Książka napisana przez prawdziwą terapeutkę kliniczną z 20-letnim stażem. I to jest jej problem. Bo i ile ciekawe jest zanurzenie się w prawdziwej terapii, to momentami książka wydaje się nudna i przeintelektualizowana. Historia wciąga, bo mamy wrażenie, że jest autentyczna, ale zbyt szczegółowe opisy metod działania terapeutki wydawały mi się nużące i nieprzystające do książki, która nie ma być podręcznikiem akademickim, a po prostu dobrą rozrywką (“bodziec uwalniający”, “jesteś w kontakcie ze swoim gniewem”, “przynieś tu swoje uczucia” , “teraz najważniejszą sprawą jest uniesienie jej furii”). Miałam wrażenie, jakby autorka chciała udowodnić, że naprawdę pracuje jako psycholog i wie, o czym mówi, na dowód czego musi przytoczyć wiele mądrze brzmiących słów. Jednak wolę książki pisane przez pisarzy i ich wyobrażenie o pracy terapeuty (np. “Terapia” Fitzek),niż prawdziwy opis pracy terapeutki, tak jak wolimy kiedy pisarz opisałby pracę policjanta niż kiedy policjant sam miały opisać swoją pracę ;-). Na plus sam pomysł na fabułę i zakończenie. Książka w klimacie bardzo przypominała mi “Kobietę w oknie” A.J. Finn, jednak tamta książka cały czas trzymała w napięciu, a ta nie do końca. Mimo wszystko książka napisana jest przystępnie i ma bardzo dobre momenty. Świetne zakończenie, którego nie przewidziałam. Na tym mocnym zakończeniu autorka powinna poprzestać. Jej dalsze wywody, podróż do Grecji, już nic więcej nie wniosły do tej historii. Rozumiem zamysł autorki (motyw przebaczenia) ale większe wrażenie zrobiłaby na mnie gdyby zakończyła się na sali sądowej.

Książka napisana przez prawdziwą terapeutkę kliniczną z 20-letnim stażem. I to jest jej problem. Bo i ile ciekawe jest zanurzenie się w prawdziwej terapii, to momentami książka wydaje się nudna i przeintelektualizowana. Historia wciąga, bo mamy wrażenie, że jest autentyczna, ale zbyt szczegółowe opisy metod działania terapeutki wydawały mi się nużące i nieprzystające do...

Oj, denerwowały mnie niekonsekwencje głównej bohaterki. Niby taka utytułowana, wykształcona a popełniała podstawowe błędy dyskwalifikujące ją jako psychologa.
Błędy wychowawcze wobec własnych dzieci, błędy w opanowaniu własnych traum i związane z tym błędy w opiece nad pacjentem.
Mogę zrozumieć chaos emocjonalny i nieradzenie sobie po dramatycznych przeżyciach ale takie nagromadzenie złych decyzji i niesłuchanie innych to było już za bardzo nierealne.
Sama koncepcja podobieństwa pacjenta do syna i reakcji na nie super. Ale reszta? Mało autentyczna.

Oj, denerwowały mnie niekonsekwencje głównej bohaterki. Niby taka utytułowana, wykształcona a popełniała podstawowe błędy dyskwalifikujące ją jako psychologa.
Błędy wychowawcze wobec własnych dzieci, błędy w opanowaniu własnych traum i związane z tym błędy w opiece nad pacjentem.
Mogę zrozumieć chaos emocjonalny i nieradzenie sobie po dramatycznych przeżyciach ale takie...

Rewelacyjna książka, ciekawa i angażująca emocjonalnie. Raczej dramat psychologiczny, na pewno nie thriller. Wersja audio wspaniale przeczytana, bardzo polecam.

Rewelacyjna książka, ciekawa i angażująca emocjonalnie. Raczej dramat psychologiczny, na pewno nie thriller. Wersja audio wspaniale przeczytana, bardzo polecam.

