Miało być coś fajnego o gatunku, wyszła reklama gry, za którą czytelnik sam płaci.

Miało być coś fajnego o gatunku, wyszła reklama gry, za którą czytelnik sam płaci.

Przeciętna książka - wprowadza parę ciekawych wątków dotyczących tego, skąd wziął się nurt cyberpunkowy, ale spokojnie mógłbym się bez nich obejść. Do tego zbyt często odnosi się do gry Cyberpunk autorstwa CDR, co 3 lata po wydaniu gry skutkuje tym, że istotna część uwag się zdezaktualizowała - przeszkadza to tym bardziej, że autor mógł sobie z łatwością te uwagi darować bez negatywnego wpływu na pozostałą treść.

Przeciętna książka - wprowadza parę ciekawych wątków dotyczących tego, skąd wziął się nurt cyberpunkowy, ale spokojnie mógłbym się bez nich obejść. Do tego zbyt często odnosi się do gry Cyberpunk autorstwa CDR, co 3 lata po wydaniu gry skutkuje tym, że istotna część uwag się zdezaktualizowała - przeszkadza to tym bardziej, że autor mógł sobie z łatwością te uwagi darować...

Długo myślałem, nad słowami jakich użyję do wypowiedzenia się na temat tej pozycji. Ciężko było znaleźć takie nie wulgarne.

Zasiadając do książki miałem jako taki ogląd sytuacji, gdyż jak zwykle sprawdziłem jak Cyberpunk Wojtasa "się ceni" na tym zacnym. Średnia okazała się nie tragiczna, natomiast co do opinii to z góry założyłem, że grupa malkontentów wyżywa się na bogu ducha winnym autorze. Okazuję się, że Pan Michał jest winny o wiele więcej niż duszę, a recenzenci wcale się nie wyżywali.

Sam początek omawianej pozycji nie należy do jakiś tragicznych. Ot wprowadzenie w którym autor nakreśla o czym będzie pisał na dalszych stronach książki, trochę suchych faktów i próba stworzenia klimatu. Bez fajerwerków, ale i bez zbędnego pitu pitu. Niestety im tematyka zaczyna posuwać się do przodu, Pan Michał zaczyna się trochę powtarzać, później nawet bardzo, a na samym końcu to już nawet nie wiem czy wie o czym jeszcze pisze.

W książce poświęconej podgatunkowi Sci-Fi zwanym Cyberpunkiem, cyberpunk jako gatunek jest najmniej istotną rzeczą. Autor pisze co prawda o jego początkach i nawet rozwija te myśli jednak, są one tematycznie tłem pod faktyczny powód powstania tej pozycji czyli wykorzystanie fali popularności nadchodzącej wtedy gry Cyberpunk 2077, i niestety jest to bardzo boleśnie widoczne. O ile Wojtas w początkowych rozdziałach tylko lekko wspomina o grze CPR to mniej więcej od połowy całkiem na serio zaczyna snuć mocne spekulacje mniej lub bardziej poparte materiałami źródłowymi, by w końcowych rozdziałach całkiem odpłynąć w ciemną otchłań połykania swoich własnych wypowiedzi.

Sama merytoryka gdyby nie opracowana po łebkach mogła by być ciekawa i przynieść satysfakcję z lektury. I to nie jest tak, że wymagałbym o tej książki akademickiej dokładności, raczej chciałbym zobaczyć popkulturową poprawność.

Nie polecam. O cyberpunku fakt, dowiesz się czegoś, ale takie powierzchowne informacje możesz znaleźć w łatwy sposób w necie, tych bardziej dogłębnych i tak musisz lepiej poszukać. Sam styl pisania autora i redakcja tekstu pozostawia wiele do życzenia.

Długo myślałem, nad słowami jakich użyję do wypowiedzenia się na temat tej pozycji. Ciężko było znaleźć takie nie wulgarne.

Zasiadając do książki miałem jako taki ogląd sytuacji, gdyż jak zwykle sprawdziłem jak Cyberpunk Wojtasa "się ceni" na tym zacnym. Średnia okazała się nie tragiczna, natomiast co do opinii to z góry założyłem, że grupa malkontentów wyżywa się na bogu...

