TA RECENZJA TO TYLKO MOJE ODCZUCIA. PAMIĘTAJMY, ŻE KAŻDEMU MOŻE PODOBAĆ SIĘ COŚ INNEGO.

O Matko… O Boże… Jednak, niestety, nie w pozytywnym sensie. Książkę kupiłam już dawno (kierowana okładką, która bardzo mnie urzekła i opisem, który zapowiadał coś lepszego),jednak dopiero w sierpniu po nią sięgnęłam. Niestety nie było to miłe spotkanie.
Przede wszystkim Wojtek i Daria – kompletnie nie czułam tej relacji, była jakaś płytka, bez chemii. Wojtek jest zakochany po raz pierwszy w życiu, to widać, ale jego przemyślenia są po prostu irytujące. Chyba nie dążył do miłości, a po prostu, by w końcu przespać się z jakąś dziewczyną. Przecież ma ponad 20 lat i nie spał jeszcze z żadną dziewczyną, co mam wrażenie przeżywa, aż za bardzo. (Hej, jestem z tych, którzy uważają, że bycie ponad 20-letnim prawiczkiem to nie wstyd i nie trzeba na szybko z kimś się przespać, żeby tylko przestać nim być!). Zachowanie Darii również nie jest dobre, irytowała mnie. Żadna bohaterka mnie tak ostatnio nie wkurzyła… Niestety nie czułam ich relacji, nie czułam chemii, nie widziałam uczuć, emocji. Dotąd nie wiem, kiedy ona stała się jego dziewczyną, bo mam wrażenie, że bohater wyleciał z tym, jak Filip z konopi. Naprawdę nie wiem, kiedy przespałam ten moment…

Styl pisania autorki również niestety do mnie nie przemówił. Wiele razy przewracałam oczami, zamykałam i odkładałam książkę. Sposób wypowiadania się bohaterów, zdrobnienia - totalnie do mnie nie przemówiły. Fabuła również idzie w parze z tym. Mam wrażenie, że autorka chciała zbyt wiele wątków umieścić w książce. Szybko coś zaczynała i szybko kończyła, co niestety nie działa na pozytywny odbiór tej książki. Wojtek, który interesuje się tylko skokami narciarskimi, a po wypadku nie potrafi znaleźć sobie miejsca. Jednak czy to on chciał tylko skoków, a może ktoś inny – jego ojciec? A skoro jesteśmy przy temacie skoków – nie jestem fanką, ale liczyłam, że będzie to bardziej rozpisane, lepiej ukazane, a przede wszystkim będzie tego więcej i poniekąd będzie to jeden z ważniejszych motywów.
Książka lekka, którą czyta się bardzo szybko. Zajęła mi 3 dni i wyciągnęła mnie z chwilowego zastoju czytelniczego. Niestety niektóre wydarzenia pozostają dla mnie absurdalne, ciężko było mi patrzeć na nie inaczej. Niestety nie wywołała we mnie głębszych reakcji czy emocji, które zmieniłyby moją recenzję. To też moje pierwsze spotkanie z autorką, jednak zapewne nie ostatnie. Lubię dawać autorom drugie szanse i być może w przyszłości sięgnę po inną powieść autorki, która bardziej przypadnie mi do gustu.

TA RECENZJA TO TYLKO MOJE ODCZUCIA. PAMIĘTAJMY, ŻE KAŻDEMU MOŻE PODOBAĆ SIĘ COŚ INNEGO.

O Matko… O Boże… Jednak, niestety, nie w pozytywnym sensie. Książkę kupiłam już dawno (kierowana okładką, która bardzo mnie urzekła i opisem, który zapowiadał coś lepszego),jednak dopiero w sierpniu po nią sięgnęłam. Niestety nie było to miłe spotkanie.
Przede wszystkim Wojtek i Daria...

Zastanawiam się skąd są tak wysokie noty do tej książki. Totalna katastrofa. Relacja między Wojtkiem, a Daria jest dla mnie płytka. Owszem widać,że on jest zakochany pierwszy raz w życiu, chociaż mam odczucia, że za wszelką cenę chce z nią pierwszy raz przeżyć i do tego dąży niż do miłości. Za to Daria traktuje go bardzo źle, olewa go i mam wrażenie, że zwierzęta traktuje się lepiej niż ona jego.

