Złoty Berlin

Niemiecki (w ramach listopadowego wyzwania) komiks będący adaptacją powieści Volkera Kutschera „ Śliska sprawa”, czytany równolegle z pierwowzorem literackim. Podobno w oparciu o powieść (czy raczej cykl powieści) powstał jeszcze powstał serial, jakoby najdroższy w historii niemieckiej telewizji.
No cóż – komiks ma swoje prawa. Dla mnie to jest jakby scenopis filmu. Autor musi wybrać główne wydarzenia opisane w książce, zachowując sens oryginalnych dialogów i ubrać je w kadry, tak aby za pomocą rysunku pokazać w nich to, co wiemy od narratora. I w tym zakresie Arne Jysch osiągnął sukces. Odchudził fabułę z nadmiaru wątków (chociaż jedna zmiana akcji była bardzo nieudana), zachowując najważniejsze wydarzenia i postacie. Niestety, przynajmniej jedna z nich dużo na tym straciła, albowiem w książce główna żeńska bohaterka prezentowała się znacznie lepiej niż na obrazkach ;). Kreska jest realistyczna, ale nie nadmiernie szczegółowa. Podobnie tło. Może brakuje trochę miejskich pejzaży, ale kompozycja poszczególnych kadrów jest bardzo dobra. Niektóre szwarccharaktery prezentują się całkiem miło, a więc rysownik uniknął bajkowo-infantylnych schematów – dobry-ładny, zły-brzydki. Wykazał też dużo troskę o szczegóły z epoki – gazety, samochody, mundury, broń, buty, stroje, w tym także osób występujących wyłącznie w tle.
Do tego, w miejsce modelunku walorowego (wiem, że to trudne przy rysunkach czarno-białych) dominuje technika lawowania poszczególnymi odcieniami szarości, co dało bardzo dobre efekty.
Natomiast mimo całego podobieństwa do filmu komiks (w każdym razie czarno-biały) przegrywa w nim w jednym zakresie – siły oddziaływania na czytelnika (i widza). Czytałem kilka rozdziałów książki i w mojej wyobraźni kształtował się obraz osób, rzeczy i miejsc. Następnie sięgałem po komiks by sprawdzić, czy ilustracje wykreują inny obraz w wyobraźni. I jednak w większości im się nie udało (inaczej niż w przypadku filmów). Minusem jest przekład (mimo, iż dotowany przez Instytut Goethego). Po pierwsze tłumaczka nie wiedziała chyba, że Allenstein w Prusach Wschodnich to Olsztyn, a po drugie dlaczego do bohatera wszyscy zwracają się w wołaczu, do tego jeszcze „Panie Racie”.
Ale ogólnie to porządna, solidna niemiecka produkcja, nie bez ambicji artystycznych.

Niemiecki (w ramach listopadowego wyzwania) komiks będący adaptacją powieści Volkera Kutschera „ Śliska sprawa”, czytany równolegle z pierwowzorem literackim. Podobno w oparciu o powieść (czy raczej cykl powieści) powstał jeszcze powstał serial, jakoby najdroższy w historii niemieckiej telewizji.
No cóż – komiks ma swoje prawa. Dla mnie to jest jakby scenopis filmu. Autor...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Tak, się składa (totalnie przypadkowo), że ostatnio mam sporo adaptacji komiksowych słynnych powieści. Tym razem przerobiona (dosyć mocno) została, świetnie przyjęta przez rynek, Śliska sprawa Volker'a Kutscher'a.

https://salomonik.eu/blog/przeczytane/2522-zloty-berlin-arne-jysch

Tak, się składa (totalnie przypadkowo), że ostatnio mam sporo adaptacji komiksowych słynnych powieści. Tym razem przerobiona (dosyć mocno) została, świetnie przyjęta przez rynek, Śliska sprawa Volker'a Kutscher'a.

