To była całkiem fajna lektura. Nie jest to książka nad, którą prawiła bym komplementy, ale muszę przyznać, że była całkiem dobra. Przede wszystkim dobrze się ją czyta i w ciekawy sposób pokazuje życie ludności małego nadmorskiego miasteczka i ich podejście do ludzi spoza.

To była całkiem fajna lektura. Nie jest to książka nad, którą prawiła bym komplementy, ale muszę przyznać, że była całkiem dobra. Przede wszystkim dobrze się ją czyta i w ciekawy sposób pokazuje życie ludności małego nadmorskiego miasteczka i ich podejście do ludzi spoza.

"Najeźdźców" przeczytałam chyba jeszcze w listopadzie, nie znałam wcześniej tej autorki, a spotkanie okazało się bardzo interesujące. Jest to historia rozgrywająca się na bogatych przedmieściach Stanów Zjednoczonych, gdzie o wartości człowieka decyduje przynależność do country clubu, kwitnie patrychariat i obłuda, mieszkańcy zawsze wyglądają na szczęśliwych i uważają, że można kupić wszystko, łącznie z oceanem. Temat nie nowy, ale podobał mi się klimat tej książki, podskórne napięcie które narastało wraz z rozwojem historii, by eksplodować w iście biblijnym zakończeniu.

"Najeźdźców" przeczytałam chyba jeszcze w listopadzie, nie znałam wcześniej tej autorki, a spotkanie okazało się bardzo interesujące. Jest to historia rozgrywająca się na bogatych przedmieściach Stanów Zjednoczonych, gdzie o wartości człowieka decyduje przynależność do country clubu, kwitnie patrychariat i obłuda, mieszkańcy zawsze wyglądają na szczęśliwych i uważają, że...

Książka przedstawia amerykański sen - idealne życie w małej miejscowości, gdzie idealne żony prowadzą domy, a ich perfekcyjni mężowie dbają, aby ich żonom nic nie zabrakło. Jednak jest rysa na tym pięknym obrazku, a im bardziej się przyjrzysz, zobaczysz tych rys więcej i więcej. Snobizm, niechęć do obcych, arogancja, pycha, nuda, intrygi i zdrady.

Cherryl jest drugą żoną Jeffrey'a, Teddy jej pasierbem. Oboje nie wpisują się w ten "wyidealizowany" świat. Ona nie jest przychylnie przyjęta przez społeczność, a on pędzi ku samozniszczeniu spowodowanym brakiem konkretnego celu w życiu i trudną sytuacją rodzinną.

Historia się powoli rozkręca. Coraz bardziej zaczyna się jazda bez trzymanki. Jeszcze ktoś spróbuje się ogarnąć, przemyśleć i zawrócić z tej zagmatwanej ścieżki. Czy się uda?

Narracja książki nie jest najłatwiejsza, a w samym klimacie " Najeźdźców' można się udusić. Jest tu smutek, żal, samotność, rozpacz, brak poczucia bezpieczeństwa i szaleństwo. Cała gama trudnych emocji.

Ktoś kto lubi takie psychologiczne zawirowania myślę, że się tu odnajdzie. Nie jest to jednak pozycja, którą koniecznie trzeba przeczytać.

Książka przedstawia amerykański sen - idealne życie w małej miejscowości, gdzie idealne żony prowadzą domy, a ich perfekcyjni mężowie dbają, aby ich żonom nic nie zabrakło. Jednak jest rysa na tym pięknym obrazku, a im bardziej się przyjrzysz, zobaczysz tych rys więcej i więcej. Snobizm, niechęć do obcych, arogancja, pycha, nuda, intrygi i zdrady.

Cherryl jest drugą żoną...

