www.tinarecenzuje.pl

Bałtyk Gdynia – polski klub piłkarski, został założony w 1930 roku w jednej z dzielnic Gdyni - Grabówek przez ludzi pracujących na budowie, oraz bezrobotnych. We wrześniu 1931 roku, w wyniku współpracy z Gdyńską Spółdzielnią Mieszkaniową, Bałtyk Gdynia (pełna nazwa wtedy: Robotniczy Klub Sportowy Bałtyk, obecnie: Stowarzyszenie Klub Sportowy Bałtyk Gdynia) dołączył jako członek do PZPN (Polski Związek Piłki Nożnej).

W najwyższej rodzimej lidze (Ekstraklasa) występowali od 1980 do 1986 roku, oraz od 1987 do 1988 roku. W sezonie 2008/2009 rozgrywali mecze w III lidze Bałtyckiej między grupą pomorską i pomorsko-zachodnią, po czym awansowali do II ligi, gdzie rozgrywki były między częścią zachodnią. Obecnie mecze odbywają się na Stadionie GOSiR (Gdyńskie Centrum Sportu). Mówią na nich między innymi: Kadłuby, czy Biało-Niebiescy (od ich barw).

Fundacja Historia PL (wydawca między innymi powieści „Rebel Forever. Wieczna Rebelia” autorstwa śp. Rafała Witulskiego, oraz Rafała Gołucha) – siedziba firmy znajduje się w Gdańsku. Ich celem jest rozpowszechnianie wiedzy historycznej, poprzez wydawanie książek o takowym profilu. Szczególnie uwzględnienie ma literatura źródłowa, czyli taka gdzie bazuje się na wspomnieniach historycznych, lub na relacji świadków wydarzenia. Egzemplarze są publikowane w różnych językach, po to aby społeczność poza granicami Polski mogła też coś wynieść z nich. Aby zaszczepić nutkę ciekawości u młodzieży, przygotowywane są tematyczne konkursy z nagrodami.

Książka jest obrazem świata widzianego przez kibiców Bałtyku Gdynia niegdyś, czyli w czasach III Rzeczypospolitej i współcześnie. Lecz nie tylko mowa będzie o wspieraniu swojej drużyny, umacnianiu zgód piłkarskich, jeżdżeniu na mecze, kibicowaniu… Również o zatraceniu pokolenia, staczających się na margines społeczny ludzi. To także historia o jednostkach, które nie potrafiły się odnaleźć w tamtejszych czasach, ponieważ nie umieli kraść i na tym się wzbogacać.

Ponadto nie mieli żadnych układów w urzędach wyższych, które okazałyby się ratunkiem dla podupadającego społeczeństwa. Jedyne wyjście jakie widzieli to walczyć z losem na trybunach stadionu. Na koniec pojawia się obraz specyficznego, patologicznego układu Bałtyku Gdynia, kiedy to zarówno piłkarzy, jak i kibiców zmuszono do opuszczenia ich własnego stadionu.

Pierwsze co rzuca się w oczy po przeczytaniu lektury, to nienawiść, szydercza mowa o jednej z drużyn będącej również w Gdyni. Już na samym początku widać, że autorzy powieści bardzo nie lubią się z kibicami Arki Gdynia. Jako powieść kibicowską czyta się dobrze, pół żartem, pół serio. Język pisania jest bardzo ubogi. Przeszkadzał mi brak chronologii, co utrudniało skupienie się na lekturze, zdecydowanie przeskakiwanie z przeszłości w teraźniejszość, żeby w kolejnym akapicie zrobić ponownie retrospekcję nie jest ciekawym zabiegiem.

Pomimo tego co napisałam wyżej, książkę czyta się bardzo szybko, momentami nawet z wielkim zaciekawieniem. Jako osoba lubująca się w szeroko pojętym temacie piłki nożnej, opisywanie tamtejszych czasów było czymś fascynującym. W reportażu panuje dość oryginalny podział, jeden z autorów, prezentujący sobą wiecznie niezadowoloną ze współczesności postawę, chętnie przytacza lata 80-te i 90-te. Natomiast drugi, który prowadził bloga kibicowskiego, prezentuje relacje z meczy drużyny Bałtyku Gdynia, z nimi zaprzyjaźnionych ekip, czy wzmianki o reprezentacji Polski. Dlatego też lektura jest tak bardzo szczegółowa.

Książka „Rebel Forever. Wieczna Rebelia” jest dedykowana przez Rafała Gołucha, dla swojego świętej pamięci przyjaciela – kibica Bałtyku Gdynia – Rafała „Łysego” Witulskiego, który zmarł w 2017 roku, pochowany został na cmentarzu w Lęborku.

www.tinarecenzuje.pl

Bałtyk Gdynia – polski klub piłkarski, został założony w 1930 roku w jednej z dzielnic Gdyni - Grabówek przez ludzi pracujących na budowie, oraz bezrobotnych. We wrześniu 1931 roku, w wyniku współpracy z Gdyńską Spółdzielnią Mieszkaniową, Bałtyk Gdynia (pełna nazwa wtedy: Robotniczy Klub Sportowy Bałtyk, obecnie: Stowarzyszenie Klub Sportowy Bałtyk...

