Generalnie kolejny zbiór populistycznego pierdololo. Bez pokrycia w rzeczywistości. Z resztą przezabawne jest to że o przypinaniu etykiety pisze człowiek który z tego słynie tylko wobec przeciwnej strony barykady.

Generalnie kolejny zbiór populistycznego pierdololo. Bez pokrycia w rzeczywistości. Z resztą przezabawne jest to że o przypinaniu etykiety pisze człowiek który z tego słynie tylko wobec przeciwnej strony barykady.

„Tak jak latami używano etykiety 'oszołoma' aby piętnować prawicę, tak teraz młodzież etykietuje słowem 'szur'. Obrywa się tym epitetem oczywiście głównie działaczom i sympatykom Konfederacji, którą miałem przyjemność niedawno współtworzyć” – pisze autor książki i nie wiem, kogo chce przekonać. „Czy to etykietowanie jest uczciwe?” – dopytuje. No po prostu śmiechu warte. Akurat on jest osobą, która najmniej powinna nad tą kwestią płakać. Ten, który twierdzi, że wszyscy lewicowcy oraz sympatycy lewicy (jakkolwiek rozumianej) to nieudacznicy, którzy chcą wyciągać łapy po cudze pieniądze, przejmuje się nieuczciwym etykietowaniem. Ten, który uważa, że kapitalizm jest remedium na wszystkie bolączki tego świata, że wszystko powinno być prywatne, że ci którzy są biedni to widocznie leniwi, roszczeniowi nieudacznicy, jednocześnie samemu otrzymując dofinansowanie od państwa ( https://dorzeczy.pl/kraj/174645/slawomir-mentzen-otrzymal-od-panstwa-blisko-40-tys-zl.html ).
Ten, który mówi, że „to lewactwo się ciągle za coś obraża”, „jestem za pełną wolnością słowa”, a jednocześnie jest przeciwko zniesieniu art. 196 KK. Ten śmie stawiać pytanie „I kto tu jest szurem?”.

Ta książka to kolejny zbiór biedafelietonów opracowanych na podstawie wygłoszonych już wcześniej przemówień czy opublikowanych w social mediach wpisów. Służy on przede wszystkim autorowi w umacnianiu swojego własnego elektoratu w poczuciu złudnej zajebistości.

„Tak jak latami używano etykiety 'oszołoma' aby piętnować prawicę, tak teraz młodzież etykietuje słowem 'szur'. Obrywa się tym epitetem oczywiście głównie działaczom i sympatykom Konfederacji, którą miałem przyjemność niedawno współtworzyć” – pisze autor książki i nie wiem, kogo chce przekonać. „Czy to etykietowanie jest uczciwe?” – dopytuje. No po prostu śmiechu warte....

Cóż można powiedzieć, to kolejny podręczny zbiór krótkich i celnych tekstów.

Cóż można powiedzieć, to kolejny podręczny zbiór krótkich i celnych tekstów.

Plusy:
+ wiele interesujących i szokujących prawd
+ świetny styl
+ szybko się czyta
+ otwierająca oczy na wiele spraw

Minusy:
- brak nowych treści w stosunku do strony na Facebooku

Podsumowanie:
Jeżeli interesują Cię podatki, gospodarka oraz to jak w zeszłej kadencji radził sobie PIS to śmiało można brać i czytać. Dla fanów Sławomira Mentzena pozycja obowiązkowa, nawet jeżeli wcześniej czytało się wszystkie te felietony. Jedyny minus za brak nowych treści dla fanów z rewelacyjną pamięcią - wy nie musicie kupować tej książki.*

* całość to kopiuj/wklej z mojej opinii na temat książki "Sanacja Plus", w stosunku do której nic się nie zmieniło (poza samą treścią oczywiście),co jest w tym przypadku dużym plusem.

Plusy:
+ wiele interesujących i szokujących prawd
+ świetny styl
+ szybko się czyta
+ otwierająca oczy na wiele spraw

Minusy:
- brak nowych treści w stosunku do strony na Facebooku

Podsumowanie:
Jeżeli interesują Cię podatki, gospodarka oraz to jak w zeszłej kadencji radził sobie PIS to śmiało można brać i czytać. Dla fanów Sławomira Mentzena pozycja obowiązkowa, nawet...

To już kolejny zbiór felietonów dr. Mentzena. Lekkim piórem o sprawach trudnych. Coś na dwa wieczory. Zdecydowanie polecam

To już kolejny zbiór felietonów dr. Mentzena. Lekkim piórem o sprawach trudnych. Coś na dwa wieczory. Zdecydowanie polecam

Zbiór anegdotek który daje do myślenia. Pobudza do refleksji nad Etatyzmem i ogólną wszechwładzą Państwa.

Zbiór anegdotek który daje do myślenia. Pobudza do refleksji nad Etatyzmem i ogólną wszechwładzą Państwa.