Świetna książka. Dobrze się czyta, napisana barwnym i zabawnym językiem, jednocześnie pełna ciekawych obserwacji ogólnie na temat naszego stosunku do pracy i przeróżnych prac samych w sobie.

Świetna książka. Dobrze się czyta, napisana barwnym i zabawnym językiem, jednocześnie pełna ciekawych obserwacji ogólnie na temat naszego stosunku do pracy i przeróżnych prac samych w sobie.

Początek fajny i wciągający jednak po połowie autor zaczyna bardzo subiektywnie podchodzić do tematu i tworzy monolog z licznymi dygresjami, który po prostu zaczyna nudzić.
Opis bdp na końcu pozbawiony jest obiektywnego i krytycznego spojrzenia przez co nabiera się dystansu do treści opisanej wcześniej.
Pomimo tych wad pozycja warta przeczytania choćby po to, żeby poszerzyć świadomość jak obszernym i dotykającym każdego z nas zjawiskiem są bullshit jobs.

Początek fajny i wciągający jednak po połowie autor zaczyna bardzo subiektywnie podchodzić do tematu i tworzy monolog z licznymi dygresjami, który po prostu zaczyna nudzić.
Opis bdp na końcu pozbawiony jest obiektywnego i krytycznego spojrzenia przez co nabiera się dystansu do treści opisanej wcześniej.
Pomimo tych wad pozycja warta przeczytania choćby po to, żeby...

Świetna książka traktująca o problemie prac bez wartości społecznej, iluzjach tworzonych na potrzeby podtrzymania panujących systemów. Zawiera historie pracowników różnych branż, badania naukowe, odniesienia historyczne oraz obserwacje antropologów i socjologów. Dobrze się czyta, nie jest naszpikowana słownictwem naukowym. Kiedyś spotkałam się z wyliczeniami, że zwierzęta "pracują" na swoje utrzymanie ok. 3 godziny dziennie (jest to oczywiście uzależnione od gatunku) - człowiek minimum 8 + dojazdy + nieodpłatna praca opiekuńcza. Czy to ma sens w erze robotyzacji i automatyzacji? Dobrze się czyta, nie jest naszpikowana słownictwem naukowym. Polecam każdej osobie na etacie, której większą część dnia wypełnia praca polegająca na odhaczaniu, wypełnianiu formularzy, przenoszeniu informacji z tabel do innych programów jak i również osobom, których praca jest wysoko użyteczna społecznie, ale słabo opłacana (pielęgniarka, nauczyciel, opiekun, przedszkolanka).

Świetna książka traktująca o problemie prac bez wartości społecznej, iluzjach tworzonych na potrzeby podtrzymania panujących systemów. Zawiera historie pracowników różnych branż, badania naukowe, odniesienia historyczne oraz obserwacje antropologów i socjologów. Dobrze się czyta, nie jest naszpikowana słownictwem naukowym. Kiedyś spotkałam się z wyliczeniami, że zwierzęta...

Autor wielokrotnie przytacza te same tezy, a liczne przypisy zawierające argumentację "na wszelki wypadek, gdyby ktoś odbijał piłeczkę", sprawiają że publikacja miejscami staje się słabo czytelna. Dywagacje na temat dochodu podstawowego, który autor przedstawia jako lekarstwo na toczący się chorobą bezsensu system pracy są bardzo okrojone i powierzchownie opisane w porównaniu do pozostałych poruszanych zagadnień. Książka oparta jest w większości na argumentach anegdotycznych - brakuje tu solidnych badań, aby uznać ją za stricte naukową. Mimo to, lekturę uważam za wartą przeczytania i polecam osobom wchodzącym na rynek pracy oraz myślącym o jej zmianie. Historie przywołanych osób pozwalają czytelnikowi lepiej wyobrazić sobie jak skrajne reakcje powodują niektóre zajęcia, przeanalizować własne podejście do pracy i co chcemy, aby nam przynosiła. Szczególnie interesujące było także opisanie historycznych systemów pracy i pochodzenia współczesnego "feudalizmu kierowniczego".

Autor wielokrotnie przytacza te same tezy, a liczne przypisy zawierające argumentację "na wszelki wypadek, gdyby ktoś odbijał piłeczkę", sprawiają że publikacja miejscami staje się słabo czytelna. Dywagacje na temat dochodu podstawowego, który autor przedstawia jako lekarstwo na toczący się chorobą bezsensu system pracy są bardzo okrojone i powierzchownie opisane w...

