okropnie naiwna

okropnie naiwna

Książka trzymająca w napieciu szybko się czyta zakończenie zaskakujące.Lubie taki typ książek i dlatego wysoko oceniam. Dobra na podróż Juz czytam następna tej sutorki

Książka trzymająca w napieciu szybko się czyta zakończenie zaskakujące.Lubie taki typ książek i dlatego wysoko oceniam. Dobra na podróż Juz czytam następna tej sutorki

Znakomity, wciągający kryminał. Mary Higgins Clark niestety nie schodzi poniżej pewnego poziomu.

Znakomity, wciągający kryminał. Mary Higgins Clark niestety nie schodzi poniżej pewnego poziomu.

Jakie to było słabe. Co kilka stron musiałam walczyć z chęcią wyrzucenia książki oknem. Naprawdę nie wiem co ludziom się podobało w tym tomie. Początek jest tak nierealny i beznadziejny, że ręce opadają. Bohaterowie są niesamowicie irytujący oraz nie ma w nich nic głębszego, jakby byli z tektury, a może to kukły? Akcja...? Tak sobie wyobrażam brazylijskie telenowele. Wielkie nie.

Jakie to było słabe. Co kilka stron musiałam walczyć z chęcią wyrzucenia książki oknem. Naprawdę nie wiem co ludziom się podobało w tym tomie. Początek jest tak nierealny i beznadziejny, że ręce opadają. Bohaterowie są niesamowicie irytujący oraz nie ma w nich nic głębszego, jakby byli z tektury, a może to kukły? Akcja...? Tak sobie wyobrażam brazylijskie telenowele....

Książka raczej średnia. W trakcie czytania bez przerwy przewijały mi się przez myśl dwa stare, klasyczne horrory z których połączenia wyszła ta powieść. Pozbawiło mnie to w dużej mierze rozrywki, bo stosunkowo szybko wiedziałam jaki będzie finał. Momentami drażniła też główna bohaterka i jej całkowita ślepota na niepokojące sygnały. Książka jak najbardziej do przeczytania, ale nie pozostanie w głowie na dłużej.

Książka raczej średnia. W trakcie czytania bez przerwy przewijały mi się przez myśl dwa stare, klasyczne horrory z których połączenia wyszła ta powieść. Pozbawiło mnie to w dużej mierze rozrywki, bo stosunkowo szybko wiedziałam jaki będzie finał. Momentami drażniła też główna bohaterka i jej całkowita ślepota na niepokojące sygnały. Książka jak najbardziej do przeczytania,...

Aktualnie dużą popularnością cieszą się powieści B.A Paris, bardzo dobre thrillery psychologiczne. Po lekturze Krzyku mogę się pokusić o stwierdzenie, że poprzedniczką tej formy i tematyki była Higgins Clark. Na korzyść tej powieści przemawia większa dramaturgia, i emocjonalność postaci, powodujące zaangażowanie czytelnika.

Aktualnie dużą popularnością cieszą się powieści B.A Paris, bardzo dobre thrillery psychologiczne. Po lekturze Krzyku mogę się pokusić o stwierdzenie, że poprzedniczką tej formy i tematyki była Higgins Clark. Na korzyść tej powieści przemawia większa dramaturgia, i emocjonalność postaci, powodujące zaangażowanie czytelnika.

Czasem zdarza się, że to najbardziej niepozorne książki okazują się prawdziwymi perełkami. Jedną z nich jest "Krzyk pośród nocy" Mary Higgins Clark - mamy tu nazwisko, które nic mi nie mówiło, a do tego jeszcze niezbyt ładną okładkę. Dlatego tym bardziej cieszę się, że się za nią w końcu wzięłam, a namówiła mnie do tego moja Mama, za co bardzo, bardzo dziękuję!

Główną bohaterką "Krzyku" jest Jenny McPartland, pracująca w nowojorskiej galerii sztuki. Podczas jednej z wystaw poznaje przystojnego malarza Ericha Kruegera, w którym zakochuje się bez pamięci. Jak się zresztą okazuje, z wzajemnością, niedługo potem bowiem Erich oświadcza jej się, a Jenny przeprowadza się razem ze swoimi dwiema córeczkami do jego dworku w Minnesocie.

Brzmi jak bajka? Nie dajcie się zwieść. To początek naprawdę niepokojącej historii. Jak się okazuje, życie u boku Ericha nie będzie wcale taką sielanką - a bajka o Kopciuszku zamieni się powoli w straszny koszmar. Erich coraz bardziej zaczyna wydawać się nam po prostu szaleńcem, piękny, stary dworek wśród sosnowych lasów staje się złotą klatką, a nad wszystkim zaczyna krążyć widmo zmarłej dwadzieścia pięć lat temu matki Ericha, Caroline.