Zastanawiam się skąd są tak wysokie noty do tej książki. Totalna katastrofa. Relacja między Wojtkiem, a Daria jest dla mnie płytka. Owszem widać,że on jest zakochany pierwszy raz w życiu, chociaż mam odczucia, że za wszelką cenę chce z nią pierwszy raz przeżyć i do tego dąży niż do miłości. Za to Daria traktuje go bardzo źle, olewa go i mam wrażenie, że zwierzęta traktuje...

Niestety ksiazka mnie nie zachwycila.Jak dla mnie zbyt nudna i monotonna,zabraklo glebszych relacji miedzy Wojtkiem a Daria.Ich relacja zostala predstawiona zbyt ogolnikowo przez co nie mozna ich tak naprawde poznac,zabraklo emocji spodziewalam sie czegos innego.

Niestety ksiazka mnie nie zachwycila.Jak dla mnie zbyt nudna i monotonna,zabraklo glebszych relacji miedzy Wojtkiem a Daria.Ich relacja zostala predstawiona zbyt ogolnikowo przez co nie mozna ich tak naprawde poznac,zabraklo emocji spodziewalam sie czegos innego.

Bardzo dobra książka, przy której przepadłam. Wciągająca historia.

Bardzo dobra książka, przy której przepadłam. Wciągająca historia.

Jak wiecie mój stos hańby pęka w szwach! Dlatego odrywając się od nowości postanowiłam sięgnąć po powieść w klimacie jeszcze zimowym.
Historia jaką dostajemy jest z punktu widzenia Wojtka – skoczka narciarskiego, który oprócz sportu nie interesuje się niczym innym. Trochę taki introwertyk, stroniący od ludzi, skupiający się na jednym celu – ale czy, aby na pewno tego właśnie oczekuje, czy jednak jego ojciec. Presja z jaką się zmierza jest wręcz przytłaczająca i niestety jeden błąd sprawia, że na pewien czas musi porzucić skakanie i odnaleźć sobie jakieś inne hobby.
W tym czasie poznaje Darię – siostrę kolegi z zespołu. Dziewczyna jest jak wulkan energii, pewna siebie i niezależna pokazuje Wojtkowi, że w życiu oprócz pasji i wygranych liczy się też coś innego. Losy tej dwójki są dość zabawne, problemy z jakimi się zmierzą tak naprawdę to złe decyzje i brak szczerości między nimi. I tu mężczyzna ma wątpliwości – ale jak to mówią – widziały gały co brały, a dodatkowo serce nie sługa!
Co dostajemy w tej powieści? Leciutką obyczajówkę, młodzieżówkę z ponad 20-letnim prawiczkiem – i w tym momencie zastanawiałam się czy jednak nie odpuścić tej książki! Jednak skoro już zaczęłam – książka nie była zła, jednak nie wywołała we mnie żadnych emocji i szczerze nic ciekawego w niej się nie działo. Czasami można było się uśmiechnąć, bo wydarzenia nie tylko były zabawne, ale i lekko absurdalne.
Jest to moje pierwsze spotkanie z autorką, ale jak ja mam to w zwyczaju na pewno nie ostatnie. A już 29.03 pojawi się kolejna powieść autorki „Gangsterska gra”, którą będę miała możliwość zrecenzować. Kto czeka?
@zaczytany_swiat_mamy

Jak wiecie mój stos hańby pęka w szwach! Dlatego odrywając się od nowości postanowiłam sięgnąć po powieść w klimacie jeszcze zimowym.
Historia jaką dostajemy jest z punktu widzenia Wojtka – skoczka narciarskiego, który oprócz sportu nie interesuje się niczym innym. Trochę taki introwertyk, stroniący od ludzi, skupiający się na jednym celu – ale czy, aby na pewno tego...

Rozgrzała mnie ta książka. Spędziłam z nią kilka przyjemnych wieczorów.

Rozgrzała mnie ta książka. Spędziłam z nią kilka przyjemnych wieczorów.

Dominika Smoleń mieszkanka Śląska, urodzona 1997 roku. Obecnie studiuje psychologię. Prowadzi bloga książkowego Nasz Książkowir. Kocha zwierzęta, czekoladę, muzykę i seriale medyczne. Nie wyobraża sobie życia bez kontaktu z ludźmi. Swoją pierwszą książkę wydała w 2015 roku (Dominika miała wówczas osiemnaście lat). Od tego czasu na jej koncie pojawiło się kilka kolejnych powieści, a dziewczyna zapowiada, że to jeszcze nie koniec jej pisarskiej kariery.

