Komiks nieco przydługawy, ale broni się wobec reszty tomów spod szyldu II Wojny Domowej. Retrospekcje rodziny Kamali były czymś naprawdę odświeżającym - momentami czułem się jakbym czytał komiks reportażowy. G. Willow Wilson dowozi z każdym kolejnym tomem i nie schodzi poniżej dobrego poziomu. Okładki autorstwa Cameron Stewart okropne.

Komiks nieco przydługawy, ale broni się wobec reszty tomów spod szyldu II Wojny Domowej. Retrospekcje rodziny Kamali były czymś naprawdę odświeżającym - momentami czułem się jakbym czytał komiks reportażowy. G. Willow Wilson dowozi z każdym kolejnym tomem i nie schodzi poniżej dobrego poziomu. Okładki autorstwa Cameron Stewart okropne.

Carol Danvers czyli obecna Kapitan Marvel jest od dawna wzorem dla Kamali Khan. Nic więc dziwnego, że tytułowa bohaterka opowiada się po stronie Carol w tomie nawiązującym do historii „II wojna domowa”, gdzie dużą rolę odgrywa konflikt pomiędzy Iron Manem, a Kapitan Marvel. Jednakże czy Kamala będzie bezkrytycznie akceptować wszystkie pomysły swojej idolki?

Tom otwiera krótka zamknięta opowieść o konkursie wynalazków, gdzie uczniowie poszczególnych szkół rywalizują między sobą. Kamala jest w jednym z takich zespołów. Ku jej zaskoczeniu w jednej z konkurencyjnych drużyn jest Miles Morales czyli kolejny Spider-man.

Pomimo oznaczenia na okładce oryginalnego zeszytu, historia ta prawie w ogóle nie nawiązuje do „II wojny domowej”. Jest dosyć lekka i niezobowiązująca. Wiele jest tutaj dowcipu sytuacyjnego, a wynalazki poszczególnych zespołów mogą zaskoczyć swoją pomysłowością. Bardzo sympatyczny początek tomu.

Z kolei w głównej historii tomu bohaterka zostaje poproszona przez Kapitan Marvel o stanięcie na czele nowego młodzieżowego oddziału zespołu walczącego ze zbrodnią. Dzięki jasnowidzowi Ulyssesowi mogą zatrzymać przestępców zanim popełnią zbrodnię. Kamala jest początkowo zachwycona nową odpowiedzialną rolą, ale wkrótce zaczynają ogarniać ją wątpliwości...

Historia ta moim zdaniem stanowi lepsze podejście do tematu niż sama „II wojna domowa”. Pokazany jest proces dojrzewania bohaterki, która zaczyna kwestionować swoje dotychczasowe autorytety. Szybko okazuje się, że przeciwdziałanie zbrodniom nie jest tak idealne jak mogło się wydawać. Również początkowa wiara bohaterki w logiczne rozwiązanie każdego problemu zostaje tu nadszarpnięta. Na dodatek chyba po raz pierwszy w tej serii bohaterka ponosi naprawdę poważne konsekwencje swoich działań. Ostatnie strony tomu są naprawdę smutne i zdecydowanie zbyt życiowe. Podobało mi się również, że sama Carol nie jest tu już przedstawiona niemal jako faszystka, ale potrafi przyznać się do błędów, wytknąć błędy w rozumowaniu Kamali i wyciągnąć konsekwencje kiedy to konieczne.

To, co mi przeszkadzało w tym tomie to antagoniści. Teoretycznie na papierze nastoletnie nadgorliwe siły porządkowe brzmią niepokojąco przywodząc na myśl faszystów, ale niestety tutaj dochodzi do paru niezamierzenie śmiesznych momentów, kiedy nastolatki przetrzymują potencjalnych przestępców w areszcie. Szczególnie przerysowana staje się postać stanowiąca prawą rękę Kamali, która szybko traci nad sobą kontrolę. Całkiem fajnym pomysłem jest za to poboczny przeciwnik czyli antysystemowy ninja, który razem z całym swoim oddziałem stanowi udany element komiczny.

Warto też wspomnieć o wydarzeniach w tle. Bardzo miłym smaczkiem jest historia bransolet Kamali, które okazują się powiązane z przeszłością jej rodziny – bardzo dobrze rozwija to poszczególne postacie. Również szkolni koledzy Kamali odkryją tu coś interesującego o sobie, co może być w przyszłości poprowadzone w bardzo obiecującym kierunku.

Za rysunki w większej części tego tomu tomu odpowiada dwóch rysowników. Pierwszym jest Adrian Alphonsa znany z pierwszych tomów serii. Jego karykaturalna kreska świetnie oddaje emocje bohaterów, a także podkreśla komizm poszczególnych scen. Całkiem interesującym pomysłem jest to, że to on rysuje wszystkie retrospekcje w tym tomie. Z kolei Takeshi Miyazawa reprezentuje bardziej mangowy styl, który bardzo dobrze sprawdza się przypadku nastolatków, ale dorośli w jego wykonaniu wyglądają bardzo nienaturalnie.