https://salomonik.eu/blog/przeczytane/2522-zloty-berlin-arne-jysch

Pokaż mimo to

„Złoty Berlin” to pięknie ilustrowana opowieść, której akcja rozgrywa się pod koniec lat dwudziestych dwudziestego wieku. Już dawno nie miałem okazji przeczytać tak pięknego i klimatycznego komiksu. Jest to adaptacja powieści jednego najbardziej znanych autorów niemieckich kryminałów. Autor starannie przestudiował fotografie, literaturę oraz filmy powstałe w tamtych czasach (widać to na kartach komiksu, można też o tym przeczytać w wywiadzie zamieszczonym pod koniec książki). Czarno-białe ilustracje świetnie oddają mroczny klimat epoki (pojawiają się również pierwsze swastyki), idealnie też wpisują się w wątek kryminalny. Bohaterowie są bardzo ciekawi, zarówno pod względem psychologicznym, jak i w warstwie ich wizualnego, obrazkowego przedstawienia. Komiks będzie gratką dla miłośników kryminałów oraz dobrej, niebanalnej historii obrazkowej. Polecam.

„Złoty Berlin” to pięknie ilustrowana opowieść, której akcja rozgrywa się pod koniec lat dwudziestych dwudziestego wieku. Już dawno nie miałem okazji przeczytać tak pięknego i klimatycznego komiksu. Jest to adaptacja powieści jednego najbardziej znanych autorów niemieckich kryminałów. Autor starannie przestudiował fotografie, literaturę oraz filmy powstałe w tamtych czasach...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Pięknie narysowany, z ciekawymi twistami; rozwiązanie zagadki jednak wydaje się nie do końca spójne.

Pięknie narysowany, z ciekawymi twistami; rozwiązanie zagadki jednak wydaje się nie do końca spójne.

Pokaż mimo to

Świeże podejście do banalnej historii kryminalnej. Niewątpliwie rysunki są mocną stroną powieści i powodują, że łatwiej zrozumieć bohatera i pozwalają poczuć właściwy klimat lat 20-stych XX wieku w Berlinie.

Świeże podejście do banalnej historii kryminalnej. Niewątpliwie rysunki są mocną stroną powieści i powodują, że łatwiej zrozumieć bohatera i pozwalają poczuć właściwy klimat lat 20-stych XX wieku w Berlinie.

Pokaż mimo to

Ciekawy komiks, trochę krwawy z kontrowersyjnym głównym bohaterem. Co do kreski na początku wydawała mi się toporna i że się nie przyzwyczaję, ale w trakcie czytania, nie zwracałam na nią jakiejś większej uwagi.

Ciekawy komiks, trochę krwawy z kontrowersyjnym głównym bohaterem. Co do kreski na początku wydawała mi się toporna i że się nie przyzwyczaję, ale w trakcie czytania, nie zwracałam na nią jakiejś większej uwagi.

Pokaż mimo to

Na książkę Volkera Kutchera pt.: „Der nasse Fisch” czyli w polskim przekładzie „Mokra sprawa” zwróciłam uwagę już dość dawno, przy okazji pierwszej emisji (na pewnym płatnym kanale filmowym) serialu BABYLON BERLIN, który powstał na podstawie serii wyżej wspomnianego kryminału. Monumentalne przedsięwzięcie genialnie oddawało klimat Berlina lat 30-tych XX wieku i przy okazji okazało się najdroższą produkcją w historii niemieckiej kinematografii. Dbałość o detal, scenografię i niepowtarzalny klimat to wizytówka reżysera serialu – Toma Tykwera, którego ja najbardziej cenię za ekranizację „Pachnidła”, ale widz kojarzyć go może również z takich produkcji jak „Biegnij Lola, biegnij” czy „Atlasu chmur”. Gdy pojawiła się informacja o adaptacji powieści o Gereonie Rath’cie w formie komiksu, od razu uznałam, że chcę przeczytać „Złoty Berlin”, mimo, iż nigdy nie ciągnęło mnie do komiksów.

