Druga szansa

Taka...do płakania 😊 i to takiego oczyszczającego. Szczególnie pierwsza połowa. Bo przyznam, że dla mnie końcówka już tak przesłodzona, że grozi hipoglikemią reaktywną 😉 Niemniej czytajcie, bo historia fajnie poukładana 😀

Taka...do płakania 😊 i to takiego oczyszczającego. Szczególnie pierwsza połowa. Bo przyznam, że dla mnie końcówka już tak przesłodzona, że grozi hipoglikemią reaktywną 😉 Niemniej czytajcie, bo historia fajnie poukładana 😀

Jeśli to miał być kryminał, to słabiutki i nieudolnie napisany.
Fabuła mocno przerysowana, oderwana od rzeczywistości.
W książce aż roi się od absurdalnych sytuacji. A stado krów w prezencie gwiazdkowym, to już szczyt absurdu.
Akcja z porwaniem nieprawdopodobna, wręcz śmieszna.
Niedoskonałość i absurdy – to wizytówka tej książki.
Nie polecam!

Jeśli to miał być kryminał, to słabiutki i nieudolnie napisany.
Fabuła mocno przerysowana, oderwana od rzeczywistości.
W książce aż roi się od absurdalnych sytuacji. A stado krów w prezencie gwiazdkowym, to już szczyt absurdu.
Akcja z porwaniem nieprawdopodobna, wręcz śmieszna.
Niedoskonałość i absurdy – to wizytówka tej książki.
Nie polecam!

Osobiście bardzo mi się podobała fabuła, wyciągnęła ze mnie łzy, śmiech, ale też w niektórych momentach zastanawiałam się co jest grane w prawdziwym życiu tak się nie dzieje, ale ta książka nie jest na faktach, ma prawo być taka fikcja. Nie mogłam się od niej oderwać by sprawdzić co będzie na końcu i zaskoczona obrazem Diablo.

Osobiście bardzo mi się podobała fabuła, wyciągnęła ze mnie łzy, śmiech, ale też w niektórych momentach zastanawiałam się co jest grane w prawdziwym życiu tak się nie dzieje, ale ta książka nie jest na faktach, ma prawo być taka fikcja. Nie mogłam się od niej oderwać by sprawdzić co będzie na końcu i zaskoczona obrazem Diablo.

Druga szansa opowiada o Laurze, prawniczce w żałobie, która dodatkowo jest w ciąży. Poznajemy bohaterkę w chwili gdy się budzi w obcym miejscu i nagle orientuje się że jest porwana. Historia opowiedziana jest z dwóch perspektyw Laury i Marcina. Zacznijmy od tej pierwszej... Cóż zalicza się di grona niezwykle irytujących bohaterów. Samo przedstawienie całej akcji z porwaniem momentami irracjonalna i śmieszne. Porywacze zaopatrują w jedzenie, łóżeczko... Sama Laura niekoniecznie jest przerażona - pyskuje porywaczom odnosi się z nonszalancją. Autorka kreuje ją na kruchą i lichą osóbkę a tu prosze co za bunt.. Nie wiem może to wpływ hormonów ciążowych... Cała ta sytuacja jest mocno przesadzona. Następnie Marcin... Sytuacja z jego śmiercią dość szybko się wyjaśnia dalej mamy walkę o uratowanie królewny... Akcja jak z filmu amerykańskiego klasy d, naprawdę liche dialogi. Ale 4 gwiazdki bo nie uważam że czas z książka był zmarnowany. Niektóre momenty były wzruszające niemniej jednak nie podnoszą oceny wyżej

Druga szansa opowiada o Laurze, prawniczce w żałobie, która dodatkowo jest w ciąży. Poznajemy bohaterkę w chwili gdy się budzi w obcym miejscu i nagle orientuje się że jest porwana. Historia opowiedziana jest z dwóch perspektyw Laury i Marcina. Zacznijmy od tej pierwszej... Cóż zalicza się di grona niezwykle irytujących bohaterów. Samo przedstawienie całej akcji z porwaniem...

Laura Manecka to typowa szczęśliwa kobieta – zawodowo jest wziętą prawniczką, a prywatnie żoną szaleńczo zakochanego w niej Marcina. Ich życie niemalże przypomina bajkę, w której każdy z nas chciałby grać pierwszoplanową rolę. Bajkę, którą przerywa nagła, tragiczna śmierć Marcina.
Pewnego dnia Laura budzi się w ciasnej celi. Jest związana, nie za bardzo pamięta, co się stało. Porywacze żądają od niej niemożliwego – chcą, by powiedziała, gdzie znajduje się jej zmarły mąż… Laura jest coraz bardziej zdezorientowana, gdyż nie wierzy w to, że jej mąż posunął się do tak ohydnej mistyfikacji… okazuje się, że kobieta wcale nie wie wszystkiego i może okazać się, że jej mąż to mężczyzna, którego wcale nie znała, a mężczyzna z jej przeszłych opowiadań może wcale nie istnieć…
Książka, którą naprawdę dobrze się czyta. Przemyślana fabuła, która jest opleciona dobrą akcją. Taką, którą rzadko spotykam w książkach. Pouczająca, interesująca powieść o tym, że czasami warto dać drugą szansę – mimo, pomimo i wbrew. Przeczytajcie – nie zawiedziecie się. Plusem tej książki na pewno jest to, że jest jednotomówką. Szokująco się zaczyna i miło się kończy, dlatego zżyjecie się z bohaterami tego czytadełka.

