Podobno na każdą książkę jest idealny czas w życiu. Tak było z tą. Ciesze się, że nie sięgnęłam po nią wcześniej, aczkolwiek przerwa po przeczytaniu Roku 1984 była długa. Zbyt długa. Jakbym się bała, że nie będzie już lepszej. Myliłam się...
A teraz? Po prostu brak tchu....

Podobno na każdą książkę jest idealny czas w życiu. Tak było z tą. Ciesze się, że nie sięgnęłam po nią wcześniej, aczkolwiek przerwa po przeczytaniu Roku 1984 była długa. Zbyt długa. Jakbym się bała, że nie będzie już lepszej. Myliłam się...
A teraz? Po prostu brak tchu....

Mam wrażenie, że jakaś 1/3 książki dotyczyła łowienia ryb. Nawet dla takiego nerda jak ja to trochę zbyt wiele. Główny bohater nie wzbudził we mnie ni krzty sympatii. Doceniam książkę za antywojenne przesłanie, ale jeśli miałabym ponownie sięgnąć po książki z podobnym przesłaniem nie wybrałabym Orwella. Wolałabym przeczytać po raz 2 lub 3 któraś z książek Vonneguta, który zdecydowanie bardziej do mnie trafia. Myślę, ze moja przygoda z Orwellem zakończyła się na "Braku tchu".

Mam wrażenie, że jakaś 1/3 książki dotyczyła łowienia ryb. Nawet dla takiego nerda jak ja to trochę zbyt wiele. Główny bohater nie wzbudził we mnie ni krzty sympatii. Doceniam książkę za antywojenne przesłanie, ale jeśli miałabym ponownie sięgnąć po książki z podobnym przesłaniem nie wybrałabym Orwella. Wolałabym przeczytać po raz 2 lub 3 któraś z książek Vonneguta, który...

Sięgnąłem po tą książkę ze względu na autora i się nie zawiodłem. Przedstawia nam ona pobieżną historię życia głownego bohatera i jego refleksje o teraźniejszości . Powieść ta pokazuje jak bardzo świat się zmienia z zarazem zostaje niezmienny. Dobrze pokazuje też ówczesne nastroje społeczne. I sam pomysł żeby pokazać życie zwykłego szarego zmęczonego życiem człowieka w sposób bardziej poetycki (barwne opisy, refleksja nad wydarzeniami z przeszłości) jest ciekawy. Niestety w połowie książki opisy poszczególnych zdarzeń zaczynają się dłużyć(ale większość miała potem jakiś wpływ na dalsze wydarzenia więc mają swój cel) ale jak się już przez nie przebrnie fabuła bardzo fajnie płynie, zakończenie również nas nie rozczaruje -idealnie pasuje do klimatu całej książki.

Sięgnąłem po tą książkę ze względu na autora i się nie zawiodłem. Przedstawia nam ona pobieżną historię życia głownego bohatera i jego refleksje o teraźniejszości . Powieść ta pokazuje jak bardzo świat się zmienia z zarazem zostaje niezmienny. Dobrze pokazuje też ówczesne nastroje społeczne. I sam pomysł żeby pokazać życie zwykłego szarego zmęczonego życiem człowieka w...

Krótka wideo recenzja. Zapraszam:

https://youtube.com/shorts/mRWk9L3QU_Y?si=iubWb1qRHLrMYkMR

Krótka wideo recenzja. Zapraszam:

https://youtube.com/shorts/mRWk9L3QU_Y?si=iubWb1qRHLrMYkMR

Zdjęcie profilowe alchemia_slowa
alchemia_slowa
„Rok 1984” to jedna z moich ulubionych powieści, „Folwark zwierzęcy” lubię już nieco mniej, ale również cenię. Dlatego z ciekawością sięgnęłam po powieść George’a Orwella nie będącą dystopią.
„Brak tchu” to opowieść o mężczyźnie przechodzącym kryzys wieku średniego. Jednak dla George’a Bowlinga nie przejawia się o zdradzaniem żony z dużo młodszymi kobietami. Bowling, mając akurat trochę dodatkowej gotówki, postanawia odwiedzić swoje rodzinne strony. Jadąc tam wspomina swoje życie, dzieciństwo, młodość, doświadczenia wojenne oraz okoliczności, które sprawiły, że teraz akwizytorem ubezpieczeniowym, żonatym z kobietą, z którą nic go nie łączy. Ma nadzieję, że powrót do miejsca, w którym spędził dzieciństwo sprawi, że choć na chwilę wyrwie się z marazmu, że choć przez chwilę będzie mógł robić to, co dawniej sprawiało mu przyjemność. Nie wziął jednak pod uwagę, że tak jak on nie jest już tym chłopakiem, który dwadzieścia lat wcześniej opuszczał rodzinną miejscowość, tak i rodzinna miejscowość też nie jest tą samą, w której się wychował.
Powieść można potraktować jako portret Wielkiej Brytanii w przededniu II wojny światowej i przemian, jakie w niej zachodziły w okresie międzywojennym. Jednak ja w trakcie lektury miałam przede wszystkim w głowie zdjęcia z lat 80. I 90. ubiegłego wieku, które często krążą po sieci z podpisem: „kiedyś było jakoś fajniej”. Dokładnie to samo myśli (choć niekoniecznie ubiera to w takie słowa) George Bowling, porównując czasy swojego dzieciństwa z obecną rzeczywistością. Pod tym względem „Brak tchu” zupełnie się nie zestarzał. Wygląda na to, że fakt, iż „kiedyś było jakoś fajniej” to jedna z tych niewielu niezmiennych rzeczy w ciągle i coraz szybciej zmieniającej się rzeczywistości.

