Chris Colfer najpierw dał mi się poznać jako aktor, a kiedy zobaczyłam, że jest on także autorem kilku książek, po prostu oszalałam ze szczęścia! Ponad rok temu przeczytałam pierwszą część "Krainy Opowieści", która naprawdę mi się podobała, dlatego teraz, w związku z #pozytywnymaraton, postanowiłam sięgnąć po drugi tom serii - "Powrót czarnoksiężnicy". Co się stanie, gdy wszystkie znane postacie z baśni wrzucimy do jednej książki? Jeśli wyobraziliście sobie teraz chmarę śpiewających w środku lasu księżniczek, to spokojnie, u Colfera wcale to tak nie wygląda. "Kraina Opowieści" co prawda miesza wiele klasycznych baśni i tworzy z nich jedną spójną opowieść, jednak autor zadbał o to, aby każdego z bohaterów nieco zmodyfikować ( np. Czerwony Kapturek ma swoje królestwo, a Złotowłosa jest poszukiwana przez władze). Książka stała się dla mnie czymś w rodzaju "Co by było, gdyby...?". Poznawanie starych i dobrze mi znanych bohaterów na nowo, sprawiło mi naprawdę dużo radości. Nowi bohaterowie, Alex i Conner, są odważni, ciekawi świata i naprawdę uroczy! Po prostu wzorowi główni bohaterowie książkowej serii dla dzieci, którzy idealnie wpasowali się do baśniowego świata. Czymś, za co naprawdę uwielbiam "Krainę Opowieści" jest jej ciepło. Doceniam to szczególnie teraz, gdy większość książek, które czytam, należą raczej do (mniej lub bardziej) poważniejszych pozycji. U Colfera wszystko jest takie proste i lekkie. Przygody bohaterów były naprawdę ekscytujące i przyjemne do czytania. W trakcie "Powrotu czarnoksiężnicy" nie odczułam nawet najmniejszej dozy stresu - przez powieść po prostu się płynęło. Jeśli kiedykolwiek poczujecie nostalgię i chęć powrotu do dzieciństwa, to gwarantuję, że Chris Colfer zabierze Was prosto do przeszłości, gdzie znowu spotkacie swoich ulubionych (i kilku nowych, ale równie ciekawych) bohaterów.

Chris Colfer najpierw dał mi się poznać jako aktor, a kiedy zobaczyłam, że jest on także autorem kilku książek, po prostu oszalałam ze szczęścia! Ponad rok temu przeczytałam pierwszą część "Krainy Opowieści", która naprawdę mi się podobała, dlatego teraz, w związku z #pozytywnymaraton, postanowiłam sięgnąć po drugi tom serii - "Powrót czarnoksiężnicy". Co się stanie,...

KSIĄŻKA JEDNEGO Z NAJBARDZIEJ WPŁYWOWYCH LUDZI NA ŚWIECIE, KTÓRY PODROBIŁ BAŚNIE? NIC BARDZIEJ MYLNEGO.

Tak myślałem zanim przeczytałem 1 część. I dobrze, że i tak ją przeczytałem! Śmieszna, humorystyczna i posiadająca wiele innych zalet wprowadza nas w wspaniały stan czytania! nie zauważyłem, jak te 540 stron mi minęło! Polecam z całego mnie samego!

KSIĄŻKA JEDNEGO Z NAJBARDZIEJ WPŁYWOWYCH LUDZI NA ŚWIECIE, KTÓRY PODROBIŁ BAŚNIE? NIC BARDZIEJ MYLNEGO.

Tak myślałem zanim przeczytałem 1 część. I dobrze, że i tak ją przeczytałem! Śmieszna, humorystyczna i posiadająca wiele innych zalet wprowadza nas w wspaniały stan czytania! nie zauważyłem, jak te 540 stron mi minęło! Polecam z całego mnie samego!

Książkę oceniam w kategorii książek dla dzieci i młodszej młodzieży.

