Obecna seria Star Wars cierpi na wiele przywar. Jedną z nich jest, w mojej opinii, Poe Dameron, którego uważam za najgorszego debila w całym Ruchu Oporu. Patrząc na jego "osiągnięcia" w filmach oraz komiksach często mam wrażenie, że facet pracuje dla przeciwnej strony. Rozwalił ogrom sprzętu, spartolił tabun misji, a na dokładkę wysłał na śmierć sporą część ludzi z Ruchu Oporu. W mojej opinii jest to jeden z dowodów na to, że pod skrzydłami studia Disney osoby pracujące nad dalszym rozwojem Gwiezdnej Sagi, kompletnie jej nie czują. Brak świeżych pomysłów, których od groma jest w Legendach, brak charyzmy u wielu nowych bohaterów, brak temu mocy. Dobra, są nieliczne wyjątki pokroju Doktor Aphry i jej morderczego zespołu, będącego interesującą wariacją na temat pewnych person z oryginalnej trylogii, ale to kropla w bezdennym oceanie niewypałów, absurdów oraz porażek. Ten komiks w zasadzie tylko to udowadnia, bowiem Poe Dameron tradycyjnie jest skończonym debilem, a cała operacja my tyle sensu, co siadanie na rozgrzanych węglach pośrodku pustyni w upalny dzień.

Poe Dameron i Eskadra Czarnych dostają zadanie odbicia z niewoli człowieka, który może wiedzieć gdzie ukrywa się Luke Skywalker. Temat wałkowany w cholerę przy prequelach Przebudzenia mocy, bo przecież nic innego się wtedy nie działo w uniwersum. I okej, niech już tak będzie, ale czemu cały plan jest kompletnie wzięty z tyłka, a do tego bohaterowie w zasadzi zdają sobie sprawę, ze walczą o typa, który teoretycznie wie gdzie jest Luke, ale tak naprawdę nie wie, ale ma pomysł jak go znaleźć, przy czym ten pomysł być może wypali. Serio, logika całej misji kuleje niczym stonoga, którą ktoś puścił na narty slalomem między drzewami.

Gorzej jednak wypada samo wykonanie planu. Narracja jest prowadzona tak, że na myśl pierwsze co mi przyszło to film Ocean's Eleven. Fajnie jakby jeszcze to miało taki rozmach, a przy tym sens, bo tego ostatniego za wiele nie ma w całym planie Lei Organy. To co się tutaj odczynia, jest dalekie od wiarygodności, nawet w uniwersum Star Wars. I tak, wiem, że to fikcja literacka, ze są tutaj naprawdę pogięte scenariusze, z których nawet Legendy słyną, ale poważnie, tak nonsensownego planu ucieczki dawno nie widziałem. Do tego musiały być nawiązania do agenta Terexa, które zrobiono dość topornie.

Zastanawiam się, czy jest w ogóle sens, aby marka Star Wars była nadal pod skrzydłami Disneya. Dla mnie mogliby wywalić do kosza wszystko poza Łotrem 1 i napisać od zera epizod 7-9 uwzględniając w nich wspomnianą wcześniej Doktor Aphrę z jej ekipą. Patrząc na absurdy wynikające z epizodu 9, coraz gorsze scenariusze z Poe Dameronem i całym Ruchem Oporu, przestaję mieć ochotę na sięganie po komiksy w uniwersum Gwiezdnych Wojen. Co najwyżej odgrzebać stare wydania Legend lub czekać na publikację przygód, które nie zawitały jeszcze do Polski. Są o niebo ciekawsze od tego syfu, który oferuje nam Disney.