Laura Manecka to typowa szczęśliwa kobieta – zawodowo jest wziętą prawniczką, a prywatnie żoną szaleńczo zakochanego w niej Marcina. Ich życie niemalże przypomina bajkę, w której każdy z nas chciałby grać pierwszoplanową rolę. Bajkę, którą przerywa nagła, tragiczna śmierć Marcina.
Pewnego dnia Laura budzi się w ciasnej celi. Jest związana, nie za bardzo pamięta, co się...

Książka bardzo mi się podobała. Ciężko było ją odłożyć na chwilkę..

Książka bardzo mi się podobała. Ciężko było ją odłożyć na chwilkę..

Ojj ... dobra. Nic więcej nic mniej. 6/10
W sumie to sama nie wiem jak ocenić tą książkę.
Fabuła niby fajna ... ale jakaś taka mdła.
Szału nie ma.

Ojj ... dobra. Nic więcej nic mniej. 6/10
W sumie to sama nie wiem jak ocenić tą książkę.
Fabuła niby fajna ... ale jakaś taka mdła.
Szału nie ma.

W powieści poznajemy Laurę, młodą prawniczkę, która w tragicznych okolicznościach traci męża... ale czy, aby na pewno? 🤔 Pewnego dnia kobieta zostaje porwana, nie wie, gdzie jest i co się z nią stało, a jej porywacze chcą tylko jednego... wiedzieć, gdzie jest Marcin. Czy to możliwe, że jej mąż żyje, a jego śmierć to jedno wielkie kłamstwo? Kim tak naprawdę jest Marcin i czego chcą od niego bandyci? 😕

Hm hm hm... co by tu napisać? Powiem tak, niby książka fajna, ciekawa i miło przy niej spędziłam czas, ale szału nie ma 😕 Wydaje mi się, że fabuła była nieco przekoloryzowana. Ogromna miłość, której nie jest w stanie zniszczyć nawet śmierć... wielkie bogactwo, które łączy się z nieprawdopodobną hojnością... i ci, którzy choć przesiąknięci złem, okazywali się jednak poniekąd dobrymi ludźmi... trochę to do mnie nie przemawia, jednak muszę przyznać, że w trakcie czytania nie odczuwałam tego, niestety po krótkiej analizie już po lekturze, doszłam do takiego wniosku 😀

To, co mnie zastanowiło i zdziwiło, to dwie sprawy... po pierwsze, czy w sytuacji zagrożenia, gdy pilnie potrzebuje się pomocy, to zamiast dzwonić na 112 dzwoni się do teściowej, żeby ona wezwała pomoc? Trochę dziwne, ale ok. Druga kwestia, od kiedy w Polsce istnieje coś takiego, jak policja stanowa? To znaczy, nie wiem, może mistrzem geografii nie jestem, ale z tego co uczyli mnie w szkole, to w naszym kraju są województwa, a nie stany... ja rozumiem, że jesteśmy postępowi, a na świecie rozprzestrzenia się amerykanizacja, ale no bez przesady, co? Jeśli się mylę, to niech mnie ktoś uświadomi, a przeproszę za moją ignorancję 😂

Krótko mówiąc, nie polecam i nie zniechęcam, bo książka sama w sobie zła nie była, ale dosyć szybko o niej zapomniałam 😊

W powieści poznajemy Laurę, młodą prawniczkę, która w tragicznych okolicznościach traci męża... ale czy, aby na pewno? 🤔 Pewnego dnia kobieta zostaje porwana, nie wie, gdzie jest i co się z nią stało, a jej porywacze chcą tylko jednego... wiedzieć, gdzie jest Marcin. Czy to możliwe, że jej mąż żyje, a jego śmierć to jedno wielkie kłamstwo? Kim tak naprawdę jest Marcin i...

Pomysł dobry, ale wyknanie nie wyszło. Ilość absurdów przeraża.

Pomysł dobry, ale wyknanie nie wyszło. Ilość absurdów przeraża.

Taka teraźniejszość przeplatana wspomnieniami z przeszłości, nic szczególnego i wciągającego. Brak większych emocji, właściwie to przez cały czas wiało nudą.

Taka teraźniejszość przeplatana wspomnieniami z przeszłości, nic szczególnego i wciągającego. Brak większych emocji, właściwie to przez cały czas wiało nudą.