Jak dla mnie - wszystko zaczyna się łączyć w całość - dzięki tej książce, Książka ta otwiera oczy i nie należy jej tratować jako filozoficzne przemyślenia a otwarcie się na Prawdę!


Nie zdajemy sobie sprawy z naszego egoizmu i uwikłanie w grzech a co dopiero, żeby pomyśleć o Bogu i sprawach wiecznych?
Nasz pozorny spokój wobec zbliżającego się końca jest zatrważający, spustoszona ziemia grzechem, wierni którzy zadawalają się ochłapami pobożności - czy to że jesteśmy :nasyceni" wszystkim po z aBogiem sprawi, że poczujemy Jego głód?

Jak dla mnie - wszystko zaczyna się łączyć w całość - dzięki tej książce, Książka ta otwiera oczy i nie należy jej tratować jako filozoficzne przemyślenia a otwarcie się na Prawdę!


Nie zdajemy sobie sprawy z naszego egoizmu i uwikłanie w grzech a co dopiero, żeby pomyśleć o Bogu i sprawach wiecznych?
Nasz pozorny spokój wobec zbliżającego się końca jest zatrważający,...

Lektura poruszająca do głębi.
Wywiad z ojcem Augustyna Pelanowskim pochodzi z roku 2019 - paulin opuścił swoje zgromadzenie i funkcjonuje niejako w ukryciu.
Przytoczony poniżej fragment wywiadu pomaga poznać przyczyny tej decyzji: "... Nie mam więc wątpliwości, co do tego, że dobrze uczyniłem "uwalniając" moją wspólnotę zakonną ode mnie samego i dając sobie i Bogu szansę, by zacząć nową drogę. Mam wątpliwości co do mojej obecności we wspólnocie, bo jeśli dalej bym w niej był, to moja obecność w jakiś sposób byłaby jakąś forą popierania heretyka Bergoglio i jego fatalnej, toksycznej działalności powodującej korozję wiary i jej przerzuty na cały organizm życia zakonnego. Wielu, doprawdy wielu świętych i sama Biblia wskazywała moment, w którym Rzym wróci do pogaństwa, a prawdziwy wikariusz będzie albo więźniem, albo wygnańcem. W epoce końca czasów, Kościół będzie wygnany za drzwi gmachu z szyldem "kościół" i zejdzie w formie RESZTY do katakumb. .... Nadchodzi chwila, kiedy prawdziwi katolicy będą uciekali w góry, jak wieścił Jezus, bo w miejscu świętym - a dla nas katolików takim miejscem jest Watykan - zasiądzie syn zatracenia promujący ohydę spustoszenia."
Ojciec Pelanowski uzasadnia swoją krytyczną ocenę obecnego biskupa Rzymu przywołując wiele bulwersujących stwierdzeń i działań Bergoglio. Dają się odczuć emocje, obok których trudno przejść obojętnie.
Interesujący jest wywód ojca Augustyna odnośnie pojęcia posłuszeństwa.
W swoich refleksjach, w charakterystyczny dla siebie sposób, ojciec Augustyn odwołuje się do starotestamentalnych postaci, a w szczególności dużo miejsca poświęca pewnym analogiom między losami Józefa egipskiego a swoją osobistą sytuacją.
Są także wspomnienia poświęcone pochodzeniu, rodzicom, dzieciństwu i w tym kontekście szerzej zostaje poruszony temat aborcji.
Ojciec Augustyn Pelanowski jest niewątpliwie wielkim darem Boga dla nas na te czasy. Są i tacy, którzy określają go mianem proroka. Na pewno warto zapoznawać się z jego przemyśleniami i zachowywać czujność w odczytywaniu znaków czasu.

Lektura poruszająca do głębi.
Wywiad z ojcem Augustyna Pelanowskim pochodzi z roku 2019 - paulin opuścił swoje zgromadzenie i funkcjonuje niejako w ukryciu.
Przytoczony poniżej fragment wywiadu pomaga poznać przyczyny tej decyzji: "... Nie mam więc wątpliwości, co do tego, że dobrze uczyniłem "uwalniając" moją wspólnotę zakonną ode mnie samego i dając sobie i Bogu szansę,...

Trudna, poruszająca lektura. Gorzkie i przenikliwe refleksje dotyczące kondycji Kościoła, duchowieństwa, kultury.

O. Pelanowski nie wchodzi w konwencję wywiadu-rzeki i w swoim stylu opowiada o powołaniu, formacji zakonnej i dzieciństwie. Czasem jest to irytujące, gdy od pytań o rodziców i lata szkolne były paulin ucieka w charakterystyczne dla siebie rozważania nad etymologią hebrajskich wyrazów i ich brzmieniowych podobieństw do polskich słów.