"Kraina Opowieści. Powrót Czarnoksiężnicy" jest tak samo przyjemną, ciekawą, mądrą i wartościową książką jak pierwsza część. Nasi głowni bohaterowie ponownie wracają do świata baśni i przeżywają kolejne niesamowite, pełne wrażeń i emocji przygody.
Alex, czyli główną bohaterkę lubi się od razu, ale to Conner, jej brat, skradł moje serducho. Na równi z Żabkiem i Królową Czerwony Kapturek.
I ponownie, tak jak w pierwszym tomie, książka naładowana jest pozytywnymi wartościami, takimi jak odwaga, szlachetność czy rodzinna miłość. Humor idealny dla dzieci i młodszej młodzieży.
Postać złej Czarnoksiążnicy jest bardzo ciekawa, a jej historia interesująca. Końcówka nieco zaskakuje i zmusza do pytania: "co będzie w kolejnym tomie?".

Tak samo jak "Kraina Opowieści. Zaklęcie życzeń" uważam, że "Powrót Czarnoksiężnicy" to pozycja OBOWIĄZKOWA dla każdego dziecka. Polecam ogromnie.

Książkę oceniam w kategorii książek dla dzieci i młodszej młodzieży.

"Kraina Opowieści. Powrót Czarnoksiężnicy" jest tak samo przyjemną, ciekawą, mądrą i wartościową książką jak pierwsza część. Nasi głowni bohaterowie ponownie wracają do świata baśni i przeżywają kolejne niesamowite, pełne wrażeń i emocji przygody.
Alex, czyli główną bohaterkę lubi się od razu, ale to...

„Kraina Opowieści. Powrót Czarnoksiężnicy” to przykład literatury dla młodszych Czytelników, która ma do zaoferowania wiele: potrafi rozbawić, ale i zainteresować. Ponadto spomiędzy kart tej opowieści ciągle coś wypływa – można rzec, że to bezustanne morały, życiowe lekcje, jednak sęk w tym, że nie ma takiego poczucia. Jeśli czytelnik zdecyduje się podążać za słowem narratora, z pewnością tego nie pożałuje, a może nawet na tym zyska.

Kiedy dwa lata temu pierwszy raz zetknęłam się z pierwszym tomem „Krainy opowieści”, byłam bardzo podekscytowana. „Zaklęcie życzeń” – mimo że skierowane do o wiele młodszego czytelnika niż ja w tamtym czasie – zdołało mnie porwać oraz zaintrygować. Pomysł Chrisa Colfera oparty w pewnym stopniu na ponownym opowiedzeniu znanych baśni i skonfrontowaniu pochodzących z nich postaci wywołał we mnie nostalgię i przyznaję, że zostałam wtedy przekonana.

W „Powrocie Czarnoksiężnicy” autor kontynuuje swoją strategię, nadając znanym już opowieściom nowe wątki, bohaterom zaś – charakter wraz z pogłębioną historią. Postaci bliźniaków, Alex i Connera, bez przerwy wnoszą przysłowiowy „powiew świeżości” do nieco poznanego już świata. Ich kolejne przygody bawią, ale i zachęcają do rozmyślań. Skąd się bierze zło – a może inaczej: co powoduje, że ktoś staje się czarnym charakterem? Historia oferuje dużo przestrzeni właśnie tym zagadnieniom, by pokazać, że zło nie istnieje tak po prostu, bez powodu. Myślę, że przedstawienie takiej, a nie innej wersji baśniowej historii o Czarnoksiężnicy to dobry sposób, by młody czytelnik odkrył, że ludzie nie rodzą się z natury źli. Równocześnie opowieść o bliźniakach pokazuje, że praca zespołowa potrafi wiele ułatwić, a to, kim jesteśmy, ujawnia się w wyniku życiowych doświadczeń.

W moim przypadku lektura kontynuacji „Krainy Opowieści”, która liczy sobie ponad pięćset stron w wydaniu w twardej oprawie, trwała dłuższą chwilę. Być może nie w każdym przypadku jest to książka na jeden wieczór, jednak uważam, że wciąż warta chwili uwagi – nawet jeśli początek trochę się dłuży i sprawia wrażenie, jakby akcja uciekła sobie daleko w las.