Akcja rozgrywa się w miasteczku Little Neck Cove w Connecticut, w dzielnicy bogatych facetów i ich żon, które są znudzone i uwielbiają upokarzać innych. Jak przystało na amerykańskich bogaczy, posiadają piękne domy z prywatnymi plażami i wypielęgnowanymi trawnikami. Funkcjonuje również w tej dzielnicy elitarny klub, w którym to członkowie z kieliszkami mimozy i sangrii zarządzają przedmieściami. I oczywiście od czasu do czasu się zdradzają.
Jednak wśród tej elity znajdują się dwójka outsiderów, którzy posiadają odmienne wartości od nadmorskiej enklawy. Są oni również narratorami tej historii. Cheryl, druga żona Jeffreya, nie pasuje do obrazu wyidealizowanego społeczeństwa – powodem jest jej pochodzenie oraz trudna przeszłość. Jej małżonek jest sprzedawcą produktów farmaceutycznych. Drugim narratorem powieści jest Teddy. Powraca on do rodzinnego domu po wyrzuceniu go z Darmouth. Oboje otacza wścibskie grono sąsiadów, którzy mają swoje zasady. Oznaką przynależności do grona bardziej zamożnych ludzi jest ochrona miasteczka przed osobami nienależącymi do ich klasy.
Czy uda im się odnaleźć w świecie pełnym nienawiści? A może zrobią wszystko, żeby „zaprzyjaźnić” się z elitą i być z nimi na równi? O tym wszystkim przekonajcie się już sami!
Autorka już od początku powieści ukazuje hipokryzję mieszkańców tej specyficznej społeczności. Na naszych oczach pęka bańka mydlana, idealny świat naszych wyobrażeń. W utworze ukazana jest smutna rzeczywistość, ludzie biedni czy odmienni etnicznie nie mają prawa żyć w miejscu wyznaczonym przez elitę. Uważani są od razu za gorszych nie tylko społecznie, ale za kompletnych odmieńców, a może i nawet nie-ludzi.
Waclawiak ukazuje to, co najtrudniejsze do pokazania. Po jednej stronie zazdrość, niskie poczucie własnej wartości, a po drugiej przerośnięte ego. „Najeźdźcy” to wachlarz negatywnych cech całej społeczności. Rzeczywistość jest jednak brutalna. Amerykańskie środowisko, zwłaszcza to uprzywilejowane i bogate, nie jest wcale wyimaginowane przez autorkę.
Nawet obecność dwóch narratorów w tej powieści nie zakłóca radości z lektury. Na początku obawiałam się, że zgubię się w tej historii, że będę musiała znów kartkować strony wstecz i szukać informacji, jednak było to zbędne. Książkę czytało się bardzo szybko. Akcja rozgrywała się w dość dynamiczny sposób, przez co czytelnik nie chciał odłożyć książki i doczytać do później. A zakończenie zmroziło mi krew!
Po lekturze przypomniał mi się serial „Wielkie kłamstewka”. Uważam, że ta pozycja ma parę wspólnych cech z tą produkcją HBO. Jeśli nie oglądaliście tego serialu to z całego serca polecam, gdyż jest genialny! A dla osób, które tęsknią za tym klimatem i atmosferą, które niósł ze sobą serial, to polecam po sięgnięcie za „Najeźdźców”, a na pewno się nie rozczarują.

Akcja rozgrywa się w miasteczku Little Neck Cove w Connecticut, w dzielnicy bogatych facetów i ich żon, które są znudzone i uwielbiają upokarzać innych. Jak przystało na amerykańskich bogaczy, posiadają piękne domy z prywatnymi plażami i wypielęgnowanymi trawnikami. Funkcjonuje również w tej dzielnicy elitarny klub, w którym to członkowie z kieliszkami mimozy i sangrii...

Obrazki z życia snobistycznych mieszkańców dzielnicy Little Neck Cove. Uprzywilejowanych, bo białych, bo majętnych, bo odnoszących sukcesy. Zblazowanych, zadufanych mężczyzn i ich znudzonych, zastępujących sobie rzeczywiste problemy prozaicznymi, np. jak się ubrać na kolejną rozgrywkę tenisa. I naraz w ten ich uporządkowany, bezpieczny mikroświat wkrada się świeży powiew, Dzieje się to za sprawą Cheryl i Teddy’ego. I odtąd spokój tej enklawy jest zakłócony. Do tego dochodzą najeźdźcy, czyli przyjezdni… Czy wprowadzą nowy styl życia. Ładnie odtworzona mentalność tych, którzy działają zgodnie z zasadą: „Co ludzie powiedzą?, chowających się za złe nastawienie, nietolerancję pod maską ludzi pryjazmych.

Obrazki z życia snobistycznych mieszkańców dzielnicy Little Neck Cove. Uprzywilejowanych, bo białych, bo majętnych, bo odnoszących sukcesy. Zblazowanych, zadufanych mężczyzn i ich znudzonych, zastępujących sobie rzeczywiste problemy prozaicznymi, np. jak się ubrać na kolejną rozgrywkę tenisa. I naraz w ten ich uporządkowany, bezpieczny mikroświat wkrada się świeży powiew,...

W tej powieści Karolina Waclawiak bezlitośnie obnaża prawdę o "amerykańskim śnie", w którym tak naprawdę dużo jest ksenofobii i niechęci do otwarcia się na innych. To historia płytkich relacji, rozpadu więzi i trudności adaptacyjnych. Mocna i skłaniająca do przemyśleń.

W tej powieści Karolina Waclawiak bezlitośnie obnaża prawdę o "amerykańskim śnie", w którym tak naprawdę dużo jest ksenofobii i niechęci do otwarcia się na innych. To historia płytkich relacji, rozpadu więzi i trudności adaptacyjnych. Mocna i skłaniająca do przemyśleń.

