rozwińzwiń

Eutyfron; Obrona Sokratesa; Kriton

Okładka książki Eutyfron; Obrona Sokratesa; Kriton Platon
Okładka książki Eutyfron; Obrona Sokratesa; Kriton
Platon Wydawnictwo: Vis-á-Vis/Etiuda Seria: Seria z Kalliope czyli od Platona do Nietzschego filozofia, etyka
144 str. 2 godz. 24 min.
Kategoria:
filozofia, etyka
Seria:
Seria z Kalliope czyli od Platona do Nietzschego
Tytuł oryginału:
Εὐθύφρων. Ἀπολογία Σωκράτους. Κρίτων
Wydawnictwo:
Vis-á-Vis/Etiuda
Data wydania:
2019-09-20
Data 1. wyd. pol.:
2019-09-20
Liczba stron:
144
Czas czytania
2 godz. 24 min.
Język:
polski
ISBN:
9788379982349
Tłumacz:
Władysław Witwicki
Średnia ocen

7,5 7,5 / 10

Oceń książkę
i
Dodaj do biblioteczki

Porównaj ceny

i
Porównywarka z zawsze aktualnymi cenami
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Ładowanie Szukamy ofert...

Patronaty LC

Książki autora

Mogą Cię zainteresować

Oceny

Średnia ocen
7,5 / 10
4 ocen
Twoja ocena
0 / 10

OPINIE i DYSKUSJE

Sortuj:
avatar
349
334

Na półkach:

Ciężko coś napisać opinię, każdy zna lub powinien znać postać Platona i Sokratesa. Pierwszy opisuje jak Sokrates zostaje oskarżony i wytoczono przeciw niemu proces.
Mowy piękne, lecz wyrok jest niekorzystny.

Ciężko coś napisać opinię, każdy zna lub powinien znać postać Platona i Sokratesa. Pierwszy opisuje jak Sokrates zostaje oskarżony i wytoczono przeciw niemu proces.
Mowy piękne, lecz wyrok jest niekorzystny.

Pokaż mimo to

avatar
195
180

Na półkach:

Teksty są poniekąd zgodą na potwarze wyprowadzane przez Nietzschego czy Arystofanesa:

- „Eutyfron” – udowodnienie przeciwnikowi głupoty, nie dochodząc jednak do niczego. W którejś chwili mącenie mu w głowie jak w „Chmurach”. Można też by zawartość podciągnąć pod urąganie politeizmowi (kiepskiej jakości).

- „Obrona” i „Kriton” – Sokrates, wiecznie hołdujący rozumowi, pozwala się zwieść dumie, pozwala też, by dobroduszność zwiodła go ku naiwności. Nauczyciel w obliczu śmierci okazuje się odchodzić od własnych nauczań. Tutaj też można chwycić się za temat ducha bożego (daimonion),który rzekomo odradzał błędności filozofowi. Teraz już jasno widzimy, iż jest też w stanie podpowiadać mu ŹLE, albowiem jest to ON SAM. Sokrates najpierw wybiera prawdę, a potem kieruje rozmowę w jej kierunku.

Ocenię zwracając spojrzenie nie na nauki, a na klamerkę zacieśniającą ciekawą historię.

Teksty są poniekąd zgodą na potwarze wyprowadzane przez Nietzschego czy Arystofanesa:

- „Eutyfron” – udowodnienie przeciwnikowi głupoty, nie dochodząc jednak do niczego. W którejś chwili mącenie mu w głowie jak w „Chmurach”. Można też by zawartość podciągnąć pod urąganie politeizmowi (kiepskiej jakości).

- „Obrona” i „Kriton” – Sokrates, wiecznie hołdujący rozumowi,...

więcej Pokaż mimo to

avatar
27
18

Na półkach: ,

Klasyka.

Klasyka.

Pokaż mimo to

avatar
39
9

Na półkach:

Można powiedzieć- uczta dla umysłu. Pozwala spojrzeć na całą sytuacje jako na człowieka ,człowieka emocjonalnego z krwi i kości a nie tylko jak na coś co kiedyś po prostu miało miejsce. Czytelnik może poznać punkt widzenia Sokratesa i zaobserwować jego psychikę oraz jak zmieniają się jego wypowiedzi pod wpływem zapadniętego wyroku.

