bez ostatniej medytacji*

bez ostatniej medytacji*

Powiedzieć że Medytacje miały znaczący wpływ na rozwój zachodniej tradycji filozoficznej, było by niedopowiedzeniem.
Książkę można uznać za pierwszą próbę określenia transcendentalnej metody filozoficznej oraz za pierwszą próbę określenia relacji między ciałem i umysłem. Każdy filozof po Kartezjuszu odwoływał się do niego i każdy z nas jest "domyślnie" kartezjańskim dualistą. "Dogmat ducha i maszyny", jak określał go filozof Gilbert Ryle jest tak oczywisty, że przeciętna osoba była by zdziwiona gdyby usłyszała że relacja ciało-umysł niekoniecznie musi być dualistyczną. Przestrzeń kartezjańska miała również ogromny wpływ na rozwój postrzegania euklidesowej geometrii i ontologiczne postrzeganie świata. Nie da się po prostu zanegować wagi jego dzieła.

...nie znaczy to jednak że Medytacje są pracą która ma taki sam status jak jej wpływ. Ciężko nie odczuć ciągłych milczących założeń Kartezjusza lub tego że jego argumentacja jest bardzo oparta na wywołaniu po prostu konkretnej intuicji w czytelniku. Najlepiej to widać na przykładzie jego argumentacji na rzecz istnienia duszy i Boga. Kartezjusz popełnia tu po prostu błąd i stosuje kołowy argument. Z jednej strony chce wykazać że myślący podmiot istnieje, gdyż istnieje Bóg, ale istnienie Boga zakłada już istnienie duszy. Tak samo musiał założyć możliwość poznania, by potem wykazać Boga który jest jedynym źródłem poznania.
Kartezjusz chce też wykazać różnicę między ciałem i umysłem umysłem, jednak wykazać też powiązanie między nimi. Tutaj bardzo zgrabnie wypunktowała go księżniczka Elżbieta, której argumentacja była tak silna, że do dzisiaj nie dualiści (ci kartezjańscy) nie mają dobrej odpowiedzi na nią.
Jak byt niematerialny i materialny mogą ze sobą "korelować" jest kwestią bardzo problematyczną.
Trafia również do mnie krytyka Gilberta Ryle'a, który pokazuje że Kartezjusz defacto dokonał błędu przesunięcia kategorialnego w swojej argumentacji.
Co do argumentów dotyczących istnienia Boga, są to typowe argumenty w dużym stopniu nawiązujące do metafizyki arystotelesowskiej (choć Kartezjusz w swoich pracach nie odwołuje się do starożytnych filozofów).
Jest to po prostu argumentacja miałka, o którą szanujący się apologeta by nie pokusił.
Lektura Kartezjusza jest lekturą która strasznie męczyła mnie, i wtedy gdy zaczynałem swój kontakt z takimi pracami, jak i obecnie gdy moja wiedza trochę się powiększyła. Ciężko mi było znaleźć siłę aby ją przeczytać, ale skoro to zrobiłem to przynajmniej nie muszę już do niej wracać. Poznałem argumentację i nie chcę z nią mieć więcej wspólnego (chyba że zmuszę siebie znowu do czytania innych jego późniejszych prac, co pewnie się zdarzy w przyszłości).

Powiedzieć że Medytacje miały znaczący wpływ na rozwój zachodniej tradycji filozoficznej, było by niedopowiedzeniem.
Książkę można uznać za pierwszą próbę określenia transcendentalnej metody filozoficznej oraz za pierwszą próbę określenia relacji między ciałem i umysłem. Każdy filozof po Kartezjuszu odwoływał się do niego i każdy z nas jest "domyślnie" kartezjańskim...

Kartezjusz, all time classic, można bez bólu a i z przyjemnością poczytać.

Studiowało się tą filozofię w sumie bodajże 6 lat, więc i troszkę filozoficznych książek się przeczytało. To książka z mojej półki "różności", wrzucam tu te setki książek które przeczytałem w życiu w latach 2000-2019.

Kartezjusz, all time classic, można bez bólu a i z przyjemnością poczytać.

Studiowało się tą filozofię w sumie bodajże 6 lat, więc i troszkę filozoficznych książek się przeczytało. To książka z mojej półki "różności", wrzucam tu te setki książek które przeczytałem w życiu w latach 2000-2019.

W tej książce jest kilka brzemiennych w skutki błędów logicznych, na czele z kardynalnym - przejściem od istnienia myśli do istnienia myślącego podmiotu, a potem jeszcze na dokładkę - do substancjalności tego podmiotu. Nic takiego nie zachodzi, a na tym opiera się całe rozumowanie. Całe więc rozważania o rzeczy rozciągłej i rzeczy myślącej są bezpodstawne.
Tym większy budzi to niesmak, że Autor zaczyna narrację od wyszukania tego, co nie może budzic najmniejszych wątpliwości, i na dalszym etapie dalej jakoby ma to mieć miejsce.
Najbardziej przereklamowana znana mi książka filozoficzna - wpływ na filozofię miała nieporównanie wyższy od swego poziomu.

