Nudna i za bardzo rozciagmieta fabuła. Pomieszane mnóstwo watków. Beznadziejen zakończenie. Dobrze, że nie bedzie 3 części. Juz dwie to za duzo.

Nudna i za bardzo rozciagmieta fabuła. Pomieszane mnóstwo watków. Beznadziejen zakończenie. Dobrze, że nie bedzie 3 części. Juz dwie to za duzo.

„Narzeczona na dłużej” to drugi tom dylogii zatytułowanej „Narzeczona” pióra Moniki Serafin i jednocześnie drugie spotkanie z twórczością Autorki. Jest to kontynuacja losów bohaterów z pierwszej części – Mackenzie i Quinten’a, a jak potoczyły się dalej – odpowiedź na pytanie znajduje się oczywiście na kartach powieści. W mojej ocenie książka jest dobrze napisana, bohaterowie świetnie wykreowani, a fabuła sprawnie poprowadzona. Obie części są z kategorii literatura obyczajowa i dobrymi przedstawicielami gatunku. Fabuła może i jest przewidywalna, nie mniej jednak uważam, że opowiedziana w ciekawy sposób. Książkę przyjemnie się czyta i można przy niej zrelaksować się i odpocząć. Dlatego też polecam tę część jak i poprzednią.

„Narzeczona na dłużej” to drugi tom dylogii zatytułowanej „Narzeczona” pióra Moniki Serafin i jednocześnie drugie spotkanie z twórczością Autorki. Jest to kontynuacja losów bohaterów z pierwszej części – Mackenzie i Quinten’a, a jak potoczyły się dalej – odpowiedź na pytanie znajduje się oczywiście na kartach powieści. W mojej ocenie książka jest dobrze napisana,...

Ciąg dalszy i było dobrze, coś lżejszego dla niewymagających, dobre żeby się odstresować. Polecam.

Ciąg dalszy i było dobrze, coś lżejszego dla niewymagających, dobre żeby się odstresować. Polecam.

Mackenzie i Quinten próbują ułożyć sobie życie osobno. Jednak nie jest to łatwe, kiedy nie mogą o sobie zapomnieć. W dodatku siostrzenica Mackenzie nieźle namieszała.
Denerwowało mnie, że nie potrafili szczerze ze sobą porozmawiać. Poza tym oboje mieli swoją dumę, która nie pozwalała im na rozwiązanie problemu. Jest to bardzo przyjemna książka. Polecam :)

Mackenzie i Quinten próbują ułożyć sobie życie osobno. Jednak nie jest to łatwe, kiedy nie mogą o sobie zapomnieć. W dodatku siostrzenica Mackenzie nieźle namieszała.
Denerwowało mnie, że nie potrafili szczerze ze sobą porozmawiać. Poza tym oboje mieli swoją dumę, która nie pozwalała im na rozwiązanie problemu. Jest to bardzo przyjemna książka. Polecam :)

Ciut więcej emocji niż w pierwszej części. Nadal jednak lekko nierzeczywista i przewidywalna. Nadal nie odebrało mi to przyjemności czytania :)

Ciut więcej emocji niż w pierwszej części. Nadal jednak lekko nierzeczywista i przewidywalna. Nadal nie odebrało mi to przyjemności czytania :)

Polecam, świetna lektura😊 trochę gorsza od pierwszej części ale i tak bardzo miło spędziłam przy niej czas.

Polecam, świetna lektura😊 trochę gorsza od pierwszej części ale i tak bardzo miło spędziłam przy niej czas.

Ja pierwsza część jako tako gładko weszła, tak ta była totalnie naciągana. Książka o niczym... Głów a bohaterka ma rozumowanie na poziomie 14-latki, nie obrażając 14-latek.

Ja pierwsza część jako tako gładko weszła, tak ta była totalnie naciągana. Książka o niczym... Głów a bohaterka ma rozumowanie na poziomie 14-latki, nie obrażając 14-latek.

Druga część Narzeczonej na niby , w sumie to jedna opowieść podzielona na dwie książki. Świetna, polecam.

Druga część Narzeczonej na niby , w sumie to jedna opowieść podzielona na dwie książki. Świetna, polecam.