Można powiedzieć- uczta dla umysłu. Pozwala spojrzeć na całą sytuacje jako na człowieka ,człowieka emocjonalnego z krwi i kości a nie tylko jak na coś co kiedyś po prostu miało miejsce. Czytelnik może poznać punkt widzenia Sokratesa i zaobserwować jego psychikę oraz jak zmieniają się jego wypowiedzi pod wpływem zapadniętego wyroku.

Pokaż mimo to

avatar
81
68

Na półkach:

Ciężko oceniać dzieło sprzed prawie 2.5 tysiąca lat. Książkę, która przetrwała tyle czasu w obiegu. Stało się tak nie bez powodu. Platon łączy poruszanie ważnych kwestii ze swoją niemałą zdolnością literacką. Kwestie poruszane są nadal aktualne i nadal nierozwiązane. Chciałbym, żeby osoby w moim otoczeniu poznały te treści. Żeby zastanowiły się nad tym co Sokrates obnaża u Eutyfrona. Nad tym jak zawodzi system prawny. I wreszcie nad tym dlaczego bohater wybiera truciznę zamiast ucieczki.
Największą zaletą jest niewątpliwie pokazanie postaci Sokratesa i rozważania filozoficzne zaprezentowane w książce.
Sokrates jest bardzo ludzki. Sam sobie zaprzecza, racjonalizuje swoje wybory, podaje szlachetne pobudki w miejsce tych prawdziwych bardziej wstydliwych. Jest dumy, miejscami arogancki, ale jednocześnie zależy mu na prostocie, ceni ludzi młodych i otwartych i sam przyznaje, że nic nie wie.
Oczywiście nie wiadomo jak wiele z tego miało naprawdę miejsce. Bertrand Russel sugeruje, że największe prawdopodobieństwo , lub największy odsetek prawdy zawarty jest w samej obronie. Niezależnie od tego warto książkę przeczytać.
Sama forma rozważań filozofii w postaci dialogów też mi bardzo odpowiada. Na pewno wrócę jeszcze do Platona. Może znajdę inne podobne książki.
Wreszcie dla mnie dodatkowym plusem jest tłumaczenie
Władysława Witwickiego. Zrobił to odważnie, bo dodał pewne elementy z mowy potocznej naszego języka, tak, żeby oddać charakter dialogów. Wzbogacenie oryginalnego tekstu o opracowanie, też było bardzo przydatne. Pozwoliło mi ponownie pochylić się nad pewnymi kwestiami, lepiej je zrozumieć, pomyśleć o innych ich aspektach.

Ciężko oceniać dzieło sprzed prawie 2.5 tysiąca lat. Książkę, która przetrwała tyle czasu w obiegu. Stało się tak nie bez powodu. Platon łączy poruszanie ważnych kwestii ze swoją niemałą zdolnością literacką. Kwestie poruszane są nadal aktualne i nadal nierozwiązane. Chciałbym, żeby osoby w moim otoczeniu poznały te treści. Żeby zastanowiły się nad tym co Sokrates obnaża u...

więcej Pokaż mimo to

avatar
227
79

Na półkach:

Czytałem darmowe wersje z wolnelektury.pl, polecam! Mi bardzo imponuje wysoki poziom literacki pomimo tego że dzieła te mówią przede wszystkim o filozofii.

Czytałem darmowe wersje z wolnelektury.pl, polecam! Mi bardzo imponuje wysoki poziom literacki pomimo tego że dzieła te mówią przede wszystkim o filozofii.

Pokaż mimo to

avatar
3
2

Na półkach:

Niezwykle ciekawe jest porównanie argumentacji Sokratesa w "Obronie..." i w "Kritonie" - bo wychodzi na to, że Sokrates... sam sobie przeczy (!). Fascynująca lektura!

Niezwykle ciekawe jest porównanie argumentacji Sokratesa w "Obronie..." i w "Kritonie" - bo wychodzi na to, że Sokrates... sam sobie przeczy (!). Fascynująca lektura!

