Początkowo sadzałam, że ta książka będzie naprawdę dobra, jednak ostatecznie nie wiem co mam o niej sądzić. Nie zgadza mi się tu obraz całego „pożądania”, który przypomina mi momentami chorą desperację, naiwność i toksyczność.

Początkowo sadzałam, że ta książka będzie naprawdę dobra, jednak ostatecznie nie wiem co mam o niej sądzić. Nie zgadza mi się tu obraz całego „pożądania”, który przypomina mi momentami chorą desperację, naiwność i toksyczność.

Pożądanie. Pod tym kątem nigdy nie spojrzałam na żadną kobietę. Koleżankę czy przyjaciółkę. Myśmy się zakochiwały. Miałyśmy motyle w brzuchu, czy to było pożądanie? Ekscytacja, podniecenie, ale pożądanie? Pożądanie to bardzo silne uczucie. Zastanawiam się, czy to co odczuwały opisane kobiety było zdrowe. W sensie, czy nie popadły w jakiś chorobliwy stan. Od dziecka zdzira. Takie środowisko? To miała być książka o pożądaniu i w pewnym sensie była. O pożądaniu szczęśliwego życia u boku kochanego mężczyzny. Była też o gwałcie, o uwiedzeniu, o wpływie katolicyzmu na seksualność . Przeczytałam też o nieszczęśliwej miłości, samotności, rozpamiętywaniu. Jakby nie było, ta książka była dołująca. Kobiety w złym stanie psychicznym, niespełnione, rozgoryczone, wykorzystane i złe. Łykające psychotropy. Dramat. Przykre. Jedynie Solane, biseksualna osoba świadoma swojej atrakcyjności wydaje się dobierać sobie kochanków, których pragnie dla siebie albo męża. A i ona cierpiała na zaburzenia odżywiania. Myślę, że tekst o pożądaniu byłby weselszy gdyby bohaterkami były kobiety spełnione, szczęśliwe i zaspokojone, również seksualnie. A tu? Samo nieszczęście na prochach. Nie podobało mi się. To ma być prawdziwy obraz kobiecego pożądania? Wątpię.

Pożądanie. Pod tym kątem nigdy nie spojrzałam na żadną kobietę. Koleżankę czy przyjaciółkę. Myśmy się zakochiwały. Miałyśmy motyle w brzuchu, czy to było pożądanie? Ekscytacja, podniecenie, ale pożądanie? Pożądanie to bardzo silne uczucie. Zastanawiam się, czy to co odczuwały opisane kobiety było zdrowe. W sensie, czy nie popadły w jakiś chorobliwy stan. Od dziecka zdzira....

Zasługuje na wysoką ocenę, bo jest niestety prawdziwa. Przekonało mnie zdanie, że to historia o kobiecym pożądaniu i jak dla mnie najbardziej to wybrzmiewa w opowieści o Maggie, przy dwóch pozostałych bohaterkach momentami daje fantazjami faceta w ładnym samochodzie, wysyłającego niechciane zdjęcia.
Warto się zapoznać, bardzo szybko się czyta, język dla mnie odpowiedni.

Zasługuje na wysoką ocenę, bo jest niestety prawdziwa. Przekonało mnie zdanie, że to historia o kobiecym pożądaniu i jak dla mnie najbardziej to wybrzmiewa w opowieści o Maggie, przy dwóch pozostałych bohaterkach momentami daje fantazjami faceta w ładnym samochodzie, wysyłającego niechciane zdjęcia.
Warto się zapoznać, bardzo szybko się czyta, język dla mnie odpowiedni.

To nie jest powieść o kobiecym pożądaniu - to, w żadnym stopniu wyjątkowa, książka o męskiej przemocy i obojętności wobec kobiet. Wszystkie bohaterki są ofiarami, żadna nie ma władzy nad swoim życiem, a ich seksualność, pożądanie i fantazje opisane przez autorkę wynikają z chęci wpasowania się w patriarchalne, heteronormatywne schematy. Tak, bohaterki przekraczają niewidzialne granice wyznaczane przez społeczeństwo pod wpływem mężczyzn i za to płacą; nie są jednak w żadnym stopniu siłą sprawczą we własnych historiach. Uniwersalność ich przeżyć też można podważyć - oczywiście, wszechobecność męskiej przemocy jest niepodważalna, ale biorąc pod uwagę, że wszystkie trzy historie są opowieściami o białych, heteroseksualnych Amerykankach z klasy średniej, wyobrażam sobie, że wielu czytelniczkom zabraknie tu niuansów, które mogłyby sprawić, że widziałyby siebie w bohaterkach. Ciężko uwierzyć, że ta książka jest zwieńczeniem ośmioletniej pracy autorki. Nie ma w niej żadnych wniosków, nie ma w niej inspiracji, nie ma nic odkrywczego o seksie (oprócz soft porno opisów faktycznych zbliżeń bohaterek). Dziennikarskie fanfiction autorki marzącej o zostaniu ikoną ruchu feministycznego.

