Jeżeli lubisz sobie popłakać, szukasz dojrzałych, patetycznych postaci i przepisu na idealną zbrodnię, to odłóż tę książkę natychmiast ! Bo tutaj znajdziesz tylko prawdziwą karuzelę śmiechu, korowód zdarzeń nie do przewidzenia i galimatias nie do ogarnięcia.

Jeżeli lubisz sobie popłakać, szukasz dojrzałych, patetycznych postaci i przepisu na idealną zbrodnię, to odłóż tę książkę natychmiast ! Bo tutaj znajdziesz tylko prawdziwą karuzelę śmiechu, korowód zdarzeń nie do przewidzenia i galimatias nie do ogarnięcia.

Tak słabej książki to ja dawno nie przeczytałam.

Tak słabej książki to ja dawno nie przeczytałam.

Kiedy Sandra i Mirek wpadają na pomysł szybkiego wzbogacenia się, rozpoczyna się komedia omyłek. Sprawa jest prosta. Sandra ma wyjść za bogatego kompozytora Johannesa a potem go zabić. A wszystko po to, by odziedziczyć majątek i prowadzić wygodne życie. Jak się sprawy potoczą, nie mogę zdradzić. Ale jedno jest pewne. Na sam koniec niczym deus ex machina wysypią się zaskakujące postaci. Fabuła nabierze tempa i...dojdzie do mniej lub bardziej zamierzonej dekonstrukcji powieści komediowo-kryminalnych. Bo już nie będzie wiadomo, kto czyha na czyje życie.
"Instastory" to parada antybohaterów. Każda z postaci, no może oprócz ogrodnika, drażni albo rozczarowuje. Nie są to postaci charakterologicznie zbyt skomplikowane. Główna bohaterka Sandra marzy o byciu influancerką, jej partner Mirek jest nieudacznikiem i arogantem, Zorkę dopada jakieś szaleństwo, Alicja jest wprawdzie typem społecznika, ale ma coś na sumieniu, Johannes ma być ofiarą, ale też nie wzbudza sympatii.
Pod płaszczykiem tej czarnej komedii kryje się coś więcej. Moussa demaskuje oparte na chęci posiadania społeczeństwo. Sandra będąca młodą dziennikarką marzy o robieniu wywiadów ze sławnymi ludźmi. Jej dotychczasowa rubryka o organizacjach pożytku publicznego i osobach wykluczonych wydaje jej się mało atrakcyjna. Na instagramie czeka na kolejne serduszka. 
Mirek natomiast nie lubi się przepracowywać, praca na etacie jest poniżej jego aspiracji. Co innego kolejne biznesy, w których topi pieniądze i bezmyślnie zaciąga kolejne pożyczki. Marzy im się wygodne życie, blichtr, podróże. Świat w którym chcą żyć bohaterowie ma być modny i piękny. Jest w tym wszystkim odrobina ironii, w tej usilnej próbie odbicia instagramowych ideałów. Bo jak się okaże, nasi bohaterowie do końca pozostaną odrobinę drobnomieszczańcy i niedopasowani.
"Instastory" daje świetną zabawę, wywołuje uśmiech i miejscami demaskuje zapędy współczesności.

Kiedy Sandra i Mirek wpadają na pomysł szybkiego wzbogacenia się, rozpoczyna się komedia omyłek. Sprawa jest prosta. Sandra ma wyjść za bogatego kompozytora Johannesa a potem go zabić. A wszystko po to, by odziedziczyć majątek i prowadzić wygodne życie. Jak się sprawy potoczą, nie mogę zdradzić. Ale jedno jest pewne. Na sam koniec niczym deus ex machina wysypią się...

Prawdziwa czeska komedia. Niestety nie w moim typie.

Prawdziwa czeska komedia. Niestety nie w moim typie.

Szybko się czyta może dlatego, że należę do wybrańców skrzywionych psychicznie i jak zacznę czytać to czytam do końca. W tym przypadku chciałam jak najszybciej do tego końca dotrzeć.