Wojtek jest młodym skoczkiem narciarskim. Spędza wiele godzin na sali treningowej, żeby być jak najlepszym zawodnikiem. Jego największym rywalem jest Błażej. Wojtek nie darzy go sympatią.
Pewnego dnia po treningu Wojtek i Błażej spotykają się w pubie. Rozmawiają ze sobą i główny bohater zmienia o nim zdanie, ponieważ mają wspólny cel: traktują skoki poważnie i jest to ich wspólna pasja.
Wojtek ma pecha, ponieważ doznał kontuzji, która dyskwalifikowała go dalszym udziale w zawodach. Pomaga mu Błażej przetrwać ten trudny czas.
Błażej prosi Wojtka o pomoc. Przyjeżdża Daria (siostra Błażeja),na tydzień do Polski. Błażej nie będzie się mógł nią zająć, ponieważ będzie na zawodach. Wojtek zgadza się i pomaga przyjacielowi.
Daria jest bardzo energiczną i wyzwoloną dziewczyną. Potrafi zaskoczyć i zawstydzić Wojtka. Pomimo, że ich relacja jest trudna stają się dla siebie coraz bliżsi. Walczą o siebie i o swoją wspólną przyszłość.

Książka należy do gatunku literatury obyczajowej. Autorka chce pokazać czytelnikowi, co w życiu jest naprawdę ważne. Pogoń za karierą nie daje poczucie spełnienia. Wiadomo, pieniądze są ważne, żeby móc godnie żyć, ale musimy pamiętać o miłości. Jej się nie kupi.
Staramy się spełniać oczekiwania swoich rodziców, kolegów i przyjaciół. Zazwyczaj w takich sytuacjach nie myślimy o sobie i swoich potrzebach. Nie spełniajmy cudzych oczekiwań i planów na przyszłość. Róbmy to co sprawia nam radość i satysfakcję. Nie da się wszystkich uszczęśliwić na siłę.
Lekturę czyta się szybko. Zawiera w swojej szacie graficznej wielkie litery. Niektórym czytelnikom ten zabieg ułatwi czytanie. Treść jest zrozumiała. Książka jest przeznaczona dla osób pełnoletnich, ponieważ zawiera sceny erotyczne.
Książka idealnie nadaje się na długie jesienne wieczory. Można ją przeczytać w jeden dzień. Czytelnicy, którzy lubią takie historie na pewno nie będą się nudzić w czasie lektury.

Opinia pojawiła się również na blogu: www.wksiazkizaklete.wordpress.com

Dominika Smoleń mieszkanka Śląska, urodzona 1997 roku. Obecnie studiuje psychologię. Prowadzi bloga książkowego Nasz Książkowir. Kocha zwierzęta, czekoladę, muzykę i seriale medyczne. Nie wyobraża sobie życia bez kontaktu z ludźmi. Swoją pierwszą książkę wydała w 2015 roku (Dominika miała wówczas osiemnaście lat). Od tego czasu na jej koncie pojawiło się kilka kolejnych...

Posiadanie pasji jest dla człowieka czymś istotnym. Osoba bez pasji, marzeń i wyznaczonych może czuć pewnego rodzaju pustkę, której nic nie jest w stanie zapełnić. Działa to jednak w obie strony – pasja, której poświęca się cały czas sprawia, że życie człowieka staje się puste. Brak w nim czasu na relacje z innymi ludźmi, a przez to także na poznanie samego siebie.

Celem Wojtka jest bycie najlepszym w skokach narciarskich. Chłopak za wszelką cenę pragnie pokonać każdego i stanąć na pierwszym miejscu na podium. Jenak jego dynamicznie rozwijająca się kariera zostaje zatrzymana przez kontuzję. Wydarzenie to zbiega się z poznaniem Darii – siostry kolegi z drużyny. Dziewczyna szybko wprowadza do życia skoczka dużą ilość zamieszania, ale pokazuje także, co mężczyzna traci, stroniąc od ludzi.

