Nie wiem, co mogłoby w niej zainteresować współczesnego czytelnika. Nie dokończyłam.

Nie wiem, co mogłoby w niej zainteresować współczesnego czytelnika. Nie dokończyłam.

Kipling to angielski prozaik i poeta oraz laureata literackiej Nagrody Nobla z 1907 roku, czyli z czasów kiedy Literacka Nagroda Nobla niebyła tylko pustym tytułem, ale reprezentowała sobą niezaprzeczalną wartość.
Akcja książki dzieje się na przełomie wieków XIX i XX. Fabuła opowiada o szkolnych czasach trójki nastolatków. Stalkyego i jego dwóch przyjaciół, wśród których Kipling sportretował samego siebie pod postacią nieśmiałego i niezdarnego Beetle’a. Śledząc ich perypetie mamy okazję zapoznać się z XIX wiecznym Angielskim systemem edukacji opartym o szkoły z internatem. Uczeń nie wracał po lekcjach do domu rodzinnego ale właśnie do internatu. W szkole spędzał cały semestr będąc pod całodobowym nadzorem nauczycieli, którzy odpowiadali nie tylko za edukację swych uczniów, ale zarządzali również ich czasem wolnym.
Był to system edukacji który kary cielesne, tzn. bicie uczniów przez nauczycieli uważał za najlepszy środek wychowawczy. Czego opisy znajdziemy w powieści.
Książka przede wszystkim opowiada o szkolnej przyjaźni. Otrzymujemy opowieść o bezwarunkowej przyjaźni trójki bohaterów którzy łącząc swe siły przeciwstawiają się Tyranii Kinga. Bezwzględnego i okrutnego nauczyciela łaciny, który terroryzował całą szkołę.
Kipling nie dzieli jednak postaci na jednoznacznie dobre i złe, białe i czarne. Społeczność uczniów jest zhierarchizowana, nie brakuje przykładów gdy uczniowie znęcają się nad sobą nawzajem, szczególnie starsi nad młodszymi. W wyścigu o uznanie w oczach Kinga i innych nauczycieli rywalizują ze sobą całe klasy. Tak ten system działał, uczył rywalizacji między sobą.
Książkę polecam przeczytać osobom młodym i fanom powieści szkolnych. Oto najważniejsza z powieści szkolnych. Książkę polecam też Anglofilom znajdą tu kwintesencję Anglii końca XIX wieku.
Stalkyego i spółkę polecam przeczytać również dorosłym, szczególnie nauczycielom i psychologom zajmującym się młodzieżą. Termin Stalking wziął swą nazwę właśnie od tej powieści, od nazwiska jednego z bohaterów, tytułowego Stalkyego.
Książkę polecam również fanom Harrego Pottera. J.K. Rowling nieraz wspominała iż pisząc o Hogwarcie wzorowała się na Stalkym i spółce Kiplinga. Pomysł z rywalizacją domów z Hogwartu zaczerpnęła właśnie z powieści Kiplinga.

Autor recenzji: Paweł Kwiecień
Wszelkie prawa zastrzeżone

Kipling to angielski prozaik i poeta oraz laureata literackiej Nagrody Nobla z 1907 roku, czyli z czasów kiedy Literacka Nagroda Nobla niebyła tylko pustym tytułem, ale reprezentowała sobą niezaprzeczalną wartość.
Akcja książki dzieje się na przełomie wieków XIX i XX. Fabuła opowiada o szkolnych czasach trójki nastolatków. Stalkyego i jego dwóch przyjaciół, wśród których...

Jedna z ważniejszych książek mojego dorastania. Byłem nią zachwycony, czytałem wiele razy. Wtedy (miałem kilkanaście lat) nie wiedziałem, że Kipling sportretował w powieści samego siebie, jako Beetle’a, nie wiedziałem, że jest to jedna z niewielu książek przedstawiająca brytyjski system szkół z internatem tamtych czasów w sposób raczej pozytywny. Bestialskie znęcanie się nad młodszymi, torturowanie ich, kary cielesne (bicie uczniów przez nauczycieli),u Kiplinga wyglądają… nie tak całkiem źle. Podobnie jak zabijanie dla zabawy królików i kotów.