„Kraina Opowieści. Powrót Czarnoksiężnicy” to przykład literatury dla młodszych Czytelników, która ma do zaoferowania wiele: potrafi rozbawić, ale i zainteresować. Ponadto spomiędzy kart tej opowieści ciągle coś wypływa – można rzec, że to bezustanne morały, życiowe lekcje, jednak sęk w tym, że nie ma takiego poczucia. Jeśli czytelnik zdecyduje się podążać za słowem...

Przyznam, że pierwszy tom chwyciłam głównie ze względu na okładkę, ale drugiego po prostu nie mogłam się doczekać kontynuacji, przygody Alex i Connera Baileyów są skierowane do nieco młodszych odbiorców, lecz i ci nieco starsi również powinni się w nich odnaleźć.


Alex i Conner Bailey to (teraz już) trzynastoletnie bliźniaki, które Krainę Opowieści odwiedziły rok temu i od wtedy zmieniło się naprawdę wiele. Alex mocno przygasła, ciągle nie mogła się pogodzić ze stratą, która w sumie straciła tak na dobrą sprawę najwięcej ( o czym w sumie informuje nas ten tom). To inteligentna dziewczynka, sprytna i wyjątkowa, jednak niezbyt lubiana w ludzkim świecie – raczej skryta, wycofana i samotna. Conner jest w sumie jej przeciwieństwem (bez urazy dla niego) – nieco mniej inteligentny, ale za to bardziej lubiany. Po ich przygodzie zyskał nowy talent – okazuje się, że umie naprawdę dobrze pisać i jego oceny nawet się poprawiły. Bliźnięta Baileyów są niezwykle odważne, uparte i waleczne, skore do poświęceń i bardzo oddane sprawie. Przyznam, że bardzo polubiłam te dzieciaki.

Skoro o głównych bohaterach już coś tam wiemy, warto też wspomnieć o reszcie. Nie trudno jest się domyślić, że mamy ty do czynienia z postaciami z bajek, które doskonale znamy – Czerwony Kapturek, Śpiąca Królewna czy nawet Mała Syrenka (w postaci morskiej piany). Oczywiście są nieco inni, niż mogłoby się nam pierwotnie wydawać, poznajemy ich w sumie z całkiem ciekawej perspektywy, co więcej nie są wyidealizowani – mają pełno wad, zostali sprowadzeni do „zwykłej ludzkiej” postaci. Trzeba autorowi przyznać, że dosyć oryginalnie ugryzł tematykę i jego bohaterowie – nawet ci poboczni są dobrze (ciekawie) wykreowani i wzbudzają naprawdę wiele emocji. W ich wypadku nic nie jest takie oczywiste, jak mogłoby się wydawać.

Przyznam szczerze, że z pierwszego tomu kompletnie nie pamiętam Czarnoksiężnicy (może nawet wcale o niej tam nie wspomniano),ale drugi tom wystarczająco dobrze wyjaśnia jej kwestię. Mam odrobinę mieszane uczucia po przeczytaniu – pierwszy tom był dobry, a drugi z pewnością mu dorównywał. Chris Colfer mocno kojarzy mi się z Glee, ale jak się okazuje oprócz talentu aktorskiego, ma też naprawdę niezłe pióro – lekkie, przyjemne i raczej niezbyt wymagające, zupełnie prosty język, który pojawia się w pierwszym i drugim tomie. Autor prowadzi akcję dynamicznie, długo co prawda się rozkręcał, nieco zbyt długo jak na mój gust, ale gdy już to zrobił, nie sposób było się nudzić.

W kwestii okładki jest to jedna z ładniejszych i bardziej interesujących. Ta seria ma wyjątkowe i oryginalne oprawy, każda na swój sposób zapowiada, co znajduje się w książce, czego mniej więcej możemy się spodziewać. Co więcej, ciekawe kolorystycznie i wydane w twardej oprawie.