Żar pocałunku to lekka i przyjemna powieść na jeden wieczór. Nie wymaga od czytelnika skupienia, a daje mu odpocząć od natrętnych myśli o życiu codziennym. Sama historia Wojtka i Darii wciąga, i mimo iż jest odrobinę schematyczna i przewidywalna, do samego końca zmusza czytelnika do zastanawiania się – czy stworzona przez niego w trakcie czytania wizja zakończenia będzie miała miejsce; czy dla Wojtka i Darii jest szansa na happy end.
Mimo lekkiego charakteru powieści, Dominika Smoleń nie stroniła od poruszenia trudnych i ważnych tematów. Żar pocałunku pokazuje nie tylko siłę miłości, ale także drogę, jaką niektórzy ludzie muszą przebyć, by się tą miłością cieszyć. Ponadto powieść prezentuje także problem, w jaki sposób niespełnione ambicje rodzica mogą wpłynąć na życie dziecka.

Jedną z największych zalet książki jest kreacja bohaterów. Autorka niezwykle zgrabnie nakreśliła konkretne postaci. Nie są one papierowe. Każda z nich posiada iskierkę, która sprawia, że czytelnik ma wrażenie jakby czytał historię żywej, znajomej mu osoby. Zarówno Daria, jak i Wojtek mają wady i zalety, a także oboje wciąż walczą ze swoimi demonami. Są bohaterami wielowymiarowymi, z którymi czytelnik może się utożsamić. Wojtek to postać dynamiczna, która zmienia się wraz z biegiem akcji. Mężczyzna w pewien sposób dorośleje. Zaczyna rozumieć, jak istotną rolę w życiu odgrywają relacje pomiędzy ludźmi. Daria zaś jest bohaterką dodającą fabule dynamiki – zabawna i pewna siebie. Jednocześnie pod tą powłoką skrywa tajemnice, do których Wojtek za wszelką cenę pragnie się dostać.

Żar pocałunku to powieść idealna dla fanek lekkich, intrygujących romansów i powieści obyczajowych. Nie brak jej emocji i małych zawiłości fabularnych. Dominika Smoleń stworzyła opowieść pełną barw i jednocześnie przekazującą pewne wartości. To po prostu książka z którą powinno się zaszyć pod kocykiem, z kubkiem gorącej herbaty w ręku podczas chłodnego, jesiennego wieczoru.

Posiadanie pasji jest dla człowieka czymś istotnym. Osoba bez pasji, marzeń i wyznaczonych może czuć pewnego rodzaju pustkę, której nic nie jest w stanie zapełnić. Działa to jednak w obie strony – pasja, której poświęca się cały czas sprawia, że życie człowieka staje się puste. Brak w nim czasu na relacje z innymi ludźmi, a przez to także na poznanie samego siebie.

Celem...

Mówi się, że najważniejsze w życiu jest, aby robić to, co się kocha. Jeśli mamy swoją pasję, dzięki której możemy się rozwijać, jesteśmy szczęśliwi. Jednak istnieje cienka linia między hobby a autodestrukcją.

Krótka historia o miłości, która może nas uratować
O tym jak niewiele trzeba do zniszczenia siebie przekonał się Wojtek, główny bohater najnowszej książki Dominiki Smoleń Żar pocałunku. Chłopak jest synem byłego skoczka narciarskiego. Ojciec od zawsze wpajał w syna miłość do tego sportu, co w rezultacie zaowocowało tym, że Wojtek idąc w jego ślady, również oddał swoje serce tej dziedzinie sportu. Nasz bohater odnosi sukcesy, jednak jeszcze nie jest najlepszym skoczkiem w drużynie. Chce zrobić wszystko, by być numerem jeden. Każdą swoją myśl i cząstkę energii skupia tylko na tym. Nie może znieść faktu, że lepszy od niego jest Błażej, dla którego – jak sam przyznaje – skoki nie są priorytetem. Wojtek natomiast skacze po to, by wygrywać.

Kontuzja i nowa szansa
Niestety skoki narciarskie są bardzo niepewne, jeśli chodzi o kontuzje i urazy. Wystarczy dosłownie chwila, aby niefortunny wypadek wykluczył skoczka ze sportowej rywalizacji na bardzo długo. Tak też dzieje się w przypadku naszego bohatera. Ulega wypadkowi na skoczni i niestety musi zapomnieć o rozpoczynającym się właśnie sezonie narciarskim. Młody mężczyzna jest załamany, a sytuacji nie ułatwia trudna relacja z ojcem, który wywiera na synu presję.