Obecna seria Star Wars cierpi na wiele przywar. Jedną z nich jest, w mojej opinii, Poe Dameron, którego uważam za najgorszego debila w całym Ruchu Oporu. Patrząc na jego "osiągnięcia" w filmach oraz komiksach często mam wrażenie, że facet pracuje dla przeciwnej strony. Rozwalił ogrom sprzętu, spartolił tabun misji, a na dokładkę wysłał na śmierć sporą część ludzi z Ruchu...

https://www.facebook.com/KsiazkiIlubCzasopisma/

Nie będę ukrywał, że ostatnie wydania dwumiesięcznika "Star Wars Komiks" były dla mnie zawodem. Po mało ciekawej "Walce o kryształy" i zupełnie rozczarowującej "Kapitan Phasmie" już zupełnie sceptycznie podszedłem do opowieści z cyklu o Poe Dameronie. I tu zaskoczenie, "Legenda odnaleziona" okazała się nad wyraz dobra!

Opowieść zaprezentowana przez scenarzystę Charlesa Soule'a i ilustratora Angela Unzeutę rozgrywa się niedługo przed wydarzeniami zaprezentowanymi w "Przebudzeniu Mocy" - VII części filmowej sagi Star Wars. Poe Dameron, za sprawą Lei Organy, zaangażowany zostaje do pomocy w odbiciu z neimoidiańskiego więzienia Lora San Tekki. Ten nobliwy starzec, będący galaktycznym archeologiem i badaczem historii Jedi, zostaje pojmany w skarbcu jednego z neimoidiańskich baronów. Jak możemy się domyślić udał się tam w celu zdobycia wiedzy niezbędnej do zgłębienia m.in. tajników Mocy. Lor San Tekka nie spodziewa się, że jego osoba znajdzie się w centrum sporego zamieszania. Nie tylko Leia Organa chce nawiązać z nim kontakt, także złowrogi Najwyższy Porządek wiele odda za możliwość dorwania go w swoje ręce. Świetny plan obmyślony przez księżniczkę, zgodnie z naszymi oczekiwaniami, dość mocno komplikuje się, do gry wkracza jeszcze trzecia, zupełnie nieprzewidywalna siła.

Historia jest absolutnie kapitalna! Już dawno komiks mnie tak nie wciągnął. Mamy tu opowieść w klimacie heist movie. Jest świetnie strzeżony skarbiec, skarb do zdobycia, genialny plan oraz wszystkie możliwe komplikacje i zaskakujące zwroty akcji. Nie ma jednak dobrej opowieści bez bohaterów. Poe Dameron sprawdza się jako sprytny i zuchwały awanturnik, księżniczka Leia to jak zawsze czarująca i inteligentna przywódczyni - niepozbawiona sprytu karcianego szulera, ale nie zapominajmy o "tych złych". Chciwi konkurujący ze sobą o klientów neimoidiańscy baronowie Paw Maccon i Reya oraz szalona, pełna furii komandor Malarus czy nikczemny Terex to interesująco zarysowani przeciwnicy, zdeterminowani by osiągnąć cel. Dobrze z akcją zgrywa się także tło, postacie drugoplanowe mają swoją rolę, dowiadujemy się co nieco o nastrojach panujących w szeregach bojowników Lei Organy, uroczy jest także wątek droidów (aż mi się łezka zakręciła).

Pod względem graficznym nie do końca "Legenda odnaleziona" spełniła moje oczekiwania. Odniosłem wrażenie, że ilustrator doskonale radzi sobie z oddaniem charakteru obcych - wypadali na prawdę fajnie, niestety już tego nie mogę powiedzieć o rysunkach ludzi. To jednak tylko drobny mankament, cała opowieść wynagradza te drobne minusy i warta jest przeczytania.

https://ksiazkiilubczasopisma.blogspot.com/2019/10/star-wars-komiks-legenda-odnaleziona.html

https://www.facebook.com/KsiazkiIlubCzasopisma/

Nie będę ukrywał, że ostatnie wydania dwumiesięcznika "Star Wars Komiks" były dla mnie zawodem. Po mało ciekawej "Walce o kryształy" i zupełnie rozczarowującej "Kapitan Phasmie" już zupełnie sceptycznie podszedłem do opowieści z cyklu o Poe Dameronie. I tu zaskoczenie, "Legenda odnaleziona" okazała się nad wyraz...

Komiks świetny jak wszystkie z serii.

Komiks świetny jak wszystkie z serii.