Książka Bev Thomas o tytule "terapeutka" to powieść kryminalno - psychologiczna opowiadająca o Ruth Thomas - jednej z najlepszych terapeutce w Lodndynie

Podczas lektury poznajemy życie prywatne jak i zawodowe Ruth. Poznajemy ją z różnych stron. Jak na jedną z lepszych terapeutek w Londynie zaskakiwać mogą, kompletnie niewytłumaczalne decyzje głównej bohaterki. Raczej w pewnych przypomina stażystkę, niż osobę profesjonalną z wieloletnim doświadczeniem. Swoimi decyzjami i zachowaniami coraz bardziej zaczyna być zagubiona życiowo jak i prywatnie.

Powieść ta, czytelnikom miała pokazać poniekąd życie terapeuty na oddziale. Zapewniam, że tak to nie wygląda. Wszystko co w tej książce jest pokazanie, jest ładne ale nie ma zbyt wiele wspólnego z realnym światem terapeuty. Już nie wspomnę o relacjach na linii placówka - terapeuta - pacjent.

Reasumując, książka ta miała duży potencjał, natomiast swoim przekoloryzowaniem okazuje się totalnie przeciętną. Ukazuje terapeutów jako naiwnych i niezdolnych do radzenia sobie swoimi emocjami, nie mówiąc już o tym, że główna bohaterka miałaby mieć rzekomo wielkie doświadczenie. Jeśli tak wiedziałaby jak radzić sobie w tego typu różnych sytuacjach. Niestety, książka nie ma nic wspólnego z realnym życiem terapeuty ani oddziału. Wątpie aby w Wielkiej Brytanii tak to wyglądało. Ode mnie 5/10

Książka Bev Thomas o tytule "terapeutka" to powieść kryminalno - psychologiczna opowiadająca o Ruth Thomas - jednej z najlepszych terapeutce w Lodndynie

Podczas lektury poznajemy życie prywatne jak i zawodowe Ruth. Poznajemy ją z różnych stron. Jak na jedną z lepszych terapeutek w Londynie zaskakiwać mogą, kompletnie niewytłumaczalne decyzje głównej bohaterki. Raczej w...

Thriller. Wielowątkowy. Skupiony na bólu, stracie, emocjach, granicach i konsekwencjach w ich przekraczaniu. O decyzjach i ich skutkach. Jednakże mimo tragedii pojawia się światełko w tunelu…

Thriller. Wielowątkowy. Skupiony na bólu, stracie, emocjach, granicach i konsekwencjach w ich przekraczaniu. O decyzjach i ich skutkach. Jednakże mimo tragedii pojawia się światełko w tunelu…

Wysoka nota przede wszystkim za dostęp do fascynującego świata terapeutów. Wgląd w superwizje i przebieg fabuły z perspektywy osoby, która pracuje z pacjentami, była dla mnie kosmicznie interesująca. Autoobserwacja emocji głównej bohaterki na duży plus.
Czuję jednak niespójność w jej działaniach. Z jednej strony super profesjonalna, z drugiej popełnia podstawowe błędy. Niespójność pojawia się ona już na samym początku i trwa przez długość książki - może to irytować. Mnie denerwowało. Jednocześnie potrafię to usprawiedliwić ogromną traumą, jakiej doznała Ruth. To po prostu taka konstrukcja bohatera, który pod wpływem zbyt emocjonalnych doświadczeń zaczyna postępować wbrew swojej dotychczasowej naturze. Jeśli, jako odbiorca, poznaję Ruth w momencie, w którym ona już jest w procesie radzenia sobie ze swoim problemem, to oczywiste, że najpierw poznam ją od tej nieprofesjonalnej, "uszkodzonej" strony. Treść udowadnia, że ta irytacja wynikła raczej z braku zrozumienia problemu głównej bohaterki.
Widzę, że w opiniach ludzie bulwersują się: "to nie jest żaden thriller psychologiczny!" I słusznie, bo to w opisie i prezentacji książki widzę największą niespójność. Odcinając jednak "okładkę" mogę bez żalu postawić 8/10.