Oczywiście, z racji formy na jaką zdecydował się autor Arne Jysch, konieczne było ograniczenie licznych wątków powieści (i serialu). Historia komiksowa została zawężona do głównego motywu czyli poszukiwania pociągu ze złotem Sorokinów, któremu towarzyszyły oczywiście liczne morderstwa, gdyż skarb wart 80 milionów marek niemieckich był łakomym kąskiem dla wielu „prominentów” berlińskiego półświatka i nie tylko…

Mając w pamięci epickość serialu i niezapomniane wrażenia jakie na mnie zrobił, niestety podczas czytania komiksu dużo mi brakowało. Oczywiście, zdaję sobie sprawę z ograniczeń jakie wiążą się z możliwościami komiksu, jednak nic na to nie poradzę. Czytając, odświeżyłam sobie oczywiście historię komisarza Rath’a, ale chyba gdybym poznała tę historię po raz pierwszy z komiksu czułabym wielki niedosyt. Z drugiej strony, może ona obudzić w czytelniku chęć sięgnięcia po powieść lub serial.

Jeśli chodzi o samą formę graficzną, to rysunki bardzo przypadły mi do gustu. Arne Jysch zrezygnował z kolorowych ilustracji (mimo, że Volker Kutscher przy takich obstawał) i zdecydował się na grafikę w odcieniach szarości. Pod tym względem komiks całkowicie spełnił moje wymagania. Kreska jakiej używa Jysch jest bardzo realistyczna i dynamiczna. Chętnie obejrzę kontynuację „Złotego Berlina”, gdyż jest już planowana. „Problemem” w moim przypadku jest tylko fakt, iż ja lubię się „wczytać” w książkę, a komiks – czyli taką „udawaną książkę” – przeczytałam w jeden wieczór. Tak więc, historia minęła w mgnieniu oka. Miłośnikom komiksów przypadnie jednak do gustu – jestem tego pewna.

Na książkę Volkera Kutchera pt.: „Der nasse Fisch” czyli w polskim przekładzie „Mokra sprawa” zwróciłam uwagę już dość dawno, przy okazji pierwszej emisji (na pewnym płatnym kanale filmowym) serialu BABYLON BERLIN, który powstał na podstawie serii wyżej wspomnianego kryminału. Monumentalne przedsięwzięcie genialnie oddawało klimat Berlina lat 30-tych XX wieku i przy okazji...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Zawitałam do biblioteki w poszukiwaniu jakichś mang, ale żadnych tam nie było... Natomiast jeden komiks zwrócił moją uwagę na tyle, żebym zagłębiła się w historię zawartą na jego stroniczkach. Czy było warto?

Sam początek już dużo powiedział - masz znajomości, masz wszystko. Dzięki nim Gereon miał łatwiejsze życie i czego by nie wywinął, udało mu się wyślizgnąć. Nie każdy miał tyle szczęścia. Gereonowi dzięki wpływom ojca udało się przenieść do berlińskiej obyczajówki. Poznał on uroki Berlina, nowego partnera, a także wziął udział w policyjnej akcji, jednak nie zdawał sobie sprawy, jak duży wpływ będzie na niego miało pewne zagadkowe morderstwo.

Sam Gereon to osoba, która nie wzbudziła mojej sympatii. Już od samego początku można zauważyć, że przyjemności sobie nie odmawiał, był dość dobrym aktorem, a także uciekał się do najgorszych zagrywek, by zdobyć to, czego chciał - przykładowo intrygi czy bardzo bliskie zapoznanie się z płcią przeciwną. Typowy karierowicz i hipokryta. Nie zdziwiło mnie, że otrzymał to, na co zasłużył od pewnych zranionych osób, jednak musiał wyjść obronną ręką, w końcu znajomości potrafią dużo zdziałać.

Jego partner był podobny - brutalny i zapatrzony jedynie w swoje cele. Niby zachowywał się bardziej "troskliwie" względem swoich ludzi, ale każdy kto mu zalazł za skórę miał poważny problem.

Postacie damskie były tutaj raczej ukazane jako łóżkowe zabaweczki. Trochę się można było z nimi pobawić, a i przy okazji zdobyć informacje! Upieczone dwie pieczenie na jednym ogniu. Jedynie pewna szlachcianka się z tego schematu wyłamała.