Reasumując, to była z pewnością ciekawa przygoda czytelnicza, oryginalnie ugryziony temat bajek i baśni, który ostatnio jest na czasie. Chris Colfer jak wspominałam - ma lekkie i przyjemne pióro, obie książki z serii Kraina Opowieści były ciekawe, dobrze wykreowane i po prostu wciągające. Trzeba jednak przyznać, że trochę zbyt długo akcja się rozwijała, co niekoniecznie jest korzystne, ale nadrabia, gdy już się wszystko rozwinie. Alex i Connera bardzo polubiłam, co do reszty też nie mam zbytnio zastrzeżeń, choć Czerwony Kapturek była z pewnością najbardziej irytująca. Jak wspominałam na początku – to powieść i ogólnie cała seria skierowana ku młodszym czytelnikom, aczkolwiek mi się podobała, to dosyć wartościowa seria, która gdzieś tam w sobie skrywa morały.

Pozdrawiam, Sara ❤

Przyznam, że pierwszy tom chwyciłam głównie ze względu na okładkę, ale drugiego po prostu nie mogłam się doczekać kontynuacji, przygody Alex i Connera Baileyów są skierowane do nieco młodszych odbiorców, lecz i ci nieco starsi również powinni się w nich odnaleźć.


Alex i Conner Bailey to (teraz już) trzynastoletnie bliźniaki, które Krainę Opowieści odwiedziły rok temu...

Minął już rok odkąd Alex i Conner wrócili do domu z Krainy Opowieści. Bliźniaki myślały że skoro poznały już ten magiczny świat będą mogły do niego w każdej chwili wrócić. Niestety tak się nie działo, a dodatkowo od roku nie miały kontaktu z babcią. Mogliby wieść spokojne życie z mamą i jej nowym przyjacielem Bobem gdyby nie to, że tęsknili za tamtym światem.

Tymczasem w Krainie Opowieści dzieje się bardzo źle. Czarnoksiężnica (Ezmia) rośnie w siłę, porwała dziecko Kopciuszka i rzuciła czar na królestwo Śpiącej Królewny, które porosło cierniem, a teraz przymierza się do zapanowania nad całą krainą. Rada Wróżek z Dobrą Wróżką na czele jest bezsilna, a sytuacja staje się coraz bardziej dramatyczna. Ezmia porwała matkę bliźniaków! Do opieki nad rodzeństwem Dobra Wróżka wysyła Babcię Gąskę lecz dzieci nie zamierzają siedzieć bezczynnie i kolejny raz znajdują drogę do Krainy Opowieści.

Powrót tutaj podszyty jest strachem o mamę i o cały magiczny świat. Alex i Conner spotykają Żabka który obecnie jest ukochanym Kapturka; razem z Jack'iem (który w pierwszej części był Jasiem -kwestia tłumaczenia) i Złotowłosą próbują znaleźć pomysł na powstrzymanie Czarnoksiężnicy. Skoro Zaklęcie życzeń zostało już wykorzystane pozostaje im tylko stworzenie Różdżki Osobliwości. Tym razem również czeka na dzieci poszukiwanie magicznych przedmiotów, ale teraz takich które należą do najbardziej znienawidzonych postaci w tym świecie(Królowej Śniegu, Macochy Kopciuszka, Olbrzyma, Morskiej Wiedźmy, Złej Królowej i samej Czarnoksiężnicy). Zapowiada się niebezpieczna i pasjonująca przygoda.

Jak dla mnie to majstersztyk przede wszystkim za logiczne powiązanie wątków znanych z baśni, postaci pierwszo i drugo planowych, które tutaj mają bardzo duże znaczenie. A także przekazy moralne i wartości którymi należy się kierować i o które warto walczyć. Narracja przepięknie baśniowa, a dialogi? Te między Kapturkiem a Złotowłosą były genialne, sarkazm, ironia i cięte riposty - dlatego w tej powieści zakochają się i dorośli.