Pamiętam też, że dziwił mnie sposób traktowania sierżanta szkolnego (Fox, Foxy – coś jakby nasz woźny, ale raczej ważniejszy, bo prowadzi z uczniami zajęcia z musztry) przez chłopców – oni wyzywają go od grubasów, on zwraca się do nich per „paniczu”. Oczywiście z czasem wszystkie elementy stawały się coraz bardziej zrozumiałe, ale… książkę lubiłem już odrobinę mniej.

Wróciłem do niej niedawno, bo jakiś już czas temu przeszła do domeny publicznej i można ją łatwo dostać, za darmo.

Jedna z ważniejszych książek mojego dorastania. Byłem nią zachwycony, czytałem wiele razy. Wtedy (miałem kilkanaście lat) nie wiedziałem, że Kipling sportretował w powieści samego siebie, jako Beetle’a, nie wiedziałem, że jest to jedna z niewielu książek przedstawiająca brytyjski system szkół z internatem tamtych czasów w sposób raczej pozytywny. Bestialskie znęcanie się...

Perypetie angielskich licealistów.

Perypetie angielskich licealistów.

Biorąc do ręki powieść Kiplinga "Stalky i spółka" liczyłam na nostalgiczną historię o krainie dzieciństwa - kiedyś zupełnie zwyczajnej, dziś już nieistniejącej, bezpowrotnie utraconej. Liczyłam na historie o dorastaniu w szkole z internatem, przepełnionej surową dyscypliną, w której jednak nie brakowało chwil beztroski i śmiechu.
Niestety trochę się rozczarowałam. Po części ta książka faktycznie ma lekko nostalgiczny charakter i humoru też jej nie brakuje. Przeszkodą w cieszeniu się lekturą jest niestety dość archaiczny język Kiplinga. Czytałam całkiem sporo powieści XIX-wiecznych i w większości przypadków nie miałam żadnych problemów z ich językiem i stylem. Tutaj momentami czytało się naprawdę ciężko, nawet pomimo licznych dialogów.

Biorąc do ręki powieść Kiplinga "Stalky i spółka" liczyłam na nostalgiczną historię o krainie dzieciństwa - kiedyś zupełnie zwyczajnej, dziś już nieistniejącej, bezpowrotnie utraconej. Liczyłam na historie o dorastaniu w szkole z internatem, przepełnionej surową dyscypliną, w której jednak nie brakowało chwil beztroski i śmiechu.
Niestety trochę się rozczarowałam. Po części...

Uwielbiam opowieści o szkolnych przygodach nastolatków. Mimo trzydziestki na karku - nieodmiennie śmieję się z dziecinnych, czasem wręcz durnowatych dowcipów, które młodzież wciela w życie. Takie tam moje spaczone poczucie humoru ;)
Na moje szczęście - posiadam Stalky'ego w domu, więc z chęcią do niego wracam.

Uwielbiam opowieści o szkolnych przygodach nastolatków. Mimo trzydziestki na karku - nieodmiennie śmieję się z dziecinnych, czasem wręcz durnowatych dowcipów, które młodzież wciela w życie. Takie tam moje spaczone poczucie humoru ;)
Na moje szczęście - posiadam Stalky'ego w domu, więc z chęcią do niego wracam.

Zabawne przygody paczki szkolnych przyjaciół. Kiedyś bardzo mi się podobało, chciałabym znów przeczytać, ale jest nie do zdobycia.

Zabawne przygody paczki szkolnych przyjaciół. Kiedyś bardzo mi się podobało, chciałabym znów przeczytać, ale jest nie do zdobycia.

Czytałem raz jako nastolatek i od 30 lat chcę przeczytać raz jeszcze, żeby sprawdzić, co mi się w niej tak spodobało. Tak naprawdę, to jedyne co (mgliście) pamiętam to trójka przyjaciół i przygoda ze zdechłym kotem w roli głównej. Potencjalnym czytelnikom doradzam zaopatrzenie się we własny egzemplarz, żeby potem przez 3 dekady nie cierpieć z powodu niemożności ponownego przeczytania. Cytatu niestety żadnego nie pamiętam.

Czytałem raz jako nastolatek i od 30 lat chcę przeczytać raz jeszcze, żeby sprawdzić, co mi się w niej tak spodobało. Tak naprawdę, to jedyne co (mgliście) pamiętam to trójka przyjaciół i przygoda ze zdechłym kotem w roli głównej. Potencjalnym czytelnikom doradzam zaopatrzenie się we własny egzemplarz, żeby potem przez 3 dekady nie cierpieć z powodu niemożności ponownego...