W tej książce jest kilka brzemiennych w skutki błędów logicznych, na czele z kardynalnym - przejściem od istnienia myśli do istnienia myślącego podmiotu, a potem jeszcze na dokładkę - do substancjalności tego podmiotu. Nic takiego nie zachodzi, a na tym opiera się całe rozumowanie. Całe więc rozważania o rzeczy rozciągłej i rzeczy myślącej są bezpodstawne.
Tym większy...

Poszukiwanie wiedzy pewnej jest fascynujące.

Poszukiwanie wiedzy pewnej jest fascynujące.

Fundamentalne dzieło filozofii nowożytnej. Zmęczony prowadzącymi do sprzecznych wniosków spekulacjami scholastyków, Kartezjusz postanawia wypróbować nową metodę filozofowania. Przyjmując, że wiedza, o ile ma być pewna, musi opierać się na pewnych przesłankach, odrzuca on całość dotychczasowych poglądów i wyrusza na poszukiwania absolutnych fundamentów. Odkrycie oczywistości zdania "Ja myślę" doprowadza go do podziału świata na sferę umysłową, będącą domeną rozumu i wolnej woli, oraz, na dający się pojąć przy pomocy praw matematyki, rozciągły świat przyrody.

Do "Medytacji" dołączona jest seria zarzutów i odpowiedzi, która objętością przekracza samo komentowane dzieło. Bardzo dobrze pokazuje ona nowatorstwo myślenia Kartezjusza wobec jego oponentów. Kartezjusz wykracza poza współczesne mu standardy myślenia, dając filozoficzną podstawę dla matematycznego przyrodoznawstwa, nie zamykając przy tym jednak możliwości uprawiania metafizyki. Bez znajomości "Medytacji" nie da się zrozumieć filozofii nowożytnej i współczesnej, jest to niewątpliwie dzieło ponadczasowe i fundamentalne dla naszego myślenia o świecie.

Fundamentalne dzieło filozofii nowożytnej. Zmęczony prowadzącymi do sprzecznych wniosków spekulacjami scholastyków, Kartezjusz postanawia wypróbować nową metodę filozofowania. Przyjmując, że wiedza, o ile ma być pewna, musi opierać się na pewnych przesłankach, odrzuca on całość dotychczasowych poglądów i wyrusza na poszukiwania absolutnych fundamentów. Odkrycie oczywistości...

Poważna literatura świata antycznego - godna polecenia tym, którzy lubują sie w dziełach filozoficznych

Poważna literatura świata antycznego - godna polecenia tym, którzy lubują sie w dziełach filozoficznych

Dużo bardziej zajmujące dzieło od "Rozprawy o metodzie". Jakkolwiek trochę to przykre, że Kartezjusz wychodzi od godnego najwyższej pochwały sceptycyzmu, a kończy wznosząc gmach dość śmiał, to jest to gmach mimo wszystko imponujący, zaś do pewnego momentu jego tok myślowy jest świetny i podążanie za nim to przyjemne ćwiczenie dla umysłu. I inspirujące do pociągnięcia rozważań na tematy metafizyczne we własną stronę, oby nieco bardziej sceptyczną od tak dumnego ze swego sceptycyzmu Kartezjusza.

6.5/10

Dużo bardziej zajmujące dzieło od "Rozprawy o metodzie". Jakkolwiek trochę to przykre, że Kartezjusz wychodzi od godnego najwyższej pochwały sceptycyzmu, a kończy wznosząc gmach dość śmiał, to jest to gmach mimo wszystko imponujący, zaś do pewnego momentu jego tok myślowy jest świetny i podążanie za nim to przyjemne ćwiczenie dla umysłu. I inspirujące do pociągnięcia...

Klasyka, Kartezjusz to prekursor filozofii nowożytnej. Każdy zainteresowany filozofią musi "Medytacje o pierwszej filozofii" przeczytać.

Klasyka, Kartezjusz to prekursor filozofii nowożytnej. Każdy zainteresowany filozofią musi "Medytacje o pierwszej filozofii" przeczytać.

Ciekawa książka ukazująca sposób prowadzenia myśli i dowodzenia przez Kartezjusz.Przyjemna i sprawiająca dużo radości lektóra. Dowody na istnienie Boga trochęmnie śmieszą, gdyż po co byłaby wiarra, jeżeli można tego dowieść jednoznacznie.Śmieszy mnie zawsze podawanie jako pewnik, że 2+2=4, gdyż to zależy od układu.
W układzie dziesiętnym tak, w układzie trójkowym jest to 11.

Ciekawa książka ukazująca sposób prowadzenia myśli i dowodzenia przez Kartezjusz.Przyjemna i sprawiająca dużo radości lektóra. Dowody na istnienie Boga trochęmnie śmieszą, gdyż po co byłaby wiarra, jeżeli można tego dowieść jednoznacznie.Śmieszy mnie zawsze podawanie jako pewnik, że 2+2=4, gdyż to zależy od układu.
W układzie dziesiętnym tak, w układzie trójkowym jest to 11.