Myślałam, że lepiej zacznę rok 😅 Książka nie była zła, w mojej ocenie nie była jednak dobra. A to dlatego, że wkurzało mnie to gloryfikowanie Anny. Wyjdę na nieczułą ale ona podjęła decyzję za niego. I to było określone jako cudowne zachowanie. No ja bym się wkurwiła na miejscu Hollisa. Moja ocena po części wynika z tego, że liczyłam na luźna historię a dostałam rollercoaster emocji i to tych negatywnych i denerwujących.

Myślałam, że lepiej zacznę rok 😅 Książka nie była zła, w mojej ocenie nie była jednak dobra. A to dlatego, że wkurzało mnie to gloryfikowanie Anny. Wyjdę na nieczułą ale ona podjęła decyzję za niego. I to było określone jako cudowne zachowanie. No ja bym się wkurwiła na miejscu Hollisa. Moja ocena po części wynika z tego, że liczyłam na luźna historię a dostałam...

Przyjemna ale jedna z słabszych pozycji autorki.

Przyjemna ale jedna z słabszych pozycji autorki.

Książka momentami bardzo interesująca, ale zdarzają się też jej przestoje. Ze względu na oklepany motyw przewodni książka jest baaaardzo przewidywalna. W zasadzie już w połowie wiedziałam, jak się skończy...
Jednym z plusów są niezwykle wiarygodne postacie, które zdobyły moją sympatię. Pozytywnym zaskoczeniem jest również to, że nie czułam, aby akcja była ciągnięta na siłę i była zbiegiem "cudownych okoliczności", w króre bardzo ciężko mi uwierzyć.
Podsumowując, książka ma swoje ogromne plusy, jednak łatwosć w przewidzeniu zakończenia może popsuć jej odbiór.

Książka momentami bardzo interesująca, ale zdarzają się też jej przestoje. Ze względu na oklepany motyw przewodni książka jest baaaardzo przewidywalna. W zasadzie już w połowie wiedziałam, jak się skończy...
Jednym z plusów są niezwykle wiarygodne postacie, które zdobyły moją sympatię. Pozytywnym zaskoczeniem jest również to, że nie czułam, aby akcja była ciągnięta na siłę...

Ten duet jest jednym z moim ulubionych. Keeland i Ward opisują przepiękne, nietuzinkowe historie. Ciepłe, wzruszające i ciekawe.

Ten duet jest jednym z moim ulubionych. Keeland i Ward opisują przepiękne, nietuzinkowe historie. Ciepłe, wzruszające i ciekawe.

Tę oraz inne recenzje przeczytasz na http://blog.czyt.am

"- Chcę cię o coś prosić. (...)
- Jasne, co tylko zechcesz. Uśmiechnęła się.
- Liczyłam, że to powiesz.
- Co chcesz, żebym zrobiła?
- Chcę, żebyś mi obiecała, że będziesz walczyć o prawdziwą miłość."

"Park Avenue" to kolejna udana współpraca autorskiej dwójki Vi Keeland i Penelope Ward, która przynosi czytelnikom nie tylko romantyczne emocje, ale także ciekawą intrygę i nieoczekiwane zwroty akcji.

Fabuła skupia się wokół dwóch głównych bohaterów: Elodie Atlier i Hollisa LaCroix. Elodie, piękna i niezależna kobieta, pracująca jako detektyw w agencji detektywistycznej, przypadkowo spotyka Hollisa, bogatego i wpływowego mężczyznę o wyjątkowo aroganckich manierach. Ich pierwsze spotkanie nie jest zbyt przyjemne i zostawia po sobie napięcie, ale życie stawia ich w obliczu kolejnego spotkania, kiedy to Elodie staruje o pracę jako niania dla bratanicy Hollisa.

Początkowa niechęć między głównymi bohaterami stopniowo przeradza się w coś głębszego, coś, co zaskakuje ich oboje. Autorki zgrabnie przedstawiają rozwijającą się relację między Elodie a Hollisem, wplecioną w kontekst opieki nad małą Hailey. Między bohaterami rodzi się napięcie, które nie jest jedynie efektem fizycznego przyciągania, lecz także wzajemnego poznawania się i odkrywania swoich wnętrznych pragnień.

W "Park Avenue" obserwujemy, jak bohaterowie starają się ukryć swoje uczucia, stawiając na pierwszym miejscu różnice społeczne i osobiste obawy. To konflikt między tym, co serce podpowiada, a tym, co mówią normy społeczne. Autorki umiejętnie budują tę napiętą atmosferę, pozostawiając czytelnika z niecierpliwością oczekującego rozwinięcia wypadków.