Książka strasznie przegadana, czasem bardzo ewidentne jest, że z krótkiego eseju próbowano "wyprodukować" pełnowymiarową publikację. Co gorsza, te wszystkie wywody mają dość subiektywny i jednostronny charakter - mimo akademickiego rodowodu autor nie wydaje się popierać swoich stwierdzeń zadowalającą ilością badań czy literatury, a materiał, który sam zebrał i systematycznie omawia, też pozostawia wiele do życzenia pod kątem reprezentatywności. Osobiste przemyślenia przedstawione są jak prawdy objawione, a fakty naginane pod tezę. I o ile powyższe wady przejdą bez problemu w eseju czy felietonie, to w popularnonaukowej publikacji już nie wyglądają zbyt dobrze. Uważam opisywany problem za ważny i aktualny, ale sposób jego opisu mnie rozczarował. Artykuł, który był przyczynkiem do powstania książki robił zdecydowanie lepsze wrażenie - mocna forma, z konieczności posługująca się uproszczeniami, zostawia czytelnika z wieloma pytaniami. Tutaj autor stara się te myśli rozwinąć, ale często sprawia, że wskutek rozdmuchanych rozważań, coraz bardziej wątpię w jego argumenty. Ostatecznie pojawia się tutaj szereg interesujących spostrzeżeń i refleksji, ale w dużej mierze widziałabym je raczej zamknięte w krótkiej formie eseju, a częściowo opracowane w uczciwy, dogłębny, naukowy sposób.

Książka strasznie przegadana, czasem bardzo ewidentne jest, że z krótkiego eseju próbowano "wyprodukować" pełnowymiarową publikację. Co gorsza, te wszystkie wywody mają dość subiektywny i jednostronny charakter - mimo akademickiego rodowodu autor nie wydaje się popierać swoich stwierdzeń zadowalającą ilością badań czy literatury, a materiał, który sam zebrał i...

Im bardziej twoja praca służy światu/ludzkości tym mniejsze wynagrodzenie za nią otrzymasz i na odwrót. Miliony wykształconych ludzi na dobrze płatnych stanowiskach każdego dnia doświadczają bólu duszy bo mają tego świadomość. Odczuwają skutki przemocy duchowej. Do 2030 WHO szacuje, że ok 60% ludzi będzie cierpiało na depresję. No chyba, że coś się zadzieje...

Im bardziej twoja praca służy światu/ludzkości tym mniejsze wynagrodzenie za nią otrzymasz i na odwrót. Miliony wykształconych ludzi na dobrze płatnych stanowiskach każdego dnia doświadczają bólu duszy bo mają tego świadomość. Odczuwają skutki przemocy duchowej. Do 2030 WHO szacuje, że ok 60% ludzi będzie cierpiało na depresję. No chyba, że coś się zadzieje...

Ogolnie ciekawe ale mogłoby być polowe krótsze - dużo tego samego

Ogolnie ciekawe ale mogłoby być polowe krótsze - dużo tego samego

Bardzo lubię książki przesuwające okno Overtona i to jest jedna z tych pozycji.

O tym, dlaczego pracujemy za dużo, chociaż moglibyśmy mniej, dlaczego najlepiej opłacane są te zawody, które przynoszą najmniejszy zysk dla społeczeństwa a także, co możemy z tym zrobić - autor w ciekawy sposób rozwija swoje przemyślenia z głośnego eseju sprzed kilku lat.

Chociaż zagłębiłam się w temat z ciekawością, myślę, że książka zyskałaby na dynamice, gdyby autor momentami nie odpływał w liczne dygresje i kilometrowe przypisy.

Bardzo lubię książki przesuwające okno Overtona i to jest jedna z tych pozycji.

O tym, dlaczego pracujemy za dużo, chociaż moglibyśmy mniej, dlaczego najlepiej opłacane są te zawody, które przynoszą najmniejszy zysk dla społeczeństwa a także, co możemy z tym zrobić - autor w ciekawy sposób rozwija swoje przemyślenia z głośnego eseju sprzed kilku lat.

Chociaż zagłębiłam...

Przerosła mnie ta pozycja. Temat, choć ważny, to opisany moim zdaniem w nieciekawy sposób. Zabrakło zwięzłości, do tego autor zawarł w niej przytłaczająco dużo przypisów, przez co konieczne jest ciągłe skakanie między nimi a tekstem.

Przerosła mnie ta pozycja. Temat, choć ważny, to opisany moim zdaniem w nieciekawy sposób. Zabrakło zwięzłości, do tego autor zawarł w niej przytłaczająco dużo przypisów, przez co konieczne jest ciągłe skakanie między nimi a tekstem.

Przypisy do konentarzy autora są zdecydowanie za długie.

Przypisy do konentarzy autora są zdecydowanie za długie.