Nim dopuszczę do głosu moje dziewczyny wspomnę jeszcze o Ezmii. Jak dla mnie była to postać tragiczna. Sprowadzona do Krainy Opowieści z normalnego świata stała się najlepszą uczennica Dobrej Wróżki. W swoich osiągnięcia w dziedzinie magii przerosła inne wróżki, a to nie przysporzyło jej sympatii. Pragnąc zrozumienia i akceptacji bardzo szybko się zakochiwała niestety nigdy nie otrzymała wzajemności.

Czy Alex i Conner poznając historię Ezmi będą potrafili się z nią zmierzyć i odebrać jej moc? Czy zadziała Różdżka Osobliwości? Koniecznie przeczytajcie.

Minął już rok odkąd Alex i Conner wrócili do domu z Krainy Opowieści. Bliźniaki myślały że skoro poznały już ten magiczny świat będą mogły do niego w każdej chwili wrócić. Niestety tak się nie działo, a dodatkowo od roku nie miały kontaktu z babcią. Mogliby wieść spokojne życie z mamą i jej nowym przyjacielem Bobem gdyby nie to, że tęsknili za tamtym światem.

Tymczasem w...

"Podróżowanie od królestwa do królestwa i zawieranie przyjaźni z postaciami z opowieści, które czytali w dzieciństwie, stanowiło przygodę ich życia."

Minął ponad rok odkąd Alex i Conner odkryli rodzinny sekret. Babcia podarowała im starą książkę, która przeniosła ich do bajkowego świata. Tym razem muszą stawić czoła Czarnoksiężnicy Ezmii, która pragnie władzy nie tylko w świecie bajek...

Cudownie było kolejny raz znaleźć się w Krainie Bajek, pełnej magii i mądrości oraz fenomenalnych przygód dwójki nierozłącznych bliźniaków, których nie tylko łączyła miłość brata do siostry, ale także silna przyjaźń dwójki przyjaciół. Jestem oczarowana okładką, która skrywa w sobie niezwykle bogate wnętrze. Myślę, że nie jeden dorosły mógłby uczyć się od głównych bohaterów, którzy nie stronili od odwagi ale także pomocy innym. Zakończenie sprawiło, że pękło mi serce :(... Jak oni sobie teraz poradzą? :( :D
"Kraina Opowieści" kolejny raz mnie zachwyciła i z niecierpliwością czekam na kolejne przygody Alex i Connera <3.

Za egzemplarz książki dziękuję Wydawnictwu Młodzieżówka.

"Podróżowanie od królestwa do królestwa i zawieranie przyjaźni z postaciami z opowieści, które czytali w dzieciństwie, stanowiło przygodę ich życia."

Minął ponad rok odkąd Alex i Conner odkryli rodzinny sekret. Babcia podarowała im starą książkę, która przeniosła ich do bajkowego świata. Tym razem muszą stawić czoła Czarnoksiężnicy Ezmii, która pragnie władzy nie tylko w...

Od zawsze kochałam baśnie. Każda baśń, bajka, opowieść ma w sobie pewną magię i mądrość życiową. Kiedy byłam małym dzieckiem z zachłannością pożerałam Baśnie Braci Grimm, albo Baśnie Andersena. Nie wiem dlaczego, ale zawsze miałam słabość do tych autorów. W ich historiach odnajdywałam nadzieję, wiarę w lepsze jutro, albo przenosiłam się do świata fantazji, księżniczek i wróżek. Bardzo chciałam wrócić do tych czasów, dlatego postanowiłam poznać twórczość Chrisa Colfera. Czy było warto? A może współczesna proza nie dorównuje klasyce? Zapraszam do przeczytania mojej recenzji. Uwaga, będę się zachwycać.

