Spodziewałam się lekkiej, słodkiej historii. Tak nakierowało mnie wiele opinii. Jakże było moje zaskoczenie gdy okazało się iż powieść jest z krwi i kości.
Autorka ma dar bajarza. Ma dar ubierania w piękno rzeczywistości i robi to tak iż jest ona wręcz namacalna.
Nie tylko namacalna, ale i smaczna! Opisy kulinarne są wyborne.
Choc może drażnić idealizowana postać Amandine, wynagradzają to inne wątki. Powieść jest skromnie i cicho mądra. Nie narzuca się ze swoimi prawdami tylko szepta je delikatnie.
Watek wojenny zrobił na mnie większe wrażenie niż cały "Słowik" razem wzięty.
Ta pełna melancholii, ale i drobnych radości powieść złapała mnie za serce nie tylko swoją polskością, ale i czarem Francji oraz realnością samej opowieści.

Spodziewałam się lekkiej, słodkiej historii. Tak nakierowało mnie wiele opinii. Jakże było moje zaskoczenie gdy okazało się iż powieść jest z krwi i kości.
Autorka ma dar bajarza. Ma dar ubierania w piękno rzeczywistości i robi to tak iż jest ona wręcz namacalna.
Nie tylko namacalna, ale i smaczna! Opisy kulinarne są wyborne.
Choc może drażnić idealizowana postać...

Niezwykle ciepła książka. Może nie porywająca, ale przyjemnie się ją czytało, a główna mała bohaterka potrafiła skraść serce nie tylko wszystkim w książce 😉

Niezwykle ciepła książka. Może nie porywająca, ale przyjemnie się ją czytało, a główna mała bohaterka potrafiła skraść serce nie tylko wszystkim w książce 😉

Pochłonęłam tą książkę w kilka godzin...zakończenie powoduje, że czuje się niedosyt

Pochłonęłam tą książkę w kilka godzin...zakończenie powoduje, że czuje się niedosyt

Piękna książka, wzruszająca. Długo o niej pamiętam.

Piękna książka, wzruszająca. Długo o niej pamiętam.

Właściwie to książka całkiem niezła, klimatem trochę podobna do "Słowika". Ładna okładka, to pole lawendy zachęciło mnie do wypożyczenia. I zapowiedź polskiego wątku w opisie.
Ale zakończenie to autorka pisała chyba na szybko, na kolanie, bo czas oddania książki nadszedł, a ona jeszcze nie skończyła. Andżelika i Amandine uśmiechają się do siebie, jest błysk naszyjnika i... nic z tego nie wynika. Nie wiadomo, czy się rozpoznały, czy wywiązała się jakaś rozmowa, czy rzuciły się sobie w ramiona. Są tylko wielkie niewiadome, możemy się domyślać, co było dalej. A dalszego ciągu chyba nie będzie, to jest jedna powieść a nie pierwszy tom z kilku.

Właściwie to książka całkiem niezła, klimatem trochę podobna do "Słowika". Ładna okładka, to pole lawendy zachęciło mnie do wypożyczenia. I zapowiedź polskiego wątku w opisie.
Ale zakończenie to autorka pisała chyba na szybko, na kolanie, bo czas oddania książki nadszedł, a ona jeszcze nie skończyła. Andżelika i Amandine uśmiechają się do siebie, jest błysk naszyjnika...

Poczatek ksiazki zapowiada sie dobrze ale im dalej to nudniej. Koniec calkowita klapa i porazka autorki nie zachwycila mnie ta ksiazka.

Poczatek ksiazki zapowiada sie dobrze ale im dalej to nudniej. Koniec calkowita klapa i porazka autorki nie zachwycila mnie ta ksiazka.

Pomimo dużych nadziei (czytałam inne książki tej autorki, do tego wątek polski) ,,Amandine" mnie rozczarowała, przebrnęłam tylko przez kilka rozdziałów.

Pomimo dużych nadziei (czytałam inne książki tej autorki, do tego wątek polski) ,,Amandine" mnie rozczarowała, przebrnęłam tylko przez kilka rozdziałów.

Akcja powieści rozgrywa się w latach 30-tych i 40-tych XX wieku w Polsce i we Francji. Opowiada niezwykłą i wzruszającą historię tajemniczej dziewczynki polskiego pochodzenia. Amandine urodziła się w 1931 roku w arystokratycznej rodzinie, jednakże była dzieckiem nieślubnym. Aby uniknąć skandalu i zatrzeć ślady pochodzenia dziecka, babcia dziewczynki postanawia wysłać ją do klasztoru w Montpellier. Tam Amandine wychowuje się wśród obcych. Jedyną osobą naprawdę ją kochającą jest jej opiekunka Solange. Mimo bolesnych przeżyć dziewczynka pragnie odszukać swoją matkę i znaleźć odpowiedź na nurtujące ją pytania: kim jest i skąd pochodzi. Gdy wybucha druga wojna światowa Amandine i Solange wyruszają na północ Francji. Podróż przez okupowany kraj staje się odyseją w poszukiwaniu prawdy, szczęścia i miłości.

Generalnie książka pełna emocji. Piękne w niej jest to, że widzimy jak Amandine rośnie, widzimy, co przeżywa i jak jest traktowana przez różne osoby w klasztorze i później. Wielkim plusem jest okładka, która spodobała mi się od pierwszej chwili, gdy ją zobaczyłam. Natomiast minusem jest dla mnie zakończenie, ponieważ pozostawiło u mnie niedosyt, spodziewałam się czegoś innego.

Akcja powieści rozgrywa się w latach 30-tych i 40-tych XX wieku w Polsce i we Francji. Opowiada niezwykłą i wzruszającą historię tajemniczej dziewczynki polskiego pochodzenia. Amandine urodziła się w 1931 roku w arystokratycznej rodzinie, jednakże była dzieckiem nieślubnym. Aby uniknąć skandalu i zatrzeć ślady pochodzenia dziecka, babcia dziewczynki postanawia wysłać ją do...

Piękna historia. Bardzo szybko się ją czyta. Polecam

Piękna historia. Bardzo szybko się ją czyta. Polecam

Piękna, wzruszająca opowieść.

Piękna, wzruszająca opowieść.