Zdjęcie profilowe alchemia_slowa
alchemia_slowa
„Rok 1984” to jedna z moich ulubionych powieści, „Folwark zwierzęcy” lubię już nieco mniej, ale również cenię. Dlatego z ciekawością sięgnęłam po powieść George’a Orwella nie będącą dystopią.
„Brak tchu” to opowieść o mężczyźnie przechodzącym kryzys wieku średniego. Jednak dla George’a Bowlinga nie przejawia się o zdradzaniem...

Z reguły nie wypowiadam się na forach, ale ta książka mnie powaliła. Jest pięknie napisana, mimo, ze treść jest o nikim szczególnym i praktycznie bez akcji. Książkę przeczytałem jednym ciągiem, wciągnęła mnie dużo bardziej niż jego moralizatorskie, słynne powieści. Szkoda, że pewnie przez wybuch wojny, nie odniosła sukcesu. To najlepsza książka Orwella.

Z reguły nie wypowiadam się na forach, ale ta książka mnie powaliła. Jest pięknie napisana, mimo, ze treść jest o nikim szczególnym i praktycznie bez akcji. Książkę przeczytałem jednym ciągiem, wciągnęła mnie dużo bardziej niż jego moralizatorskie, słynne powieści. Szkoda, że pewnie przez wybuch wojny, nie odniosła sukcesu. To najlepsza książka Orwella.

jak to u Orwella - dużo fajnych przemyśleń i refleksji na temat zwykłego życia , aktualnych do dziś...
Trochę jednak momentami ,niestety sama przyznaję - przynudzał ;-)

jak to u Orwella - dużo fajnych przemyśleń i refleksji na temat zwykłego życia , aktualnych do dziś...
Trochę jednak momentami ,niestety sama przyznaję - przynudzał ;-)

Nie przebrnąłem. Znudziła mnie

Nie przebrnąłem. Znudziła mnie

W żadnym momencie książka mnie nie wciągnęła, ale całkiem gładko pod koniec się ją czytało. Kilka przemyśleń dotyczących głębi można mieć.
Nic szczególnego nie ma w bohaterze, ale myślę że taki miał być jego urok.

Nie nazwałabym książki wybitną, ale uważam że styl Orwella już taki jest - prosty.

Co mnie mile zaskoczyło to opis wędkowania, zajawki, którą się zaraził nasz bohater w młodości. Zawsze uważałam to za nudę, ale już lepiej rozumiem postrzeganie zapaleńców.

W żadnym momencie książka mnie nie wciągnęła, ale całkiem gładko pod koniec się ją czytało. Kilka przemyśleń dotyczących głębi można mieć.
Nic szczególnego nie ma w bohaterze, ale myślę że taki miał być jego urok.

Nie nazwałabym książki wybitną, ale uważam że styl Orwella już taki jest - prosty.

Co mnie mile zaskoczyło to opis wędkowania, zajawki, którą się zaraził nasz...

Orwell znany mi do tej pory z klasyki czyli "Rok 1984" i "Folwark zwierzęcy" objawił mi się w nowej odsłonie.
"Brak tchu" to opowieść o życiu niby zwyczajnym, a jednak nie takim oczywistym. Zachowania ludzi niewiele się zmieniły przez dziesięciolecia.
Myślę, że warto przeczytać (przesłuchać). zwłaszcza, ze audiobook czytany jest przez znakomitego lektora Mariusza Bonaszewskiego.

Orwell znany mi do tej pory z klasyki czyli "Rok 1984" i "Folwark zwierzęcy" objawił mi się w nowej odsłonie.
"Brak tchu" to opowieść o życiu niby zwyczajnym, a jednak nie takim oczywistym. Zachowania ludzi niewiele się zmieniły przez dziesięciolecia.
Myślę, że warto przeczytać (przesłuchać). zwłaszcza, ze audiobook czytany jest przez znakomitego lektora Mariusza...