Kolejne wspomnienie z dzieciństwa... Kocia mama, czyli Zochna, to dobra, kochana dziewczynka, która uwielbia wszystkie zwierzęta, a najbardziej kotki. Kiedy rano wstaje, otacza ją wianuszek zwierząt domowych, które karmi: kury i kurczęta, perlice i indyczki, Bufon - pies podwórkowy, Dziadek - kaczor, kotka Murzynka.

Zochna ze swoim rodzeństwem, Adasiem i najmłodszą okrąglutką Wandzią mieszkają w dworku na wsi. Oprócz dzieci, mamy, panny Klary -nauczycielki, jest też służba - Marcin, który jeździ do młyna, Julka - kucharka, Antosia, Wojtuś. Starszy brat Zochny, Stasiu, jest na pensji.

Zosię poznajemy w momencie, kiedy powinna się uczyć - jednak spóźnia się na lekcję z panną Klarą, zajmując się kotkami, zamiast powtarzać wiersze polskie i słówka niemieckie. Kara jest sroga a panna Klara nieugięta - Zochna za karę nie może pojechać wozem drabiniastym na sianokosy, co jest dla wszystkich dzieci nie lada atrakcją.

Przez karty książki przewija się motyw topienia małych kotków, które dziewczynka pragnie ocalić. Siedząc przy otwartym oknie podsłuchuje rozmowę "....trzy ślepe kociaki....trza będzie potopić, zanim panienka się dowie, bo potem będzie płacz i lament." Zosia nie ma czasu do stracenia - musi ratować kocięta! Skacze przez okno i biegnie do szopy. Jej wspinaczka po wysokiej drabinie niestety kończy się upadkiem z wysokości. Wracający z sianokosów znajdą ją dopiero wieczorem.

Dzieci co rusz wymyślają nowe zabawy, nie martwiąc się o swoje bezpieczeństwo. Wspinanie po wysokim dachu, polowanie na "dzika", przeprawa przez "Morze Żółte" - wyobraźnia dzieci nie ma granic! Złajane przez mamę, grzecznie i serdecznie ją przepraszają, że sprawiły przykrość i proszą o przebaczenie. Jak to dalekie, dawne czasy, w których dzieci respektowały starszych a całe dnie bawiły się na świeżym powietrzu.... Nutka nostalgii, że już tak nie będzie.... Polecam!

Kolejne wspomnienie z dzieciństwa... Kocia mama, czyli Zochna, to dobra, kochana dziewczynka, która uwielbia wszystkie zwierzęta, a najbardziej kotki. Kiedy rano wstaje, otacza ją wianuszek zwierząt domowych, które karmi: kury i kurczęta, perlice i indyczki, Bufon - pies podwórkowy, Dziadek - kaczor, kotka Murzynka.

Zochna ze swoim rodzeństwem, Adasiem i najmłodszą...

"Kocia mama" Maria Buyno-Arctowa
🖌️ Ilustrowała: Anna Stylo-Ginter
⭐ Wydanie III z 1993r. "Nasza Księgarnia"
Pełna ciepła, humoru, dramatycznych przygód opowieść o energicznej, choć nieco roztrzepanej Zochnie – wielkiej przyjaciółce zwierząt, która pragnie ocalić kocią rodzinę przed grożącym jej niebezpieczeństwem.
W 1877 r. - sto czterdzieści sześć lat temu urodziła się pisarka Maria Buyno-Arctowa. W okresie międzywojennym napisała najwięcej książek dla dzieci i młodzieży, w tym "Kocią mamę" i "Słoneczko". Po II wojnie światowej władze skonfiskowały wydawnictwo, którego była współwłaścicielką, a w 1949 r. jej książki na kilka lat objęte zostały cenzurą.

"Kocia mama" Maria Buyno-Arctowa
🖌️ Ilustrowała: Anna Stylo-Ginter
⭐ Wydanie III z 1993r. "Nasza Księgarnia"
Pełna ciepła, humoru, dramatycznych przygód opowieść o energicznej, choć nieco roztrzepanej Zochnie – wielkiej przyjaciółce zwierząt, która pragnie ocalić kocią rodzinę przed grożącym jej niebezpieczeństwem.
W 1877 r. - sto czterdzieści sześć lat temu urodziła się...

