Książka niesamowicie przystępna w swoim początkowym etapie, lecz z przykrością muszę stwierdzić, że w miarę zagłębiania się w te lekturę staje się nużąca. Wiele rozdziałów jest połączona ze sobą symbolicznie a całość fabuły „spina” fakt ze idzi blas się starzeje. W prozie poszukuje bardziej wyrazistych profili postaci. Na pocieszenie mogę dodać ze warto jest przeczytać rozdział/nowele „małżeństwo z zemsty. Prawdziwy majstersztyk na tle całej powieści

Książka niesamowicie przystępna w swoim początkowym etapie, lecz z przykrością muszę stwierdzić, że w miarę zagłębiania się w te lekturę staje się nużąca. Wiele rozdziałów jest połączona ze sobą symbolicznie a całość fabuły „spina” fakt ze idzi blas się starzeje. W prozie poszukuje bardziej wyrazistych profili postaci. Na pocieszenie mogę dodać ze warto jest przeczytać...

Niedocenione w naszym kraju arcydzieło. Losy hiszpańskiego picaro. Realizm, przygoda, dojrzewanie bohatera. A wszystko okraszone humorem. Powieść plaszcza i szpady. Jeśli lubisz Muszkieterów, to książka dla Ciebie!

Niedocenione w naszym kraju arcydzieło. Losy hiszpańskiego picaro. Realizm, przygoda, dojrzewanie bohatera. A wszystko okraszone humorem. Powieść plaszcza i szpady. Jeśli lubisz Muszkieterów, to książka dla Ciebie!

Dla fanów powieści łotrzykowskiej. A jeśli ktoś podziela na dodatek niechęć autora do kleru, łapiduchów i komediantów, to musi przeczytać koniecznie.

Dla fanów powieści łotrzykowskiej. A jeśli ktoś podziela na dodatek niechęć autora do kleru, łapiduchów i komediantów, to musi przeczytać koniecznie.

Życie Idziego Blasa można podsumować trzema przysłowiami : fortuna kołem się toczy, łaska pańska na pstrym koniu jeździ i bardziej optymistyczne - post nubila Phoebus - po burzy słońce. Jego przygody to wzloty i upadki, nieomal na każdym kroku spotyka się z obłudą, chciwością i oszustwem, niewdzięcznością możnych, jak i zwykłych ludzi ale także z przyjaźnią, sprytem i niekonwencjonalnymi metodami.
Główny bohater jest świadkiem stosunków społecznych i obyczajów dworskich w epoce regencji Filipa II Burbona Orleańskiego we Francji z przelomu XVII i XVIII wieku, choć tematyka jest hiszpańska.
Fabuła powieści oparta jest na komiźmie opisywanych przeżyć bohaterów a także na miejscu akcji i jej otoczeniu. Autor szczególnie podkreśla erotyczne przeżycia Idziego i tych, którzy mu się chętnie zwierzają. Jednak występujący postaci są zbyt mało wyraziści psychologicznie, zbyt mało w nich głębi.
Idzi Blas to syn ochmistrzyni i koniuszego. Jego młodzieńcze lata nacechowane są sytuacjami, które nie przyniosly mu chluby, ale z biegiem lat nabywa doświadczenia. Nadskakiwanie książętom i hrabiom - to prosty i niezawodny sposób do honorów i bogactw. W czasie służby u pierwszego ministra i króla, staje się człowiekiem majętnym z papierami szlacheckimi. Jego życie nabiera wartości, spotyka prawdziwą miłość i zażywa szczęśliwości.
Powieść zabawna i dowcipna, pisana przystępnym acz archaicznym jężykiem. Jedne historie wywołują uśmiech, inne zadumę i refleksję.

Życie Idziego Blasa można podsumować trzema przysłowiami : fortuna kołem się toczy, łaska pańska na pstrym koniu jeździ i bardziej optymistyczne - post nubila Phoebus - po burzy słońce. Jego przygody to wzloty i upadki, nieomal na każdym kroku spotyka się z obłudą, chciwością i oszustwem, niewdzięcznością możnych, jak i zwykłych ludzi ale także z przyjaźnią, sprytem i...

Barwnie opisane przygody młodego Idziego Blasa. Wartka akcja, liczne dialogi, starodawny, lecz przystępny język. Książka raczej lekka, pisana z humorem, ale ciekawa i pouczająca. Polecam.

Barwnie opisane przygody młodego Idziego Blasa. Wartka akcja, liczne dialogi, starodawny, lecz przystępny język. Książka raczej lekka, pisana z humorem, ale ciekawa i pouczająca. Polecam.

Dość typowa powieść łotrzykowska z elementami powieści szkatułkowej. Konstrukcyjnie nie dorównuje Lesage Potockiemu, dowcipem pozostaje zaś w tyle za Rabelais'm czy Costerem, niemniej "Przypadki" czyta się wartko i przyjemnie. Atutem są bez wątpienia wierne opisy dawnych obyczajów, pozwalające bez większego zdziwienia stwierdzić, iż człowiek zawsze był świnią. Trzeba oczywiście przymknąć oko na pewne uproszczenia fabularne w rodzaju powtarzających się przypadkowych spotkań kilku osób na terenie całej Hiszpanii czy schematyczności przygód miłosnych, przebiegających wedle tego samego scenariusza. Z drugiej strony, czyż nasze perypetie miłosne, a w szczególności wieńczące je ruchy, są mniej schematyczne?

Dość typowa powieść łotrzykowska z elementami powieści szkatułkowej. Konstrukcyjnie nie dorównuje Lesage Potockiemu, dowcipem pozostaje zaś w tyle za Rabelais'm czy Costerem, niemniej "Przypadki" czyta się wartko i przyjemnie. Atutem są bez wątpienia wierne opisy dawnych obyczajów, pozwalające bez większego zdziwienia stwierdzić, iż człowiek zawsze był świnią. Trzeba...