Z tej książki dowiedziałem się, że film "Blade Runner 2049" jest remakiem prequela... Przecież bo jest to sequel, więc nie wiem, autor filmu nie oglądał? Do tego sporo błędów, napomknięcie o niektórych rzeczach i człowiekowi odechciewa się czytać. Wielka szkoda.

Z tej książki dowiedziałem się, że film "Blade Runner 2049" jest remakiem prequela... Przecież bo jest to sequel, więc nie wiem, autor filmu nie oglądał? Do tego sporo błędów, napomknięcie o niektórych rzeczach i człowiekowi odechciewa się czytać. Wielka szkoda.

Jeszcze nie przeczytałem ale opinię już trzeba napisać. Ilość błędów językowych, interpunkcji, stylistycznych i nawet ortograficznych - NIE NIE NIE! Ja rozumiem, ze reklamami ze miała zrobić dodatkowy hype na CP2077 ale trzeba szanować czytelników. Doczytam do końca i tak ale oddam gdzieś na makulaturę tę „książkę”.
Na plus ilość wątków i opisy różnych uniwersum.

Jeszcze nie przeczytałem ale opinię już trzeba napisać. Ilość błędów językowych, interpunkcji, stylistycznych i nawet ortograficznych - NIE NIE NIE! Ja rozumiem, ze reklamami ze miała zrobić dodatkowy hype na CP2077 ale trzeba szanować czytelników. Doczytam do końca i tak ale oddam gdzieś na makulaturę tę „książkę”.
Na plus ilość wątków i opisy różnych uniwersum.

Reklama gry Cyberpunk 2077. Ale i informacje o cyperpunku.

Reklama gry Cyberpunk 2077. Ale i informacje o cyperpunku.

Kompendium poświęcone w moim odczuciu jednemu z ciekawszych nurtów fantastyki. Mamy opis jego początków, twórców i najważniejszych przedstawicieli – zarówno autorów jak i dzieł. I tu pierwszy zgrzyt – nie jestem geekem, ani jakimś wielkim fanem, ale nawet dla mnie wybór opisanych dzieł był mocno ograniczony. Autor skupił się na klasykach, ale naprawdę Cyberpunk to coś więcej niż Matrix, Akira, Łowca Androidów i Neuromancer. Co prawda to kamienie milowe gatunku, ale wałkowanie ich bez przerwy było ździebko nużące i aż się prosiło dodać do nich coś mniej znanego. Zwłaszcza, że przeszło trzysta stron dawało na to szansę. Druga uwaga – fragmenty opowiadań? Historyjek cyberpunkowych wplecione w tekst… Sorry Batory, ale nawet Ja, kiedy pisałam swoje pierwsze opowiadanie w tych klimatach, a było to dwadzieścia kilka lat temu, miałam oryginalniejsze pomysły. Ostatnia uwaga, ktoś zapomniał dopisać na okładce „Materiał Promocyjny Partnera”, ewentualnie: „książka sponsorowana jest przez literki „C,D,P,R”… bardziej domyślni wiedzą już o co mi biega – cała pozycja jest jedną, wielką reklamą mającej ukazać się w 2020 roku gry „Cyberpunk 2077”– warto zaznaczyć, że książka jest z 2019r. Co to daje? No cóż, odniesienia pt. „To na pewno zobaczmy w grze…”, „Na pewno znajdziemy odwołania do…”, „Gra ma nawiązywać do…” i tak dalej, i tym podobne i to w każdym rozdziale i co trzecim akapicie. Nie byłby to dla mnie zarzut, gdyby na początku napisano – tak, to jest materiał reklamowy mającej się ukazać gry, pokazujemy co nas inspirowało w trakcie jej pisania, by gracze mogli się pobawić w grę „skąd ja to znam”. A tak, autor udaje, nieudolnie, że jest to książka pseudonaukowa, a więc obiektywna i niezależna… Ale czytało się nieźle i kilku ciekawostek się dowiedziałam. Całość jest też świetnie wydana – atrakcyjna okładka, niezła typologia w środku, ładny dobór barw. Niemniej ciężko mi tę pozycję polecić.

