Póki żyjemy

Cześć! Kolejny miesiąc za nami. Marzec sprzyjał czytaniu, mam za sobą 24 książki!
Jak Wam czytelniczo minął marzec ? Znaleźliście jakieś perełki ?
.
Wydarzenia tego tomu są płynną kontynuacją ,, Prochem i cieniem`` . Berg ,,zmartwychwstał`` ale wszystko się zmieniło. Nie ma już ,,Szakala``, nie jest już szefem a podwładnym. Mazur zmienił pracę, Młody został szefem grupy operacyjnej ,,Dingo``, w grupie są nowe osoby. Na domiar złego Vlavić uciekł z transportu więziennego a Wujek szuka zemsty. Zmiany, zmiany, zmiany a wróg wciąż ten sam. Jeszcze silniejszy i brutalniejszy. Kto wygra w tej walce? Wilk czy Kobra? A może ktoś zupełnie inny?
Ten cykl skradł moje serce. Autorka zaszczepiła we mnie sympatię do bohaterów, sprawiając, że się z nimi mocno zżyłam. Od pierwszego tomu polubiłam pióro @vera , przy tak brutalnej rzeczywistości, którą stworzyła książkę czyta się niezwykle lekko. W prosty i niezauważalny sposób owija sobie czytelnika wokół palca i wciąga w wir wydarzeń.
Między prawami to cykl, który pokazuje jak powinien wyglądać dobrze skonstruowany kryminał. Zaskakujący, pełen emocji, trzymający w napięciu i rwący serce na kawałki. Nie zabraknie wzruszeń, chwil, które będzie ciężko przełknąć.Nie wiem czy wybaczę Impulsa i Mazura ..
Autorka nie oszczędza bohaterów. Doświadcza ich, przekracza granice, balansuję między cienką linią dobra i zła, dając nam wybór po której stronie chcemy się opowiedzieć.
Póki żyjemy jest fantastycznym zwieńczeniem całego cyklu. Wszystkie wątki się spinają, tworząc spójną całość dlatego uważam, że serię Między prawami warto czytać od początku.
Znajdziemy tu wszystko - emocje, dobrze skonstruowaną i poprowadzoną fabułę, bohaterów prawdziwych i dopracowanych, dynamiczną akcję, napięcie.
Szkoda, że to już koniec. Takich książek chciałabym więcej! Gratuluję ogromnie autorce i czeka z niecierpliwością na kolejne książki.

Cześć! Kolejny miesiąc za nami. Marzec sprzyjał czytaniu, mam za sobą 24 książki!
Jak Wam czytelniczo minął marzec ? Znaleźliście jakieś perełki ?
.
Wydarzenia tego tomu są płynną kontynuacją ,, Prochem i cieniem`` . Berg ,,zmartwychwstał`` ale wszystko się zmieniło. Nie ma już ,,Szakala``, nie jest już szefem a podwładnym. Mazur zmienił pracę, Młody został szefem grupy...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Nie wiem czy znacie serię Między prawami, ja znam i uważam, że to jedna z lepszych serii kryminalnych jakie kiedykolwiek pojawiły się w świecie czytelniczym.
Póki żyjemy to czwarta część tego cyklu, w której zanosi się na to, że totalnie przekoszony i solidnie doświadczony przez życie komisarz Alan Berg rozegra finalną bitwę ze swoimi wrogami i koszmarami. Ale czy na pewno? Dowiecie się, gdy po nią sięgniecie 😉

Obawiałam się straszliwie tej książki, ponieważ przeczuwałam, że zmiażdzy mi serducho całkowicie, rozkwasi mózg na miazgę i pozostawi wielgachną pustkę. Czy tak było? Całkowicie. To co autorka wyczynia z bohaterami tej serii to przechodzi ludzkie pojęcie 😱 myślałam, że ze złości rozdepczę tę książkę, roszarpię, na końcu spalę, a prochy zakopię gdzieś daleko stąd 😂
Ale to nie świadczy o tym, że ta książka jest zła, przeciwnie, ona jest tak dobra, że z jednej strony chciałam ją jak najszybciej przeczytać, a z drugiej nigdy więcej do niej nie zaglądać.
Mocna, trzymająca w napięciu, emocjonalna (tak, jestem z tych, którzy przywiązują się do bohaterów), wzruszająca, dynamiczna, więc jeśli szukacie dobrego kryminału, to wiecie co robić 😉

Nie wiem czy znacie serię Między prawami, ja znam i uważam, że to jedna z lepszych serii kryminalnych jakie kiedykolwiek pojawiły się w świecie czytelniczym.
Póki żyjemy to czwarta część tego cyklu, w której zanosi się na to, że totalnie przekoszony i solidnie doświadczony przez życie komisarz Alan Berg rozegra finalną bitwę ze swoimi wrogami i koszmarami. Ale czy na...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Petarda! W połowie się zryczałam, pod koniec miałam stracha, że się skończy ostatecznie, potem obawy, że jednak zbyt pięknie, a wyszło perfekcyjnie. Niby koniec a otwarty. Najlepsza część 👍