Szybko się czyta może dlatego, że należę do wybrańców skrzywionych psychicznie i jak zacznę czytać to czytam do końca. W tym przypadku chciałam jak najszybciej do tego końca dotrzeć.

Instastory to jedna z tych książek, które zachęcają ciekawą okładką, natomiast treścią już nie do końca. Owszem, w opisie od wydawcy jest zaznaczone, że jest to „powieść dla fanów czarnego humoru, parodii i śmiechu”, w związku z tym wiedziałam mniej więcej, czego mogę się spodziewać. Mimo wszystko poziom absurdu był nieco wyższy, niż przewidywałam. Ale wiecie co? I tak całkiem dobrze bawiłam się przy tej książce!

Mam ogromny problem z tym, jak ją ocenić. Chociaż dostarczyła mi rozrywki, to nie wiem, czy jestem w stanie wam ją polecić. Warsztatowo nie jest wybitna, a autorka zawarła w niej tyle stereotypów, że aż głowa boli. I nawet jeśli – zgodnie z hasłem od wydawcy - to miało mieć charakter prześmiewczy, trudno było to wyczuć. Pomysł też miał potencjał – dziewczyna, która chce zaistnieć na Instagramie, szuka sposobu na zdobycie sławy. Tylko że… o tej instagramowej sławie jest wspomniane więcej w opisie niż w samej książce. Późniejsze motywy, które kierowały Sandrą, nie miały nic wspólnego z popularnością w mediach.

Czy „Instastory” to książka prześmiewcza, przekoloryzowana, nierzeczywista i czasami zupełnie bezsensowna? Tak! Czy bawiłam się przy niej dobrze? Tak! Prawdopodobnie już do niej nie wrócę, ale nie mam też zamiaru się jej pozbywać, bo mimo tego, że wcale mnie nie zachwyciła, wspominać ją będę całkiem nieźle. A że ze względu na jej bezsens czy swego rodzaju głupotę? Kto by się tym przejmował!

Instastory to jedna z tych książek, które zachęcają ciekawą okładką, natomiast treścią już nie do końca. Owszem, w opisie od wydawcy jest zaznaczone, że jest to „powieść dla fanów czarnego humoru, parodii i śmiechu”, w związku z tym wiedziałam mniej więcej, czego mogę się spodziewać. Mimo wszystko poziom absurdu był nieco wyższy, niż przewidywałam. Ale wiecie co? I tak...

Książkę wybrałam do czytania ponieważ lubię czeski humor i zaintrygował mnie tytuł.
Główna bohaterka, Sandra współczesna dziewczyna. Ważne są dla niej serduszka na instagramie:)lekkie życie i pieniądze. Absolutnie bez udziału pracy. Do tego jej życiowy partner, nieudacznik, wiecznie robiący interesy życia. Jeden po drugim.
Oczekiwałam prostej, łatwej komedii. Taką książkę otrzymałam. Aczkolwiek to czarny humor.
Śmiałam się w głos z absurdów na które wpadali Sandra i Mirek.
Rozczarowało mnie zakończenie. Bo o ile można robić głupie rzeczy, końcówka była ostro oderwana od rzeczywistości.
Ogólne wrażenie, sympatyczna czytajka.

Książkę wybrałam do czytania ponieważ lubię czeski humor i zaintrygował mnie tytuł.
Główna bohaterka, Sandra współczesna dziewczyna. Ważne są dla niej serduszka na instagramie:)lekkie życie i pieniądze. Absolutnie bez udziału pracy. Do tego jej życiowy partner, nieudacznik, wiecznie robiący interesy życia. Jeden po drugim.
Oczekiwałam prostej, łatwej komedii. Taką książkę...

Nie jest to porywająca opowieść, bardzo lekka, płytka, ale w kilku momentach wywołuje śmiech.

Nie jest to porywająca opowieść, bardzo lekka, płytka, ale w kilku momentach wywołuje śmiech.

Jedna z najgorszych książek jakie przeczytałam. Strata czasu.

Jedna z najgorszych książek jakie przeczytałam. Strata czasu.

Niezłe czytadło. A pod koniec istna teatralna farsa.

Niezłe czytadło. A pod koniec istna teatralna farsa.