To nie jest powieść o kobiecym pożądaniu - to, w żadnym stopniu wyjątkowa, książka o męskiej przemocy i obojętności wobec kobiet. Wszystkie bohaterki są ofiarami, żadna nie ma władzy nad swoim życiem, a ich seksualność, pożądanie i fantazje opisane przez autorkę wynikają z chęci wpasowania się w patriarchalne, heteronormatywne schematy. Tak, bohaterki przekraczają...

Uważam, że ta książka jest bardzo potrzebna. Jest tu dużo seksu, wulgarnej erotyki, naiwności i głupoty - pewnie stąd negatywne opinie i niskie oceny - ale czy tak nie wygląda życie? Najsmutniejszy przekaz na świecie - nie pokazuj innym, że jesteś szczęśliwa. Myślę, że duża część czytelniczek wyciągnęła z życia podobne wnioski.

Uważam, że ta książka jest bardzo potrzebna. Jest tu dużo seksu, wulgarnej erotyki, naiwności i głupoty - pewnie stąd negatywne opinie i niskie oceny - ale czy tak nie wygląda życie? Najsmutniejszy przekaz na świecie - nie pokazuj innym, że jesteś szczęśliwa. Myślę, że duża część czytelniczek wyciągnęła z życia podobne wnioski.

Autorka nie mogła się zdecydować, czy analizować zasadniczo różne doświadczenia trzech kobiet, czy napisać ekscytującą powieść zahaczającą o soft-porno. Wyszło tak sobie, bo doświadczenia pań (przy czym historia nieletniej dziewczyny uwiedzionej przez nauczyciela, w kontekście opresyjności naszej rodzimej szkoły wypada blado, a momentami wręcz śmiesznie),z trudem radzących sobie ze swoimi namiętnościami nie przekonują, gdy są przeplatane erotycznymi impresjami o w sumie bardzo pozytywnym wydźwięku. Trudno mi było znaleźć jakieś przeslanie z tych historii wynikające.

Autorka nie mogła się zdecydować, czy analizować zasadniczo różne doświadczenia trzech kobiet, czy napisać ekscytującą powieść zahaczającą o soft-porno. Wyszło tak sobie, bo doświadczenia pań (przy czym historia nieletniej dziewczyny uwiedzionej przez nauczyciela, w kontekście opresyjności naszej rodzimej szkoły wypada blado, a momentami wręcz śmiesznie),z trudem...

Wszystkim opowiadałam o tej książce w trakcie czytania i długo po.

Wszystkim opowiadałam o tej książce w trakcie czytania i długo po.

Autorka odważnie oddaje 3 historie trzech kobiet: chorej z braku uczucia; mężatki w związku otwartym oraz skrzywdzonej głęboko nastolatki, która jest teraz młodą poranioną kobietą niemogącą dojść sprawiedliwości. Bardzo otwarcie, ale gdy nawet mocno fizycznie, to jednak z dystansem i taką delikatnością. Poruszające. Bardzo dobrze czytany audiobook. Polecam.

Autorka odważnie oddaje 3 historie trzech kobiet: chorej z braku uczucia; mężatki w związku otwartym oraz skrzywdzonej głęboko nastolatki, która jest teraz młodą poranioną kobietą niemogącą dojść sprawiedliwości. Bardzo otwarcie, ale gdy nawet mocno fizycznie, to jednak z dystansem i taką delikatnością. Poruszające. Bardzo dobrze czytany audiobook. Polecam.

To nie jest reportaż. Wygląda to na spisane przez autorkę, jej własne fantazje seksualne. Do tego mocno inspirowane książkami typu "Zmierzch" czy historiami o Grayu. I język na takim samym poziomie jak w tych pozycjach.

To nie jest reportaż. Wygląda to na spisane przez autorkę, jej własne fantazje seksualne. Do tego mocno inspirowane książkami typu "Zmierzch" czy historiami o Grayu. I język na takim samym poziomie jak w tych pozycjach.

Same opowieści rewelacyjnie napisane, tak prawdziwie. Jeśli mam jakieś zastrzeżenia, to fakt, że autorka o swojej książce pisała, że jest to uniwersalna historia pożądania. Żadna z tych opowieści nie wydaje mi się standardowa, każda z bohaterek jest bardzo swojego pożądania świadoma i już chociaż to nie daje podstaw do takiej generalizacji. Mimo to świetna lektura, szybko się czytało.

Same opowieści rewelacyjnie napisane, tak prawdziwie. Jeśli mam jakieś zastrzeżenia, to fakt, że autorka o swojej książce pisała, że jest to uniwersalna historia pożądania. Żadna z tych opowieści nie wydaje mi się standardowa, każda z bohaterek jest bardzo swojego pożądania świadoma i już chociaż to nie daje podstaw do takiej generalizacji. Mimo to świetna lektura, szybko...