Język użyty w powieści jest lekki i przyjemny, co sprawia, że lektura jest szybka i łatwa. Opisy miejsc i emocji są dostatecznie szczegółowe, by czytelnik mógł wczuć się w sytuację, ale nie przytłaczają tekstu. Dialogi są zabawne i pełne sprzeczności, co dodaje powieści charakterystycznego humoru.

"Park Avenue" to więcej niż tylko historia miłosna. To także opowieść o zmaganiach z przeszłością, obawami przed odrzuceniem i koniecznością stawienia czoła własnym uczuciom. Wprowadzając element tajemnicy i nieoczekiwanych zwrotów akcji, autorzy dodają powieści głębi i wciągają czytelnika do ostatniej strony. Warto sięgnąć po tę powieść, jeśli szukasz romantycznej opowieści, która nie unika trudnych tematów i emocji.

Tę oraz inne recenzje przeczytasz na http://blog.czyt.am

"- Chcę cię o coś prosić. (...)
- Jasne, co tylko zechcesz. Uśmiechnęła się.
- Liczyłam, że to powiesz.
- Co chcesz, żebym zrobiła?
- Chcę, żebyś mi obiecała, że będziesz walczyć o prawdziwą miłość."

"Park Avenue" to kolejna udana współpraca autorskiej dwójki Vi Keeland i Penelope Ward, która przynosi czytelnikom...

Nie wiem czemu, ale mega przypadła mi do gustu. Czytało się wspaniale, mimo, że fabuła jak wiele innych.

Nie wiem czemu, ale mega przypadła mi do gustu. Czytało się wspaniale, mimo, że fabuła jak wiele innych.

Takie historie się nie zdarzają, ale mimo wszystko przyjemnie się czyta :) nic nowego nie wnosi. Ten sam styl pisania, podobna historia jak inne książki autorek.
Szybciutko się czyta. Idealnie na wakacyjną drogę powrotną z urlopu.

Takie historie się nie zdarzają, ale mimo wszystko przyjemnie się czyta :) nic nowego nie wnosi. Ten sam styl pisania, podobna historia jak inne książki autorek.
Szybciutko się czyta. Idealnie na wakacyjną drogę powrotną z urlopu.

Mocno naciągana ta historia, aczkolwiek oczywiście bardzo przyjemna.
Jakoś tak wydawało mi się, ze te dwie autorki to jednak przedstawiają taki unikalny styl pisania, a tu nic zaskakującego i nowatorskiego.

Mocno naciągana ta historia, aczkolwiek oczywiście bardzo przyjemna.
Jakoś tak wydawało mi się, ze te dwie autorki to jednak przedstawiają taki unikalny styl pisania, a tu nic zaskakującego i nowatorskiego.

Wyszedł mi majówkowy maraton z romansami... Myron Bolitar czeka cierpliwie.
Postanowiłam zostawiać ocenę, pomimo, że książki autorek są na jedno kopyto, to potrafię patrząc wstecz odtworzyć o czym i o kim były, nie zlewają mi się w jedną masę.
Chociaż wiem, że to kolejny romans, kolejne prawie to samo, to jednak ja, jak ten uzależniony od cukru dzieciak ładuję tę watę i potem walczę z mdłościami. Jak już wezmę taką książkę, nie wiem jak to działa, ale mnie wciąga i muszę wiedzieć co będzie dalej, nawet nie wyjdę pobiegać, znajdę pretekst, że ... mam ich masę.
Z tymi książkami jest tak, że mają swój schemat, nawet czasem nr strony się zgadza, kiedy zwrot ma nastąpić, chociaż wiem, po prostu wiem, kiedy wybuchnie... tutaj także wybuchło, ale jakoś tak bardziej przejmująco. Postarały się Panie autorki.
Przyznam, że czytało się dobrze. Tak jak zresztą z reguły. Bohaterowie ładnie dobrani, ładni, dobrze wyposażeni, że och i ach, wyposażeni w przeszłość, o niej tutaj sporo, ale tak było trzeba, żeby potem wybuchło, mocniej. Ok wystarczy.
Romantyczkom polecam.

Wyszedł mi majówkowy maraton z romansami... Myron Bolitar czeka cierpliwie.
Postanowiłam zostawiać ocenę, pomimo, że książki autorek są na jedno kopyto, to potrafię patrząc wstecz odtworzyć o czym i o kim były, nie zlewają mi się w jedną masę.
Chociaż wiem, że to kolejny romans, kolejne prawie to samo, to jednak ja, jak ten uzależniony od cukru dzieciak ładuję tę watę i...

Piękna opowieść, wzruszająca ale potwierdzającą jak ważny jest każdy dzień

Piękna opowieść, wzruszająca ale potwierdzającą jak ważny jest każdy dzień