Wysoka nota przede wszystkim za dostęp do fascynującego świata terapeutów. Wgląd w superwizje i przebieg fabuły z perspektywy osoby, która pracuje z pacjentami, była dla mnie kosmicznie interesująca. Autoobserwacja emocji głównej bohaterki na duży plus.
Czuję jednak niespójność w jej działaniach. Z jednej strony super profesjonalna, z drugiej popełnia podstawowe błędy....

Dziwi mnie, ze książka ma takie słabe oceny. Według mnie genialna historia. Wciągnęła mnie od pierwszych stron. Autorka świetnie wykreowała postacie, a zwłaszcza godny podziwu jest pacjent, głównej bohaterki. Psychopatyczny umysł jest zdolny do wszystkiego, ale nikt nie jest w stanie tego przewidzieć nawet terapeutka. Główna bohaterka naginając zasady, nie sądziła czym to może się zakończyć. Wiele tajemnic i zwrotów akcji. Świetna fabuła, w której wypełnione są wszystkie wątki i zaskakujące zakończenie.

Dziwi mnie, ze książka ma takie słabe oceny. Według mnie genialna historia. Wciągnęła mnie od pierwszych stron. Autorka świetnie wykreowała postacie, a zwłaszcza godny podziwu jest pacjent, głównej bohaterki. Psychopatyczny umysł jest zdolny do wszystkiego, ale nikt nie jest w stanie tego przewidzieć nawet terapeutka. Główna bohaterka naginając zasady, nie sądziła czym to...

Czegoś mi brakowało, wiekszej akcji....

Czegoś mi brakowało, wiekszej akcji....

W bibliotece znalazłam ją na półce "kryminały i thrillery". Być może moja ostateczna ocena wynika z błędnego katalogowania ale bardzo mnie ta książka rozczarowała.
Mnóstwo przemyśleń, wspomnień, analiz a brak akcji, zaskoczenia, o kryminalnej stronie nie wspomnę.
Gdybym miała ogromną ochotę na dramat psychologiczny może ocena byłaby nieco lepsza (choć niewiele) jednak nastawiając się po opisie na coś nocnego można się jedynie rozczarować.

W bibliotece znalazłam ją na półce "kryminały i thrillery". Być może moja ostateczna ocena wynika z błędnego katalogowania ale bardzo mnie ta książka rozczarowała.
Mnóstwo przemyśleń, wspomnień, analiz a brak akcji, zaskoczenia, o kryminalnej stronie nie wspomnę.
Gdybym miała ogromną ochotę na dramat psychologiczny może ocena byłaby nieco lepsza (choć niewiele) jednak...

Na pewno nie jest to thriller !

Powieść obyczajowa, dramat psychologiczny jak najbardziej tak. Ktoś kto sięgnie po tę powieść, która wg okładki sklasyfikowana jest jako thriller może być mocno zawiedziony. Tu nie ma akcji, tu jest masa przemyśleń, niewiele dialogów.

Powieść, którą najlepiej czytać w spokoju, kiedy mamy więcej wolnego czasu, aby móc naprawdę ją zrozumieć.

Głównie skupia się na bólu, stracie bliskiej osoby i tęsknocie, która ma odzwierciedlenie w życiu codziennym.

Polecam !

Na pewno nie jest to thriller !

Powieść obyczajowa, dramat psychologiczny jak najbardziej tak. Ktoś kto sięgnie po tę powieść, która wg okładki sklasyfikowana jest jako thriller może być mocno zawiedziony. Tu nie ma akcji, tu jest masa przemyśleń, niewiele dialogów.

Powieść, którą najlepiej czytać w spokoju, kiedy mamy więcej wolnego czasu, aby móc naprawdę ją...