Kocie chrzciny. Lato i zima w Finlandii
- Kategoria:
- reportaż
- Seria:
- Reportaż
- Wydawnictwo:
- Czarne
- Data wydania:
- 2020-02-12
- Data 1. wyd. pol.:
- 2020-02-12
- Liczba stron:
- 248
- Czas czytania
- 4 godz. 8 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788380499744
- Tagi:
- literatura polska reportaż Finlandia Finowie kraje nordyckie zwyczaje mentalność historia Finlandii
Kissanristiäiset, kocie chrzciny, to pretekst do świętowania, muzyki, śpiewu. Finowie umieją imprezować i nie stronią od alkoholu, tak w towarzystwie, jak w samotności (to słynne fińskie „gaciopicie” w domu, na kanapie, w bieliźnie lub wyciągniętych dresach). Ale Małgorzata Sidz zaprasza nas nie tylko do zabawy – uchyla przed nami drzwi do fińskich domów, przedstawia fińskie rodziny, opowiada o fińskiej mentalności, o pracowitości i wyrozumiałości, alkoholizmie i samotności. Zabiera nas do domków letniskowych i do domów spokojnej starości. Pisze o historii, skomplikowanych relacjach z sąsiadami i o mniejszościach, ale też o Muminkach, Tove Jansson i saunach. Jej Finlandia to kraj wymykający się stereotypom, pełen sprzeczności i podziałów, wspaniały i trudny zarazem. Kraj lata i zimy.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Oficjalne recenzje
Z Muminkami na kocie chrzciny!
Do tej pory raczej nie czytałam reportaży. Nie byłam też w Finlandii. Po lekturze książki Małgorzaty Sidz „Kocie chrzciny. Lato i zima w Finlandii” mam ochotę to zmienić. Do książki przyciągnęła mnie przede wszystkim okładka. Połączenie niebieskiego, czerwonegi i zieleni. Znaczy zdjęcie domu Muminków. Zdaje się, że autorka dobrze odgadła, że przynajmniej polski czytelnik kojarzy Finlandię właśnie z serią Tove Jansson. Podążanie śladami Muminków zdecydowanie okazało się świetnym pomysłem na ten reportaż. Wiedzieliście, że w Finlandii jest prawdziwa Dolina Muminków?
To, co najbardziej urzeka w „Kocich chrzcinach...” to jednak nie tylko opowiadanie o pięknych i bajkowych miejscach, ale przede wszystkim pełne czułości, a jednocześnie szczere spojrzenie na ludzi zamieszkujących Finlandię. Celowo nie używam określenia Fin. Sytuacja z tożsamością narodową w tym państwie okazała się bowiem dość skomplikowana! Sama Tove Jansson pisała swoje książki po szwedzku, a była szwedzkojęzyczną Finką. Poza tą grupą są jeszcze m.in. Finowie, Saamowie, Rosjanie... Należy bardzo docenić, że autorka oddała głos im wszystkim. Zresztą wspomniana wcześniej czułość i delikatność w opisywaniu oraz duża różnorodność perspektyw sprawiają, że „Kocie chrzciny...” czyta się jak opowieść wnikliwej i empatycznej narratorki o życiu ludzi, których po prostu zna, lubi, a w związku z tym martwią ją ich troski. Małgorzaty Sidz snuje niemal coś podobnego do bardzo popularnych w Finlandii pieśni o nazwie iskelmä. W tych historiach jest miejsce na zachwyt miłością do natury, radość z długiego i beztroskiego czasu spędzanego w fińskich saunach na rozmowach i jedzeniu, podziw dla sisu, czyli wytrzymałości i wewnętrznej siły, a jednocześnie dużo tak typowej dla mieszkańców Finlandii melancholii, smutku i samotności... Autorka pięknie opisuje zorzę polarną, używając słowa „spektakl”, żeby oddać to niesamowite zjawisko. A potem rozmawia o ogromnych trudnościach w nawiązywaniu relacji. O modzie na azjatyckie żony. O romantyzowaniu alkoholizmu. Mówi o blaskach i cieniach Finlandi. O tym, że siła to też powiedzenie „dość”.
Poważne wątki przeplatają się z drobnymi, acz ciekawymi spostrzeżeniami o codzienności w kraju Muminków. Czytelnik może dowiedzieć się, skąd wzięła się popularność tanga i co czyta się w fińskich toaletach. Właściwe samo odczytanie tytułów podrozdziałów rozbudza zainteresowanie tym państwem (ot na przykład: „Ból to nie choroba” czy „Gejowskie porno w każdym domu!”).
