Niepozorna, krótka, a zarazem tajemnicza. Czy taka powieść jest w stanie zyskać moją sympatię? Czy nieco ponad 200 stron tej historii wystarczy, by oczarować swojego czytelnika? Zdecydowanie tak, bo w tym przypadku nie liczy się ilość, lecz jakość. A jakość jest tutaj naprawdę zadowalająca.

"Cygański tost" to powieść, w której aż roi się od mrocznych intryg, które wzajemnie się przeplatają, tworząc nieobliczalną sieć tajemnic, niebezpiecznych znajomości i szemranych interesów. Sieć, którą niełatwo rozplątać, a każda ingerencja w te powiązania, skutkować będzie szeregiem niezaplanowanych i mało korzystnych wydarzeń. Tutaj nie ma miejsca na współczucie, żal za grzechy, wyrzuty sumienia czy też tęsknotę, bo tuż obok zawsze stoi ktoś, kto wykorzysta nasze ludzkie słabości, by osiągnąć swój cel. Przyjaciel, rodzina, zupełnie obcy człowiek- w każdej chwili mogą stać się waszym największym wrogiem, szczególnie gdy w grę wchodzą pieniądze, władza i prestiż.

Janusz Moździerz stworzył historię pełna zagadek, nieprzewidywalnych bohaterów oraz niebezpiecznych pragnień. Historię, w której akcja nabiera tempa niczym Pendolino, tak jest od samego początku, aż do ostatnich stron. Same rozdziały, choć krótkie, to nadzwyczaj treściwe. Zamiast przysłowiowego "lania wody", autor serwuje nam zwięzłe, rzeczowe i dosadne obrazy, które ogromnie frapują, a przy okazji pobudzają naszą wyobraźnię.

Największy plus należy się bohaterom. Nietuzinkowi, charyzmatyczni, bez kontroli, bez granic. Z jednej strony niemalże idealni- silni, zdecydowani, lojalni, wrażliwi. W wyjątkowych sytuacjach nie pogardzą chytrością, sprytem, wyrachowaniem. Knucie zawiłych intryg, których realizacja wymaga niekiedy przewdziewania najdzikszej maski także nie stanowi problemu. Wszystko to, byleby osiągnąć zamierzony cel. Początkowo miałam kilka momentów, w których nieznacznie gubiłam się co do tożsamości poszczególnych postaci. Postaci, które mieszały mi się, przez co było trochę zabawnie. Dodając do tego ich oryginalne pseudonimy, uśmiech na twarzy pojawiał się zawsze wtedy, gdy tylko była o nich mowa. Nie jestem pewna czy taki właśnie był zamiar autora, aczkolwiek dzięki takim zjawiskom,całość czytało mi się bardzo lekko i przyjemnie.

Podsumowując, "Cygański tost" Janusza Moździerza na pierwszy rzut oka może nieco rozczarować swoja objętością. Jednak to tylko pozory. We wnętrzu tej powieści znajduje się dociekliwa fabuła, z ciekawymi wątkami społeczno-obyczajowymi, delikatnym elementem kryminalnym, szybką akcją, niebezpiecznymi intrygami oraz z doskonałymi bohaterami. Jestem bardzo zaskoczona tą lekturą, która wciągnęła mnie swoją niepozornością i precyzją, z jaką została napisana.Powieść, która nadal kryje w sobie sporo niewyjaśnionych zagadnień. Z czystym sumieniem i jeszcze większą ekscytacją, niebawem zamierzam zapoznać się z pozostałymi książkami tego autora.

Niepozorna, krótka, a zarazem tajemnicza. Czy taka powieść jest w stanie zyskać moją sympatię? Czy nieco ponad 200 stron tej historii wystarczy, by oczarować swojego czytelnika? Zdecydowanie tak, bo w tym przypadku nie liczy się ilość, lecz jakość. A jakość jest tutaj naprawdę zadowalająca.

"Cygański tost" to powieść, w której aż roi się od mrocznych intryg, które...

Książkę przeczytałam bez emocji ale z zainteresowaniem, gdyż byłam ciekawa jak skończy się wymyślona przez Wiktora intryga. Zastosowana trzecioosobowa narracja pozwala poznać niektóre punkty widzenia oraz myśli osób ale nie wszystko jest od razu wyłożone na przysłowiowej tacy. Cały czas przy czytaniu towarzyszy wrażenie, że nie wszystko wiemy i pod powierzchnią przedstawionych sytuacji kryje się coś więcej. Zgodnie z podtytułem, że „Nie jest ważne, kto stoi na scenie, ale kto pociąga za sznurki“ dzieją się poszczególne epizody i pojawiają się kolejni aktorzy spektaklu.

Cała recenzja: https://ezo-ksiazki.blogspot.com/2020/01/541-cyganski-tost.html

Książkę przeczytałam bez emocji ale z zainteresowaniem, gdyż byłam ciekawa jak skończy się wymyślona przez Wiktora intryga. Zastosowana trzecioosobowa narracja pozwala poznać niektóre punkty widzenia oraz myśli osób ale nie wszystko jest od razu wyłożone na przysłowiowej tacy. Cały czas przy czytaniu towarzyszy wrażenie, że nie wszystko wiemy i pod powierzchnią...