Ciąg dalszy dziennika stażysty, rezydenta i w końcu młodszego lekarza, tym razem jednak ekscentryczny autor serwuje nam szpitalne opowieści na przełomie świątecznych dni w okresie jego siedmiu lat pracy na oddziale ginekologiczno-położniczym.
Mam wrażenie, że autor na fali poprzedniego sukcesu książki „Będzie bolało” napisał „Świąteczny dyżur”. Nie jest to wybitnych lotów książka, raczej takie zapchaj-czas czytadełko, mnie nie przekonała.

Ciąg dalszy dziennika stażysty, rezydenta i w końcu młodszego lekarza, tym razem jednak ekscentryczny autor serwuje nam szpitalne opowieści na przełomie świątecznych dni w okresie jego siedmiu lat pracy na oddziale ginekologiczno-położniczym.
Mam wrażenie, że autor na fali poprzedniego sukcesu książki „Będzie bolało” napisał „Świąteczny dyżur”. Nie jest to wybitnych lotów...

Krótka lektura o pracy lekarzy podczas świątecznych dyżurów z dużą dozą humoru.Lekka miła i przyjemna

Krótka lektura o pracy lekarzy podczas świątecznych dyżurów z dużą dozą humoru.Lekka miła i przyjemna

Trochę mnie zawiodła ta książka.

Trochę mnie zawiodła ta książka.

Lubię gościa, jest bardzo zabawny. Zbiór anegdot z dyżurów świątecznych. Zwykle zabawne czasem przeplatane poważniejszymi. Słuchałam na Storytel

Lubię gościa, jest bardzo zabawny. Zbiór anegdot z dyżurów świątecznych. Zwykle zabawne czasem przeplatane poważniejszymi. Słuchałam na Storytel

I to jest właśnie wspaniale napisana książka w stylu Adama. Arcyciekawe przypadki, niereformowani pacjenci, złośliwy zarząd szpitala. To wszystko jest standardem w każdym szpitalu na świcie, oddział ginekologiczny nigdy nie śpi, a tym bardziej w dni świąteczne, kiedy to ilość pracowników jest w ograniczonej ilości.

I to jest właśnie wspaniale napisana książka w stylu Adama. Arcyciekawe przypadki, niereformowani pacjenci, złośliwy zarząd szpitala. To wszystko jest standardem w każdym szpitalu na świcie, oddział ginekologiczny nigdy nie śpi, a tym bardziej w dni świąteczne, kiedy to ilość pracowników jest w ograniczonej ilości.

[Audiobook]

Zachęcona "Będzie bolało" , która umilała mi czas i poprawiała humor w pracy sięgnąłem po kolejną część. Cóż, jak dla mnie pierwsza część była lepsza, zabawniejsza i ciekawsza, ale tu też znajdzie się parę zabawnych fragmentów.

[Audiobook]

Zachęcona "Będzie bolało" , która umilała mi czas i poprawiała humor w pracy sięgnąłem po kolejną część. Cóż, jak dla mnie pierwsza część była lepsza, zabawniejsza i ciekawsza, ale tu też znajdzie się parę zabawnych fragmentów.

Książka ta jest w przeważającej części zabawna, a momentami bardzo smutna. Czytając o dziwacznych przypadkach, które zdarzyły się autorowi w szpitalach, w których pracował, można wyzbyć się resztki wiary w człowieczeństwo, ale też nieraz wybuchnąć szczerym śmiechem.

Dzięki lekkiemu stylowi i ciętemu dowcipowi Adama Kaya "Świąteczny dyżur" czyta się bardzo szybko i przyjemnie. Zdecydowanie polecam.

Książka ta jest w przeważającej części zabawna, a momentami bardzo smutna. Czytając o dziwacznych przypadkach, które zdarzyły się autorowi w szpitalach, w których pracował, można wyzbyć się resztki wiary w człowieczeństwo, ale też nieraz wybuchnąć szczerym śmiechem.

Dzięki lekkiemu stylowi i ciętemu dowcipowi Adama Kaya "Świąteczny dyżur" czyta się bardzo szybko i...

Książka jest kontynuacją I-ej części (Będzie bolało). Niestety, ale są tam powtórzenia z pierwszej części. Mimo wszystko również przy tej części można się pośmiać i dowiedzieć kilku ciekawych kwestii. Ogólnie - polecam książkę.

