Przyjemna opowiastka o grupce nastolatków. Bohaterowie są w miarę dobrze zarysowani, fabuła ciekawa jak na książkę młodzieżową (nie zagłębię się w nią tutaj żeby nie spoilerować).

Jedyne do czego mogę się przyczepić to tempo akcji - książeczka ma zaledwie 200 stron, ale momentami nieco się wlokła. Może to z powodu mnogości pobocznych bohaterów, którzy musieli się na tych dwustu stronach zmieścić. Oraz z powodu rodzaju przedstawionej akcji: nasz protagonista poszedł gdzieś, spotkał się z kimś, powiedział coś, poszedł gdzieś indziej itd, itp.

Fabuła jest prowadzona głównie wewnętrznym monologiem i dialogiem. Z jednej strony, jestem wielką fanką dialogów. Z drugiej strony, wypadałoby żeby oprócz nich coś się jeszcze na stronie działo.

Pomimo powyższego przytyku nowelka mi się podobała. Główny bohater jest ciekawy, więc pewnie sięgnę po następne części.

Przyjemna opowiastka o grupce nastolatków. Bohaterowie są w miarę dobrze zarysowani, fabuła ciekawa jak na książkę młodzieżową (nie zagłębię się w nią tutaj żeby nie spoilerować).

Jedyne do czego mogę się przyczepić to tempo akcji - książeczka ma zaledwie 200 stron, ale momentami nieco się wlokła. Może to z powodu mnogości pobocznych bohaterów, którzy musieli się na tych...

Niesamowite. Cały czas czytając kolejną powieść Marka Lawrence'a miałem banana na ustach i ciepło w serduszku. Świetnie oddane lata 80., czasy bez komórek, komputerów i Internetu. Ciekawi, dający się polubić bohaterowie, z których każdy ma swoje konkretne cechy charakteru, dające się wyczuć nie tylko w opisie postaci, ale też w interakcjach z innymi postaciami. Fabuła, która w sprytny, chociaż idący trochę na łatwiznę sposób, tłumaczy, dlaczego podróże w czasie nie są kluczem otwierającym wszystkie zamki, a jedynie lekkim ułatwieniem życia. Wszystko się zgadza, ma większy (częściej) lub mniejszy (bardzo rzadko) sens i logikę. Motywacje głównego bohatera nie zakładają wykorzystania łamania praw fizyki do zabicia Hitlera kiedy był dzieckiem, chodzi mu jedynie o dożycie tej jakże ulotnej czterdziestki. Czego chcieć więcej?
No tak w sumie, to nie wiem. Szczerze mówiąc, jedyne co zaburza mi fantastyczne wrażenia z tej książki jest zakończenie, która niekoniecznie się sprawdza jako zakończenie.
Serdecznie polecam, "One Word Kill" jest jak chłodna cola w gorący dzień, jak dwie stówki premii od szefa za dobrą robotę, jak piątka z egzaminu, do którego w ogóle się nie uczyłeś. Jest czymś na co nie zasługujemy, ale czego się doczekaliśmy.

Niesamowite. Cały czas czytając kolejną powieść Marka Lawrence'a miałem banana na ustach i ciepło w serduszku. Świetnie oddane lata 80., czasy bez komórek, komputerów i Internetu. Ciekawi, dający się polubić bohaterowie, z których każdy ma swoje konkretne cechy charakteru, dające się wyczuć nie tylko w opisie postaci, ale też w interakcjach z innymi postaciami. Fabuła,...

Przyjemna opowieść o przygodach grupy nastolatków w latach 80-tych, którzy w wolnej chwili grają w D&D.
Tak zgadza się, zalatuje Stranger Things, ale na szczęście czytając nie ma się takiego wrażenia. Sama opowieść jest ciekawa, z paroma twistami, chociaż dosyć krótka (200 stron).
Generalnie jako odskocznia od poważniejszej lektury na parę godzin, nadaje się idealnie ;)

Przyjemna opowieść o przygodach grupy nastolatków w latach 80-tych, którzy w wolnej chwili grają w D&D.
Tak zgadza się, zalatuje Stranger Things, ale na szczęście czytając nie ma się takiego wrażenia. Sama opowieść jest ciekawa, z paroma twistami, chociaż dosyć krótka (200 stron).
Generalnie jako odskocznia od poważniejszej lektury na parę godzin, nadaje się idealnie ;)