czasem trafiają się takie arcydzieła. Niszowy temat, mało kogo interesujący, a tu przychodzi ktoś z dobrym przygotowaniem metodologicznym i znający generalnie problematykę, siada i pisze świetną książkę.

Raczej tylko dla czytelników, którzy wiedzą co nieco o Hiszpanii połowy XIX wieku, inni nie docenią ogromu roboty, niuansów, szczegółów. Ja wiem niewiele o tej epoce, więc przypuszczam że jakieś 50% pracy autorki w moim przypadku się zmarnowało.

Mój największy (ale i tak malutki) zarzut: autorka nie poświęciła w zasadzie osobnego rozdziału (za wyjątkiem króciótkiego, czterostronicowego ostatniego) temu, co z polskiej perspektywy najciekawsze: dziedzictwu słów polacada, polaquismo, polaqueria w kulturze hiszpańskiej. Jak długo funkcjonowały, jak funkcjonowały, kto ich używał a kto nie, jakie miały oboczności, kiedy zaczęły zanikać (bo przecież zanikły). W skrócie: terminy te oznaczają kolesiostwo, kumoterstwo, klientelizm polityczny - czyli nic fajnego, niestety, a weszły do obiegu publicznego właśnie za sprawą Sartoriusa.

Książkę czytałem w pdf, nie wiem na ile ta wersja różni się od książkowej. No i, ciekawe ale symptomatyczne: nie została przetłumaczona na hiszpański.

czasem trafiają się takie arcydzieła. Niszowy temat, mało kogo interesujący, a tu przychodzi ktoś z dobrym przygotowaniem metodologicznym i znający generalnie problematykę, siada i pisze świetną książkę.

Raczej tylko dla czytelników, którzy wiedzą co nieco o Hiszpanii połowy XIX wieku, inni nie docenią ogromu roboty, niuansów, szczegółów. Ja wiem niewiele o tej epoce, więc...