Magiczny Ogród

Niestety fabuła mnie nie powaliła. Książka mało porywająca i przewidywalna. Trochę na skraju baśni, choć myślałam, że jabłonka ma więcej magii. Nie polecam. Książka zbyt lekka nie skłania do refleksji.

Niestety fabuła mnie nie powaliła. Książka mało porywająca i przewidywalna. Trochę na skraju baśni, choć myślałam, że jabłonka ma więcej magii. Nie polecam. Książka zbyt lekka nie skłania do refleksji.

Pokaż mimo to

Dostałam jedno wydanie na szesnaste urodziny, inne kupiłam wiele lat później. Bardzo długo czekała na swoją kolej i żałuję, że czytałam ją tak późno, choć we wcześniejszych latach mogłaby mi się nie spodobać. Przepiękna opowieść, którą wspominam z czułością.

Dostałam jedno wydanie na szesnaste urodziny, inne kupiłam wiele lat później. Bardzo długo czekała na swoją kolej i żałuję, że czytałam ją tak późno, choć we wcześniejszych latach mogłaby mi się nie spodobać. Przepiękna opowieść, którą wspominam z czułością.

Pokaż mimo to

Bardzo przyjemna w odbiorze powieść. Podobał mi się sposób, w jaki autorka włączyła wątek magiczny w fabułę. Nie mogłam się oprzeć wrażeniu, że książka w swoim klimacie przypomina film pt. "Totalna magia" (1998), ale zupełnie nie przeszkadzało mi to w odbiorze książki.
Autorka świetnie skonstruowała świat swojej powieści. Bohaterowie są zróżnicowani, każdy zaś zmaga się ze swoimi - bardzo życiowymi - problemami. Właściwie każdy wątek wciąga czytelnika i trzyma niejako w zawieszeniu, aż do wyjaśnienia znaków zapytania, które autorka postawiła wiele stron wcześniej.
Nie umiałabym chyba wybrać swojej ulubionej sceny czy punktu tej powieści. Ale zdecydowanie moimi ulubionymi bohaterami są Bay i pozostający nieco na uboczu Henry...

Bardzo przyjemna w odbiorze powieść. Podobał mi się sposób, w jaki autorka włączyła wątek magiczny w fabułę. Nie mogłam się oprzeć wrażeniu, że książka w swoim klimacie przypomina film pt. "Totalna magia" (1998), ale zupełnie nie przeszkadzało mi to w odbiorze książki.
Autorka świetnie skonstruowała świat swojej powieści. Bohaterowie są zróżnicowani, każdy zaś zmaga się ze...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"Miłość zawsze boli. Wiem, że to wiesz.
Nie wiesz jeszcze, że jest tego warta."

Wciągająca powieść, z elementami tajemnicy, nadprzyrodzonych darów, niezwykłości. Bardzo dobrze się ją czyta.

"Miłość zawsze boli. Wiem, że to wiesz.
Nie wiesz jeszcze, że jest tego warta."

Wciągająca powieść, z elementami tajemnicy, nadprzyrodzonych darów, niezwykłości. Bardzo dobrze się ją czyta.

Pokaż mimo to

Książkę pochłonęłam w kilka chwil. Jedna z lepszych przygód jakie mogłam w listopadowe dni zaznać.
Historia niby prosta, ale jakże wciągająca..
Chce taką jabłoń!!

Książkę pochłonęłam w kilka chwil. Jedna z lepszych przygód jakie mogłam w listopadowe dni zaznać.
Historia niby prosta, ale jakże wciągająca..
Chce taką jabłoń!!

Pokaż mimo to

Bardzo przyjemnie spędziłam czas z tą książką. Od pierwszych chwil polubiłam większość bohaterów: uroczą i skrytą Claire, która za pomocą potraw z kwiatów potrafi wpływać na zachowania innych ludzi; szaloną Evanelle, której podarunki są zawsze trafione i przydatne; zagubioną Sydney-czarną owcę w rodzinie, która mimo błędów przeszłości próbuje zbudować lepszą przyszłość dla swojej córki; nawet ciapowatego nauczyciela Tylera, który nie wierzy w magię, ale pozwala się jej porwać...
Do tej mieszanki charakterów należałoby dołożyć magiczną jabłonkę i przepis na udany wieczór gotowy!

Bardzo przyjemnie spędziłam czas z tą książką. Od pierwszych chwil polubiłam większość bohaterów: uroczą i skrytą Claire, która za pomocą potraw z kwiatów potrafi wpływać na zachowania innych ludzi; szaloną Evanelle, której podarunki są zawsze trafione i przydatne; zagubioną Sydney-czarną owcę w rodzinie, która mimo błędów przeszłości próbuje zbudować lepszą przyszłość dla...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

„Magiczny ogród” Sarah Addison Allen to powieść, którą czytałam z przyjemnością. Jest pełna czaru, ciepła i magii. Jedynym jej minusem jest to, iż jest zdecydowanie zbyt krótka, bo o losach jej bohaterów chciałoby się czytać o wiele dłużej. Pozostawiła we mnie duży niedosyt.

W niewielkim miasteczku Bascom w Karolinie Północnej w dużym domu mieszka Claire Wawerley. Przez mieszkańców miasteczka jest postrzegana jako dziwaczka, jak zresztą wszyscy z rodu Waverleyów. Claire ma niesamowitą rękę do uprawy roślin. Z nich przygotowuje wyjątkowe posiłki i prowadzi catering. Zaopatruje głównie przyjęcia bogatej socjety miasteczka.

„Claire dostała w życiu bolesną nauczkę, że rodzina nie jest czymś danym na zawsze. Nauczyła się także, że bliscy potrafią zranić bardziej niż ktokolwiek inny.”

