Tak równa antologia to rzadkość - nie ma tu właściwie żadnego słabego czy średniego opowiadania, wszystkie są co najmniej dobre, a w większości świetne. Wynika to pewnie z tego, że każdy tekst musiał sobie tę publikację "wywalczyć". Tu liczy się sama jakość literatury, tu nikt nie został zaproszony z powodu nazwiska. A skoro już o nazwiskach mowa - myślę, że wszystkich autorów warto zapamiętać. Gdybym miał jednak wybierać, to najciekawszą (przynajmniej dla mnie, lubującego się w nietypowej fantastyce) prozę mają do zaproponowania Anna Maria Wybraniec, Katarzyna Szymonik i Łukasz Redelbach. Z ich twórczości bije szczególna świeżość, ich opowiadania nie dają się łatwo zaszufladkować. Ci autorzy mogą w przyszłości wytyczać nowe kierunki w literaturze. Znakomitym warsztatem, zasługującym na osobną pochwałę, wyróżniają się Bohdan Pękacki i Piotr Targoni. Wypada jednak jeszcze raz zaznaczyć, że każdy tekst z "Fantastycznych piór" prezentuje wysoki poziom. O antologiach pisze się czasem, że każdy znajdzie coś dla siebie. W tym przypadku zaryzykuję tezę, że większości czytelników przypadną do gustu wszystkie opowiadania.

Tak równa antologia to rzadkość - nie ma tu właściwie żadnego słabego czy średniego opowiadania, wszystkie są co najmniej dobre, a w większości świetne. Wynika to pewnie z tego, że każdy tekst musiał sobie tę publikację "wywalczyć". Tu liczy się sama jakość literatury, tu nikt nie został zaproszony z powodu nazwiska. A skoro już o nazwiskach mowa - myślę, że wszystkich...