Tysiąc obsesji

Uwielbiam książki Pani Gabrysi, ta pozycja niestety mnie rozczarowała. Brakowało mi większej głębi, jak dla mnie autorzy skoncentrowani się na przedstawieniu ciągu zdarzeń, jak dla mnie, zbyt małym stopniu wnikając w emocje i przemyslenia.

Uwielbiam książki Pani Gabrysi, ta pozycja niestety mnie rozczarowała. Brakowało mi większej głębi, jak dla mnie autorzy skoncentrowani się na przedstawieniu ciągu zdarzeń, jak dla mnie, zbyt małym stopniu wnikając w emocje i przemyslenia.

Pokaż mimo to

To romans, powieść obyczajowa z wątkiem kryminalnym napisana przez dwójkę polskich autorów Panią Gabrielę i Pana Marcela. Co wyszło z tego duetu sprawdźcie sami :)Książkę czyta się lekko, szybko. Prosty język, styl oraz ciekawy pomysł powodują, że kartki przewraca się w ” oka mgnieniu”.To taka bajka, której zakończenie mnie nie zaskoczyło, a szkoda. Czegoś mi tu zabrakło.

Anika i Robert – to para naszych głównych bohaterów. Każdy z nich ma swoje życie, swoje pragnienia i potrzeby. Niespodziewanie los ich splata. Do czego to doprowadzi i co się wydarzy? Ona jest kobietą, która jak jej się wydaje ma szczęśliwe i dobre życie, ma też syna i za moment wychodzić za mąż. On jest mężczyzną, któremu nie udało się małżeństwo – jest w separacji z żoną i ma problem z porozumieniem się z własnym synem. Spotykają się na konferencji i oboje wpadają w objęcia tysiąca obsesji. Jest zauroczenie oraz dążenia do bycia szczęśliwym.Przyznam, że romans to nie jest gatunek, który lubię i bardzo rzadko go czytam. Zaciekawiły mnie opinie i reklamy tej książki.
Czy było warto przeczytać? Tak, jednak jest to książka do której nie będę wracać. Nie stała się moją obsesją :)
Zawiodłam się niestety na tej książce.

Zapraszam do siebie http://ostatniastrona.com.pl/

To romans, powieść obyczajowa z wątkiem kryminalnym napisana przez dwójkę polskich autorów Panią Gabrielę i Pana Marcela. Co wyszło z tego duetu sprawdźcie sami :)Książkę czyta się lekko, szybko. Prosty język, styl oraz ciekawy pomysł powodują, że kartki przewraca się w ” oka mgnieniu”.To taka bajka, której zakończenie mnie nie zaskoczyło, a szkoda. Czegoś mi tu...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Anika i Robert poznają się przypadkiem w Toruniu o ile się nie mylę przy okazji jakieś konferencji. Obydwoje są po przejściach. Anika ma wkrótce zostać żoną, Robert zaś jest w trakcie rozwodu. Już od początku nie mogą się sobie oprzeć z czysto fizycznych pobudek. Z czasem ich relacja przechodzi wręcz w tytułową obsesję.

Miałam wobec tej książki jakieś duże oczekiwania, byłam na nią napalona po Krakowskich Targach Książki.

Moje wrażenia ?

Książka nie jest jakaś wybitna, ale nie jest też zła. Na początku szczerze powiem trochę się wynudziłam, no męczyłam się kilka wieczorów... W drugiej połowie kiedy wkroczył też wątek kryminalny nareszcie zaczęłam czerpać jakąś tam przyjemność z czytania.
Nawiasem wtrącę jeszcze, że mimo że Anika koniec końców była sympatyczna to jakoś mnie ta postać irytowała. Jej działania były bardzo niespójne i sama sobie przeczyła swoim zachowaniem.

Anika i Robert poznają się przypadkiem w Toruniu o ile się nie mylę przy okazji jakieś konferencji. Obydwoje są po przejściach. Anika ma wkrótce zostać żoną, Robert zaś jest w trakcie rozwodu. Już od początku nie mogą się sobie oprzeć z czysto fizycznych pobudek. Z czasem ich relacja przechodzi wręcz w tytułową obsesję.

Miałam wobec tej książki jakieś duże oczekiwania,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Czy człowieka może wypełnić tysiąc obsesji? Tysiąc pragnień, uczuć, potrzeb i oczekiwań? Po lekturze tej powieści jestem skłonna powiedzieć, że tak. Ale te obsesje mają tutaj dla mnie parę wymiarów.
Mamy Anikę i Roberta, których połączyło tysiąc obsesji czysto cielesnych. Czujemy iskry i wyładowania jak w trakcie szalejącej burzy. Jest wielka namiętność, ekscytacja, mnóstwo emocji.
Poznajemy też Kacpra, który reprezentuje obsesję człowieka zagubionego we własnym świecie pełnym traumy i żalu. Obsesyjnie pragnie miłości, ale myli ją niestety z uzależnieniem i uwięzieniem.
Mamy Wiktora, który obsesyjnie pragnie pieniędzy i władzy, które to doprowadzają do jego zguby i cierpienia innych ludzi.
Ta książka jest po prostu obsesyjnie wciągająca. Wątek kryminalny w bardzo ciekawy sposób urozmaica historię wydawałoby się, że miłosną. Ostatnie kulminacyjne sto stron porywa czytelnika i zaskakuje. "Tysiąc obsesji" to naprawdę umiejętne połączenie romansu z kryminałem. Polecam.