Jeśli chcecie poznać tajemnicę kryjącą się za nazwą kocie chrzciny i przekonać się, jak wygląda wieczór w fińskiej mökki, niemal poczuć zapach wędzonego łososia, polecam sięgnąć po książkę Małgorzaty Sidz. Ja tak zrobiłam i teraz marzę, żeby naprawdę spędzić tam noc i zobaczyć na własne oczy zorzę polarną. I być może wspólnie z mieszkańcami Finlandii wybrać się na kocie chrzciny.
Anna Cybulska
Oceny
Książka na półkach
- 1 038
- 837
- 152
- 50
- 46
- 32
- 29
- 24
- 23
- 21
OPINIE i DYSKUSJE
To pierwsza książka o Finlandii, która przeczytałam. Zawiera wiele ciekawostek dotyczących kraju, ogólny zarys historii, informacje o języku fińskim, kulturze i zwyczajach. Przyjemnie i szybko się ją czytało. Pozycja raczej jako ciekawostka lub wstęp do pogłębienia wiedzy o Finalndii w innych źródłach.
To pierwsza książka o Finlandii, która przeczytałam. Zawiera wiele ciekawostek dotyczących kraju, ogólny zarys historii, informacje o języku fińskim, kulturze i zwyczajach. Przyjemnie i szybko się ją czytało. Pozycja raczej jako ciekawostka lub wstęp do pogłębienia wiedzy o Finalndii w innych źródłach.
Pokaż mimo toFinlandia trochę na wesoło i trochę na smutno, zdecydowanie taka o jakiej w Polsce nie wiemy
Finlandia trochę na wesoło i trochę na smutno, zdecydowanie taka o jakiej w Polsce nie wiemy
Pokaż mimo toKsiążka ciekawa, ale nie cała, szukałam informacji, które powiedzą mi coś o Finlandii. Napisana w specyficzny sposób, dużo historii osób, według mnie nie wiele mówiących o mieszkańcach, ponieważ każdy człowiek jest inny.
Dzięki książce dowiedzialam się o odwiecznej niechęci Finów do szwedzkojezycznych Finów.
Finlandia to najmniej pedalski kraj na świecie " autorka miała na myśli że w ogóle o siebie nie dbają, nie przywiązują uwagi do wyglądu.
ból to nie choroba, czyli coś, co należy leczyć. Ból trzeba przeżyć, przetrenować. Co cię nie zabije, to wzmocni twoje sisu.
Tolerancja
Gaciopicie to relaks wynikający z absolutnego braku oczekiwań.
Finowie chodzą do klubów, marząc, że poznają tam wreszcie kogoś, kto sprawi, że już do klubów nie będą musieli chodzić.
W Finlandii samotność jest epidemią. Fińska samotność łączy się bowiem z alkoholizmem, depresją, a czasem z samobójstwem. Według badań zmaga się z nią jeden na dziesięciu Finów. W kraju indywidualizmu rodzina nie zawsze stanowi wsparcie. A przyjaciół trudno znaleźć.
Depresja, alkoholizm, samobójstwa zwłaszcza mężczyzn
Finowie potrafią całymi dniami nie rozmawiać z drugim człowiekiem. Wielu uważa samotność za wygodną i przyjemną, a bardziej otwarci Finowie nie potrafią przełamać społecznych zasad.
Prawdziwy Fin rodzi się i umiera w saunie.
W Finlandii nie musisz brać ślubu. Jeśli mieszkacie razem i jesteście zarejestrowani, to państwo traktuje was tak samo jak małżeństwo.
Najmądrzejszy z Finów nie myśli, że jest lepszy niż jego koledzy. Najpiękniejsza Finka nie uważa, że należy się jej wyjątkowe traktowanie. Najbardziej genialne fińskie dziecko siada codziennie w ławce obok innego, przeciętnego ucznia. Masz pieniądze? Świetnie. A teraz zaparkuj volvo, powieś szary garnitur na krześle i jedz parówki razem z nami.
Finowie na niezręczną zmianę tematu mówią „ośli most”.
Kissanristiäiset, kocie chrzciny, to pretekst do świętowania, muzyki, śpiewu.
Książka ciekawa, ale nie cała, szukałam informacji, które powiedzą mi coś o Finlandii. Napisana w specyficzny sposób, dużo historii osób, według mnie nie wiele mówiących o mieszkańcach, ponieważ każdy człowiek jest inny.
więcejOznaczone jako spoiler Pokaż mimo toDzięki książce dowiedzialam się o odwiecznej niechęci Finów do szwedzkojezycznych Finów.