"Narzeczona na dłużej" to kontynuacja "Narzeczonej na chwilę", opowiadająca o dalszych losach Quintena i Mackenzie.
Powieść nie jest już tak obszerna, jak jej poprzednia część, co przekłada się na ilość i złożoność wątków.
Przebieg wydarzeń i zachowanie bohaterów lekko mnie zaskoczyło. Pogodzenie się głównych bohaterów było kwestią czasu i zaimponowało mi dojrzałe zachowanie Mac, która postanowiła porozmawiać z Quintenem, po tym, jak dowiedziała się od Jade o wizycie Quintena. Spodziewałam się, że jak w typowym romansidle wpadną na siebie gdzieś na mieście, albo podczas jakiegoś wydarzenia. Obstawiałam, że palce maczać w tym będzie Isobel. Quinten też zachował się jak trzeba, wyznając Mac swoje uczucia. Otrzymał drugą szansę i postawił wszystko na jedną kartę. Zaryzykował i słusznie.
W tym tomie nie ma już większych intryg - sytuacja z wypadkiem Layli wypadła dość słabo. Być może autorka nie chciała robić z niej podłej, wyrachowanej intrygantki, a może trzeba było tak właśnie zrobić...
W kontynuacji "Narzeczonej..." pojawia się ciekawy wątek dotyczący kwestii przeszczepów, dawców organów i odszukiwania ich rodzin przez biorców. To ważny temat, nikt tak naprawdę nie zastanawia się nad życiem ani rodzin zmarłych, którzy zostali dawcami, ani nad biorcami. Mało kto próbuje wczuć się w ich sytuacje, w to, jak biorcy pragną wyrazić wdzięczność za życie jeśli nie dawcy, to chociaż jego rodzinie. Nikt też nie stawia się w sytuacji rodziny zmarłego. W mojej ocenie można było spokojnie ten wątek jeszcze rozwinąć.
W tej części bardzo mi brakowało sąsiadki Mackenzie - polubiłam tę postać.
Zabrakło rozwiązania kwestii Elisabeth. Tierry wypomina Quintenowi, że dziewczyna ogarnia sekretariat i w dodatku wykonuje pracę asystentki i sugeruje, by zwiększyć jej pensję (słusznie, skoro zwiększono jej zakres obowiązków). Poza rozmową z Tierrym i postanowieniem Quintena, by porozmawiać z Elisabeth, nic więcej się nie zadziało. Nie ma informacji, czy rzeczywiście prezes dał jej podwyżkę. Może to wydawać się drobnym, nieistotnym szczegółem, ale moim zdaniem wcale takie nie jest - rzutuje to na postać Quintena jako pracodawcy. Myślę, że nikt nie chciałby harować na dwa etaty za jedną pensję. I tak naprawdę nie wiadomo, czy związek z Mac i towarzysząca temu euforia nie zaślepiły Quintena na potrzeby firmy i jej pracowników.
Końcówka to oczywiście to, na co wszyscy czekali po licznych perypetiach i mocnej końcowej scenie z pierwszej części. Jest słodko i uroczo, tak, jak powinno być.
"Narzeczona na chwilę" i "Narzeczona na dłużej" to miłe historie, które ciekawie się czytały, ale nie urzekły mnie jakoś specjalnie, ale myślę, że jeśli kiedyś najdzie mnie ochota na romansidło, sięgnę po nią i przypomnę sobie losy Meckenzie i Quintena.
Duży plus za wplatanie tytułu w treść książki. Lubię takie zabawy autora z czytelnikami.

"Narzeczona na dłużej" to kontynuacja "Narzeczonej na chwilę", opowiadająca o dalszych losach Quintena i Mackenzie.
Powieść nie jest już tak obszerna, jak jej poprzednia część, co przekłada się na ilość i złożoność wątków.
Przebieg wydarzeń i zachowanie bohaterów lekko mnie zaskoczyło. Pogodzenie się głównych bohaterów było kwestią czasu i zaimponowało mi dojrzałe...

Druga część jest słabsza i trochę napisana bez pomysłu. Pojawia się dziwny wątek z Adamem, poza tym nic się nie dzieje, taka kontynuacja trochę o niczym :/

Druga część jest słabsza i trochę napisana bez pomysłu. Pojawia się dziwny wątek z Adamem, poza tym nic się nie dzieje, taka kontynuacja trochę o niczym :/