Tom kończy krótka historia o podróży bohaterki do kraju swoich przodków czyli Pakistanu. Tam nie tylko poznaje swoją dalszą rodziną, ale też spotka lokalnego superbohatera.

Podobała mi się konfrontacja bohaterki z resztą rodziny i samym Pakistanem. Nie jest to przesadzenie pokazane wyobcowanie, ale podkreśla się pewne różnice między kulturą amerykańską, a pakistańską, które jednak w dalszym ciągu nie przeszkadzają w zacieśnianiu więzi rodzinnych. Całkiem sympatycznie i zabawnie wypadło spotkanie z pakistańskim superbohaterem, chociaż twórcy wyraźnie nie wysilili się jeśli chodzi o ukrywanie jego prawdziwej tożsamości. Być może to jednak zmyłka i czytelnicy zostaną zaskoczeni zwrotem akcji. Sama historia jest dosyć budującą chwilą oddechu po dosyć ciężkiej atmosferze głównej opowieści. Na dodatek wątek rodziny dobrze dopełnia wcześniejsze retrospekcje, których część przedstawiała właśnie Pakistan.

Ten zeszyt rysuje Mirka Andolfo, znana chociażby z serii „Wbrew naturze”. Całkiem dobrze ukazuje emocje bohaterów przez bogatą mimikę twarzy. Na dodatek udaje jej się oddać klimat innej kultury dzięki wykorzystaniu specyficznej palety barw klimat. Widać, że rysowniczka unika bardziej dynamicznych scen, z którymi czasami miała problemy.

Podsumowując, pomimo pewnych problemów udało się tu dobrze oddać jak konflikt ideologiczny wpłynął na bohaterkę i jej najbliższych. Jest tu trochę smutnych chwil, ale i tak udaje się utrzymać pewną dawkę humoru. Całkiem porządny tie-in do „II wojny domowej”.

Carol Danvers czyli obecna Kapitan Marvel jest od dawna wzorem dla Kamali Khan. Nic więc dziwnego, że tytułowa bohaterka opowiada się po stronie Carol w tomie nawiązującym do historii „II wojna domowa”, gdzie dużą rolę odgrywa konflikt pomiędzy Iron Manem, a Kapitan Marvel. Jednakże czy Kamala będzie bezkrytycznie akceptować wszystkie pomysły swojej idolki?

Tom otwiera...

Kamala na wojennej ścieżce

Ms Marvel, a właściwie nowa Ms Marvel – Kamala Khan – to jedna z najciekawszych nowych postaci wydawnictwa i zarazem jedna z najciekawszych, których przygody możemy regularnie czytać w Polsce. Jej siłą jest zwyczajność i niezwykły humor, jaki wylewa się ze stron albumów z jego przygodami („Prościutko” z poprzedniej części chyba nigdy nie wyjdzie mi z głowy),połączona z najlepszą superbohaterską tradycją. A także niezależność, mimo zaangażowania w wydarzenia innych serii i eventów. Można by więc sądzić, że ten tom, ściśle powiązany z wydarzeniem II wojna domowa nie będzie miał takiej siły, jak poprzednie części, ale scenarzystce jak zwykle udało się utrzymać poziom i dostarczyć nam naprawdę znakomitą opowieść.

Kamala Khan swoje moce zdobyła w wyniku detonacji bomby terrignowej, która wysłała w świat mgłę terrigenową – czynnik aktywujący moce Inhumans. Jednym z nowych obdarzonych okazuje się być niejaki Ulysses, który odkrywa w sobie dar widzenia przyszłości. Dzięki niemu Kapitan Marvel, idolka Kamali, zaczyna zapobiegać przestępstwom zanim te mają szansę się wydarzyć. Tym zajmuje się też nasza bohaterka, która porządek zaprowadza w rodzinnym mieście. Rzecz w tym, że świat bohaterów zaczyna być coraz bardziej podzielony między zwolenników takiego rozwiązania, a tych, sprzeciwiających się aresztowaniom ludzi, którzy nic złego jeszcze nie zrobili i kto wie czy rzeczywiście dopuściliby się zbrodni. Również w Kamali pojawiają się wątpliwości. Pytanie jednak czy wybierze stronę przyjaciół, czy swojej mentorki, na której zawsze się wzorowała?

Całość mojej recenzji na portalu Planeta Marvel: https://planetamarvel.net/ms-marvel-ii-wojna-domowa-tom-6-recenzja/

Kamala na wojennej ścieżce

Ms Marvel, a właściwie nowa Ms Marvel – Kamala Khan – to jedna z najciekawszych nowych postaci wydawnictwa i zarazem jedna z najciekawszych, których przygody możemy regularnie czytać w Polsce. Jej siłą jest zwyczajność i niezwykły humor, jaki wylewa się ze stron albumów z jego przygodami („Prościutko” z poprzedniej części chyba nigdy nie wyjdzie...