Finlandia to najmniej pedalski kraj na świecie " autorka miała...
Ostatnimi czasy trochę się interesuję Finlandią i po przeczytaniu kilku książek, które pokazywały ją jako wspaniały choć czasami zaskakujący kulturowo kraj, tym razem dostałem pozycję, która Finlandię nieco odziera z tego romantyzmu i zwraca uwagę na problemy i animozje Finów, ale także zaszłości historyczne. Nieco chaotycznie napisana, ale poszerzająca spojrzenie na ten kraj pozycja.
Ostatnimi czasy trochę się interesuję Finlandią i po przeczytaniu kilku książek, które pokazywały ją jako wspaniały choć czasami zaskakujący kulturowo kraj, tym razem dostałem pozycję, która Finlandię nieco odziera z tego romantyzmu i zwraca uwagę na problemy i animozje Finów, ale także zaszłości historyczne. Nieco chaotycznie napisana, ale poszerzająca spojrzenie na ten...
więcej Pokaż mimo toA ja tam jestem zadowolona, że trafiłam na tę książkę. Wiem już czym są kocie chrzciny. I ośli most. Zainspirowana posłuchałam fińskich piosenek. Już wiem, że na pewno sięgnę po Muminki, I pamiętniki ich autorki. Marzy mi się Marimekko (od czego są sklepy internetowe) i Arabia.
Tylko jakoś tak zasmuciłam się czytając o realiach tego zwycięzcy rankingu World Hapiness Report :-(
A ja tam jestem zadowolona, że trafiłam na tę książkę. Wiem już czym są kocie chrzciny. I ośli most. Zainspirowana posłuchałam fińskich piosenek. Już wiem, że na pewno sięgnę po Muminki, I pamiętniki ich autorki. Marzy mi się Marimekko (od czego są sklepy internetowe) i Arabia.
Pokaż mimo toTylko jakoś tak zasmuciłam się czytając o realiach tego zwycięzcy rankingu World Hapiness Report :-(
Przeczytasz i szybko zapomnisz. Kompilacja opowieści o spotkanych Finach (głównie nieszczęśliwych i nadużywających alkoholu) przepleciona z płytko zarysowanym historycznym tłem. Jedyne części, które przeczytałam z zainteresowaniem dotyczyły Muminków i Toma of Finland
Przeczytasz i szybko zapomnisz. Kompilacja opowieści o spotkanych Finach (głównie nieszczęśliwych i nadużywających alkoholu) przepleciona z płytko zarysowanym historycznym tłem. Jedyne części, które przeczytałam z zainteresowaniem dotyczyły Muminków i Toma of Finland
Pokaż mimo toW 2023 roku Finlandia po raz szósty z rzędu została uznana za najszczęśliwszy kraj na świecie.
Czy z książki Małgorzaty Sidz "Kocie chrzciny. Lato i zima w Finlandii" wybrzmiewa obraz szczęśliwości i zadowolenia?
Dowiedziałam się wielu interesujących rzeczy na temat historii tego regionu, kultury, popkultury, zwyczajów, mogłam podejrzeć życie Finów oraz imigrantów. Telefon musiał być w zasiegu ręki, abym mogła sprawdzić w internecie obiekty, miasta, wyspy, artystów i ich prace, czy rzeczy użytku domowego.
Wiecie, że Finowie odmieniają słowo "nie" przez osoby?
"Szwecja ma lagom, czyli umiarkowanie, Dania - hygge, czyli elegancką przytulność. A Finowie mają upijanie się w bieliźnie". "...kalsarikännit. Dosłownie oznacza to po fińsku upijanie się w kalesonach. Gaciopicie".
"Ważna jest nie sama marka, ale to, co reprezentuje - jakość, wytrzymałość, zwyczajność. Lojalność i lokalność. To ważniejsze nawet niż wzorki i kolory. Tak się w Finlandii wybiera porcelanę, tak się wybiera ubrania. Tak się wybiera partnera".
Podsumowując z książki wynika, że jak porcelana to Arabia, jak kubki to z Muminkami, jak wazon to Savoy projektu Alvara Aalto, jak ubrania to Marimekko, jak partner to zazwyczaj poznany w szkole, jak weekend to wyjazd do mökki, jak komiksy to Kaczor Donald, jak wyroby szklane to Iittala, jak noże to Fiskars, jak Fin to sissu, sauna, alkoholizm, depresja i samotność, fala samobójstw, przemoc wobec kobiet. Stereotypy?
Trochę smutny to obraz najszczęśliwszego kraju na świecie.