Czy człowieka może wypełnić tysiąc obsesji? Tysiąc pragnień, uczuć, potrzeb i oczekiwań? Po lekturze tej powieści jestem skłonna powiedzieć, że tak. Ale te obsesje mają tutaj dla mnie parę wymiarów.
Mamy Anikę i Roberta, których połączyło tysiąc obsesji czysto cielesnych. Czujemy iskry i wyładowania jak w trakcie szalejącej burzy. Jest wielka namiętność, ekscytacja,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Marcel Woźniak nadal nie nauczył się pisać. Co więcej, powtarza chwyty (a nawet konkretne elementy, patrz taksówka!) z trylogii z Brodzkim. Obowiązkowa postać Żyda-geszefciarza jest tak stereotypowa, że aż przykro się czyta. Niby prawdziwe miejsca, podane w książce z nazwy, zupełnie nie wyglądają jak w rzeczywistości. Dialogi i przemyślenia bohaterów na poziomie gimnazjum.

Gabriela Gargaś nadal pisze tak, że tylko zębami zgrzytać. Anika sama zachowuje się jak nagrzana trzynastka, a z drugiej strony oburza się, że Robert ma skarpetki w Muminki, bo to takie infantylne! Och, gdzie ci mężczyźni i ach, to dzisiejsze uzależnienie od smartfonów - pogarda bohaterki dotyczy szerokiego spektrum spraw. Szkoda, że sama niczego sobą nie reprezentuje.

Oboje logice się nie kłaniają. A za literacką polszczyznę uznają bełkotliwe, wydumane opisy, które czyta się ciężko i bez nadziei na zrozumienie. Jeśli był tu jakiś redaktor, to wziął pieniądze za nic.

Więc wypunktowanych bzdur na niezawodnej Armadzie:
https://niezatapialna-armada.blogspot.com/

Marcel Woźniak nadal nie nauczył się pisać. Co więcej, powtarza chwyty (a nawet konkretne elementy, patrz taksówka!) z trylogii z Brodzkim. Obowiązkowa postać Żyda-geszefciarza jest tak stereotypowa, że aż przykro się czyta. Niby prawdziwe miejsca, podane w książce z nazwy, zupełnie nie wyglądają jak w rzeczywistości. Dialogi i przemyślenia bohaterów na poziomie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jak dla mnie nudna. Za dużo niepotrzebnych wątków. Zamieszania. Ciężko się czytało.

Jak dla mnie nudna. Za dużo niepotrzebnych wątków. Zamieszania. Ciężko się czytało.

Pokaż mimo to

Taka obyczajówka z wątkiem sensacji trafiła w moje gusta. Polecam.

Taka obyczajówka z wątkiem sensacji trafiła w moje gusta. Polecam.

Pokaż mimo to

Początek książki bardziej mnie nudził i odstraszał ale im dalej tym bardziej mi się podobało. Musiałam chyba wczytać się w tę książkę. Ogólnie pozycja dobra ale to wszystko.

Początek książki bardziej mnie nudził i odstraszał ale im dalej tym bardziej mi się podobało. Musiałam chyba wczytać się w tę książkę. Ogólnie pozycja dobra ale to wszystko.

Pokaż mimo to

Jeśli to miał być romans/erotyk, to niestety muszę stwierdzić, że się nie udało. Za każdym razem jak sięgam po powieści z takiego gatunku, zawodze się. Oczekuję naprawdę więcej po takich książkach. A tutaj niektóre dialogi były dla mnie śmieszne i jak z gimnazjum. Może za ostro oceniam tę pozycję, a może po prostu powinnam przestać sięgać po ten gatunek. Nie wiem w czym jest problem. Wątek kryminalny był dużo ciekawszy, podobał mi się pomysł na takie prowadzenie akcji. Jednak bohaterowie potrafili do siebie zniechęcić i coś tu zwyczajnie poszło nie tak. Po raz kolejny mam problem z oceną książki, ale jeśli mam być szczera to nie do końca mogę ją polecać. Może dla młodszego odbiorcy będzie ok, ale wydaje mi się że kobiety oczekują więcej po takiej literaturze. Na szczęście wątek kryminalny uratował książkę i za to duży plusik ☺️
Tysiąc obsesji potrafi zaskoczyć i mamy tutaj naprawdę nieźle namieszane, niejednokrotnie czytelnik może się pogubić, autorzy zadbali o to, żeby nie było nudy ani na sekundę. Także emocje są, zamieszanie jest i dzieje się dużo. Dla mnie za dużo, ale mimo wszystko to w książce podobało mi się najbardziej. Jestem bardzo ciekawa jak wam się spodoba.

Jeśli to miał być romans/erotyk, to niestety muszę stwierdzić, że się nie udało. Za każdym razem jak sięgam po powieści z takiego gatunku, zawodze się. Oczekuję naprawdę więcej po takich książkach. A tutaj niektóre dialogi były dla mnie śmieszne i jak z gimnazjum. Może za ostro oceniam tę pozycję, a może po prostu powinnam przestać sięgać po ten gatunek. Nie wiem w czym...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Do mniej więcej połowy, książka wydaje się zwykłym bajkowym romansem, później staje się kryminałem, by na końcu znów przejść w romansidło aż niewiarygodne (spotkanie po roku w takich samych okolicznościach).

Do mniej więcej połowy, książka wydaje się zwykłym bajkowym romansem, później staje się kryminałem, by na końcu znów przejść w romansidło aż niewiarygodne (spotkanie po roku w takich samych okolicznościach).

Pokaż mimo to