Dawno nie miałam w ręku tak niezwykłej książki. To co zwraca na początku uwagę to wielkość i ciężar książki. Sztywne okładki kryją w sobie prawie 450 stron grubszego niż zwykle papieru. Do tego format zbliżony do A4 powoduje, że całość jest nie jest wcale lekka. Już samo to powoduje, że “Legendy Fioletowego Paula” nie da się zabrać ze sobą do torby i poczytać w drodze do pracy czy czekając na autobus. jej słuszny ciężar wymaga spokojnego, zacisznego miejsca i chwili spokoju. Ale czy tak naprawdę to jest głównym powodem do tego, by w skupieniu i spokoju oddać się lekturze i wraz z Klarą wędrować poprzez wykreowane światy i żeglować Fioletowym Paulem?

Bo piękna malarska okładka kryje w sobie potężny ładunek. Nie da się go przyswoić na szybko, przez dwa lub trzy dni. Właściwie należałoby tę książkę smakować powoli, delektować się niczym smakowitą potrawą, za każdym razem odkrywając coś nowego. Nieodparcie przychodzą mi na myśl Narnia, Mały Książę, Tolkien i Piraci z Karaibów. Co chwilę zaskakuje nas jakaś myśl, jakieś doświadczenie. Pozornie wygląda to na chaos, ale jak się dobrze temu przyjrzeć, to spokojnie można się w tym odnaleźć.

Całość recenzji na http://ksiazkazostawiaslad.pl/index.php/2021/03/11/klara-legenda-fioletowego-paula/

Dawno nie miałam w ręku tak niezwykłej książki. To co zwraca na początku uwagę to wielkość i ciężar książki. Sztywne okładki kryją w sobie prawie 450 stron grubszego niż zwykle papieru. Do tego format zbliżony do A4 powoduje, że całość jest nie jest wcale lekka. Już samo to powoduje, że “Legendy Fioletowego Paula” nie da się zabrać ze sobą do torby i poczytać w drodze do...