Początkowo myślałam, że biorę się za zwykły kryminał, jednak tak naprawdę jest to niesamowity thriller psychologiczny. Atmosfera zagęszcza się z każdą stroną, nawet podczas czytania tych początkowych, niby szczęśliwych, czuć niepokój. Jest zbyt idealnie. To nie może trwać długo. Gdybym miała wskazać uczucie, które towarzyszy nam przy czytaniu tej książki, byłby to właśnie niepokój, cały czas narastający.

Powieść ta skłoniła mnie też do refleksji na temat niezależności. Obrazuje ona, co może się stać, gdy kobieta całkowicie uzależni się od swojego partnera - wiadomo, to jest thriller, więc skutki takiego uzależnienia są pewnie trochę przesadzone... Chociaż, czy aby na pewno? W każdym razie, morał jest następujący: nigdy nie rezygnować ze swojej niezależności. Nie można polegać na innej osobie we wszystkich sprawach, trzeba mieć też swoje pieniądze itd. Wiem, że to wszystko może jest bardzo oczywiste w dzisiejszych czasach, ale myślę, że są jednak na tym świecie osoby, które się od innych zbyt uzależniły i wtedy ta książka może otworzyć oczy na problem.

Zaufajcie mi na słowo i po prostu sięgnijcie po tę książkę. Fabuła brzmi całkiem zwyczajnie, w środku kryje się jednak dużo, dużo więcej, a wydarzeń tu opisanych nie da się ot tak wyrzucić z pamięci. Na korzyść książki działa także atmosfera dworu wśród sosnowych lasów, jednocześnie majestatycznego, fascynującego i przerażającego, zwłaszcza w ponurej, zimowej aurze. Ja uwielbiam takie literackie pustkowia, jeśli więc też tak macie, to koniecznie musicie poznać dwór Kruegerów.

Na koniec powtórzę więc jeszcze raz: przeczytajcie, nie będziecie żałować. Poznajcie Jenny, której życie zamieniło się w koszmar, a także jej dwie urocze córeczki. Poczujcie niepokój, kiedy tylko Erich pojawi się w okolicy. Spróbujcie razem z bohaterką wyrwać się z tego więzienia, jakim dwór stał się dla niej. I zacznijcie się zastanawiać, jaki w tym wszystkim udział ma Caroline, której duch uparcie krąży nad tym ponurym miejscem.

https://arnikaczyta.blogspot.com/2019/04/mary-higgins-clark-krzyk-posrod-nocy.html

Czasem zdarza się, że to najbardziej niepozorne książki okazują się prawdziwymi perełkami. Jedną z nich jest "Krzyk pośród nocy" Mary Higgins Clark - mamy tu nazwisko, które nic mi nie mówiło, a do tego jeszcze niezbyt ładną okładkę. Dlatego tym bardziej cieszę się, że się za nią w końcu wzięłam, a namówiła mnie do tego moja Mama, za co bardzo, bardzo dziękuję!

Główną...

Przewidywalna dla osób, które przeczytały wiele kryminałów, ale klimat niezły.

Przewidywalna dla osób, które przeczytały wiele kryminałów, ale klimat niezły.

dość przewidywalna

dość przewidywalna

Lubię książki pisarki. Nie jest ona może królową gatunku thrillera psychologicznego, ale książki autorstwa Mary Higgins Clark mają wielu fanów.
Zaletą tej pozycji niewątpliwie jest misterne uknucie intrygi i wątku zbudowanego na psychologicznym postępowaniu bohaterów.

Akcja rozwija się spokojnie, by pod koniec rozpędzić się na dobre. Powieść mogłabym podzielić na dwie części. Pierwsza to opis rozwijania się relacji Jenny-Eric oraz jej pierwsze miesiące pobytu na farmie. Druga część to natomiast skoncentrowana dawka emocji, napięcia i dreszczyku. Bohaterka musi zawalczyć o życie córek. Tylko z kim? Czy to ona jest morderczynią? A może zmarli wrócili z zaświatów?

Kolejną zaletą powieści są sami bohaterowie.
Jenny ufna, zakochana i pragnąca w końcu zapewnić sobie , jak i córką pełnowartościowy dom i Eric skomplikowany , egocentryczny malarz, który ma dwa oblicza.

Lubię książki pisarki. Nie jest ona może królową gatunku thrillera psychologicznego, ale książki autorstwa Mary Higgins Clark mają wielu fanów.
Zaletą tej pozycji niewątpliwie jest misterne uknucie intrygi i wątku zbudowanego na psychologicznym postępowaniu bohaterów.

Akcja rozwija się spokojnie, by pod koniec rozpędzić się na dobre. Powieść mogłabym podzielić na dwie...