Jednak czas jego rekonwalescencji szybko nabiera barw. A wszystko za sprawą największego sportowego rywala i jego siostry, Darii. Kiedy dziewczyna pojawia się w jego życiu, jej otwartość i pewność siebie ujmuje chłopaka. Serce zaczyna szybciej bić, ale nie spodziewajcie się tu sielanki, ponieważ aby ten związek i uczucie miały szansę przetrwać, Wojtek będzie musiał zmierzyć się z wieloma poważnymi sekretami swojej ukochanej, które mogą zniszczyć ich miłość. Dopiero teraz musi znaleźć w sobie siłę, by walczyć o to, czego pragnie.

Wartości i wiedza w lekkiej i prostej książce
Jak widzicie Żar pocałunku to książka, która porusza bardzo wiele ważnych kwestii z życia każdego z nas. Dominika Smoleń dzięki swojej książce przypomina nam, że nie ma w życiu nic ważniejszego niż miłość i przyjaźń.

Historia Wojtka uświadamia nam również, że w życiu zawsze powinno się mieć jakiś plan B. Nie warto patrzeć tylko w jednym kierunku, bo niestety, częsta nieprzychylność losu może sprawić, że pewnego dnia zorientujemy się, iż zostaliśmy z niczym.

Niewykorzystany potencjał
Pomimo że fabuła jest ciekawa i intrygująca, to wykonanie zdecydowanie wymaga poprawy. Momentami czułam pewną infantylność. Sama akcja pędzi dość szybko. Potrzebujemy zaledwie kilka stron, aby zgubić się w wydarzeniach. Autorka również szczędzi nam opisów miejsc czy postaci, co czasami mogło być potrzebne do lepszego zobrazowania historii. Zdecydowanie na plus jest swobodny styl pisania Dominiki i przystępny, płynny język, dzięki czemu lekturę czyta się dość szybko. Kreacja postaci zaś zdaje się w miarę wiarygodna, chociaż do Darii mam kilka zastrzeżeń. Miejscami odniosłam wrażenie, że jest ona zbyt wyzwolona. Pozwalała sobie na rzeczy, których żadna dziewczyna by nie zrobiła, ale w całej tej sytuacji bawiły mnie reakcje Wojtka, który jakby nie zwracał na to uwagi.

W Żarze pocałunku przeczytamy o trudnych relacjach rodzinnych, uzależnieniu, ambicjach, które często nas przerastają, przyjaźni oraz miłości w każdym jej wymiarze. To prosta, acz pouczająca lektura.

Mówi się, że najważniejsze w życiu jest, aby robić to, co się kocha. Jeśli mamy swoją pasję, dzięki której możemy się rozwijać, jesteśmy szczęśliwi. Jednak istnieje cienka linia między hobby a autodestrukcją.

Krótka historia o miłości, która może nas uratować
O tym jak niewiele trzeba do zniszczenia siebie przekonał się Wojtek, główny bohater najnowszej książki Dominiki...

Bohaterem i narratorem tej powieści jest 20-letni skoczek narciarski Wojtek. To dość zaskakujący ale i ciekawy zabieg, ponieważ autorką książki jest kobieta - Dominika Smoleń. Młody człowiek wydaje się być poukładany i skupiony na swojej sportowej karierze, na którą nakierował go ojciec. Niestety dobrą passę przerywa kontuzja, tym samym zawodnik jest wykluczony ze startów w bieżącym sezonie. Wojtek próbuje wiec poukładać sobie to wszystko na nowo już bez wyczynowego sportu przynajmniej przez pewien czas i za namową kolegi z drużyny postanawia zaopiekować się jego siostrą Darią. Dziewczyna zafascynowała młodego człowieka swoją osobowością i sposobem życia. Czy to co zdawałoby się zniszczyło życie skoczka może okazać się porządną lekcją życia? Czy jedno spotkanie może zmienić sposób patrzenia na świat i stać się katalizatorem prawdziwych zmian w życiu? Co najważniejsze z kim zapłonie ten żar pocałunków, bo to nie jest takie oczywiste :-)

Bohaterem i narratorem tej powieści jest 20-letni skoczek narciarski Wojtek. To dość zaskakujący ale i ciekawy zabieg, ponieważ autorką książki jest kobieta - Dominika Smoleń. Młody człowiek wydaje się być poukładany i skupiony na swojej sportowej karierze, na którą nakierował go ojciec. Niestety dobrą passę przerywa kontuzja, tym samym zawodnik jest wykluczony ze startów w...