Krótko - całą lekką przyjemność z czytania tego cyklu zepsuło mi zakończenie tego tomu. Postanowiłam sobie to wytłumaczyć tym, że wredny redaktor powiedział do autora: "ej, ale to ma się zmieścić w circa 300 stronach! skracamy!". Bo inne wytłumaczenie implikuje grafomanię, brak kontroli nad narracją i generalnie braki w wyobraźni.

Krótko - całą lekką przyjemność z czytania tego cyklu zepsuło mi zakończenie tego tomu. Postanowiłam sobie to wytłumaczyć tym, że wredny redaktor powiedział do autora: "ej, ale to ma się zmieścić w circa 300 stronach! skracamy!". Bo inne wytłumaczenie implikuje grafomanię, brak kontroli nad narracją i generalnie braki w wyobraźni.

To była najsłabsza część całej serii. Jeżeli zamierzacie czytać tą serię, to polecam poprzestać na 2 tomie.

Jak można było zakończyć tak bezsensownie tą całą historię??

To była najsłabsza część całej serii. Jeżeli zamierzacie czytać tą serię, to polecam poprzestać na 2 tomie.

Jak można było zakończyć tak bezsensownie tą całą historię??

Dodaję jedną gwiazdkę więcej za dużą wiedzę na temat współczesnej popkultury i umiejętne wplecenie, lub nawiązania które Ćwiek zastosował w kontekście powieści.

Uważam jednak, że pierwsze dwie części cyklu właściwego, które zawierają tylko opowiadania (na marginesie mówiąc napisane nieźle),są słabsze niż dwie ostatnie.

Cały pomysł na apokalipsę i uniwersum co by nie było swojskiego Angelo fantasy, podoba mi się. Ćwiek naprawdę wiedział co robi tworząc ten świat, problematykę i zawiłości. Nie kupuje jednak rozdzielenia losów poszczególnych bohaterów. Prawdę mówiąc nie wnosi to zbyt dużo do posuwania się akcji do przodu, ale skutecznie zapełnia kolejne strony.
Nie mogę się też przekonać do nieprzerwanej ironii i ciągłych żartów Lokiego. W pewnych momentach było to nie na miejscu. Dawno temu za podobną przewrotność i cięty język głównego bohatera polubiłam Piekarę, który wykreował w tym tonie Mordimera Madderina. On jednak wiedział kiedy należy się powstrzymać.

Generalnie warto znać Kłamcę. Pomimo minusów według mnie książki są naprawdę dobre.

Dodaję jedną gwiazdkę więcej za dużą wiedzę na temat współczesnej popkultury i umiejętne wplecenie, lub nawiązania które Ćwiek zastosował w kontekście powieści.

Uważam jednak, że pierwsze dwie części cyklu właściwego, które zawierają tylko opowiadania (na marginesie mówiąc napisane nieźle),są słabsze niż dwie ostatnie.

Cały pomysł na apokalipsę i uniwersum co by nie było...

Pierwsza połowa książki delikatnie męcząca bo niewiele się działo za to druga połowa już bardzo szybko zeszła. Cóż, mam delikatnie mieszane uczucia do tego jak potoczyła się pod koniec i właściwie zakończyła historia ale nie mogę ukryć, że przy tej drugiej połowie bawiłem się naprawdę świetnie. Ba, przez całą serię poczynania kłamcy i reszty bohaterów dały mi naprawdę solidną dawkę rozrywki i cieszę się, że w końcu postanowiłem wziąć się za już dawno polecaną mi serię książek, żałuję że lata wstecz zignorowałem rekomendacje. Jeszcze zostały mi tylko do przeczytania 2.5 i 2.8, w których mam nadzieję na ogromną dawkę mojego ulubionego duetu Eros&Baccus

Pierwsza połowa książki delikatnie męcząca bo niewiele się działo za to druga połowa już bardzo szybko zeszła. Cóż, mam delikatnie mieszane uczucia do tego jak potoczyła się pod koniec i właściwie zakończyła historia ale nie mogę ukryć, że przy tej drugiej połowie bawiłem się naprawdę świetnie. Ba, przez całą serię poczynania kłamcy i reszty bohaterów dały mi naprawdę...

