Lekarze w górach. Bohaterowie drugiego planu

Można przeczytać, są ciekawe i zabawne fragmenty, ale większość opowiedzianych historii jest sprzed 30-40 lat i były już one, dużo bardziej szczegółowo i ciekawiej, opisane w wielu innych książkach o wyprawach himalajskich. Więc właściwie nie ma tutaj nic nowego ani współczesnego.. Książka jest raczej powtórką najbardziej znanych wydarzeń/ wypadków sprzed lat -po prostu inaczej zebranych - teoretycznie z motywem przewodnim "lekarze w górach" i w formie krótkich anegdot.
To nie jest nowa książka, z nową treścią, ale raczej zgrabna kompilacja tego co już zostało wcześniej napisane w książkach o wyprawach himalajskich.

Można przeczytać, są ciekawe i zabawne fragmenty, ale większość opowiedzianych historii jest sprzed 30-40 lat i były już one, dużo bardziej szczegółowo i ciekawiej, opisane w wielu innych książkach o wyprawach himalajskich. Więc właściwie nie ma tutaj nic nowego ani współczesnego.. Książka jest raczej powtórką najbardziej znanych wydarzeń/ wypadków sprzed lat -po prostu...

Nuuuuda. Niby wiedziałam, że to nie opowieść / dokument o konkretnej wyprawie, ale spodziewałam się czegoś ciekawszego. Dużo terminów i opisów medycznych, co dla laika moze być niezrozumiałe. Rozdziały się dłużą i zlewają ze sobą. Słaba. Szkoda czasu .

Nuuuuda. Niby wiedziałam, że to nie opowieść / dokument o konkretnej wyprawie, ale spodziewałam się czegoś ciekawszego. Dużo terminów i opisów medycznych, co dla laika moze być niezrozumiałe. Rozdziały się dłużą i zlewają ze sobą. Słaba. Szkoda czasu .

Trochę czegoś innego się spodziewałam po tej książce - myślałam, że będzie to opowieść bardziej w stylu TOPR i ratowaniu turystów, gdy tymczasem autorzy opowiadają o himalaistach i ich wypadkach w wysokich górach, i to głównie wiele lat wstecz - w latach 70-tych i 80-tych. Wolałabym więcej faktów medycznych zamiast tych „anegdot” (nie wiem czy tak to można nazwać) o tym, co się komu przydarzyło. Trochę nużące, a Lekarze tu są i tak na drugim planie.

Trochę czegoś innego się spodziewałam po tej książce - myślałam, że będzie to opowieść bardziej w stylu TOPR i ratowaniu turystów, gdy tymczasem autorzy opowiadają o himalaistach i ich wypadkach w wysokich górach, i to głównie wiele lat wstecz - w latach 70-tych i 80-tych. Wolałabym więcej faktów medycznych zamiast tych „anegdot” (nie wiem czy tak to można nazwać) o tym, co...

Mam co do niej mieszane uczucia. Niby wiedziałam o czym jest, niby była ciekawa. Ale zdarzyło mi się odpłynąć, a sens konkretnego rozdziału mi umykał. Czytając ją miałam wrażenie, że poszczególne jej części są zbiorem różnych historii, które mają wspólny motyw, ale nie są ze sobą w żaden sposób powiązane. A na końcu rozdziału brakowało puenty. Formuła książki też jakoś szczególnie mi nie podpasowała.
Z plusów: w książce jest wiele pięknych zdjęć (nie mam na myśli zdjęć chorych kończyn - blee), a wszystkie opowiedziane historie są bardzo ciekawe. Opowiedziane z perspektywy lekarzy rzucają nowe światło na wydarzenia opisywane wcześniej głównie przez himalaistów. Dzięki tej książce poznałam wiele wspaniałych osób bez których nie byłoby ery "Zimowych Wojowników".
Na szczególną uwagę zasługują podziękowania. Ich końcówka to cudo!