Kraina Opowieści przestała być radosnym światem, który Alex i Conner Bailey pamiętają ze swej przygody z Zaklęciem Życzeń. Złowieszcza Czarnoksiężnica, która rzuciła klątwę na Śpiącą Królewnę, powraca, by się zemścić, i terroryzuje cały magiczny wymiar. Gdy diabelskie zakusy Czarnoksiężnicy dotykają również świata Alex i Connera – a ich mama zostaje porwana! – dzieci muszą sprzeciwić się poleceniom babci i znaleźć własną drogę do Krainy Opowieści, by ocalić mamę.Czy z niewielką pomocą ze strony niechętnej królowej Czerwonego Kapturka, zawadiackich przestępców Złotowłosej i Jacka oraz starego przyjaciela-płaza Żabka, Alex i Conner zdołają uratować mamę i świat baśni od największego zagrożenia w dziejach Krainy?
Wiecie jak długo czekałam na kontynuację przygód niezawodnej Alex i Connera? Tak bardzo się za nimi stęskniłam, że aż brak mi słów, aby to opisać. Pierwszy tom zwalił mnie z nóg, a jak było z drugim? Czu nadal jestem ogromną fanką twórczości Chrisa Colfera? A może uważam, że kontynuacja wypadła słabo i blado? Szczerze? Dawno nie czytałam tak dobrej i pięknej fantastyki dla najmłodszych czytelników. Ostatnio na rynku wydawniczym możemy znaleźć wiele romansów, erotyków i fantastyki dla dorosłych, ale nie ma nic interesującego dla najmłodszych! A tak przecież nie może być. Na całe szczęście na rynku wydawniczym mamy wydawnictwo Młodzieżówka, które dba o każdego czytelnika. Chcecie przeczytać fantastyczną powieść dla najmłodszych? W takim razie szybko sięgajcie po "Krainę Opowieści. Powrót Czarnoksiężnicy". W tej historii znajdziecie wszystko - przepiękny motyw przyjaźni, mądrość życiową oraz fenomenalne przygody, które oderwą Wasze dzieci od komputerów i technologii.
Patrzę się na tę piękną okładkę i jestem nią po prostu zachwycona. Ale nie tak bardzo jak samą treścią! Szczerze? Środek jest fantastyczny, magiczny, wciągający i fenomenalny. Kocham tę książkę za dosłownie wszystko - cudowną kreację głównych i pobocznych bohaterów, intrygujące przygody i baśniowy klimat. Nie da się nie kochać tej książki. Ja jestem nią oczarowana i na pewno sięgnę po kolejny tom. Aż nie mogę doczekać się ponownego spotkania z moimi ulubionymi postaciami. Już za nimi tęsknię!
"Kraina Opowieści. Powrót Czarnoksiężnicy" to idealna pozycja dla czytelnika w każdym wieku. Nieważne czy masz osiem, piętnaście czy pięćdziesiąt lat - na 100% znajdziesz w tej książce dla siebie. Nie wierzysz? Przeczytaj, a sam się przekonasz. Jak dla mnie jest to jedna z najlepszych książek lipca!

Od zawsze kochałam baśnie. Każda baśń, bajka, opowieść ma w sobie pewną magię i mądrość życiową. Kiedy byłam małym dzieckiem z zachłannością pożerałam Baśnie Braci Grimm, albo Baśnie Andersena. Nie wiem dlaczego, ale zawsze miałam słabość do tych autorów. W ich historiach odnajdywałam nadzieję, wiarę w lepsze jutro, albo przenosiłam się do świata fantazji, księżniczek i...

Pięknie wydana podróż do Krainy Opowieści gdzie nie zawsze dobrze sie dzieje .........

Pięknie wydana podróż do Krainy Opowieści gdzie nie zawsze dobrze sie dzieje .........

Jest tu zbieranie magicznych przedmiotów. Jedyną rzeczą która odróżnia 1 i 2 tom to że jest rozstanie, a tak to bardzo podobna do tomu 1.

Jest tu zbieranie magicznych przedmiotów. Jedyną rzeczą która odróżnia 1 i 2 tom to że jest rozstanie, a tak to bardzo podobna do tomu 1.