Trójjęzyczna opowieść o udziale kobiet w odzyskiwaniu niepodległości w 1918 roku. Książka jest bogato ilustrowana, pokazuje migawki z życia pierwszych żołnierek, naukowczyń, studentek, kurierek czy lekarek. Opowiada o tym, z czym zmagały się pierwsze studentki, na przykład dlaczego musiały udowadniać, że studiowanie nie doprowadza do wysychania piersi, że kobieta może mieć doktorat i że rozwój intelektualny nie powoduje zaniku „organu matki”. Opowiada także o tym, ile dynamitu mieściło się w gorsecie i ile egzemplarzy książki Kobieta i socjalizm zmieściło się pod spódnicą Marii Piłsudskiej – dokładnie 75, a złamane fiszbiny wbijały się w ciało kurierki. Dużą część książki zajmują Wielkopolki albo Wielkopolanki – rozdział poświęcony tym paniom opowiada między innymi o Iłłakowiczównie, o jej spotkaniu z sufrażystkami, jej pierwszych zmaganiach z polityką i biurkiem odsłaniającym nogi. Teraz, gdy możemy już studiować, biegać, pokazywać nogi, pracować jako lekarki, profesorki, głosować, decydować o swoich dzieciach i gdy możemy się rozwieść, książka przypomina, że za tymi zmianami stały konkretne kobiety i to im ta książka dziękuje i dopełnia tę wielką historię, herstorią wielkich kobiet.