Angel's Blood

Trochę mnie zmęczyła ta książka. Miała potencjał lecz nie został do końca wykorzystany. Bohaterka była irytująca, nasz Aniołek zakochał się szybko jak nastolatek, akcja niby jest ale jej nie ma i nie wiadomo o co chodzi.... także coś tam nie gra niestety.

Trochę mnie zmęczyła ta książka. Miała potencjał lecz nie został do końca wykorzystany. Bohaterka była irytująca, nasz Aniołek zakochał się szybko jak nastolatek, akcja niby jest ale jej nie ma i nie wiadomo o co chodzi.... także coś tam nie gra niestety.

Pokaż mimo to

To było zle. Kolejna książka w której głównych bohaterów nic nie łączy

To było zle. Kolejna książka w której głównych bohaterów nic nie łączy

Pokaż mimo to

To było takie.... mdłe. Całkowicie niesmaczny misz masz wampirów i aniołów. Nie mam pojęcia jakim cudem udało mi się dotrwać do końca. Ostatnie 150 stron po prostu przejrzałam, żeby tylko dowiedzieć się jak się skończy. Jeszcze żadna książka mnie tak nie zmęczyła jak ona.
Niby miała jakiś potencjał, ale w ogóle nie został wykorzystany. A cała akcja tej książki to jeden wielki żart. Na początku wszystko się wlecze, że się nie dobrze robi, a reszta to zwykła zapchajdziura, która w zamyśle miała być cudowną kulminacją.

To było takie.... mdłe. Całkowicie niesmaczny misz masz wampirów i aniołów. Nie mam pojęcia jakim cudem udało mi się dotrwać do końca. Ostatnie 150 stron po prostu przejrzałam, żeby tylko dowiedzieć się jak się skończy. Jeszcze żadna książka mnie tak nie zmęczyła jak ona.
Niby miała jakiś potencjał, ale w ogóle nie został wykorzystany. A cała akcja tej książki to jeden...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Romans, walka, silna kobieta, nietuzinkowy mężczyzna, tajemnica, interesujący świat. Czego można chcieć więcej? Autorka pisze lekkim piórem, tworzy ciekawych bohaterów, fabuła dobrze poprowadzona. Fantastyczna książka, wzbudzająca emocje, idealna na stres i trudne chwile.

Romans, walka, silna kobieta, nietuzinkowy mężczyzna, tajemnica, interesujący świat. Czego można chcieć więcej? Autorka pisze lekkim piórem, tworzy ciekawych bohaterów, fabuła dobrze poprowadzona. Fantastyczna książka, wzbudzająca emocje, idealna na stres i trudne chwile.

Pokaż mimo to

Przebrnęłam bo taki był mój zamiar po 6-stym razie. Nie użekła mnie, raczej odrzuciła. Miłość, a raczej 90% tej powieści to rozmowy o seksie i miłości, od początku wiadomo kto z kim. Mało przygody, mało tego czegoś co potrzebuje ksiązka fantasy.

Przebrnęłam bo taki był mój zamiar po 6-stym razie. Nie użekła mnie, raczej odrzuciła. Miłość, a raczej 90% tej powieści to rozmowy o seksie i miłości, od początku wiadomo kto z kim. Mało przygody, mało tego czegoś co potrzebuje ksiązka fantasy.

Pokaż mimo to

Tak bardzo się bałam, że jak przeczytam tą książkę jeszcze raz to straci dla mnie cały urok. Byłam do niej bardzo przywiązana. Do książki, autorki, historii i bohaterów. Dostałam ją w prezencie urodzinowym będąc jeszcze w liceum i chociaż pewne sceny utrwaliły się w mojej pamięci to tęskniłam tak bardzo, że postanowiłam spotkać się jeszcze raz ze starymi przyjaciółmi. Jak się okazało miłość nie stopniała, a wręcz wybuchła nowym blaskiem. Wiem, że okładka jest paskudna, wydawnictwo już nie istnieje a w książce jest masa literówek. Nic nie poradzę, że historia archanioła Rafaela i łowcy gildii Eleny pozostanie w moim sercu na zawsze.

Tak bardzo się bałam, że jak przeczytam tą książkę jeszcze raz to straci dla mnie cały urok. Byłam do niej bardzo przywiązana. Do książki, autorki, historii i bohaterów. Dostałam ją w prezencie urodzinowym będąc jeszcze w liceum i chociaż pewne sceny utrwaliły się w mojej pamięci to tęskniłam tak bardzo, że postanowiłam spotkać się jeszcze raz ze starymi przyjaciółmi. Jak...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Guilty pleasure – jaka jest Wasza pierwsza myśl, kiedy ktoś pyta Was o te z Waszych lektur, które sprawiają Wam ogromną przyjemność, w których zaczytujecie się do rana, choć doskonale wiecie, że to raczej słaba literatura. Książki, których staracie się nie czytać w komunikacji miejskiej, żeby nikt nie przyuważył okładki. Takie, o których raczej nie rozmawiacie wśród grona książkoholików. Nie wstydźcie się, mnie możecie powiedzieć! Zwłaszcza, że teraz chcę Wam opowiedzieć o takiej serii książek, która dla mnie jest synonimem tego co złe i dobre jednocześnie i do czego po latach wróciłam, choć byłam pewna, że na chwilę przed 30 to ja takich książek jak nic czytać już nie będę!