Claire została w wieku sześciu lat porzucona przez matkę i wychowywana przez babcię. Jej siostra uciekła z rodzinnego domu. Po śmierci babci Claire mieszka sama w wielkim domu. Jej życie jest uporządkowane i pełne rutyny. Dziewczyna oddaje się swojej pasji jaką jest uprawianie ogrodu i gotowanie potraw. Nie ma przyjaciół. Nie nawiązuje z nikim bliższych relacji, gdyż jest przekonana, że nic nie trwa wiecznie i boi się cierpienia i poczucia straty.

Wszystko ulega zmianie, gdy do miasta powraca jej siostra Sydney wraz z pięcioletnią córeczką Bay. Dlaczego pojawiła się po dziesięciu latach nieobecności? Przed czym ucieka? Początkowo między siostrami panuje chłód. Gdy były dziećmi nie nawiązała się między nimi ciepła, siostrzana więź. Sydney zazdrości Claire spokojnego i uporządkowanego życia, a Claire tego, że siostra żyła w innych miastach i potrafi bez problemu nawiązywać relacje z innymi. Powrót Sydney sprawia, że w miasteczku wrze. Odżywają stare urazy, a także młodzieńcze uczucia…

Bardzo ciekawą postacią w powieści jest kuzynka Sydney i Claire, Evanelle. Ta zażywna staruszka słynie z tego, że w nieoczekiwanym momencie daje ludziom prezenty, które wkrótce są im bardzo potrzebne. Jest też obdarzona niesamowitym poczuciem humoru. „Mężczyźni, nie można bez nich żyć, nie można ich zastrzelić.” Ta starsza wdowa jest niesamowita. To mistrzyni ripost kochająca oglądać tyłki młodych studentów. Pomaga siostrom i innym mieszkańcom miasteczka.

Między siostrami po pewnym czasie rodzi się przyjaźń. Claire pomaga siostrze odnaleźć się na nowo w rodzinnym mieście. Z kolei Sydney odkrywa, że ich sąsiad Tyler Hughes, wykładowca uniwersytecki, bardzo interesuje się jej siostrą. Sydney za wszelką cenę usiłuje wyrwać Claire z jej skorupy zobojętnienia i sprawić, by otworzyła się na uczucia i wyrwała z codziennej rutyny. Claire z kolei robi wszystko, by zniechęcić do siebie Tylera. Cudownie się czytało o przemianie Claire, o jej walce z samą sobą i z rodzącymi się uczuciami.

Powieść jest pełna magii codziennego życia, nostalgiczna, a zarazem pełna humoru. Autorka stworzyła portrety kobiet, z których każda ma wyjątkowy dar. Jedne wiedzą o nim od zawsze, inne dopiero go odnajdują. Ta powieść daje nadzieję, pozwala uwierzyć w ludzkie dobro i w miłość, która potrafi zdziałać cuda. Do tego wszystko rozgrywa się w niewielkim miasteczku, w magicznym domu otoczonym cudownym ogrodem, który skrywa własne sekrety.
Powieść jest bardzo wciągająca, lekko się ją czyta, pełna humoru, ale z odrobiną smutku. Każdy bohater radzi sobie ze swoimi problemami na swój sposób, czasem sam, ale często z pomocą życzliwych ludzi.

Jak potoczą się losy sióstr? Czy każda osiągnie swój cel i szczęście? Jakie znaczenie ma jabłonka rosnąca w ogrodzie Claire? Dlaczego jej jabłka nie są jedzone, tylko zakopywane w ziemi? Jeśli chcecie znaleźć odrobinę magii w codziennym życiu, to ta powieść jest dla Was.

„Magiczny ogród” Sarah Addison Allen to powieść, którą czytałam z przyjemnością. Jest pełna czaru, ciepła i magii. Jedynym jej minusem jest to, iż jest zdecydowanie zbyt krótka, bo o losach jej bohaterów chciałoby się czytać o wiele dłużej. Pozostawiła we mnie duży niedosyt.

W niewielkim miasteczku Bascom w Karolinie Północnej w dużym domu mieszka Claire Wawerley. Przez...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Czasami potrzebne są takie książki, dzięki którym zapomina się o wszystkim...

Czasami potrzebne są takie książki, dzięki którym zapomina się o wszystkim...

Pokaż mimo to

Historia miłosna z jabłkami z magicznego ogrodu. Polecam.

Historia miłosna z jabłkami z magicznego ogrodu. Polecam.

Pokaż mimo to

Nie mam nic przeciwko literaturze babskiej, lekkiej i przyjemnej, pod warunkiem, że jest przyzwoicie napisana, i że nikt mi nie obiecuje arcydzieła ani niezapomnianych przeżyć. "Magiczny ogród" jest tym, czego można się spodziewać - sympatyczną książką - szczypta magii, rodzinne sekrety, romans, a wszystko w przesyconej kwiatami i zapachami atmosferze Południa USA.
Tym, co czyni tę książkę wyjątkową, jest magia, humor, i galeria niepowtarzalnych, zabawnych postaci (moją ulubioną jest starsza pani, która co pewien czas odczuwa potrzebę dania komuś w miasteczku pozornie niepotrzebnej rzeczy). Nawet zaczarowana jabłoń ma własną osobowość i lekko złośliwe poczucie humoru :)

Nie mam nic przeciwko literaturze babskiej, lekkiej i przyjemnej, pod warunkiem, że jest przyzwoicie napisana, i że nikt mi nie obiecuje arcydzieła ani niezapomnianych przeżyć. "Magiczny ogród" jest tym, czego można się spodziewać - sympatyczną książką - szczypta magii, rodzinne sekrety, romans, a wszystko w przesyconej kwiatami i zapachami atmosferze Południa USA.
Tym, co...

więcej

mniej

Pokaż mimo to