Już dawno nie czytałam książki, w której nie znalazłam ani jednego pozytywnego bohatera... aż do teraz.
Bohaterowie "Najeźdźców" - autorstwa mieszkającej w Ameryce i pochodzącej z Polski Karoliny Waclawiak, są źli, zepsuci, zdeprawowani, płytcy i odstręczający. Są oni częścią niewielkiej, a co za tym idzie bardzo hermetycznej społeczności Little Neck Cove. Społeczność ta składa się z: 1. bogatych żon zajmujących się swoim wyglądem, ogrodem, opalaniem i grą w tenisa, 2. ich dojeżdżających do pracy do Nowego Jorku mężów - podstarzałych, obnoszących się ze swoim bogactwem świntuchów, których głównym marzeniem jest przelecenie jakiejś młodej laski i pochwalenie się tym przed sąsiadami oraz 3. nastoletnich dzieci, które w wolnym czasie zajmują się głównie imprezowaniem i spaniem.
Swoją drogą dziwię się, że nie powstało jeszcze (a może powstało tylko go nie znam) określenie na literaturę opowiadającą o zdemoralizowanych bogatych z przedmieść i prawowitych, cudownych i zawsze uczciwych biednych. Nie lubię takiego szablonowego podejścia, a momentami właśnie takim jednostronnym obrazem świata zalatywali mi "Najeźdźcy".
Ale ok - widocznie taką konwencję przyjęła autorka. Autorka, która jako bohaterów i narratorów książki wybiera dwie osoby z Little Neck Cove: jedną z żon - Cheryl (którą obecny mąż "wyhaczył" w outlecie) oraz jej pasierba Teddy'ego. To oni mają być outsiderami - tymi, którzy "zawsze sprawiają wrażenie zbyt nowych". To właśnie oni nie mogą odnaleźć się ani na poziomie rodziny, ani związku, ani wśród społeczności Little Neck Cove. Czy to właśnie nie oni powinni być pozytywnymi postaciami w tej książce? 🤷‍♀️
Ja tak ich nie odebrałam.
Obraz postępującego zepsucia, chęć odseparowania się od tego biedniejszego, gorszego świata i apokaliptyczny finał, to właśnie oferują Najeźdźcy Karoliny Waclawiak, którą The Guardian określił następczynią Johna Updike'a.
Jeśli ten temat Was interesuje i lubicie niepokojące, psychologiczne obrazy warto sięgnąć po tę pozycję. Ja czytałam z przyjemnością, jednak bez przesadnych zachwytów.

Już dawno nie czytałam książki, w której nie znalazłam ani jednego pozytywnego bohatera... aż do teraz.
Bohaterowie "Najeźdźców" - autorstwa mieszkającej w Ameryce i pochodzącej z Polski Karoliny Waclawiak, są źli, zepsuci, zdeprawowani, płytcy i odstręczający. Są oni częścią niewielkiej, a co za tym idzie bardzo hermetycznej społeczności Little Neck Cove. Społeczność ta...

Autorka słowami rysuje portret bogatej amerykańskiej klasy wyższej, serwując nam zaskakujące zakończenie i zostawiając czytelnika z przygnębieniem i smutkiem. Książka skłania do refleksji nad naszym zachowaniem i postępowaniem. Złościmy się i krytykujemy bohaterów, a czy w takim razie nie krytykujemy nas samych? Czy mamy prawo ich oceniać? Książka ma klimat thrillera, przerażającej historii o nas samych… I jak najbardziej jest warta przeczytania.

Pełna recenzja książki na stronie:
http://moznaprzeczytac.pl/najezdzcy-karolina-waclawiak/

Autorka słowami rysuje portret bogatej amerykańskiej klasy wyższej, serwując nam zaskakujące zakończenie i zostawiając czytelnika z przygnębieniem i smutkiem. Książka skłania do refleksji nad naszym zachowaniem i postępowaniem. Złościmy się i krytykujemy bohaterów, a czy w takim razie nie krytykujemy nas samych? Czy mamy prawo ich oceniać? Książka ma klimat thrillera,...

Do 66 strony nic ciekawego ni strasznego ni tajemniczego się nie dzieje. A to 1/4 książki. Strata czasu na amerykańskie serialowe życie..

Do 66 strony nic ciekawego ni strasznego ni tajemniczego się nie dzieje. A to 1/4 książki. Strata czasu na amerykańskie serialowe życie..

https://czytankianki.blogspot.com/2020/09/najezdzcy.html#comment-form

https://czytankianki.blogspot.com/2020/09/najezdzcy.html#comment-form