Nie zostałam fanką tej historii. A właściwie jej głównych bohaterów. Zarówno Kaler jak i Jenna nie zachowywali się przez większość książki jak dorośli, tylko jak dzieci, którym rodzice zabronili jeść lody czy coś podobnego. Rozumiem, że żyli w dość małym miasteczku, rządzącym się plotkami o sąsiadach, ale umawianie się z innym facetem tylko dla przykrywki? Nadal nie rozumiem po co Jennie i Alexowi był ten pseudo związek? Dodajmy Kalera i jego ciągłe odrzucenie widzenia córki przez Brynn? Nagle na koniec nie było żadnego problemu? Byle tylko jakoś załagodzić konflikt w szkole? Proszę...autorka chyba nie udźwignęła swojej historii i spłaszczyła ją, a zwłaszcza jej bohaterów. Fajnie, że książka pokazuje, że ojciec samotnie zajmuje się wychowaniem córki, zwłaszcza chorej, ale musimy bić aż takie brawa? Gdyby to była samotna matka, nikt nie zachwycałby się aż tak. Dla mnie logiczne jest, że ojciec poradzi sobie jak samotna mama, albo przynajmniej powinien. No ale chyba za bardzo wchodzę w kulturowe szczegóły :) nie do końca rozumiem czemu Kaler aż tak bardzo odciął Brynn. Okej odeszła, ale być może chciała samotnie poradzić sobie z depresją i odeszła od męża, ale nie od dziecka. Zwłaszcza, że starała się wrócić, ale Kaler ciągle ją blokował. Miała jednego sojusznika w bracie K, a i tak jemu się oberwało. Wydaje mi się, że K widział wszystko w biało-czarnych barwach, bez żadnych odcieni szarości, a życie takie nie jest. Książka fragmentami podobała mi się, zwłaszcza na początku, ale byłam rozczarowana i zniesmaczona postępowaniem K i J, że chciałam ją po prostu skończyć.

Nie zostałam fanką tej historii. A właściwie jej głównych bohaterów. Zarówno Kaler jak i Jenna nie zachowywali się przez większość książki jak dorośli, tylko jak dzieci, którym rodzice zabronili jeść lody czy coś podobnego. Rozumiem, że żyli w dość małym miasteczku, rządzącym się plotkami o sąsiadach, ale umawianie się z innym facetem tylko dla przykrywki? Nadal nie...

To wspaniała historia z sympatycznymi postaciami (w szczególności Kaler, Jenna i Willow) ,dotyczy tematów, których zwykle nie porusza się w książkach.Ta książka uczy współczucia, tolerancji i miłości .SOMETHING COMPLICATED zajmuje się dwoma dużymi problemami ,ciężką depresją poporodową i zespołem Downa,ale jednocześnie rozśmiesza nas swoimi dialogami. Pokazuje nam też autorka jak małe miasteczka wpływają na nasze życie , związki. Ci ludzie żyją plotkami i życiem innych ludzi . Jak to powiedziała Jenna "Ten sam typ ludzi w środku, to ten sam typ ludzi, którzy ukrzyżowali Jezusa" .Dobrze,że posłuchał Kaler matki i postawił na miłość ,a nie na to co powiedzą ludzie. Cieszę się,że w końcu Kaler dogadał się z Brynn, Społeczność miasteczka jest bardzo wścibska, to jednak przyszli wesprzeć Kalera i jego córeczkę. Ludzie zawsze boją się nieznanego, wyzbywają się tego zamiast poznać problem i pomóc.

To wspaniała historia z sympatycznymi postaciami (w szczególności Kaler, Jenna i Willow) ,dotyczy tematów, których zwykle nie porusza się w książkach.Ta książka uczy współczucia, tolerancji i miłości .SOMETHING COMPLICATED zajmuje się dwoma dużymi problemami ,ciężką depresją poporodową i zespołem Downa,ale jednocześnie rozśmiesza nas swoimi dialogami. Pokazuje nam też...