Luca Vitiello

"Byłem chłopcem, który zabił swojego pierwszego człowieka, gdy miał jedenaście lat. Byłem nastolatkiem, który zmiażdżył gardło swojego kuzyna w wieku siedemnastu lat. Byłem człowiekiem, który bez krwi kąpał się we krwi swoich wrogów, a błysk wyrzutów sumienia, który rozkoszował się jej krzykami, jakby ją zerżnięto Sonata Mozarta. Potwory są tworzone, nie rodzą się w ten sposób. Bzdury. Urodziłem się potworem. Okrucieństwo przenikało moje żyły jak trucizna. Płynął w żyłach każdego mężczyzny Vitiello, przekazywany z ojca na syna, a nieskończona spirala potworności. Urodziłem się potworem ukształtowanym w ostrzejszego potwora jak mój ojciec, pięści i ostre słowa. Zostałem wychowany, aby zostać Capo, rządzić bez litości, aby demaskować brutalność bez namysłu.Zostałem stworzony, by łamać innych. Kiedy Aria została mi przekazana w małżeństwie, wszyscy czekali na to, żeby zobaczyć, jak szybko bym to złamał, jakby mój ojciec złamał swoje kobiety. Jak miałbym zmiażdżyć twoją niewinność i dobroć siłą mojego okrucieństwa z nieustępliwą brutalnością. Złamanie jej zajęłoby niewiele wysiłku. Przychodzi mi to naturalnie.
Człowiek urodzny potworem, stworzony, by być potworem, do którego jest przeznaczony, aby stać się Capo. Byłem szczęśliwy będąc potworem, którego wszyscy się bali. Nawet ona. Nawet Aria. Dzięki niej nie musiałem ukrywać swojej ciemności. Jej światło świeciło jaśniej niż kiedykolwiek moja ciemność. Nie chciałem być z nią jako potwór. Chciałem cię chronić przed tą częścią mojej natury. Ale urodziłem się potworem. Stworzony, aby łamać innych .Nieprzerwanie przyniosłoby cenę. Cena, którą potwór taki jak ja nie powinien ryzykować".

Książka powinna zdecydowanie ukazać się przed zapowiedzianym pierwszym tytułem serii w Polsce, jest kompletna. Raczej nie ma tłumaczenia na język ojczysty na chwilę obecną. Ukazuje życie Luki, jego rodziny i uzupełnia serię Born in Blood Mafia w pierwszej części jak została wydana w Polsce, czyli "Złączeni honorem". Czytelnik poznaje myślenie młodego przywódcy, życie od najmłodszych lat i to jak postrzegał swoją żonę. Od pierwszego momentu nie odstępowało go uczucie chronienia jej. Ogrzała jego serce i sprawiła, że małżeństwo przypieczętowane jako umowa pokoju między mafią NY a Chicago może być szczęśliwe, ale tylko w czterech ścianach ich domu. Absolutnie nikt z rywalizujących karteli nie mógł się domyślać, że Luka ma słabość - swoją żonę, która była ważniejsza niż jego mafijna rodzina. Polecam.

"Byłem chłopcem, który zabił swojego pierwszego człowieka, gdy miał jedenaście lat. Byłem nastolatkiem, który zmiażdżył gardło swojego kuzyna w wieku siedemnastu lat. Byłem człowiekiem, który bez krwi kąpał się we krwi swoich wrogów, a błysk wyrzutów sumienia, który rozkoszował się jej krzykami, jakby ją zerżnięto Sonata Mozarta. Potwory są tworzone, nie rodzą się w ten...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Muszę przyznać,że jestem bardzo zawiedziona , panią Reilly, że tak nas zostawiała w zawieszeniu , jeżeli chodzi o POV Luca, normalnie mam straszny niedosyt, jak mogła zakończyć go na nocy poślubnej z Arią? No aż mnie nosi ,bo bardzo interesowało mnie to, co myśli o niej, jak się coraz bardziej do siebie zbliżają, zakochują, ich pierwsze zbliżenia, kiedy zostaje zabity jego ojciec i to jak zasłania go swoim ciałem, gdy przyjmuje za niego kulkę, a tu niestety ZONG.

