Ciężko mi przypomnieć sobie jakąś podobną pozycję do powyższego tytułu. Mamy tutaj do czynienia z katastrofą naturalną, morderstwem którego zagadkę próbuje rozwiązać przyjaciel z dzieciństwa. Niejasne motywy jakie kierują głównym bohaterem zostają pod koniec wyjaśnione w sposób zaskakujący, za co autorowi na pewno należy się plus. Przez większość czasu jednak drażniło mnie, że Kris nie wiadomo dlaczego pcha się w różne podejrzane miejsca aby dowiedzieć się jak to naprawdę było. Niecodzienny sposób prowadzenia narracji, czyli rozdziały rozdzielone materiałami prasowymi z danego dnia nie pozwalają na to, żeby czytelnik pogubił się w powieści, przy okazji dowiadując się nowych faktów na temat powodzi, co niewątpliwie jest zaletą. Niezbyt podobały mi się wstawki z humoru wojskowego. Najprawdopodobniej (co potwierdzają podziękowania końcowe) autor nie zna tematu z pierwszej ręki, dlatego być może laik bawiłby się lepiej, natomiast mi osobiście nie przypadło to do gustu. Tytułowa powódź też jakoś nie utrudniała życia bohaterom, bardziej można było się w nią wczuć poprzez wspomniane materiały prasowe. Na plus zasługują przede wszystkim dwie rzeczy.
Po pierwsze niebanalne zakończenie. Zawsze to miło jak książka nagradza nas zaskakującym finałem, a tutaj tak było. Po drugie to bardzo brudny klimat. Jak wspomniałem wyżej, nie potrafię podać przykładu podobnej książki, ale podczas jej czytania przypominały mi się dwie gry z czasów dziecięcych: Max Payne oraz Fahrenheit. Nie wiem czy autor zrobił to świadomie, ale opowieść przywodzi na myśl wydarzenia przedstawione w tamtych tytułach; poczucie beznadziejności dla głównego bohatera i walka samemu z całym nieprzychylnym światem. Po wyeliminowaniu kilku błędów autor na pewno rozwinie skrzydła w kolejnych książkach, czego szczerze mu życzę jako czytelnik spragniony dobrej lektury.

Ciężko mi przypomnieć sobie jakąś podobną pozycję do powyższego tytułu. Mamy tutaj do czynienia z katastrofą naturalną, morderstwem którego zagadkę próbuje rozwiązać przyjaciel z dzieciństwa. Niejasne motywy jakie kierują głównym bohaterem zostają pod koniec wyjaśnione w sposób zaskakujący, za co autorowi na pewno należy się plus. Przez większość czasu jednak drażniło mnie,...