Jedna ze słabszych książek napisana przez kibica.
Chaos i full opisów politycznych manifestów.
Połowa książki to przedruk z archiwalnych artykułów z bloga.
Mnie nie porwała jak inne książki w tej tematyce ale każdy lubi co innego.

Jedna ze słabszych książek napisana przez kibica.
Chaos i full opisów politycznych manifestów.
Połowa książki to przedruk z archiwalnych artykułów z bloga.
Mnie nie porwała jak inne książki w tej tematyce ale każdy lubi co innego.

Nie będę się wypowiadać jako że sam ją napisałem; natomiast pragnę zwrócić uwagę Czytelników, iż pod koniec książki jest rozdział poświęcony oszustwom w Bałtyku i wyciąganiu publicznych pieniędzy przez osobników obecnie mających wpływ na Klub. Złodziejom jest to bardzo nie w smak, a więc także i tu wypisują bzdury o książce - choć nigdy jej - ani żadnej innej książki - nie przeczytali.
Kto chce niech sobie tę książkę czyta, kto chce niech bluzga - ale ten kto kradł z Bałtyku odpowie za malwersacje przed wymiarem sprawiedliwości...Lokalne patologie kończą się...

Nie będę się wypowiadać jako że sam ją napisałem; natomiast pragnę zwrócić uwagę Czytelników, iż pod koniec książki jest rozdział poświęcony oszustwom w Bałtyku i wyciąganiu publicznych pieniędzy przez osobników obecnie mających wpływ na Klub. Złodziejom jest to bardzo nie w smak, a więc także i tu wypisują bzdury o książce - choć nigdy jej - ani żadnej innej książki - nie...

Dla zainteresowanych piłką nożna na pewno interesujące mogą być historie z wyjazdów, zależności między klubami, opowieści o relacjach różnych środowisk kibicowskich, zwłaszcza te pisane przez ś.p. Łysego - za to tylko awans z "beznadziejnej" na "bardzo słabą". Cała reszta jest niesamowicie trudna do przebrnięcia, pełna dziwnych wielokropków, używania "bynajmniej" jako "przynajmniej", nacechowanych politycznie wstawek typu "moja racja jest najmojsza, ja mówię jak jest, a reszta to głupki przesiąknięte systemem co nie umieją myśleć samodzielnie" uzupełnionych innymi wstawkami typu "kiedyś to było, teraz to nie ma, kto nie był na wyjeździe ten nie zna życia". Myślę, że to może być świetna pozycja dla znajomych Autora, którzy dzielą z nim poglądy, nastawienie i wspomnienia, natomiast fatalny pomysł dla wszystkich innych, zwłaszcza odciętych od szeroko pojętego świata piłki nożnej.

Dla zainteresowanych piłką nożna na pewno interesujące mogą być historie z wyjazdów, zależności między klubami, opowieści o relacjach różnych środowisk kibicowskich, zwłaszcza te pisane przez ś.p. Łysego - za to tylko awans z "beznadziejnej" na "bardzo słabą". Cała reszta jest niesamowicie trudna do przebrnięcia, pełna dziwnych wielokropków, używania "bynajmniej"...

Straszne rozczarowanie. Dobrze jest w momentach kiedy ś.p. Łysy relacjonuje wyjazdy Bałtyku (i za to 3 gwiazdki) ale cała reszta to jakiś bełkot i groch z kapustą. Recenzje obrazów, przemowa z pogrzebu, wywiady z kibicami innych klubów, wynurzenia na temat artystów rockowych, brakuje tylko przepisów siostry Anastazji. Do tego ciągłe powtarzanie sloganów o "czeciej erpe", Wałęsie i esbekach, męczące przez swoją częstotliwość nawet czytelnika o zbieżnych poglądach. Kolejną rzeczą, która strasznie przeszkadza w czytaniu, są wielokropki stawiane przez autora jakby to był wybrakowany podręcznik do alfabetu Morse'a. No i bynajmniej jako przynajmniej. Serio?

Straszne rozczarowanie. Dobrze jest w momentach kiedy ś.p. Łysy relacjonuje wyjazdy Bałtyku (i za to 3 gwiazdki) ale cała reszta to jakiś bełkot i groch z kapustą. Recenzje obrazów, przemowa z pogrzebu, wywiady z kibicami innych klubów, wynurzenia na temat artystów rockowych, brakuje tylko przepisów siostry Anastazji. Do tego ciągłe powtarzanie sloganów o "czeciej...

bełkot jakiegoś analfabety co chyba naukę języka polskiego skończył na 3 klasie szkoły podstawowej i to za czasów króla świeczka bo pełno archaizmów.
nie polecam

bełkot jakiegoś analfabety co chyba naukę języka polskiego skończył na 3 klasie szkoły podstawowej i to za czasów króla świeczka bo pełno archaizmów.
nie polecam