Ogółem nie znalazłam tutaj żadnej postaci, z którą można się było zżyć. Każdy zdawał się tutaj patrzyć jedynie na własny interes i nie wykazywał żadnych oznak sympatii.

Ciekawym aspektem były tutaj wydarzenia historyczne, które faktycznie miały miejsce. Chodzi o zamieszki pierwszomajowe, które odbyły się w Berlinie w 1929 roku. Oczywiście były one przedstawione zza okien wieżowca policji, dopiero później poznawało się jakiś bilans ofiar. Nie brak również wspominek o samym prezydencie berlińskiej policji, którego niekoniecznie wszyscy popierali. To historyczne tło dla fikcyjnej historii.

Bardzo interesujący był również wywiad z grafikiem odpowiedzialnym za ten komiks. Miał on ciężkie zadanie - z 500 stron książki "Śliska sprawa" zrobić 200 stron komiksu "Złoty Berlin". To nie lada wyzwanie i niemal stworzenie historii od nowa, biorąc pod uwagę najważniejsze postacie i wydarzenia, które musiały się koniecznie na stroniczkach tego dzieła znaleźć. Bardzo mi się podobało, że grafik zrobił tak ogromny research i wczuł się w klimat. Musiał spędzić wiele czasu na narysowaniu tak realistycznych sylwetek bohaterów i tła. Budowle były niezwykłe.

Nawet sam tytuł - świetnie dopasowany i oddający treść komiksu. Nie jest on bezsensowny, żeby tylko jakoś nazwać ten twór, a przemyślany, po zapoznaniu się z tą historią.

To mój pierwszy czarno-biały komiks kryminalny. Nie był taki zły, choć w pamięci nie zostanie na długo. Może to przez irytujących bohaterów, może przez niektóre drobnostki, niewielkie potknięcia, które dla mnie miały jakieś znaczenie. Bardziej wolę "Blacksad", pomimo tego, że dostałam tam mniej stron w tej samej cenie, ale były kolorowe i przyjemne dla oka. Czytało się znośnie, więc bez większego entuzjazmu mogę polecić ten komiks.

"- W każdym razie ja się cieszę, że nie mamy do czynienia z polityką, a jedynie z przestępcami.
- Politycy... Przestępcy... Kto panu powiedział, że to nie to samo?"

Zawitałam do biblioteki w poszukiwaniu jakichś mang, ale żadnych tam nie było... Natomiast jeden komiks zwrócił moją uwagę na tyle, żebym zagłębiła się w historię zawartą na jego stroniczkach. Czy było warto?

Sam początek już dużo powiedział - masz znajomości, masz wszystko. Dzięki nim Gereon miał łatwiejsze życie i czego by nie wywinął, udało mu się wyślizgnąć. Nie każdy...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jedna historia z książki ŚLISKA SPRAWA a tyle inspiracji. Pomysł na komiks pojawił się dużo wcześniej niż serial Babylon Berlin. Jednak ten świat Berlina lat 20-tych jest tak pojemny, że serial i komiks opowiadają o dwóch różnych sprawach. Komiks koncentruje się na wątku kryminalnego śledztwa jakie prowadzi Gereon i jego pierwszych dni w Berlińskiej policji... warto przeczytać!

Jedna historia z książki ŚLISKA SPRAWA a tyle inspiracji. Pomysł na komiks pojawił się dużo wcześniej niż serial Babylon Berlin. Jednak ten świat Berlina lat 20-tych jest tak pojemny, że serial i komiks opowiadają o dwóch różnych sprawach. Komiks koncentruje się na wątku kryminalnego śledztwa jakie prowadzi Gereon i jego pierwszych dni w Berlińskiej policji... warto...

Pokaż mimo to

Prezentacja miasta Berlin w latach 20-stych XX wieku zrobione na najwyższym poziomie. Czułem się jakbym przeniósł się w czasie. Gorąco polecam.

Prezentacja miasta Berlin w latach 20-stych XX wieku zrobione na najwyższym poziomie. Czułem się jakbym przeniósł się w czasie. Gorąco polecam.

Pokaż mimo to