Świetna Manga, fabuła od początku zaskakuje I wciąga przez co nie mogę oderwać się od czytania. Jestem szczerze ciekaw jak dalej się to potoczy, co autor nam zaprezentuje i jak rozwinie cały świat Przedstawiony. Zapraszam też na swojego bloga https://okonapopkulture.blogspot.com/

Świetna Manga, fabuła od początku zaskakuje I wciąga przez co nie mogę oderwać się od czytania. Jestem szczerze ciekaw jak dalej się to potoczy, co autor nam zaprezentuje i jak rozwinie cały świat Przedstawiony. Zapraszam też na swojego bloga https://okonapopkulture.blogspot.com/

W środku upalnego lata Sotoba, prowincjonalne tysięczne miasteczko, staje się miejscem masowych zgonów. Dopóki umierają ostatnie osoby z pobliskiej wioski nic nie wskazuje na problem. To byli przecież starzy ludzi, im zdarza się umierać. Kiedy ginie młodziutka Megumi, a potem kolejne młode, zdrowe osoby, doktor Ozaki i młodszy mnich Seishin, niegdysiejsi przyjaciele, zaczynają na swój sposób rozwikływać kolejne niespodziewane przypadki śmierci. Śmierci, które niektórzy korelują z pojawieniem się w miasteczku ekscentrycznie mieszkających na modłę zachodnią i wychodzących z powodu choroby jedynie nocą rodziny Kirishikich. I śmierci, która powoduje, że osoby czasem ożywają.

Więcej na: https://www.monime.pl/hellsing-shiki-komar/

W środku upalnego lata Sotoba, prowincjonalne tysięczne miasteczko, staje się miejscem masowych zgonów. Dopóki umierają ostatnie osoby z pobliskiej wioski nic nie wskazuje na problem. To byli przecież starzy ludzi, im zdarza się umierać. Kiedy ginie młodziutka Megumi, a potem kolejne młode, zdrowe osoby, doktor Ozaki i młodszy mnich Seishin, niegdysiejsi przyjaciele,...

Do tego tomu na razie przeczytałam i mamy już tutaj niezłą rzeź. Zaczyna się ona w 7 tomie i od wtedy manga staje się jeszcze lepsza. Walka Shiki z ludźmi jest świetna. Świetnie, że dostaliśmy taką prawdziwą bitwę a nie jednego bohatera, który wziąłby tę walkę na siebie.
Muszę stwierdzić, że jednak Shiki są głupie. Ja rozumiem, że chciały zapewnić sobie bezpieczeństwo ale jednak można było się domyślić, że to do walk doprowadzi. Gdyby co noc pożywiały się na kimś innym to nikt by kropek nie połączył. Brak trupów i brak podejrzeń.
Za to doktor i dzieciaki wykazali się niezłym główkowaniem i planem.

Do tego tomu na razie przeczytałam i mamy już tutaj niezłą rzeź. Zaczyna się ona w 7 tomie i od wtedy manga staje się jeszcze lepsza. Walka Shiki z ludźmi jest świetna. Świetnie, że dostaliśmy taką prawdziwą bitwę a nie jednego bohatera, który wziąłby tę walkę na siebie.
Muszę stwierdzić, że jednak Shiki są głupie. Ja rozumiem, że chciały zapewnić sobie bezpieczeństwo ale...

MROK OBLEPIA KAŻDEGO

„Shiki”, „Shi Ki” czy jak właściwie należy zapisać tytuł tej serii, to prosta, typowa fabularnie, ale bardzo klimatyczna opowieść grozy. Taka, którą czyta się szybko, z przyjemnością i ochotą na więcej. A ponieważ jednocześnie w ciekawym stylu łączy w sobie zarówno japońskie, jak i europejskie lęki, powstało intrygujące dzieło. Specyficzne, jeśli chodzi o szatę graficzną, która z pewnością nie każdemu przypadnie do gustu, ale na pewno warto po nie sięgnąć i przekonać się czy całość trafi w Wasz gust.

W tracie uroczystości Shimotsuki Kagura w wiosce pojawia się doktor Ozaki. Towarzyszy mu Kirishiki, która, mimo nawiedzającego ją lęku, jest przekonana, że kontroluje sytuację. Niestety, wkrótce okazuje się, ze doktor ją zwiódł. Gdy mieszkańcy dowiadują się, że nie ma ona żadnych oznak życia i jest shiki, nawet ci nieprzekonani do tej teorii wpadają w słuszny gniew i zabijają bestię. To jednak zaledwie początek ich działań, gdy krew gotuje się w żyłach, a gniew narasta, mieszkańcy nękanej przez potwora wioski decydują się zapolować na shiki. Do czego jednak doprowadzi obecna sytuacja? I co wydarzy się, kiedy zacznie się szaleństwo?