W 2023 roku Finlandia po raz szósty z rzędu została uznana za najszczęśliwszy kraj na świecie.
więcej Pokaż mimo toCzy z książki Małgorzaty Sidz "Kocie chrzciny. Lato i zima w Finlandii" wybrzmiewa obraz szczęśliwości i zadowolenia?
Dowiedziałam się wielu interesujących rzeczy na temat historii tego regionu, kultury, popkultury, zwyczajów, mogłam podejrzeć życie Finów oraz imigrantów. Telefon...
Nie jest to książka zapierająca dech w piersiach, nie mam też wrażenia, że po przeczytaniu jej moja wiedza o Finlandii jakoś znacznie się poszerzyła. Raczej lekka literacka przekąska na jesienny wieczór.
Nie jest to książka zapierająca dech w piersiach, nie mam też wrażenia, że po przeczytaniu jej moja wiedza o Finlandii jakoś znacznie się poszerzyła. Raczej lekka literacka przekąska na jesienny wieczór.
Pokaż mimo toNiestety nie porwał mnie ten reportaż. Część rzeczy faktycznie była ciekawa i zmieniła mój mglisty obraz Finów, ale według mnie za dużo było generalizowania i skupiania się na negatywnych cechach. Wciąż wałkowany temat alkoholizmu pod koniec lektury bardzo mnie zmęczył. Nie przepadam za wydawaniem opinii na temat danego społeczeństwa po przeprowadzeniu kilku czy kilkunastu rozmów z dobranymi przez siebie osobami. Uważam takie coś za bardzo krzywdzące i stąd biorą się wciąż powielane stereotypy. Nieliczne fakty historyczne były za to bardzo interesujące. Dużo bym nie straciła, gdybym nie sięgnęła po ten tytuł i chyba to najlepiej opisuje moje zdanie na temat tego reportażu.
Niestety nie porwał mnie ten reportaż. Część rzeczy faktycznie była ciekawa i zmieniła mój mglisty obraz Finów, ale według mnie za dużo było generalizowania i skupiania się na negatywnych cechach. Wciąż wałkowany temat alkoholizmu pod koniec lektury bardzo mnie zmęczył. Nie przepadam za wydawaniem opinii na temat danego społeczeństwa po przeprowadzeniu kilku czy kilkunastu...
więcej Pokaż mimo toKompletna pomyłka. Daleko tej książce od wnikliwości i skrupulatności prezentowanej w tej serii Czarnego. Zamiast sprytnych porównań, refleksji i reportażowego stylu mamy infantylne i stereotypizujace metafory poprzetykane opiniami autorki. Książka pisana na kolanie, przypomina mi moje własne licealne wypracowania udające, że wiem więcej niz w rzeczywistości i próbując się popisać znajomością nieprzeczytanych lektur. Czy w ogóle czytała pani wspominaną w książkę powieść „Uciekinier przecina swój ślad”? Wzmianka o tej kultowej powieści jest lakoniczna i wyrwana z kontekstu literatury a satyryczny wydźwięk jej najbardziej znanego fragmentu jakby wymazany? Mocno poraził mnie również opis modernistycznej architektury i nieskładnych odniesień do malarstwa. Informacje zawarte w tych fragmentach są nierzeczowe a wręcz fałszywe.
Zupełnie subiektywnie już oceniając, miałam wrażenie ze bohaterowie reportażu to wszystkie osoby napotkane na drodze pobytu w Finlandii. Nie zauważyłam, żeby autorka próbowała dotrzeć do różnych mieszkańców i poznać różne opinie, a rozmawia tylko lub przede wszystkim ze znajomymi ze studiów. Momentami brzmi to jak pamiętnik napisany w stylu dziennikarskim.
Dodatkowo, bardzo ubogi język i ślepe powtarzanie stereotypów. Lekturę skończyłam z uczuciem ze to niezbyt poważny kraj, właściwie głupkowaty, którego autorka nawet nie lubi. Niezbyt zachęcające, a wręcz obraźliwe. Całe szczęście, że na fińskie tłumaczenie się nie zapowiada..
Kompletna pomyłka. Daleko tej książce od wnikliwości i skrupulatności prezentowanej w tej serii Czarnego. Zamiast sprytnych porównań, refleksji i reportażowego stylu mamy infantylne i stereotypizujace metafory poprzetykane opiniami autorki. Książka pisana na kolanie, przypomina mi moje własne licealne wypracowania udające, że wiem więcej niz w rzeczywistości i próbując się...
więcej Pokaż mimo to