Tę książkę czytałam po raz pierwszy, gdy miałam 8 lat i po raz drugi w wieku dorosłym. Miejscami jest trochę archaiczna, ale to tym lepiej, to akurat duży plus tej książki. Natomiast teraz to, co mnie zdenerwowało: Staś zachował się jak małoletni bandyta, a autorka nie napisała o formie ukarania go, o konsekwencjach jego, dużej przecież, winy. W książce zostało tylko nadmienionej, że Staś poniesie karę, moim zdaniem motyw winy i kary powinien być tu dokładniej przedstawiony. W końcu to książka dla młodych czytelników. Skoro pojawiła się wina musi być i kara. Tylko dlatego daję 7 a nie 10.

Tę książkę czytałam po raz pierwszy, gdy miałam 8 lat i po raz drugi w wieku dorosłym. Miejscami jest trochę archaiczna, ale to tym lepiej, to akurat duży plus tej książki. Natomiast teraz to, co mnie zdenerwowało: Staś zachował się jak małoletni bandyta, a autorka nie napisała o formie ukarania go, o konsekwencjach jego, dużej przecież, winy. W książce zostało tylko...

Czytałam jako dziecko (dwie dekady temu) i nie zamierzam wracać. Ciężka, mocno niewspółczesna, chyba bibliotekarka wcisnęła ją mojej mamie. Z tego co pamiętam, była tam postać jakiegoś chłopaka-psychopaty któremu główna bohaterka na koniec wybaczała. Skąd wiemy że psychopata? Bo bawił się życiem innych stworzeń. Psychopatom się nie wybacza. Stare podejście do zwierząt i chrześcijańskie "dobre dziewczynki wszystkim wybaczą", naprawdę super combo dla małych dzieci.

Czytałam jako dziecko (dwie dekady temu) i nie zamierzam wracać. Ciężka, mocno niewspółczesna, chyba bibliotekarka wcisnęła ją mojej mamie. Z tego co pamiętam, była tam postać jakiegoś chłopaka-psychopaty któremu główna bohaterka na koniec wybaczała. Skąd wiemy że psychopata? Bo bawił się życiem innych stworzeń. Psychopatom się nie wybacza. Stare podejście do zwierząt i...

czytałam kilkakrotne jako dziecko, jako nastolatka i z przyjemnością wróciłam do niej jako mama. Nadal mi się bardzo podobała, to taki typ literatury, który jest aktualny przez lata :)
na końcu nie oparłam się nawet wzruszeniu :)

czytałam kilkakrotne jako dziecko, jako nastolatka i z przyjemnością wróciłam do niej jako mama. Nadal mi się bardzo podobała, to taki typ literatury, który jest aktualny przez lata :)
na końcu nie oparłam się nawet wzruszeniu :)

Powiem tak. Czytałam tą książkę mając 8 lat. I dalej ją po prostu kocham. W stylu pisania się zakochałam, wy ilustracjach też, w fabule też, w postaciach też.

Świetna książka.

Powiem tak. Czytałam tą książkę mając 8 lat. I dalej ją po prostu kocham. W stylu pisania się zakochałam, wy ilustracjach też, w fabule też, w postaciach też.

Świetna książka.

Świetna przygodowa książka dla dzieci w wieku wczesnoszkolnym. Wydanie jest przepięknie ilustrowane dzięki czemu ma w sobie taką moc zabierania czytelnika w tamte czasy. Zaskoczyło i jednocześnie zirytowało mnie trochę zakończenie, ale całość oceniam na mocną 7. POLECAM do wspólnego czytania z dziećmi.

Świetna przygodowa książka dla dzieci w wieku wczesnoszkolnym. Wydanie jest przepięknie ilustrowane dzięki czemu ma w sobie taką moc zabierania czytelnika w tamte czasy. Zaskoczyło i jednocześnie zirytowało mnie trochę zakończenie, ale całość oceniam na mocną 7. POLECAM do wspólnego czytania z dziećmi.

Książka dość ciężkim językiem pisana jak dla 6 latki. Tematyka również. Myślę, że za wcześnie przeczytałam ją córce.

Książka dość ciężkim językiem pisana jak dla 6 latki. Tematyka również. Myślę, że za wcześnie przeczytałam ją córce.

Jakie to było cudne! Czytałam wieki temu, ale z przyjemnością wróciłam do tegodworkowego klimatu i małej Zochny.

Jakie to było cudne! Czytałam wieki temu, ale z przyjemnością wróciłam do tegodworkowego klimatu i małej Zochny.

Jedna z milej wspominanych książek z dzieciństwa. Na pewno wrócę do niej, chociaż już dawno przestałam być dzieckiem. ;)

Jedna z milej wspominanych książek z dzieciństwa. Na pewno wrócę do niej, chociaż już dawno przestałam być dzieckiem. ;)