Kompendium poświęcone w moim odczuciu jednemu z ciekawszych nurtów fantastyki. Mamy opis jego początków, twórców i najważniejszych przedstawicieli – zarówno autorów jak i dzieł. I tu pierwszy zgrzyt – nie jestem geekem, ani jakimś wielkim fanem, ale nawet dla mnie wybór opisanych dzieł był mocno ograniczony. Autor skupił się na klasykach, ale naprawdę Cyberpunk to coś...

Nietrudno zgadnąć, że tę książkę napisano pod wpływem rozgłosu jaki nadała polska firma „CD project RED” publikując plany wypuszczenia gigantycznej gry komputerowej „Cyberpunk 2077”. Po ponad roku od wydania książki możemy na zimno ocenić na ile nadzieje podbicia tą grą świata sprawdziły się. Niewątpliwie twórcom przydażyły się potknięcia, bo pierwsze recenzje wskazywały na wiele błędów zwłaszcza w wersjach gry na starsze konsole. Spowodowało to reakcję bez precedensu jaką było wycofanie „Cyberpunka 2077” na pewien czas ze sklepu SONY. Obecnie jednak gra powróciła tam niewątpliwie wskutek poprawienia większości błędów.
Nie sposób jednak oceniać tej książki ze względu na wady i zalety jednej z gier, za co autor przecież nie odpowiada. Niezaprzeczalną zaletą tekstu jest przedstawienie czym był i czym jest cyberpunk jako zjawisko kulturowe, a także obecna rzeczywistość, która została mniej lub bardziej trafnie zarysowana w wielu utworach tego nurtu sprzed lat. Powinno to zainteresować również tych, którzy w gry nie grają, a ograniczają się do czytania książek i oglądania filmów. Ta książka jest niewątpliwie świetnym przewodnikiem również po tych mediach, które wespół z grami komputerowymi i papierowymi przyczyniły się do stworzenia cyberpunku.

Autor książki wskazuje na jeszcze inny cel poznania cyberpanku przez studiowanie mediów rozpisujących się na jego temat. Podobnie bowiem jak cały nurt science-fiction ma on za cel nakreślenie przyszłości jaką osiągnie ludzkość. Zdecydowanie jednak cyberpunk nie chce w przyszłych wynalazkach ułatwiających życie widzieć samych pozytywów, a wręcz przeciwnie wyłuskuje negatywne skutki rozwiniętej technologii na społeczeństwa ujawniające się pod wpływem ludzkich słabości zarządzających wdrożeniem tych technologii. Może też pomagać w odpowiedzi na pytania jak żyć w otoczeniu nowych technologii by unikać jej negatywnego wpływu na nasze życie.

Nietrudno zgadnąć, że tę książkę napisano pod wpływem rozgłosu jaki nadała polska firma „CD project RED” publikując plany wypuszczenia gigantycznej gry komputerowej „Cyberpunk 2077”. Po ponad roku od wydania książki możemy na zimno ocenić na ile nadzieje podbicia tą grą świata sprawdziły się. Niewątpliwie twórcom przydażyły się potknięcia, bo pierwsze recenzje wskazywały na...

Lektura tej pozycji sprawia wrażenie, jakby została ona napisana przez laika, który ani nie zna zbytnio tematu, ani (co gorsza) go nie czuje, a tylko szybciutko przeleciał wzrokiem po stronach encyklopedycznych czy filmowych, by napisać cokolwiek i przy okazji (co chyba była główną motywacją) "coś" zareklamować.

Lektura tej pozycji sprawia wrażenie, jakby została ona napisana przez laika, który ani nie zna zbytnio tematu, ani (co gorsza) go nie czuje, a tylko szybciutko przeleciał wzrokiem po stronach encyklopedycznych czy filmowych, by napisać cokolwiek i przy okazji (co chyba była główną motywacją) "coś" zareklamować.