Mam co do niej mieszane uczucia. Niby wiedziałam o czym jest, niby była ciekawa. Ale zdarzyło mi się odpłynąć, a sens konkretnego rozdziału mi umykał. Czytając ją miałam wrażenie, że poszczególne jej części są zbiorem różnych historii, które mają wspólny motyw, ale nie są ze sobą w żaden sposób powiązane. A na końcu rozdziału brakowało puenty. Formuła książki też jakoś...

“Lekarze w górach. Bohaterowie drugiego planu” to jedna z książek pięknie z wydanej przez Agorę serii o górach.
Chociaż nie wynika to z tytułu, w książce przeczytamy o roli lekarza głównie na wyprawach w góry najwyższe, zwłaszcza w latach złotej ery polskiego himalaizmu, kiedy medyk był nieodłącznym członkiem ekipy (dziś, w dobie wspinania się w stylu alpejskim, coraz rzadziej uczestniczy w wyprawach). Wszystko to zostało opowiedziane w gawędziarskim, bardzo przystępnym stylu, który powinien trafić do różnych odbiorców:
fanów polskiego himalaizmu - bo dowiedzą się więcej o lekarzach, którzy towarzyszyli naszym wybitnym wspinaczom i o medycznych wyzwaniach, które ich spotkały (tym czytelnikom na pewno już teraz nazwiska Jerzy Hajdukiewicz, Sylweriusz Kosiński, Robert Szymczak i inne wspomniane w książce, nie są obce);
fanom tematyki medycznej - bo dowiedzą się więcej o medycynie wysokościowej i praktykowaniu zawodu lekarza w ekstremalnych warunkach (brak przygotowania w kwestii himalaizmu niech nikogo nie zniechęca - wstęp i liczne przypisy wprowadzają w temat wystarczająco);
fanom reportaży, bo przeczytają ciekawą, dobrze napisaną historię o ekstremalnych formach życia.

Myślę, że autorom, którzy są górskimi pasjonatami, udało się wypełnić założenie, które im przyświecało: “Nie goniliśmy za faktami, ale za klimatem tych wypraw i specyfiką lekarskich zadań w tak odmiennym niż codzienność środowisku”. Stąd w książce znacznie więcej interesujących, nostalgicznych wspomnień niż suchych faktów i swobodny styl.

Tym, których tak jak mnie - ciągnie w góry niewidzialna siła - zdecydowanie polecam, ale uwaga, cytując autorów: “Ważne tylko, byście za szybko nie biegli po stronach. Ta książka wymaga aklimatyzacji” ;-)

“Lekarze w górach. Bohaterowie drugiego planu” to jedna z książek pięknie z wydanej przez Agorę serii o górach.
Chociaż nie wynika to z tytułu, w książce przeczytamy o roli lekarza głównie na wyprawach w góry najwyższe, zwłaszcza w latach złotej ery polskiego himalaizmu, kiedy medyk był nieodłącznym członkiem ekipy (dziś, w dobie wspinania się w stylu alpejskim, coraz...

Sympatyczna pozycja, dobrze i szybko się czyta, natomiast sam układ i pomysł nieco bałaganiarski. Anegdotki przeplatają się z danymi medycznymi, ale wszystko jest lekko niedociągnięte. Kilka (dosłownie kilka) faktów dotyczących przebywania na dużych wysokościach i ogólnie mozolnego zdobywania tej wiedzy przez ludzkość jest interesujące, natomiast do końca nie wiadomo na czym chcieli skupić się autorzy - chyba na wszystkim po trochu, co nieco obniża wartość tej pozycji. Taka troszkę górska gawęda.

Sympatyczna pozycja, dobrze i szybko się czyta, natomiast sam układ i pomysł nieco bałaganiarski. Anegdotki przeplatają się z danymi medycznymi, ale wszystko jest lekko niedociągnięte. Kilka (dosłownie kilka) faktów dotyczących przebywania na dużych wysokościach i ogólnie mozolnego zdobywania tej wiedzy przez ludzkość jest interesujące, natomiast do końca nie wiadomo na...