Pokaż mimo to

avatar
65
63

Na półkach:

Wspaniała uczta dla każdego wymagającego Czytelnika! Warto sięgać do klasyki żeby odetchnąć wspaniałym stylem i na nowo podjąć refleksję nad sprawami najwazniejszymi. Z ogromną przyjemnością przeczytałam tą książkę bez przymusu ze strony systemu edukacyjnego. Uczta!

Wspaniała uczta dla każdego wymagającego Czytelnika! Warto sięgać do klasyki żeby odetchnąć wspaniałym stylem i na nowo podjąć refleksję nad sprawami najwazniejszymi. Z ogromną przyjemnością przeczytałam tą książkę bez przymusu ze strony systemu edukacyjnego. Uczta!

Pokaż mimo to

avatar
451
443

Na półkach:

Moja opinia dotyczy wyłącznie Kritona, nie mniej również posiadam wydanie z objaśnieniami tego samego tłumacza, który podjął się przekładu Obrony Sokratesa. Muszę się męczyć z jego opinią jeszcze w Uczcie i nie wiem, jak temu podołam. Tym razem Sokratesowi dostało się za to, że nie podjął się ucieczki po przegranym procesie. Autor nie mógł zrozumieć decyzji o poddaniu się wyrokowi, upatrywał w tym słabości. Bardziej te objaśnienia skupiają się na negowaniu filozofa zamiast na meritum rzeczy. Jest to przykre, ponieważ ja rozumiem Greka - nie jest to tyle samobójstwo, ile pokazanie, że ci, którzy wydali wyrok, zostaną osądzeni przez przyszłe pokolenia i tak się stało. Wydaje mi się, że kolekcja Hachette, której wydanie książki posiadam, poprosiła o tłumaczenie człowieka starszej daty i tu rozumiem obiekcje o nieratowanie przez Sokratesa swojego życia - ale nie można takich poglądów wygłaszać w Objaśnieniach, one nie na tym polegać powinny. Powinny wyjaśniać, co przekazał Platon w Dialogu, powinny się do nich odnieść; dalej powinno być napisane, że jest przekazana metoda, jaką się posługiwał Sokrates i którą w rozmowie z Kritonem widać jak na dłoni, a nie zawierać prywatną opinię.

Moja opinia dotyczy wyłącznie Kritona, nie mniej również posiadam wydanie z objaśnieniami tego samego tłumacza, który podjął się przekładu Obrony Sokratesa. Muszę się męczyć z jego opinią jeszcze w Uczcie i nie wiem, jak temu podołam. Tym razem Sokratesowi dostało się za to, że nie podjął się ucieczki po przegranym procesie. Autor nie mógł zrozumieć decyzji o poddaniu się...