Seria o Kłamcy to prawdziwy mitologiczny odpowiednik stołówkowego bigosu będącego rozkładówką tygodniowego menu. Poza dwiema ostatnimi częściami podziwiałem za to Ćwieka, że tak umiejętnie, choć w szalony sposób, łączy przeróżne wątki i postacie dawnych religii. Dodatkowo w ogóle nie dawał się ponieść randze nawet tych najpotężniejszych bóstw i herosów, dzięki czemu jego historie były w dużej mierze naprawdę nieprzewidywalne. Niestety wraz z przejściem ze zgrabnych opowiadań do pełnoprawnej powieści i wyjściem z boską wojną z podziemi w otwartą nawalankę, tzn. apokalipsę pełną gębą wykreowany przez niego świat wiele stracił. Wyraźnie naciągnięte (i przeciągnięte) wątki psują całość.
Prowadzenie fabuły na dwóch płaszczyznach jest rzeczą całkiem normalną. W "Kill'em all" autor jednak przesadził i nagle mamy spojrzenie nie z dwóch, nie z trzech, a z czterech, pięciu, momentami nawet chyba sześciu stron. W filmie sprawdziłoby się to może i lepiej, ale w książce potęguje chaos, który wydaje się królować w tym tomie. Gdybym miał podsumować go jednym zdaniem wyjętym z książki, byłyby to słowa samego Lokiego "Czy naprawdę myślisz, że jest metoda w tym popier**lonym szaleństwie?" Ponieważ sam zadawałem sobie to pytanie, widząc, jak cały świat staje na głowie i zaczyna kręcić bączki. Finał jest... niespodziewany, szybki, bezlitosny i bolesny jak uderzenie cegłą czy zerwane plastra... Wiecie, taki spacer z ulubionym kolegą, który gada, gada, gada i nagle znika w odkrytej studzience ściekowej. Wy patrzycie i widzicie pustkę. Tak się mniej więcej poczułem.

Seria o Kłamcy to prawdziwy mitologiczny odpowiednik stołówkowego bigosu będącego rozkładówką tygodniowego menu. Poza dwiema ostatnimi częściami podziwiałem za to Ćwieka, że tak umiejętnie, choć w szalony sposób, łączy przeróżne wątki i postacie dawnych religii. Dodatkowo w ogóle nie dawał się ponieść randze nawet tych najpotężniejszych bóstw i herosów, dzięki czemu jego...

Mam bardzo mieszane uczucia. Z jednej strony zakończenie solidne a z drugiej strony chyba nie tego się spodziewałem. Nie jestem usatysfakcjonowany. Sporo wątków dodano niepotrzebnie, sporo zostało niedokończonych. Pewnie taki miał być zamysł autora, ale ja tego nie kupuję niestety.

Mam bardzo mieszane uczucia. Z jednej strony zakończenie solidne a z drugiej strony chyba nie tego się spodziewałem. Nie jestem usatysfakcjonowany. Sporo wątków dodano niepotrzebnie, sporo zostało niedokończonych. Pewnie taki miał być zamysł autora, ale ja tego nie kupuję niestety.

solidne zakończenie

solidne zakończenie

Przeczytana trochę z przywyczajenia, zeby zakonczyc cykl, ale zdecydowanie juz nie z takim zainteresowaniem jak pierwsze tomy. Kontynuujac schemat narzucony w poprzedniej częsci wprowadzanych jest mnóstwo krótkich wątków, które nic (lub bardzo mało) nie wnoszą do fabuły. Postacie Lokiego, Bachusa i Erosa w ostatnich dwóch tomach nagle stały się nijakie i latwo stracic do nich sympatię. Wiele wątków niedokończonych, bez zamknięcia, jakby autor sie znudził i postanowił że trzeba to wszystko zakończyć. Wlasciwie absolutnie niepotrzebne wskrzeszenie Sygin - nie wiem co autor mial na mysli ale wyszło słabo.

Ogólnie w cyklu mocna tendencja spadkowa.

Przeczytana trochę z przywyczajenia, zeby zakonczyc cykl, ale zdecydowanie juz nie z takim zainteresowaniem jak pierwsze tomy. Kontynuujac schemat narzucony w poprzedniej częsci wprowadzanych jest mnóstwo krótkich wątków, które nic (lub bardzo mało) nie wnoszą do fabuły. Postacie Lokiego, Bachusa i Erosa w ostatnich dwóch tomach nagle stały się nijakie i latwo stracic do...

Nie przypada do gustu. Z przerwami dotrwałam do końca. Niestety jestem zawiedzona.

Nie przypada do gustu. Z przerwami dotrwałam do końca. Niestety jestem zawiedzona.

Zakończenie serii Kłamcy zostawiło mnie z mieszanymi uczuciami. Jakoś to wszystko chaotyczne, niektóre wątki zostawiają niedosyt, rozpoczęte a pózniej zapomniane. Postacie stały się trochę nijakie m.in. Gabriel, Eros, Jenny. Nawet Loki jakiś taki inny jak nie on. Brakowało mi tez humoru w tej częsci. Najslabsza z serii

Zakończenie serii Kłamcy zostawiło mnie z mieszanymi uczuciami. Jakoś to wszystko chaotyczne, niektóre wątki zostawiają niedosyt, rozpoczęte a pózniej zapomniane. Postacie stały się trochę nijakie m.in. Gabriel, Eros, Jenny. Nawet Loki jakiś taki inny jak nie on. Brakowało mi tez humoru w tej częsci. Najslabsza z serii