Dzięki temu, że Egmont zdecydował wydać się całą historię w jednym, ogromnym tomie cały story arc zyskuje ogromnie dużo. Wszystko ma sens, sposób czytania zależy tylko od woli czytelnika + dostaliśmy kilka zeszytów Silk czy Prowlera, które nie ukazałyby się nigdy na polskim rynku, gdyby nie Spisek Klonów. Dawno nie bawiłem się tak dobrze na historii ze Spider-manem.

Dzięki temu, że Egmont zdecydował wydać się całą historię w jednym, ogromnym tomie cały story arc zyskuje ogromnie dużo. Wszystko ma sens, sposób czytania zależy tylko od woli czytelnika + dostaliśmy kilka zeszytów Silk czy Prowlera, które nie ukazałyby się nigdy na polskim rynku, gdyby nie Spisek Klonów. Dawno nie bawiłem się tak dobrze na historii ze Spider-manem.

Jestem pajęczym konserwatystą. Wychowałem się na komiksach wydawanych w latach 90ych przez TM-Semic, gdzie wszystko było jakieś takie prostsze i przystępniejsze - kanoniczny Spiderman to młody, zwyczajny chłopak z ogromnym poczuciem humoru, który dzielnie znosi trudy życia codziennego - fotograf w miejscowej gazecie, groszem nie śmierdzi, ma poczciwą ciocię i M.J. przy boku. Strzela wymyślonymi przez siebie sieciami i jedyna ekstrawagancja w stroju ma miejsce wtedy, gdy dopada go symbiot. Od tamtych czasów kontakt z pajęczakiem miałem sporadyczny, omawiany komiks jest chyba pierwszym poważniejszym powrotem do tej postaci. I jestem zawiedziony. Nazwijcie mnie starcem, ale te wszystkie zmiany w uniwersum zasmuciły mnie. Peter to teraz bogacz i wynalazca, rozwiódł się z M.J., losy postaci zagmatwano, (np. ciocia z nowym mężem, który jest ojcem byłego szefa Petera - jak w brazylijskiej telenoweli),kostiumy i sieci naszpikowane nowymi technologiami, przy których tradycyjny instynkt pająka trąci myszką, pełno postaci poumierało, następnie poożywało, wymyślono multum multiversum, wszystko pokomplikowano. Tylko w tym wszystkim zapomniano gdzieś o klimacie. Sama historia nie warta tylu zadrukowanych stron, ostatnia część komiksu wręcz zbędna. Chyba tylko dla fanów pająka, i to tego z XXI wieku.

Jestem pajęczym konserwatystą. Wychowałem się na komiksach wydawanych w latach 90ych przez TM-Semic, gdzie wszystko było jakieś takie prostsze i przystępniejsze - kanoniczny Spiderman to młody, zwyczajny chłopak z ogromnym poczuciem humoru, który dzielnie znosi trudy życia codziennego - fotograf w miejscowej gazecie, groszem nie śmierdzi, ma poczciwą ciocię i M.J. przy...

MAKSYMALNE KLONOWANIE

Seria „Amazing Spider-Man” to zdecydowanie jeden z najpopularniejszych komiksów na świecie i bodajże najpopularniejszy tytuł superhero w Polsce – kiedy wydawało go TM-Semic, osiągnął rekordowe 102 numery. Przez niemal trzy dekady obecności cyklu na polskim rynku ukazało się wiele niezapomnianych pajęczych eventów, ale żaden z nich nigdy nie doczekał się tak kompleksowej edycji, jak „Spisek Klonów”. Po raz pierwszy bowiem polscy czytelnicy mogą cieszyć się całym wydarzeniem wraz ze wszystkimi tie-inami. I to w jednym, potężnym (tak grubego samodzielnego tomu „Spider-Mana” też jeszcze na naszym rynku nigdy nie było!) albumie. A że jest to naprawdę świetna rzecz, fani pająka już mogą zacierać ręce.

W rodzinie Petera Parkera dochodzi do tragedii. Jameson senior, ojciec J. Jonaha Jamesona umiera i to dlatego, że Peter nie chciał pozwolić na eksperymentalne leczenie tajemniczej firmy New U. Jego podejrzenia przeradzają się w śledztwo, w którym pomaga mu Prowler, ale to szybko wymyka się spod kontroli. Za wszystkim stoi bowiem Jackall, który pod pretekstem firmy medycznej w życie wdraża swój plan. Właśnie przywrócił zza grobu wszystkich wrogów, do jakich śmierci przyczynił się Spider-Man, a także ożywia Gwen Stacy (nie mogło być inaczej, prawda?),jednak tym razem wszystko wydaje się być inaczej, niż przed laty. Nie dość bowiem, że Jackall twierdzi, iż tym razem nie klonuje ludzi tylko autentycznie przywraca ich do życia i wcale nie chce zniszczyć Parkera, to jeszcze teraz to on jest tym dobrym, a to co realizuje, ma przynieść coś wielkiego i wspaniałego. I nic w tym dziwnego, skoro pod maską wcale nie kryje się Miles Warren…
Tymczasem rozwój wydarzeń sprawia, że we wszystko wplątani zostają kolejni bohaterowie. Balansujący na granicy śmierci po tym, co przeżył w „Spiderversum” Kaine, stara się odnaleźć przyczynę plagi wirusa Carriona, niszczącej kolejne światy. Kiedy wraz ze Spider-Gwen odkrywa, że winny całej sytuacji będzie Peter, który doprowadzi do fuzji swojej firmy z New U, oboje ruszają go powstrzymać. Jednocześnie Silk, która ledwie co odzyskała rodzinę i nie potrafi odnaleźć się w nowej rzeczywistości, zauważa dziwne zachowanie J. Jonaha i odkrywa, że kilka osób, które powinny leżeć w grobach od dawna, znów jest obecna wśród nas. Gdy ścieżki wszystkich się przecinają, zaczyna się jedno z najcięższych i najbardziej osobistych dla Pająków starć…

Całość recenzji na moim blogu: https://ksiazkarniablog.blogspot.com/2019/11/amazing-spider-man-5-spisek-klonow-dan.html

MAKSYMALNE KLONOWANIE

Seria „Amazing Spider-Man” to zdecydowanie jeden z najpopularniejszych komiksów na świecie i bodajże najpopularniejszy tytuł superhero w Polsce – kiedy wydawało go TM-Semic, osiągnął rekordowe 102 numery. Przez niemal trzy dekady obecności cyklu na polskim rynku ukazało się wiele niezapomnianych pajęczych eventów, ale żaden z nich nigdy nie doczekał...

Szału nie ma. Najbardziej podobały mi się zeszyty z Silk.

Szału nie ma. Najbardziej podobały mi się zeszyty z Silk.