„Krew Aniołów”, czyli właśnie „Angel’s Blood”, pojawiła się na horyzoncie w moim czytelniczym życiu już sześć lat temu. Czytając opis na okładce byłam więcej niż pewna, że książka ta okaże się bardzo złą lekturą. Bo pomyślcie sami – wampiry i anioły w jednym uniwersum? Do tego główna bohaterka, która jest człowiekiem, ale jednocześnie takim turbo bad-assem, a do tego wszystkiego jest jeszcze niesamowicie seksowna i ma piękne, długie, białe, lśniące włosy? Nie ma prawa, żeby to było dobre. A jednak jakimś cudem przeczytałam tę książkę w jeden dzień i od razu po lekturze zabrałam się za tom kolejny. Jak to więcej z tą „Krwią...” jest – dobra, czy może nie?

Główną bohaterką powieści jest Elena. Dziewczyna, która jest Łowczynią Wampirów. Wampir jest naturalnym członkiem społeczeństwa, ale po swojej przemianie – która odbywa się przy udziale aniołów, ale nie do końca wiadomo jak – zmuszony jest służyć 100 lat swojemu „panu”. Ale wiecie jak jest. Dostajecie niesamowite moce i nieśmiertelność. Kto by tam czekał stulecie, żeby móc zacząć naprawdę żyć!? W związku z tym wampiry, niczym zbuntowane nastolatki, uciekają, a ich odnalezieniem zajmują się wspomniani łowcy. Nie każdy takim łowcą może być, o nie, nie. Łowcą trzeba się urodzić i to dosłownie. Tym, co charakteryzuje każdego poszukiwacza wampirów jest to, że są oni w stanie wyczuć wampira. Dokładnie tak, jak tropiące pieski. Elena ma do tego nieprawdopodobny talent, więc kiedy na horyzoncie pojawia się nowe zagrożenie to właśnie ona ma pomóc je odnaleźć i to na zlecenie nie byle kogo, bo samego archanioła Nowego Jorku, czyli Rafaela. Tak, to właśnie w tym momencie Wy już doskonale wiecie, co się wydarzy.

Nie lubię Eleny. To ten typ bohaterki, która wkurza mnie jedynie odrobinkę mniej aniżeli te wszystkie ciepłe kluski, które nie zdają sobie sprawy ze swojego uroku/mocy/siły (niepotrzebne skreślić), a potem ratują cały świat, albo znajdują miłość swojego życia w postaci najprzystojniejszego faceta całego uniwersum (najczęściej jednak dzieje się jedno i drugie). Elena z kolei jest seksualnym wampem. Jasne, autorka próbuje nam powiedzieć, że jednocześnie brakuje jej miłości, ale cała jest osoba tak mocne emanuje seksem i buńczucznością, że czytelnik nie jest w stanie w to uwierzyć. To tak jakby Wam powiedzieli, że Voldemort zabijał mugoli i czarodziejów, bo mama nie robiła mu owsianki na śniadanie. Ale porozmawiajmy o kimś innym…

Och, Rafaelu. Och, Ilium. Powiedzcie mi, jak dziewczyna ma sobie w tych czasach znaleźć chłopaka, skoro po nocach wzdycha do archaniołów i aniołów? Jak zachwycać się młodymi mężczyznami, skoro kręcą Was mocne, ale miękkie skrzydła i zamiast iść do kina to chcecie, żeby facet zabrał Was na lot po krakowskim niebie (koniecznie ponad smogiem, wiadomo)? Tak jak Elena jest tą bohaterką, której nie lubię, tak Rafael jest tym typem bohatera, którego po prostu uwielbiam. Czarujący, ale groźny. Jak widzicie, jestem prostą dziewczyną – rajcują mnie niegrzecznie chłop...niegrzeczne anioły chciałam powiedzieć. Niestety, czar Rafaela opada mniej więcej w połowie powieści, kiedy sami-wiecie-co-się-dzieje. Ale nieważne, w mojej wyobraźni i tak został zakwalifikowany jako ten zły, ale słodki. A kim jest Ilium? To poboczny bohater – anioł, oczywiście – który może sprawić, że zaczną topić się Wam serduszka, ale w ogóle nie będzie Wam żal z tego powodu.