Nie zmienia to faktu, że wyznania o. Augustyna odsłaniają jego głęboką duchowość i mądrość. I prawdziwą troskę o Kościół, którego były zakonnik wciąż czuje się częścią. Są także świadectwem dojrzałości (emocjonalnej, psychicznej) - jakkolwiek banalnie to brzmi w odniesieniu do człowieka, który dla wielu był i jest przewodnikiem duchowym.

O. Pelanowski postrzega swoje odosobnienie jako kolejny etap dojrzewania; daje też świadectwo, jak przyjmować zmiany, które każdego nieuchronnie czekają.

Lektura książki wymaga skupienia i cierpliwości. A czytelnik zostaje z niepokojem w sercu, o czym autorzy wywiadu uczciwie ostrzegają.

Trudna, poruszająca lektura. Gorzkie i przenikliwe refleksje dotyczące kondycji Kościoła, duchowieństwa, kultury.

O. Pelanowski nie wchodzi w konwencję wywiadu-rzeki i w swoim stylu opowiada o powołaniu, formacji zakonnej i dzieciństwie. Czasem jest to irytujące, gdy od pytań o rodziców i lata szkolne były paulin ucieka w charakterystyczne dla siebie rozważania nad...

Pierwsza myśl po przeczytaniu książki: Nie rozumiem jak można mieć wątpliwości co do o. Pelanowskiego. Przecież oczywistym jest, że ktoś, kto broni tradycyjnego nauczania Kościoła i dogmatów zamiast podążać za dynamicznie zmieniającym się - a raczej: psującym się - światem, ktoś,
kto jest wierny Słowom Jezusa Chrystusa, dla kogo Jezus Chrystus jest na pierwszym miejscu, kto żyje szczerze, w zgodzie z własnym sumieniem i kto dąży do zbawienia nie przyzwalając na mydlenie oczu relatywizmem moralnym, jest prawdziwym katolikiem. To, co mówi, nie jest łatwe i wygodne, ale jest dobre i prawdziwe. Czy gdyby zachęcał do cudzołóstwa, to wtedy byłby akceptowany przez Nowy Porządek Świata? Przecież przygodny seks jest taki przyjemny i w zasadzie co komu do tego kto z kim - czy to oznacza, że jest moralnie dobry? O. Pelanowski to kapłan dbający o zbawienie dusz, a nie reprezentant psychologii poznawczo-behawioralnej ułatwiającej bezstresowe funkcjonowanie w doczesnym świecie ani nie kierownik parku rozrywki zapewniający dobrą zabawę. Albo ktoś jest katolikiem i podąża duchowo za o. Pelanowskim oraz zgadza się z jego słowami albo niech nie nazywa się katolikiem. Nie można być "trochę katolikiem", tak jak nie można być "trochę w ciąży". Albo się jest katolikiem albo nie, ale przymusu nie ma, w każdej chwili każdy ksiądz, zakonnik, nawet biskup Rzymu może "nawrócić się" na protestantyzm, co oczywiście nie obędzie się bez skandalu, ale czy nie bardziej skandaliczne jest noszenie owczej skóry przez wilka?
Ojciec Pelanowski tłumaczy jakie postawy obecne w dzisiejszym Kościele obrażają Jezusa, przypomina Trzecią Tajemnicę Fatimską, która, tak długo skrywana, była dla Kościoła wielkim ostrzeżeniem, a teraz, gdy wreszcie została ujawniona, wydaje się być traktowana "z przymrużeniem oka"...
W rozmowie z małżeństwem Olszewskich Pelanowski porusza najważniejsze współczesne tematy. Na takiej Skale można i trzeba (od)budować Kościół!
Polecam książkę każdemu, kto uważa, że biskup Bergolio to dobra droga...

Pierwsza myśl po przeczytaniu książki: Nie rozumiem jak można mieć wątpliwości co do o. Pelanowskiego. Przecież oczywistym jest, że ktoś, kto broni tradycyjnego nauczania Kościoła i dogmatów zamiast podążać za dynamicznie zmieniającym się - a raczej: psującym się - światem, ktoś,
kto jest wierny Słowom Jezusa Chrystusa, dla kogo Jezus Chrystus jest na pierwszym miejscu, kto...

Ksiàżka wymagajàca,trudna dla tych którzy sà zdeterminowani,by poznać Boga.Jest to szczera rozmowa ojca Augustyna.Niewiele jest takich duchownych.Polecam z całego serca abyście przeczytali tę ksiàżkę.

Ksiàżka wymagajàca,trudna dla tych którzy sà zdeterminowani,by poznać Boga.Jest to szczera rozmowa ojca Augustyna.Niewiele jest takich duchownych.Polecam z całego serca abyście przeczytali tę ksiàżkę.