Całość recenzji na moim blogu: https://ksiazkarniablog.blogspot.com/2019/08/shiki-9-fuyumi-ono-ryu-fujisaki.html

MROK OBLEPIA KAŻDEGO

„Shiki”, „Shi Ki” czy jak właściwie należy zapisać tytuł tej serii, to prosta, typowa fabularnie, ale bardzo klimatyczna opowieść grozy. Taka, którą czyta się szybko, z przyjemnością i ochotą na więcej. A ponieważ jednocześnie w ciekawym stylu łączy w sobie zarówno japońskie, jak i europejskie lęki, powstało intrygujące dzieło. Specyficzne, jeśli...

Już wcześniejsze tomy obfitowały w wiele krwawych momentów, ale to, co zobaczymy w dziewiątej części, jest istną krwawą łaźnią. Z rysunków Ryu Fujisaki wylewa się jeszcze więcej mroku (który towarzyszy serii od samego początku) i niepokoju, który udziela się czytelnikowi. O ile projekty postaci są dość specyficzne i nie każdemu muszą one przypaść do gustu, to już każdy będzie musiał przyznać, że Ryu nie ma sobie równych w kwestii cieniowania, które nadaje kolejnym kadra przerażającej głębi. Równie świetnie wypadają rysunki oczu, zawsze mówiło się, że oczy są zwierciadłem, w którym widać ludzkie emocje. To, co można zobaczyć w serii Shiki, jest tego potwierdzaniem. W oczach postaci (ludzkich) widać tutaj strach, wściekłość, smutek, rezygnację. Wzrok wampirów jest zaś kompletnie pusty, przerażający i mocno hipnotyzujący.

Tak jak we wcześniejszych częściach pod płaszczykiem krwawej przemocy i akcji, znajdziemy głębszą analizę „człowieczeństwa”. Z jednej strony krwiożercę i głodne wampiry, pośród których znajdują się jednostki walczące z łaknieniem i zachowujące resztki ludzkiej duszy. Z drugiej mieszkańcy Sotoby, w większości przerażeni i niedopuszczający do siebie prawdy, pośród których pojawiają się jednostki, w których uwidacznia się (do tej pory gdzieś głęboko ukryta) chęć mordu i dokonywania czynów nieludzkich czynów, wszystko to pod pretekstem walki o przetrwanie. Nic nie jest tutaj białe lub czarne, dobre lub złe. Trudno jednoznacznie odpowiedzieć na pytanie, kto tutaj tak naprawdę jest prawdziwym potworem: ludzie czy wampiry?


Nieprzerwanie od pierwszego tomu cała historia prowadzona jest w taki sposób, że seria może trafić w różne gusta. Mowa tutaj zarówno o miłośnikach krwawych i dynamicznych mang z wampirami w roli głównej, jak i tych, którzy poszukują tytułu, którego fabułę można dogłębnie analizować i doszukiwać się w niej wielowymiarowego znaczenia. Oczywiście scenariusz mangi nie jest wybitny, ale trzyma ona cały czas równy i dobry poziom (zarówno pod względem historii, jak i rysunków). Pewna doza infantylności może być zarzucona nawet kultowemu dziś dziełu Brama Stokera. Patrząc na Shiki z tej perspektywy, można śmiało napisać, że ma się do czynienia z naprawdę bardzo dobrym tytułem, tym bardziej dziwi jego słaba popularność w naszym kraju.

Cała recenzja na stronie: PopKulturowy Kociołek

https://gameplay.pl/news.asp?ID=116483

Już wcześniejsze tomy obfitowały w wiele krwawych momentów, ale to, co zobaczymy w dziewiątej części, jest istną krwawą łaźnią. Z rysunków Ryu Fujisaki wylewa się jeszcze więcej mroku (który towarzyszy serii od samego początku) i niepokoju, który udziela się czytelnikowi. O ile projekty postaci są dość specyficzne i nie każdemu muszą one przypaść do gustu, to już każdy...

Bardzo wciąga, bardzo podoba mi się kreska.

Bardzo wciąga, bardzo podoba mi się kreska.