. Pochodzi on z bardzo znaczącej rodziny, w której nie brak przodków mających już związek z kościołem, o wyjątkowo ciekawej historii oraz mającej wiele zasług. Lukas to także brat bliźniak Lucie oraz młodzieńcza miłość żydówki Rabei, która przyjaźniła się z rodzeństwem od najmłodszych lat, a ze względu na ich bardzo bliskie relacje, określana była często mianem trzeciej bliźniaczki.

C.D.: https://czytany-blog.blogspot.com/

Po raz kolejny, opis okładkowy średnio (mnie) zachęcający, okazał się nie oddawać tego, co znalazłam w książce. W przypadku Hanni Münzer zdarzyło się to po raz drugi. Po pierwszym uznałam, że przy wyborze książki będę sugerować się tylko jej nazwiskiem, a nie „reklamą” z okładki. „Poławiacze dusz” to pierwszy tom serii i cieszę się, że będę mieć okazję spotkać się z...

Taki trochę Dan Brown, ale ze zbyt dużą ilością zbytecznych często opisów oraz "zagadkowych" wątków.

Taki trochę Dan Brown, ale ze zbyt dużą ilością zbytecznych często opisów oraz "zagadkowych" wątków.