więcej Pokaż mimo to

avatar
1933
1117

Na półkach: ,

Książkę tworzą trzy dialogi, układające się w ciąg historii oskarżenia i skazania Sokratesa na karę śmierci. Pierwszy z dialogów, "Eutyfron", rozgrywa się w czasie oczekiwania filozofa na rozprawę sądową - gdy jeszcze pewien jest, że wysunięte przeciwko niemu oskarżenie dla sędziów zostanie sprowadzone do rangi pomyłki, a nie poważnej dysputy. Całość tego dialogu Sokratesa z tytułowym bohaterem, rozwodzi się wokół próby zdefiniowania tego, co "zbożne" i bezbożne, próby określenia, czy właściwszym jest fanatyczna religijność i ślepe, bezmyślne posłuszeństwo wobec nakazów religijnych, czy też postępowanie, które ma na celu zarówno szacunek dla zasad, ale przede wszystkim dobro drugiego człowieka. To przede wszystkim krytyka bezmyślności w postępowaniu. Jak określił to tłumaczy dzieła Platona, Władysław Witwicki, Sokrates "chciałby, żeby przynajmniej kierujące tłumem jednostki były nie rzemieślnikami, ale filozofami, czyli rozumiały swój g\fach i życie do głębi, do istoty rzeczy. Walka godna zachodu, nie wygrana do dziś, a trzeba wierzyć, że i nie całkiem daremna" (s. 57).
"Obrona Sokratesa" to wystosowana przez filozofa odpowiedź na oskarżenie - obrona nieskuteczna, gdyż ostatecznie został on jednak skazany na śmierć. Czy był faktycznie winny jakichś straszliwych zbrodni, czy też oskarżenie było wyssane z palca przez jego wrogów? Wypowiedź myśliciela nie pozostawia wątpliwości, że zarzuty są zmyślone. Ten stroniący od polityki człowiek nagromadził w swoim życiu wielu wrogów, ponieważ był zadrą, która nieprzyjemnie drażniła chcących wygodnego, opływającego w bogactwa i bezmyślne rozkosze społeczeństwa ateńskiego. Jak sam to trafnie określił: "Nienawidzicie mnie, bo choć jestem głupi, sam to wiem najlepiej, bo wyście jeszcze głupsi ode mnie, a oprócz tego zarozumiali. Nie drażniłbym was, gdybym był do was podobny" (s. 136).
"Obrona Sokratesa" to obraz klęski jednostki wobec systemu, a zarazem obrona takich wartości, jak prawda, niezłomność, odwaga, prawość. Sokrates musiał zginąć, ale ta egzekucja zabiła tylko człowieka. Idee, które głosił, przetrwały, tym bardziej jeszcze przez tę niesprawiedliwą śmierć uwznioślone. "Jeśli sądzicie, że zabijając ludzi powstrzymacie kogoś od tego, żeby was nie ganił i nie łajał, że nie żyjecie jak się należy, to nie widzicie rzeczy, jak się należy. Bo pozbywać się tego w taki sposób, jak wy, to ani podobna, ani to pięknie; najłatwiej i najpiękniej nie gnębić drugich, ale samemu nad sobą pracować, żeby być możliwie jak najlepszym" (s. 127-128).
Ostatni z dialogów, "Kriton" zdaje się być już tylko epilogiem do tej historii. Ale raz jeszcze ukazuje niezłomność postawy Sokratesa, który nie chce skorzystać z możliwości ucieczki, wykupienia się od wyroku śmierci. Chociaż ma świadomość niedoskonałości instytucji i praw, przez które znalazł się w celi śmierci, chce przyjąć z pokorą i spokojem wydany nań wyrok. W końcu śmierć może przynieść jedynie albo wieczny sen, odpoczynek od zawiłości i problemów targających życiem, albo - przeniesienie bytu do świata, w którym już znajdują się pomarli herosi, a także przodkowie oraz ci z przyjaciół, którzy próg śmierci przekroczyli już wcześniej...

Te dialogi to z pewnością lektura obowiązkowa dla każdego, bo stanowi ona przecież jedno z podstawowych dzieł, kształtujących naszą kulturę. Niemniej jednak, dla współczesnego czytelnika to pozycja zdecydowanie ciężka w odbiorze. Bez uzupełnienia dodatkowymi przypisami lub objaśnieniami tłumacza, sam nagi tekst Platona może być wręcz nie do strawienia...

Książkę tworzą trzy dialogi, układające się w ciąg historii oskarżenia i skazania Sokratesa na karę śmierci. Pierwszy z dialogów, "Eutyfron", rozgrywa się w czasie oczekiwania filozofa na rozprawę sądową - gdy jeszcze pewien jest, że wysunięte przeciwko niemu oskarżenie dla sędziów zostanie sprowadzone do rangi pomyłki, a nie poważnej dysputy. Całość tego dialogu Sokratesa...

więcej Pokaż mimo to

Książka na półkach

  • Przeczytane
    169
  • Chcę przeczytać
    76
  • Posiadam
    48
  • Teraz czytam
    9
  • Filozofia
    3
  • Starożytność
    2
  • 2023
    2
  • Grecja/Rzym/Antyk
    1
  • Filozofia i etyka
    1
  • Literatura grecka
    1

Cytaty

Bądź pierwszy

Dodaj cytat z książki Eutyfron; Obrona Sokratesa; Kriton


Podobne książki

Przeczytaj także