Petarda! W połowie się zryczałam, pod koniec miałam stracha, że się skończy ostatecznie, potem obawy, że jednak zbyt pięknie, a wyszło perfekcyjnie. Niby koniec a otwarty. Najlepsza część 👍

Pokaż mimo to

Wydarzenia tego tomu toczą się chwilę po finale „Prochem i cieniem”. Vlacić podczas transportu do innego więzienia ucieka. Wujek, drugi warszawski boss narkotykowy również pozostaje na wolności, silniejszy niż wcześniej. Berg wraca, ale nie ma już grupy operacyjnej „Szakal”, Młody wprowadził dwójkę nowych ludzi, Mazur zmienił pracę. Wszystko się zmieniło, ale walka nadal pozostaje ta sama. Czy w końcu dobro zwycięży? Komu ufać? I jak daleko można się posunąć, by zwalczyć zło? Gdzie jest granica?

Muszę przyznać, że o ile cały cykl uważam za naprawdę kawał dobrego kryminału, jeden z lepszych z jakimi ostatnio miałam okazję się zapoznać, tak tom 4. przebija wszystko. Jest inny niż pozostałe, bardzo osobisty dla bohaterów, bardziej wstrząsający i zaskakujący dla czytelnika. Podczas lektury jeszcze nie wiedziałam, że jest to ostatni tom serii, ale czułam, że zamyka historię, którą rozpoczął tom pierwszy. Wszystkie wątki zostają zamknięte i dobrze wyjaśnione. Obrót spraw nie zawsze jest miły dla czytelnika, dawno podczas czytania nie odczuwałam aż tylu skrajnych emocji. Autorka jest dosyć bezwzględna w biegu fabuły, rozrywa czytelnika emocjonalnie. Nawet o tym nie wiedząc, bardzo zżyłam się z bohaterami, więc wszystko to, co działo się u nich, odbierałam bardzo osobiście. Myślę, że to dar autorki – tak prowadzi fabułę, ma taki styl pisania, że trafia prosto w serce. Niby prosto, czyta się przyjemnie i lekko, ale niespodziewanie nagle czytelnik odczuwa wszystko to co bohaterowie, tak jakby był tam w samym środku wydarzeń razem z nimi. Dawno nie czytałam tak dobrze napisanego kryminału, proszę więcej takich książek!

Moja ocena: 8/10, pełną recenzję znajdziecie tu: https://www.kryminalnatalerzu.pl/2020/03/poki-zyjemy-vera-eikon-patronacka.html

Wydarzenia tego tomu toczą się chwilę po finale „Prochem i cieniem”. Vlacić podczas transportu do innego więzienia ucieka. Wujek, drugi warszawski boss narkotykowy również pozostaje na wolności, silniejszy niż wcześniej. Berg wraca, ale nie ma już grupy operacyjnej „Szakal”, Młody wprowadził dwójkę nowych ludzi, Mazur zmienił pracę. Wszystko się zmieniło, ale walka nadal...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Wpadam dziś do was z zapowiedzią i kilkoma, niedługimi swoimi przemyśleniami, ponieważ o tym, co dzieje się w kolejnych częściach, a konkretnie tej, którą niedawno skończyłam, niewiele można zdradzić, nie pasując wam dobrej zabawy.
Wielu z nas czytelników związuje się z książkowymi bohaterami i niecierpliwie wypatruje kolejnych ich przygód. W przypadku tej serii, Między prawami, nie było inaczej. Choć rzutem na taśmę przeczytałam od razu trzy części, to na czwartą nie czekałam zbyt długo. Premiera już 31 marca. Polecam wam tę emocjonalną tetralogię i koniecznie zacznijcie ją od początku.

„Jak się staje oko w oko ze śmiercią, wiele może się zmienić.”

Vera Eikon twoje lekcje strzelania nie poszły na marne, tyle że tym razem, tarczą stał się czytelnik. Tym tomem, tą historią, ugodziłaś mnie prosto w serce, i to nie raz. Mimo że pisałaś ostatnio, że nie ma przepisu na bohatera, który staje się bliski czytelnikowi, ty jakoś go znalazłaś. Żywy, czy umarły, potrafiłaś mu nadać cechy ludzkie, stworzyć fikcyjny świat, w którym razem z nim śmiejemy się i płaczemy.
Bardzo ci dziękuję za tę przygodę, mam nadzieję, że choć trochę przyczynię się do ustrzelenia kolejnych, nowych czytelników.

"Póki żyjemy" to dalsza historia o dobru i złu, w wersji dla dorosłych. To świetny kryminał policyjny, w którym oddani służbie mężczyźni, podejmują śmiertelne ryzyko w niebezpiecznej grze.
Świat gangsterski znają już od podszewki, jednak wciąż ktoś ich wyprzedza o krok.
Proca i Młody powracają, choć ich role w szeregach się zmieniły. Stoją po tej samej stronie, walcząc czasem jednak innymi metodami. Trwa polowanie na Wilka, w którym bez układów z przeciwną stroną, można mieć wszystko, albo nic.