Muszę przyznać,że jestem bardzo zawiedziona , panią Reilly, że tak nas zostawiała w zawieszeniu , jeżeli chodzi o POV Luca, normalnie mam straszny niedosyt, jak mogła zakończyć go na nocy poślubnej z Arią? No aż mnie nosi ,bo bardzo interesowało mnie to, co myśli o niej, jak się coraz bardziej do siebie zbliżają, zakochują, ich pierwsze zbliżenia, kiedy zostaje zabity jego...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Ah za mało tego ☹☹ bardzo żałuję, że zabrakło perspektywy Luci w 1 części. Ten mały fragment pokazuje tylko część historii, w zasadzie jej początek. Podobało mi się, ze Luca tak naprawdę nie chciał poślubić dziecka. A jego ojciec faktycznie zaliczał się do grona sadystów.. Luca tak jak wiele książkowych facetów okazywał swój terytorializm względem Arii, nawet jeśli tak naprawdę jej nie znał. Jego walka ze sobą w czasie nocy poślubnej naprawdę wiele go kosztowała 😊 w pewnym momencie nawet mu współczułam, ale facet w końcu się przekonał, że nie zawsze działa jego seksapil :P Jednak żałuję, że nie dane nam było przeczytanie jak jego odczucia względem żony się zmieniły – jak zareagował po tym jak żona przyłapała go na zdradzie, jak radził sobie z powolnym uwodzeniem Arii, jak na pewno naciskali na niego jak został capo, etc. – długa lista. Szkoda, że autorka nie dała nam więcej spostrzeżeń z jego strony bo być może załapałabym większą sympatią dla tego pana. Jednak wciąż moim ulubieńcem pozostaje Matteo 😊

Ah za mało tego ☹☹ bardzo żałuję, że zabrakło perspektywy Luci w 1 części. Ten mały fragment pokazuje tylko część historii, w zasadzie jej początek. Podobało mi się, ze Luca tak naprawdę nie chciał poślubić dziecka. A jego ojciec faktycznie zaliczał się do grona sadystów.. Luca tak jak wiele książkowych facetów okazywał swój terytorializm względem Arii, nawet jeśli tak...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Nie będę obiektywna, bo Luca jest moim ulubionym bohaterem tej serii. Pomimo że jest to jego POV i praktycznie większość pokrywa się z "Bound by honor", autorka wplotła kilka interesujących faktów odnośnie tej postaci. Co mnie zaskoczyło? Luca wcale nie jest takim strasznym draniem, jak wynikało z pierwszej części. Gdyby Cora za bardzo go nie ugrzeczniła w stosunku do Arii, to pewnie dałabym więcej gwiazdek. W moim odczuciu miłość do żony przyszła o wiele za wcześnie niż oczekiwałam i przez to jest to mniej wiarygodne. Z drugiej strony mogłoby tak pozostać, ale autorka powinna bardziej rozbudować dzieciństwo Luki i Matteo, wtedy dla czytelnika uczucia drzemiące w przyszłym Capo byłyby bardziej realne.
Tak czy siak, ta część jest bardzo dobra, a dla fanów "Born in Blood Mafia Chronicles" lektura obowiązkowa.

Nie będę obiektywna, bo Luca jest moim ulubionym bohaterem tej serii. Pomimo że jest to jego POV i praktycznie większość pokrywa się z "Bound by honor", autorka wplotła kilka interesujących faktów odnośnie tej postaci. Co mnie zaskoczyło? Luca wcale nie jest takim strasznym draniem, jak wynikało z pierwszej części. Gdyby Cora za bardzo go nie ugrzeczniła w stosunku do Arii,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to