Osią powieści jest odnalezienie i wyeliminowanie zagrożenia, które czyha na mieszkańców Nowego Jorku – tak na ludzi, jak i na aniołów. Ale tym, co najbardziej interesuje czytelnika jest oczywiście wątek romantyczny, który bardzo, bardzo, bardzo mocno podkoloryzowany jest erotyką (scena w wannie, och ach!). Jeżeli podteksty seksualne i same sceny seksu Was rażą, to nie sądzę, żeby sama fabuła była Was w stanie zatrzymać przy tej książce, bo – umówmy się – jest prosta jak budowa cepa. Sama rodząca się pomiędzy bohaterami miłość też jest trochę naciągana. Sorry, ale kompletnie nie kupuje tego, że archanioł żyjący od prawie zawsze, który nigdy nikogo nie kochał, nagle w tydzień zakochuje się na zabój. Nawet nastolatki tego nie robią! Głównie to zabiło dla mnie trochę postać Rafaela, bo przeistacza się w pieroga wypełnionego zachwytami nad miłością, a tego bardzo nie lubimy.

Czy warto sięgnąć po tę książkę? Tak, ale musicie mieć świadomość tego, że to typowe czytadełko dla przyjemności, żadna wzniosła lektura, żaden fenomen. Jeśli macie ochotę na trochę seksu, a znudzili się Wam ludzcy chłopcy – czytajcie!

Guilty pleasure – jaka jest Wasza pierwsza myśl, kiedy ktoś pyta Was o te z Waszych lektur, które sprawiają Wam ogromną przyjemność, w których zaczytujecie się do rana, choć doskonale wiecie, że to raczej słaba literatura. Książki, których staracie się nie czytać w komunikacji miejskiej, żeby nikt nie przyuważył okładki. Takie, o których raczej nie rozmawiacie wśród grona...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Mam problem z tą książką. Niby wszystko jest jak trzeba: lekki styl, groźny anioł, na widok którego miękną kolana, całkiem niegłupia bohaterka, kryminalna akcja… Ale coś po prostu nie zagrało. Nalini Singh to podobno mistrzyni PNRów, więc nie wiem, dlaczego tak się stało, bo wszystko wskazywało na to, że ta książka powinna mi się bardzo spodobać. Może miałam zbyt wysokie oczekiwania?

Z pewnością baty należą się wydawnictwu za korektę. Sporo błędów, literówek, czasami nie wiadomo było kto, co mówi, gdzie jest dialog, gdzie przemyślenia. Takie rzeczy powinny być niedopuszczalne.

Co na plus? Ciekawy pomysł z hierarchią aniołów i wampirów, błękitnoskrzydły Ilium i jego historia, zbrodnie niczym z pierwszego sezonu Detektywa i scena prowadząca do pierwszego seksu Eleny i Rafaela – autorka zdecydowanie umie budować seksualne napięcie.

Myślę, że książka może się podobać, ale ja się nią trochę zmęczyłam. Zwłaszcza pierwsza połowa była nieco nużąca. Mam na półce drugą część, ale na razie jakoś mnie do niej nie ciągnie. Nie wykluczam jednak, że kiedyś wrócę do tej serii.

Mam problem z tą książką. Niby wszystko jest jak trzeba: lekki styl, groźny anioł, na widok którego miękną kolana, całkiem niegłupia bohaterka, kryminalna akcja… Ale coś po prostu nie zagrało. Nalini Singh to podobno mistrzyni PNRów, więc nie wiem, dlaczego tak się stało, bo wszystko wskazywało na to, że ta książka powinna mi się bardzo spodobać. Może miałam zbyt wysokie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bardzo mi przypadła ta książka do gustu. Czyta się płynnie, książką wciąga.

Bardzo mi przypadła ta książka do gustu. Czyta się płynnie, książką wciąga.

Pokaż mimo to

Lubię anielski klimat,ale nie wiem dlaczego bardzo długo unikałam tej książki.Dopiero ostatnio uznałam, że jestem gotowa i muszę przyznać, że było ciężko przez pierwsze sto stron. Nie jestem zwolenniczką opisów, a tu było tego sporo i bardzo opornie szło mi czytanie, powiem nawet, że kilka razy rozważałam porzucenie tej książki, ale tego nie zrobiłam i nie żałuję. Trzeba się pogodzić z tym, że aby wczuć się w klimat tego świata najpierw musimy poznać jego zasady i autorka dobrze nam go przedstawiła. Niemal widziałam Rafaela i czułam jego władczość i moc. Mamy trochę akcji, trochę romansu, ale tym razem romans nie jest na pierwszym tle. Podobała mi się buntownicza postawa Eleny i muszę przyznać że ta kobieta nie wie kiedy być cicho. Jak dla mnie to idealna partnerka dla Rafaela, bo nie pozwoli aby wszedł jej na głowę.

Lubię anielski klimat,ale nie wiem dlaczego bardzo długo unikałam tej książki.Dopiero ostatnio uznałam, że jestem gotowa i muszę przyznać, że było ciężko przez pierwsze sto stron. Nie jestem zwolenniczką opisów, a tu było tego sporo i bardzo opornie szło mi czytanie, powiem nawet, że kilka razy rozważałam porzucenie tej książki, ale tego nie zrobiłam i nie żałuję. Trzeba...

więcej

mniej

Pokaż mimo to