Książka jest kontynuacją I-ej części (Będzie bolało). Niestety, ale są tam powtórzenia z pierwszej części. Mimo wszystko również przy tej części można się pośmiać i dowiedzieć kilku ciekawych kwestii. Ogólnie - polecam książkę.

Czyta sie bardzo szybko, ale trzeba spełnić jeden warunek - nie być tuż po porodzie ;)
Lekarz piszacy ten pamietnik to ginekolog. Niefortunnie wziełam ta ksiażke do reki dwa miesiace po bardzo cieżkich przejsciach na porodówce. Historie tu przedstawione da sie podzielić na trzy kategorie: zabawne, pół żartem, pół serio oraz zupełnie poważne. W zwiazku z emocjami i szalejacymi hormonami nawet te pierwsze mnie zupełnie rozbrajały. Już nie wspomne o tych smutnych, nieszczesliwie zakonczonych, czy o przemysleniach na temat ludzkiej egzystencji. Każdy rozdział kończyłam płaczem. To tak dla osób, które być może uważały, że jest to lektura zupełnie lekka. No nie do końca, i niech o tym swiadczy mój przypadek ;) Zreszta tematy wcale nie sa takie proste. Autor opisuje wiele tragedii, obok ludzkiej głupoty i problemów na własne życzenie sa też poważne medyczne komplikacje. W zwiazku z powyższym wiele tych historii przeżywałam bardzo osobiscie, bo dotycza tylko kobiet i tylko przy sprowadzaniu dziecka na swiat. Jesli chodzi o absurdy ochrony zdrowia - mam lekarzy w bliskiej rodzinie i daje głowe, że nawet to, w co wierzyc sie nie chce, to absolutna prawda. Nie wiem czy pociesza mnie bardziej czy martwi, że Wielka Brytania też cierpi na problemy takie jak w Polsce, o czym wiem z pierwszej reki.
Na pocieszenie na koniec - po kolejnych dwóch miesiacach wróciłam do lektury i doczytałam ja spokojnie, zupełnie zdystansowana ;) Jakże wiele zależy od sytuacji, w której człowiek sie znajduje! No i udało sie zaliczyć wyzwanie ksiażkowe, choć nowy członek rodziny mocno absorbuje ;)
PS: Nie działa mi połowa polskich liter na klawiaturze...

Czyta sie bardzo szybko, ale trzeba spełnić jeden warunek - nie być tuż po porodzie ;)
Lekarz piszacy ten pamietnik to ginekolog. Niefortunnie wziełam ta ksiażke do reki dwa miesiace po bardzo cieżkich przejsciach na porodówce. Historie tu przedstawione da sie podzielić na trzy kategorie: zabawne, pół żartem, pół serio oraz zupełnie poważne. W zwiazku z emocjami i...

„Technologia ewoluuje, ale pacjencji się nie zmieniają”.

Historie z szpitala w czasie świątecznych dyżurów autora. Adam Kay, kiedy był lekarzem, spędził każde Boże Narodzenie w pracy.

Z charakterystycznym dla siebie humorem, dystansem, ironią i dużą dawką sarkazmu, dzieli się z czytelnikiem przeróżnymi historiami z tego okresu.

Choć w większości są one zabawne i rozśmieszają czytelnika, to nie zabrakło także trudnych przypadków, wzruszających i smutnych momentów. Bo nie oszukujmy się, nie każdy lubi ten świąteczny czas, a pewnych życiowych i szpitalnych sytuacji nie da się zaplanować.

Bardzo lubię styl Adama Kaya i z przyjemnością sięgnę po kolejne jego książki.
A historia pacjentki, która postanowiła użyć masła orzechowego jako lubrykantu, na zawsze pozostanie w mojej pamięci. ;)

„Technologia ewoluuje, ale pacjencji się nie zmieniają”.

Historie z szpitala w czasie świątecznych dyżurów autora. Adam Kay, kiedy był lekarzem, spędził każde Boże Narodzenie w pracy.

Z charakterystycznym dla siebie humorem, dystansem, ironią i dużą dawką sarkazmu, dzieli się z czytelnikiem przeróżnymi historiami z tego okresu.

Choć w większości są one zabawne i...