„Jesteście jak człowiek i jego odbicie w krzywym zwierciadle.”

Jesteście dumni, waleczni, ale czy honorowi? Jak skończy się wreszcie ta walka na dwa fronty?
Kolejny raz autorka zafundowała nam kinową akcję, z nieoczekiwanymi jej zwrotami.
W ostatniej części spinają nam się wszystkie wątki, powracają znaczące wydarzenia i miejsca, które poznaliśmy wcześniej. Smakowitej i inteligentnej rozgrywki nastał koniec.
Żal się rozstawać..

Wpadam dziś do was z zapowiedzią i kilkoma, niedługimi swoimi przemyśleniami, ponieważ o tym, co dzieje się w kolejnych częściach, a konkretnie tej, którą niedawno skończyłam, niewiele można zdradzić, nie pasując wam dobrej zabawy.
Wielu z nas czytelników związuje się z książkowymi bohaterami i niecierpliwie wypatruje kolejnych ich przygód. W przypadku tej serii, Między...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

„Póki żyjemy” Very Eikon to czwarta powieść kryminalno-sensacyjnej serii „Między prawami”. Po jej lekturze mam nieodparte wrażenie, że ta część, jak i poprzednie, byłyby idealnym gruntem do stworzenia trzymającego w napięciu, mocnego i emocjonującego serialu. Halo, czy jest na sali reżyser filmowy?


Znajomość wcześniejszych książek, czyli „Polowanie na Wilka”, „Przedpiekle” oraz „Prochem i cieniem”, daje czytelnikowi pełen obraz sytuacji w jakiej znalazł się główny bohater, komisarz Alan Berg. Jednak, jeśli nie czytaliście wcześniejszych odsłon serii, szybko odnajdziecie się w zastanych realiach, zawiłościach pracy policjantów oraz zrozumiecie ich postępowanie.

Alan Berg wraca do gry. Pytanie – do jakiej rzeczywistości?

"Do takiej, w której będzie figurował jako podejrzany? Przykrywkowiec? Czy oficer Centralnego Biura Śledczego Policji?"

Berg wraca do Polski, ponieważ z więzienia uciekł seryjny morderca – pseudonim Wilk. Człowiek bezwzględny, który zabija „w gniewie, albo w samoobronie, albo jako efekt eksperymentu…”. Do Warszawy wraca również inny, równie groźny przestępca-biznesmen – Rafalski. I z jednym i drugim Alan Berg ma na pieńku. Każdego z nich marzy zobaczyć za kratkami. Komisarz zostaje wciągnięty w piekielnie niebezpieczną grę, gdzie nie wiadomo z której strony padnie pierwszy strzał. Również koledzy z CBŚP, w którym po wyjeździe Berga doszło do roszad personalnych, próbują odnaleźć się w skomplikowanym układzie sił światka przestępczego. Stawką jest życie, a pragnieniem wyczyszczenie Warszawy z gangsterów.


Vera Eikon ponownie zadziwiła mnie lekkością pióra oraz niebywale emocjonującym przedstawieniem wojny bossów gangów oraz walki policji z siłami zła. Podczas lektury siedziałam jak na szpilkach, czując unoszącą się woń prochu i słysząc huk wystrzałów. Cała historia została tak realistycznie opisana, że miałam wrażenie uczestniczenia w retrospekcji prawdziwych zdarzeń. Czytałam, a przed oczami, a raczej w głowie, przewijały się kolejne klatki brutalnych, a zarazem wysublimowanych rozgrywek uczestników „ulicznej gry”.


„Póki żyjemy” to nie tylko gangusy i psy. To również człowiek, policjant, który oprócz swoich służbowych obowiązków ma życie prywatne oraz całą masę rozterek z nimi związanych. Bardzo podobało mi się wprowadzenie do powieści wątku rzucającego światło na to, co dzieje się poza służbą. Co jest w życiu ważne, a co ważniejsze? Czy policjant jest zawsze dobry? Co więcej, czy gangster jest zawsze człowiekiem pozbawionym człowieczeństwa?


„Między prawami” to świetna seria. Mocna i bezkompromisowa. Pozostaję w niedowierzaniu, że napisała ją kobieta. A to dowodzi, że literatura nie ma płci. Autorka zapowiedziała, że kolejna jej książka będzie inna. Już nie mogę się doczekać, co też wymyśli i w którym kierunku pójdzie. Polecam uwadze!

www.naczytniku.com

„Póki żyjemy” Very Eikon to czwarta powieść kryminalno-sensacyjnej serii „Między prawami”. Po jej lekturze mam nieodparte wrażenie, że ta część, jak i poprzednie, byłyby idealnym gruntem do stworzenia trzymającego w napięciu, mocnego i emocjonującego serialu. Halo, czy jest na sali reżyser filmowy?


Znajomość wcześniejszych książek, czyli „Polowanie na Wilka”,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to