Przeczytałam kilka książek w temacie himalaizmu takich jak np "Od początku do końca", "Powrót na Broad Peak " czy "Na krawędzi" Messera.
Zawsze chciałam zrozumieć co kieruje ludźmi gór ale nie znalazłam odpowiedzi i w tej książce też jej nie znalazłam A wręcz jeszcze bardziej ich nie rozumiem. Wciąż nie mogę się zdecydować czy ich podziwiam czy wręcz odwrotnie. Tak czy inaczej uważam, że nie powinni mieć dzieci. Nie wyobrażam sobie w jakiej wiecznej traumie muszą żyć ich bliscy. Tytułowi lekarze faktycznie są bohaterami drugiego planu bo zazwyczaj nie wchodzą na szczyt ale jednocześnie ryzykują ciągle swoje życie i zdrowie. Nikt o nich potem nie pisze, nie są sławni i podziwiani. To wielka odwaga iść w góry i tak bardzo ryzykować życie żeby pomóc innym i zdobywać wiedzę która pozwoliła na tak szybki rozwój wiedzy i postęp w ratownictwie górskim.
Nie wiedziałam nawet, że w tzw złotych czasach polskiego himalaizmu zazwyczaj w każdej wyprawie uczestniczył lekarz wyprawowy. Był lekarzem, pielęgniarką, przyjacielem, opiekunem i powiernikiem. Są dobrymi duszami wyprawy i niejednokrotnie bez nich nie byłoby sukcesu wyprawy a wiele istnień pozostałoby w górach na zawsze.
Zazwyczaj myślimy, że ktoś zginął w górach bo spadł w przepaść czy zabiła go lawina. Z tej książki dowiecie się o śmiertelnych chorobach wysokościowych które zbierają żniwo nawet na niskim pułapie. Autorzy piszą o tym jak ważna jest dobra aklimatyzacja i jak ważne jest obserwowanie swojego ciała podczas wspinania. Dużo w książce ciekawych aczkolwiek zwykle tragicznych historii dotyczących alpinistów z całego świata. Ze smutkiem odkrywałam, że zginął ktoś kto rozdział wcześniej ledwo uszedł z życiem czy uratował życie swojemu koledze. Podczas czytania kołatało mi się wciąż pytanie: ilu z nich dożyło 50 czy 60? Czy ktoś to kiedyś policzył?
"Lekarzy w górach " warto przeczytać. Jest naprawdę ciekawie, napisane tak po ludzku bez zadęcia.
Mój Instagram : kamila.nieskonczona
kobiety.o.kobietach
www.kobietyokobietach.pl

Przeczytałam kilka książek w temacie himalaizmu takich jak np "Od początku do końca", "Powrót na Broad Peak " czy "Na krawędzi" Messera.
Zawsze chciałam zrozumieć co kieruje ludźmi gór ale nie znalazłam odpowiedzi i w tej książce też jej nie znalazłam A wręcz jeszcze bardziej ich nie rozumiem. Wciąż nie mogę się zdecydować czy ich podziwiam czy wręcz odwrotnie. Tak czy...

Ciekawe spojrzenie na zdobywanie gór wysokich. Dla osoby oczytanej w temacie wiele historii okaże się wtórnych.

Ciekawe spojrzenie na zdobywanie gór wysokich. Dla osoby oczytanej w temacie wiele historii okaże się wtórnych.

Trochę anegdot i sporo błędów merytorycznych. Nielchlujna. Dla osób spoza środowiska górskiego raczej.

Trochę anegdot i sporo błędów merytorycznych. Nielchlujna. Dla osób spoza środowiska górskiego raczej.

Książka lekko chaotyczna, ale mi osobiście to nie przeszkadzało.
Po raz kolejny stwierdzam, że nie ważne jak fascynująca, wspinaczka takiego rodzaju nie jest dla mnie.
Fascynująco-przerażające opowieści.

Książka lekko chaotyczna, ale mi osobiście to nie przeszkadzało.
Po raz kolejny stwierdzam, że nie ważne jak fascynująca, wspinaczka takiego rodzaju nie jest dla mnie.
Fascynująco-przerażające opowieści.